محمدتقی طاهری قمی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
محمدتقی طاهری قمی در سال ۱۳۰۶ در خانوادهای با پیشینه درخشان علمی به دنیا آمد. پدرش آیتالله شیخ محمدعلی طاهری و جدش آخوند ملا محمدطاهر اشعری قمی از روحانیان برجسته قم بودند و در آن شهر به وعظ و خطابه میپرداختند. محمدتقی طاهری قمی دروس ادبیات را در قم و نزد پدرش خواند. سپس در درس سطح آقایان مرتضی مطهری و سیدرضا بهاءالدینی، آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد. او پس از آن، در دروس خارج فقه و اصول آیات امامخمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی، شیخ عباسعلی شاهرودی، گلپایگانی و سیدشهابالدین مرعشی نجفی حاضر شد (کاظمینی، ج ۲، ۹۳۲؛ انصاری، ۴۰۵). درباره سالهای دقیق حضور او در درسهای امامخمینی اطلاعات زیادی در دست نیست، ولی با استناد به حضور او در درس آیتالله بروجردی، میتوان گفت که در دهه ۱۳۳۰ و اوایل آن دهه در درسهای خارج فقه و اصول استادان حوزه علمیه قم و از جمله امامخمینی در مساجد محمدیه و سلماسی قم شرکت میکرد. طاهری قمی همچنین از آیات بروجردی، گلپایگانی، امامخمینی، مرعشی نجفی، سیدمحمد شیرازی. سیدصادق روحانی اجازاتی درا مور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود (کاظمینی، ج ۲، ۹۳۳). طاهری قمی در دوره حیات آیتالله بروجردی، به دستور ایشان راهی بروجرد شد و مدتی به فعالیتهای تبلیغی در آن شهر پرداخت. از جمله به فعالیت علیه بهاییان در آن شهر دست زد (انصاری، ۴۰۵). وی با آغاز نهضت اسلامی به حمایت از آن پرداخت. از جمله پس از تبعید امامخمینی به خارج از کشور، همراه با جمعی از روحانیان، در نامهای به نخستوزیر وقت، ضمن انتقاد از حکومت پهلوی در تبعید امامخمینی به خارج از کشور و همچنین سختگیری علیه فعالان سیاسی، خواستار پایان دادن به اینگونه رفتارها و همچنین آزادی و بازگرداندن امامخمینی به کشور شدند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۴۹ـ۱۵۰). او در سال ۱۳۵۲ از سوی آیتالله گلپایگانی به شهرستان قروه در استان کردستان اعزام شد و به فعالیتهای تبلیغی در آن شهر پرداخت. علاوه بر آن، به سفرهای تبلیغی میرفت و مدتی در هند و پاکستان به تبلیغ دین پرداخت و از جمله در انجمن ایرانیان در کراچی به فعالیتهای تبلیغی مشغول شد (شریف رازی، ج ۶، ۳۵۰). علاوه بر این، در داخل کشور نیز به سفرهای تبلیغی میرفت و در آن سفرها دست به افشاگری میزد. به سبب این فعالیتها یک بار در شهر ایذه دستگیر و مدتی زندانی شد. طاهری قمی در سال ۱۳۶۰ به سمت امامجمعه شهر قروه منصوب شد و در این سمت خدماتی را انجام داد (کاظمینی، ج ۲، ۹۳۳). وی در سال ۱۳۶۳ به قم بازگشت و به فعالیتهای تبلیغی و همچنین تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت. طاهری قمی در ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط برادرزادهاش شیخ محمدحسین اشعری در قبرستان باغ بهشت به خاک سپرده شد (انصاری، ۴۰۵). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۰)، «درگذشتگان: حاج شیخ محمدتقی طاهری»، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۱۸۸، خرداد و تیر؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۶، قم، پیروز؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمدکاظمینی، قم، صحیفه خرد.