محمدصادق صدوق گلپایگانی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۱۴ توسط Shams (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


محمدصادق صدوق گلپایگانی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

محمدصادق صدوق گلپایگانی
محمدصادق صدوق گلپایگانی.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۰۲ش
زادگاهروستای تکین در منطقه عربستان گلپایگان
محل دفننامعلوم
تاریخ شهادت۴ آبان ۱۳۴۰
محل شهادتزندان پهلوی
خویشاوندان
سرشناس
فرج‌الله تکینی (پدر)
اطلاعات علمی
استادانفرج‌الله تکینی، ابوالقاسم محمدی گلپایگانی، علی افتخاری گلپایگانی، امام‌خمینی، محقق داماد، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدرضا گلپایگانی و...
محل تحصیلگلپایگان، اراک و قم
سایرتدریس در حوزه علمیه قم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی
اجتماعیتبلیغ در مازندران

تولد و تحصیل

محمدصادق صدوق گلپایگانی در سال ۱۳۰۲ در روستای تکین در منطقه عربستان گلپایگان در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش شیخ فرج‌الله تکینی، از عالمان به نام منطقه و محل رجوع مردم در منطقه عربستان گلپایگان بود.

محمدصادق صدوق خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در زادگاهش فراگرفت و سپس پدرش شخصاً آموزش او را برعهده گرفت. مدتی بعد و پس از رحلت پدرش، راهی روستای اسفرنجان گلپایگان شد و به تحصیل نزد ابوالقاسم محمدی گلپایگانی پرداخت.[۱] مدتی هم نزد شیخ علی افتخاری به تحصیل مشغول بود.[۲] آنگاه راهی اراک شد و در حوزه علمیه آنجا دروس سطح را به پایان رساند.

صدوق گلپایگانی سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی به قم رفت و در درس خارج فقه و اصول استادان آنجا و از جمله امام‌خمینی حضور یافت. سیدعطاءالله زین‌الدین از دوستان صدوق گلپایگانی درباره حضور او در درس امام‌خمینی می‌گوید:

«من همراه با شهید صدوق، حاج‌آقا مصطفی خمینی(ره)، پسر بزرگ امام، آیت‌العظمی سبحانی و دیگران در درس آیت‌الله‌العظمی بروجردی(ره)، امام‌خمینی(ره)، آیت‌الله محقق داماد(ره) و آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی شرکت می‌کردیم. هفت سال در درس اصول امام‌خمینی، ده سال در درس آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی، ده سال در درس آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی و دیگر علمای آن زمان همراه با شهید صدوق بودم. ایشان در درس همۀ علما از مستشکلان بود. روحانی فاضل و با اندیشه‌ای بود».[۳]

با استناد به این گزارش می‌توان استنباط کرد که صدوق گلپایگانی هم مدت هفت سال در درس خارج اصول امام‌خمینی حضور می‌یافته و از جمله مستشکلان درس امام‌خمینی نیز بوده است.[۴] وی که از آیات بروجردی، گلپایگانی، سیدابوالقاسم خویی و سیدعبدالهادی شیرازی اجازاتی در امور شرعیه و حسبیه دریافت کرده بود.[۵]

تدریس و تبلیغ

هم‌زمان با تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه قم نیز می‌پرداخت و از جمله درس اصول را تدریس می‌کرد[۶] و جمع زیادی از طلاب در درس‌های او شرکت می‌کردند.[۷] همچنین کتابخانه شخصی او محل رجوع طلاب علوم دینی بود.[۸]

محمدصادق صدوق در منطقه آمل در مازندران به تبلیغ دین می‌پرداخت و مدت سیزده سال به آن منطقه تردد داشت.[۹]

فعالیت مبارزاتی

محمدصادق صدوق گلپایگانی از بیان مسائل و نقطه‌نظرات خودش علیه حکومت پهلوی ابایی نداشت و حتی در درس آیت‌الله بروجردی نیز چنین انتقادهایی را مطرح می‌کرد. احمد محسنی گرکانی از دوستان او دراین‌باره می‌گوید:

«در آن ایام خفقان که هیچ‌کس جرئت نمی‌کرد علیه شاه مطلبی بگوید ایشان بدون ترس حرفش را می‌زد. در کلاس درس آیت‌الله‌العظمی بروجردی(ره) اشکال می‌گرفت و علیه طاغوت سخن می‌گفت. خاطرم هست در یکی از همین کلاس‌ها به طاغوت اعتراض کرد و آیت‌الله بروجردی خطاب به ایشان دستور آرامش داد و گفت که نگران نباشید؛ خداوند ما را پیروز می‌کند و شما هم عاقبت به خیر می‌شوید».[۱۰]

وی بارها در دوره حیات آیت‌الله بروجردی دستگیر و زندانی شد، ولی با وساطت آن مرجع از حبس رهایی یافت.[۱۱] پس از رحلت آیت‌الله بروجردی، امام‌خمینی را به‌عنوان مرجع تقلید اعلم به مردم معرفی کرد و در یکی از سخنرانی‌هایش در مسجد اعظم، مردم را به تقلید از امام‌خمینی ارجاع داد و اعلام کرد تنها کسی که پس از آیت‌الله بروجردی می‌تواند به اوضاع حوزه‌های علمیه سروسامان بدهد، امام‌خمینی است. این فعالیت‌ها و انتقادهایش از حکومت پهلوی باعث شد تا در سال ۱۳۴۰ در قم دستگیر و در زندانی انفرادی محبوس شود. مدتی بعد به زندان قصر تهران انتقال داده شد و تحت شکنجه قرار گرفت

شهادت

محمدصادق صدوق گلپایگانی در ۴ آبان ۱۳۴۰ بر اثر شکنجه‌های حکومت پهلوی به شهادت رسید. حکومت پهلوی جنازه او را هم تحویل نداد و تاکنون از محل دفن او خبری در دست نیست.[۱۲]

پانویس

  1. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۱۸ـ۱۹.
  2. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۹۱.
  3. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۶۸.
  4. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۲۳.
  5. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۱۱۲ـ۱۱۷.
  6. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۲۴.
  7. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۱۸ـ۱۹.
  8. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۲۵.
  9. صدوق، مجتهد بی‌نشان، ص۳۹.
  10. «شهید صدوق، خورشیدی درخشان در میان طالب بود / گفت‌وگو با آیت‌الله احمد محسنی گرکانی»، ص۱۸ـ۲۰.
  11. «شهید صدوق، خورشیدی درخشان در میان طالب بود / گفت‌وگو با آیت‌الله احمد محسنی گرکانی»، ص۸۷.
  12. «شهید صدوق، خورشیدی درخشان در میان طالب بود / گفت‌وگو با آیت‌الله احمد محسنی گرکانی»، ص۲۰.

منابع

  • «شهید صدوق، خورشیدی درخشان در میان طالب بود / گفت‌وگو با آیت‌الله احمد محسنی گرکانی (رئیس اسبق دیوان عالی کشور)» (۱۳۹۹)، ماهنامه شاهد یاران، شماره ۱۷۶ـ۱۷۷، مهرو آبان.
  • صدوق، محمدرضا (۱۳۹۴)، مجتهد بی‌نشان؛ زندگی‌نامه و خاطرات شهید آیت‌الله محمدصادق صدوق گلپایگانی، قم، نشر هدی.