سیداسماعیل علوی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
سیداسماعیل علوی در سال ۱۳۰۷ در رضوان شهر استان اصفهان به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانهای در زادگاهش فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و بخشی از دروس را در رضوان شهر و به‌احتمال زیاد مدارس علمیه اصفهان و نزد عالمان آن سامان خواند، ولی درباره استادان او در آن دوره اطلاعاتی در دست نیست. علوی سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در آنجا مدت بیست سال به تحصیل پرداخت. کاظمینی در زندگینامه مجملی از علوی، اشارهای به استادان دوره سطح وی نکرده است، اما از آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به‌عنوان استادان درس خارج او نام برده است بدون اینکه به سال‌های حضور او در آن درس‌ها اشارهای کند. با استناد به همین گزارش میتوان گفت که وی در دهه ۱۳۳۰ در درسهای خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مساجد محمدیه و سلماسی قم حضور مییافت. علوی در دوران نهضت اسلامی به فعالیتهای سیاسی میپرداخت و با ایراد سخنرانیهای پرشور، در ترغیب مردم به مبارزه با حکومت پهلوی نقش داشت. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیتهای تبلیغی ادامه داد و با آغاز جنگ تحمیلی در جبهه‌های جنگ حضور یافت و یکی از فرزندانش به نام سردار سیدمحمد علوی در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. سیداسماعیل علوی در سال ۱۳۶۱ به سمت امام‌جمعه چادگان منصوب شد و مدت ده ماه در آن سمت بود (کاظمینی، ج ۲، ۹۹۹). درباره او اطلاعات بیشتری در منابع مکتوب یافت نشد. منبع: کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمدکاظمینی، قم، صحیفه خرد.