سیدمرتضی مُهری، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدمرتضی حسینی مهری |
| خویشاوندان سرشناس | سیدعباس مهری (پدر) |
| اطلاعات علمی | |
| تألیفات | دفع اباطیل الکاتب، التوسل بأهل البیت، الإحتفال بالمولد النبوی، فلسفه عزاداری سنتی و... |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| وبگاه رسمی | https://mohri.net |
خاندان
سیدمرتضی حسینی مهری معروف به مهری در سال ۱۳۶۶ق/۱۹۴۶م (۱۳۲۶ش) در کشور کویت به دنیا آمد. پدرش سیدعباس مهری از دانش‌آموختگان حوزه علمیه نجف بود که پس از سال‌ها تحصیل در آنجا به کشور کویت رفت و به‌عنوان نماینده اغلب مراجع تقلید در آنجا، رسیدگی به امور شیعیان را برعهده داشت و از جمله نماینده امام‌خمینی در آن کشور بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی رهبر انقلاب اسلامی به امامت جمعه شیعیان در کویت منصوب شد. جدش سیدحسن حسینی هم از سادات بزرگ و معروف مهر موسوم به سیدهاشمی (منسوب به جد اعلای ایشان سیدهاشم) است. همچنین علامه سیدهاشم بحرانی (مؤلف تفسیر برهان) از اجداد مادری پدرش بود.
تحصیل
سیدمرتضی مهری دوران ابتدایی و بخشی از متوسطه را در مدرسه ملی جعفریه در کشور کویت گذارند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و بخشی از دروس مقدمات و سطح را در کویت و نزد پدرش که از مدرسان دروس حوزوی بود خواند. او در فروردین ۱۳۴۲ برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی عراق شد و دروس سطح را در حوزه علمیه نجف به پایان رساند. وی در وبگاه شخصی‌اش درباره استادان دوره سطح خود سخنی نگفته است. سپس وارد درس خارج فقه و اصول میرزاباقر زنجانی شد و به دامادی او درآمد. هم‌زمان از درس خارج فقه و اصول سیدابوالقاسم خویی بهره برد. وی از سال ۱۳۴۴ و با آغاز تدریس درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در نجف اشرف (مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها) در آن درس هم شرکت کرد و به نوشته خودش ده سال در آن درس حضور یافت. همچنین پس از فوت پدر همسرش میرزا باقر زنجانی، از درس‌های خارج فقه و اصول سیدعلی سیستانی بهره‌مند شد. مهری درس‌های سیدعلی سیستانی را تقریر کرد و مورد توجه ایشان قرار گرفت.[۱] وی از برخی از مراجع تقلید اجازاتی را دریافت کرده است و از آن جمله می‌توان به اجازه امور حسبیه و شرعیه از امام‌خمینی اشاره کرد [۲]
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
سیدمرتضی مهری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سبب سخت‌گیری رژیم بعث عراق علیه طلاب ایرانی مقیم حوزه علمیه نجف به ایران آمد و در قم مستقر شد و به تدریس تفسیر قرآن و همچنین اصول و فقه در حوزه علمیه قم پرداخت. هم‌زمان مقالاتی را در مجله پاسدار اسلام می‌نوشت و به بعضی از پرسش‌هایی که از آن مجله می‌شد، پاسخ می‌داد. سپس به کویت رفت و به تقاضای برخی از افراد، تدریس فقه و همچنین تفسیر قرآن را در آنجا آغاز کرد.
کتاب‌های دفع اباطیل الکاتب، الإیمان بالإمام المهدی، التوسل بأهل البیت، الإحتفال بالمولد النبوی، تفسیر ایة التطهیر، آگاهی‌های غیبی، فلسفه عزاداری سنتی و وظیفة المؤمن فی نهایة شهر رمضان از تألیفات اوست.[۳]
پانویس
منابع
- «السیره»، مکتب السماحه السیدمرتضی المهری، مشاهده: ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ش.
- امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.