عقیل ترابی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۱۲ش |
زادگاه | حیدرآباد هند |
تاریخ وفات | اردیبهشت ۱۳۸۸ |
محل دفن | قبرستان وادی حسین شهر کراچی |
اطلاعات علمی | |
استادان | امامخمینی، سیدمحسن حکیم |
زادگاه و خاندان
عقیل ترابی در سال ۱۹۳۴م (۱۳۱۲ش) در خانوادهای روحانی در حیدرآباد هند به دنیا آمد. پدرش رضاحسین معروف به رشید ترابی از خطبای طراز اول هند و پاکستان به شمار میرفت و به زبان فارسی، عربی، اردو، انگلیسی و غیره وارد بود و صحبت میکرد و با سفر به شهرهایی چون بمبئی، حیدرآباد، رنگون، مسقط، لکنهو، حیدرآباد سند، لاهور، کویته، زنگبار و غیره سخنرانی میکرد و منبرهای پرشوری داشت و در هر کجا منبر میرفت، جای بر مردم تنگ میشد و دهها هزار نفر برای شنیدن سخنان او شرکت و ابراز احساسات میکردند.[۱] رشید ترابی در سال ۱۹۴۷م (۱۳۲۵ش)، سال استقلال پاکستان، به خواسته محمدعلی جناح، رئیسجمهور پاکستان، راهی آن کشور شد تا فرمان امام علی(ع) خطاب به مالک اشتر را به زبان اردو ترجمه کند و عقیل ترابی هم از همان سال مقیم پاکستان شد.[۲]
تحصیل
عقیل ترابی پس از آن که خواندن و نوشتن را در پاکستان فراگرفت، در سال ۱۹۵۲م (۱۳۳۰ش) به ایران رفت و در حوزه علمیه قم به تحصیل پرداخت. درباره استادان او در دوره مقدمات و سطح، اطلاعاتی در دست نیست، ولی در اواخر حیات آیتالله بروجردی (ف۱۳۴۰)، در درس خارج فقه ایشان شرکت کرد.[۳] بنابراین میتوان گفت که از اواخر دهه ۱۳۳۰ در درسهای خارج فقه و اصول مراجع تقلید مقیم قم شرکت میکرد و احتمال اینکه در آن مقطع در درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی هم شرکت کرده باشد وجود دارد. او بهتصریح شریفرازی، در اواخر عمر آیتالله بروجردی به عراق رفت.[۴] ولی با استناد به اجازهنامه امامخمینی خطاب به ترابی که در خرداد ۱۳۴۰ صادر شده است.[۵] میتوان گفت که وی در آن تاریخ در قم حضور داشته و به تحصیل میپرداخته است. در آن اجازهنامه آمده بود:
«امید است انشاءالله برادران مؤمن پاکستان و غیرهم، قدر ایشان را بدانند و از تبلیغات و مواعظ ایشان بهرهمند شوند».[۶]
وی پس از عزیمت به عراق، در حوزه علمیه نجف اشرف از درسهای خارج فقه و اصول سیدمحسن حکیم و سیدابوالقاسم خویی بهره برد.[۷] سپس در درس خارج امامخمینی در نجف اشرف حضور یافت.[۸] میتوان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، در آن درس هم حضور یافته باشد.
فعالیتهای اجتماعی
ترابی سپس به دستور آیتالله حکیم راهی انگلستان شد و رهبری شیعیان هندی را در انگلستان برعهده گرفت. وی با اقامت در آنجا، به خدمات دینی و تبلیغ دین اسلام و ترویج احکام اشتغال یافت و تا سال ۱۳۵۲ که کتاب گنجینه دانشمندان انتشار یافت، در همانجا بود.[۹]
عقیل ترابی در سال ۱۹۶۶م به عضویت نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان درآمد که مسئولیت بررسی و هماهنگی قوانین پاکستان با شریعت اسلام را داشت و چندین سال در آن شورا فعالیت داشت. همچنین ۲۹ سال سخنران شام غریبان در پاکستان بود. وی مدتی هم عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت بود.
درگذشت
ترابی در اردیبهشت ۱۳۸۸ (آوریل ۲۰۰۹) درگذشت و پیکرش پس از تشییع در قبرستان وادی حسین شهر کراچی به خاک سپرده شد.[۱۰]
پانویس
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۳ـ۳۱۴.
- ↑ همرهان مجمع، ص۲۳۴.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۵۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
- ↑ همرهان مجمع، ص۲۳۵.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
- ↑ همرهان مجمع، ص۲۳۶.
منابع
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، قم، پیروز.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهلبیت (۱۴۰۱)، قم، مجمع جهانی اهلبیت.