طلّاب، محصلان علوم دینی در حوزههای علمیه، نقش و وظایف.
طلبه دانشجوی علوم دینی است که در مدارس علمیه مشغول به تحصیل است. بزرگترین مسئولیت طلاب، شناخت عمیق و تفقّه در دین و آموزش آن به دیگران است. دورۀ پهلوی از دورههای سخت برای طلاب حوزۀ علمیه در ایران بود که برنامههای فراوانی برای کاهش نقش اجتماعی آنان در جامعه اجرا شد. در این دوره برای تخریب چهره طلاب و روحانیان، آنان را دارای افکار مخدر، عامل انگلیس و مانع پیشرفت کشور معرفی میکردند. با آغاز نهضت امامخمینی، روحانیون از طریق مدیریت مساجد و آگاهکردن مردم از برنامههای انقلاب، نقش ویژهای در هدایت نهضت و برانگیختن جامعه داشتند. حضور طلاب در دوران جنگ نیز چشمگیر بود. امامخمینی طلاب را امانتداران الهی مینامید و راه علمآموزی را راهی خطیر و پرمسئولیت میشمرد. ایشان همچنین بر مسئولیتهای سیاسی و اجتماعی طلاب نیز تأکید داشت و معتقد بود آنان باید عضو فعال جامعه باشند و بر امور جاری محیط خود نظارت کنند.