امامخمینی و رسانههای گروهی؛ مبانی فقهی حقوقی، از جمله آثار منتشرشده به سفارش ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امامخمینی است که به ذکر پارهای از مشترکات عمومی رسانهها از منظر فقه و حقوق میپردازد.
اطلاعات کتاب | |
---|---|
عنوان | امامخمینی و رسانههای گروهی |
اطلاعات نشر |
مؤلف
جواد فخار طوسی، استاد سطح عالی حوزه علمیه است. مقالات و کتابهایی که به قلم او ثبت شده است، بیشتر با موضوع حقوقی و فقهی است.
اهمیت
برخلاف جایگاه روشن رسانههای گروهی در دنیای جدید و نقش و تأثیر آن، جای تحقیقی گسترده پیرامون این موضوع همچنان خالی است و به خصوص از نظر فقه رسانه، چندان به آن پرداخته نشده است. کتاب امامخمینی و رسانههای گروهی، به ذکر پارهای از مشترکات عمومی رسانهها پرداخته کرده است.[۱]
ساختار
کتاب امامخمینی و رسانههای گروهی، پس از فهرست مطالب و مقدمهای بهنسبت مفصل با عنوان سرآغاز، شامل سه بخش کلی است:
- رسانهها در عرصۀ فرهنگی (بایدها و نبایدهای فرهنگی، اضلال، انکار ضروری دین، توهین و...)؛
- رسانهها در عرصۀ سیاست (نظارت، اطلاعرسانی و اخبار، رسانههای گروهی و حفظ نظام، هدایت امواج تبلیغاتی و...)؛
- رسانهها و پرکردن اوقات فراغت (دیدگاه اسلام در باب سرگرمی)[۲]
نویسنده در ارجاعات کتاب، که به صورت پاورقی آمده است، از آثار امامخمینی، بهویژه صحیفه امامخمینی، کتابهای لغت و کتب فقهی بهره جسته است. کتاب، فهرست منابع پایانی ندارد.
وضعیت نشر
کتاب امامخمینی و رسانههای گروهی، به درخواست ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امامخمینی، وابسته به مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تدوین و در سال ۱۳۸۱ش منتشر شد. این کتاب ۳۱۸ صفحه دارد و چاپ نخست آن، در ۳۰۰۰ نسخه بود.[۳] این کتاب در سال ۱۳۸۶، در ۲۰۰۰ نسخه به چاپ دوم رسید.
پانویس
منابع
- فخارطوسی، جواد، امامخمینی و رسانههای گروهی؛ مبانی فقهی و حقوقی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امامخمینی، وابسته به مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.