محمدجواد محامدی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
او در سال ۱۳۰۶ ش در روستای کلهبست (هادیشهر فعلی) در شهرستان بابلسر به دنیا آمد. پدرش شیخ احمد محامدی از شاگردان آیتالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی و پدربزرگش شیخ حسن محامدی از روحانیان سرشناس منطقه بود (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۳۸). او خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. سپس به بابل رفت و در مدارس دینی مولانا و صدراعظم آن شهر مقدمات را نزد پدرش و شیخ یعقوب ابوالحسنی (انصاری، ۱۶۳)، سیدعبدالرسول صدرایی، سیدزینالعابدین عدنانی و سیدمحمد محقق بهشتی فراگرفت (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۳۸). در سال ۱۳۲۴ ش به قم رفت («درگذشت عالم بابلی»، ۹) و در مدرسه فیضیه از درس سطح علیاکبر مشکینی، حسینعلی منتظری، مرتضی مطهری، شیخ مهدی امیرکلایی، شیخ عبدالحسین فقیهی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۳۸)، شیخ محمد صدوقی یزدی، شیخ محمد لاکانی و شیخ ابوالفضل زاهدی بهره برد (انصاری، ۱۶۳). آنگاه در درس خارج فقه آیتالله بروجردی حاضر شد. همزمان از درس خارج فقه و اصول آیات امامخمینی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی بهرهمند میشد (انصاری، ۱۶۳). درباره سالهای حضور او در درس امامخمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی در اواخر سالهای دهه ۱۳۳۰ و آغازین دهه ۱۳۴۰ از محضر درس امامخمینی استفاده میکرده است. وی در ۴ فروردین ۱۳۴۴، همراه با جمعی از روحانیان و محصلان مازندرانی حوزه علمیه قم در نامهای به امیرعباس هویدا، نخستوزیر جدید، به انتقاد از سیاست دولت در تعامل با مخالفان پرداختند و سپس با اشاره به تبعید امامخمینی به خارج از کشور در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، ضمن اعتراض به آن اقدام «غیرقانونی»، خواستار آزادی و بازگرداندن او به کشور شدند و بر آزادی دیگر زندانیان سیاسی تأکید کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۵۸ ـ ۱۶۰). محمدجواد محامدی که در آبان ۱۳۴۶ با معرفی برادرش شیخ محمدکاظم و همچنین سیدجعفر کریمی دیوکلایی، از امامخمینی اجازه دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود (صحیفه امام، ج ۱، ۴۷۰)، در همان سال (پس از ۲۲ سال تحصیل در قم) به درخواست پدرش و جمعی از اهالی شهر بابل، به آن شهر مراجعت کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۳۸؛ «درگذشت عالم بابلی»، ۸). او همچنین در رفع اختلاف میان برخی از فعالان مذهبی ـ سیاسی میکوشید (همان، ۹۹). محامدی به تعظیم شعائر مذهبی چون دعای ندبه و دیگر مراسم دینی اهتمام جدی داشت. او که در بابل نماز جماعت را در مسجد برجبن اقامه میکرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۲۷۶)، به مبارزه با حکومت پهلوی میپرداخت (انصاری، ۱۶۳). ساواک در گزارشی از فعالیتهای او در سال ۱۳۵۷ ش از وی بهعنوان یکی از «وعاظ افراطی» نام برد که به توزیع رساله امامخمینی در بابل میپردازد (انقلاب اسلامی به...، ج ۳، ۱۴۲). او در شهریور ۱۳۵۷ و پس از بازداشت شیخ هادی روحانی، از روحانیان فعال مازندران، در نامهای به رئیس ساواک بابل، خواستار آزادی او شد (همان، ۲۳۴). در سوم مهر ۱۳۵۷ هم به سخنرانی در مجلس بزرگداشت سیدمهدی گلپایگانی در بابل پرداخت که پس از سخنرانی او تظاهراتی در آن شهر شکل گرفت (همان، ج ۱۲، ۵۳). وی در ۱۲ آبان همان سال در تشییع جنازه یکی از شهدای بابل که به تظاهرات ده هزار نفری مردم بابل انجامید شرکت داشت (همان، ۳۳۳؛ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد، ج ۱۳، ۳۹۵). ساواک در ۱۸ آبان در گزارشی او را یکی از مسببان و محرکان مردم بابل علیه حکومت پهلوی معرفی کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۳۴۵). بر اساس اعلام ساواک بابل به ریاست شهربانی آن شهر، او همراه با جمعی دیگر از روحانیان بابل، با توزیع اعلامیههایی، مردم را به شرکت در مجلسی به مناسبت عید قربان در ۲۰ آبان ۱۳۵۷ در مسجد کاظم بیگ دعوت کردند. اما ساواک خواستار جلوگیری از برگزاری آن مجلس شد (همان، ۳۴۶). وی در تظاهرات تاسوعا و عاشورا در شهر بابل حضور داشت (سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد، ج ۱۵، ۲۹۵-۲۹۶). محامدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیتهای تبلیغی در بابل ادامه داد و به اقامه نماز در مسجد گلشن بابل پرداخت (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۳۸). او در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ ش در بابل درگذشت (انصاری، ۱۶۳). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۵)، «درگذشتگان: حجتالاسلام محامدی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیستوهفتم، شماره سوم، مرداد و شهریور؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۷)، ج ۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۱)، ج ۱۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ «درگذشت عالم بابلی» (۱۳۹۴)، دوهفتهنامه افق حوزه، سال سیزدهم، شماره ۴۱۶، ۶ خرداد؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۳، تهران، اسلامیه؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۸: آیتالله حاج شیخ هادی روحانی (۱۳۹۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۱۳ و ۱۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.