عبدالحسین رضایی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
عبدالحسین رضایی در سال ۱۳۰۶ در روستای لیما گوابر از منطقه اشکورات شهرستان رودسر در استان گیلان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش شیخ مرتضی اشکوری از روحانیان منطقه بود. او خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت و دوران ابتدایی را در همان‌جا به پایان رساند. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و به همین منظور راهی رودسر شد و از سال ۱۳۲۲ در آنجا از درس‌های استادان رودسری بهره برد. پس از دو سال تحصیل در رودسر، همراه با آیت‌الله عباس محفوظی و محمد محمدی گیلانی راهی قم شد و به فراگیری دروس حوزوی در حوزه علمیه قم پرداخت و با آنان همدرس و همحجره بود. درباره استادان دوره سطح وی اطلاعاتی در دست نیست، اما آیت‌الله محفوظی از رضایی به‌عنوان یکی از هم‌دوره‌هایش نام برده است، بنابراین می‌توان احتمال داد که همراه با آیت‌الله محفوظی در درس‌های برخی از استادان حوزه علمیه قم چون آیات حسینعلی منتظری، محمد صدوقی یزدی، میرزا محمد مجاهدی و شیخ مرتضی حائری یزدی شرکت می‌کرده است. او سپس وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی شد و به گفته فرزندش «از شاگردان ممتاز امام‌خمینی» بود. هم‌زمان از درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی بهره می‌برد («روایتی از زندگی تنها شهید روحانی ترور شهرستان رودسر»، diyarmirza.ir ). رضایی در سال ۱۳۳۲ به گیلان بازگشت، بنابراین می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۳۲ از درس‌های امام‌خمینی در مسجد محمدیه قم بهره می‌برده است. رضایی در سال ۱۳۳۲ به دعوت اهالی روستای بی‌بالان از توابع رودسر به گیلان بازگشت و به ترویج و رتق‌وفتق امور دینی در آن سامان پرداخت. همچنین مدتی از سال را در اشکور می‌گذراند و ضمن کارهای تبلیغی به کشاورزی می‌پرداخت. وی در جریان نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی هم فعال بود و به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. از جمله در فراهم کردن زمینه تبلیغ و مبارزات روحانیان در منطقه فعال بود. به همین علت در یکی از گزارش‌های ساواک از او به‌عنوان یکی از طرفداران امام‌خمینی نام برده شده است (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، کتاب ۲، ۱۷۸). وی همچنین جلساتی را در همان منطقه برگزار می‌کرد و به همین سبب ساواک خواستار مراقبت از فعالیت‌های رضایی شد و دستور داد «منابع و همکاران توجیه تا دقیقاً در جلسات متشکله نفوذ و هرگونه فعالیت و یا اقدامات ضد امنیتی که تصمیم به انجام آن گرفته می‌شود، آگاهی حاصل تا بتوان به‌موقع در اختیار شهربانی قرار داد» (همان، ۱۸۲). او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پرداخت و احکام و اخلاق را در آنجا تدریس می‌کرد. همچنین با دیگر نهادهای انقلابی همکاری داشت. فعالیت‌های رضایی باعث شد تا از سوی معاندان و مخالفان جمهوری اسلامی به‌عنوان یکی از عناصر مهم و اثرگذار در منطقه رودسر و اشکور شناسایی شود («روایتی از زندگی تنها شهید روحانی ترور شهرستان رودسر»، diyarmirza.ir ) و به همین علت در ۲۵ دی ۱۳۶۱ به دست افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در سلاکجان رودسر ترور شد و به شهادت رسید. پیکر او به روستای کلاچای منتقل و در گلزار شهدای آنجا به خاک سپرده شد (فرهنگ اعلام شهدا استان گیلان، ۳۶۴؛ غلامی کفترودی، ج ۱، ۱۶۲ و۱۶۳). منابع: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان (۱۳۸۹)، کتاب ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ «روایتی از زندگی تنها شهید روحانی ترور شهرستان رودسر»، diyarmirza.ir؛ غلامی کفترودی، قاسم (۱۳۸۴)، راست‌قامتان، نگاهی به زندگی قربانیان ترور استان گیلان، تهران، نستوه؛ فرهنگ شهدای استان گیلان (۱۳۹۲)، به کوشش، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی، بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد.