سیدحسن شریعتمداری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و خاندان
سیدحسن شریعتمداری معروف به شریعتمدار جهرمی و شریعتمدار شیرازی در سال ۱۳۰۰ش در خانواده‌ای روحانی در شهر جهرم به دنیا آمد.[۱] پدرش سیدمحمدعلی معروف به حاج فاضل از روحانیان جهرم.[۲] و جدش میرزا ابوالقاسم شریعتمداری جهرمی از عالمان آن سامان بود.[۳]
تحصیل
سیدحسن شریعتمداری جهرمی‌خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. سپس وارد مدرسه علمیه زمانیه آن شهر شد و بخشی از دروس حوزوی را پیش سیدابراهیم حق‌شناس جهرمی و سیدمحمد احمدی خواند. آنگاه راهی شیراز شد و در مدارس علمیه آن شهر از درس‌های سیدمحمدباقر آیت‌اللهی بهره برد. شریعتمداری جهرمی سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحمد محقق داماد و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری.[۴] و امام‌خمینی بهره‌مند شد.[۵] درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست. او در سال ۱۳۴۵ش از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد و امام‌خمینی در ذیل معروف او عبارت «معروف هستند» را قید کرده بودند.[۶] که نشان از شناخت امام‌خمینی از او داشت.
سیدحسن شریعتمداری سپس راهی تهران شد و به تدریس در مدرسه علمیه مروی تهران پرداخت.[۷] او پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه قم در نوروز ۱۳۴۲، همراه با جمعی از روحانیان تهران نامه‌ای به آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی نوشتند و ضمن تسلیت آن فاجعه به ایشان، تنفر خود را از آن «اقدام وحشیانه» مأموران اعلام کردند.[۸] با استناد به این سند می‌توان گفت که از سال ۱۳۴۱ش در تهران مقیم شده بود و پیش از آن تاریخ در درس‌های امام‌خمینی شرکت می‌کرده است. او در سال ۱۳۴۹ش در تهران مقیم بود و از عالمان تهران محسوب می‌شد.[۹] و پس از درگذشت آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، همراه با جمعی دیگر از روحانیان تهران، تلگرافی به «آیت‌الله العظمی آقای خمینی مرجع تقلید» ارسال کردند و رحلت آیت‌الله حکیم را به «پیشوای عظیم‌الشأن» تسلیت گفتند.[۱۰]
درگذشت
سیدحسن شریعتمداری در سال ۱۳۵۱ش در تهران درگذشت.[۱۱] و پیکرش پس از انتقال به قم در حرم علی بن حمزه(ع) آن شهر به خاک سپرده شد.[۱۲]
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، قم، انصاریان.
- باقری بیدهندی، ناصر(۱۳۶۸)، «بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آیت‌الله العظمی حاج آقا روح‌الله خمینی»، ماهنامه نور علم، دوره سوم،شماره ۳۱، تیر.
- حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۵)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۵، تهران، اسلامیه.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- ↑ انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، ص۴۰۴.
- ↑ انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، ص۴۰۴)
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۲.
- ↑ انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، ص۴۰۴)
- ↑ روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۴۴؛ باقری بیدهندی، «بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آیت‌الله العظمی حاج آقا روح‌الله خمینی»، ص۱۳۲.
- ↑ صحیفه امام، ج۱، )
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۱.
- ↑ حضرت آیت‌الله العظمی حاج سیدمحمدرضا گلپایگانی، ج۱، ص۳۶.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۳)
- ↑ روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ۵۷۷-۵۷۸؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۲۳ ـ ۲۲۴.
- ↑ انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، ص۴۰۴؛ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۱)
- ↑ انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، ص۴۰۴.