غلامحسین رحیمی، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.
او در ۱۳۱۴ش در روستای حاجی‌آباد در نجف‌آباد استان اصفهان در خانواده‌ای مذهبی زاده شد (کاظمینی، ۳۹۷). پدرش حاج غلامعلی فردی عالم بود و به امور دینی مردم رسیدگی می‌کرد (همان، ۳۹۵). غلامحسین رحیمی مقدمات دروس حوزوی را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. در سال ۱۳۳۰ ش به حوزه علمیه اصفهان رفت و بخشی از مقدمات را در حوزه علمیه آن شهر آموخت. پس از شش ماه حضور در اصفهان در سال ۱۳۳۰ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد محمدتقی ستوده، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، شیخ جعفر سبحانی، حسین نوری همدانی و حسینعلی منتظری تکمیل کرد. دروس عقلی (فلسفه و حکمت) و تفسیر قرآن را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی تبریزی، محمد مفتح، میرزا علی‌اکبر مشکینی و محمد محمدی گیلانی خواند. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۷) و از درس آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی (رحیمی اصفهانی، ۴۵)، امام‌خمینی، سیدمحمد محقق داماد، شیخ محمدعلی اراکی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، شیخ هاشم آملی، شیخ عباسعلی شاهرودی، حسین وحید خراسانی، حسینعلی منتظری، شیخ مرتضی حائری یزدی، حسین نوری همدانی و ناصر مکارم استفاده کرد (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۷). او به احتمال زیاد در سال‌های پایانی دهه ۱۳۳۰ و آغازین دهه ۱۳۴۰ ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی شرکت می‌کرده است.
رحیمی با سفر به شهرهای مختلف و ایراد سخنرانی‌های انتقادی، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. وی همچنین در توزیع و تکثیر اعلامیه‌ها و نوارهای سخنرانی امام‌خمینی مبارز نقش داشت (همان، ۳۹۷). در ۲۶/۱۲/۱۳۴۳ ش همراه با جمعی از علما و محصلان اصفهانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا که رونوشت آن به دیوان عالی کشور نیز ارسال شد، به تبعید امام‌خمینی اعتراض کرد و از او خواست که با آزادی و بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی، پایبندی خود را به قانون اساسی و شرع نشان دهد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۳۶ ـ ۱۳۸). پس از آن نیز به مبارزات سیاسی ادامه داد و بر اساس گزارش ساواک در مهر ۱۳۴۶، در توزیع و پخش اعلامیه‌هایی با عنوان «زنده‌باد خمینی عزیز» در مدرسه فیضیه قم نقش داشت. همچنین بر دیوارهای مدرسه فیضیه شعارهایی چون «جاوید خمینی بزرگ» را می‌نوشتند و طبق گزارش ساواک، وقتی یکی از خدام مدرسه از این اقدام جلوگیری کرد، همراه با جمعی دیگر از طلاب، با او درگیر شدند (مدرسه فیضیه به...، ۲۲۱-۲۲۲؛ یاران امام در...، ج ۴، ۲۶۴-۲۶۵). به همین علت، ساواک خواستار کنترل اعمال و بررسی سوابق آنان شد (همان، ۲۹۰؛ مدرسه فیضیه به...، ۲۴۷). پیرو آن گزارش‌ها، ساواک قم اعلام کرد که غلامحسین رحیمی دارای سابقه فعالیت سیاسی است و بیوگرافی او را به اداره کل سوم ساواک ارسال کرد (یاران امام در...، ج ۴، ۳۵۲). وی به این سبب تداوم این‌گونه فعالیت‌ها توسط ساواک دستگیر و زندانی شد.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی دفتر تبلیغات اسلامی برای تبلیغ به شهرهای مختلف اعزام شد. در ۱۵ شهریور ۱۳۶۰ به امامت جمعه شهرستان تفرش در استان مرکزی منصوب شد و چندی در آن سمت به فعالیت پرداخت (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۷). تألیفات او عبارت است از: دختر وظیفه‌شناس (همراه با مصطفی زمانی) (مشار، ج ۲، ۲۰۴۴)، زیارت و خراقه و حقیقت (با مقدمه محمد مفتح) (همان، ۲۸۲۳)، قصه‌های اسلامی ماه: مرد خسیس (همان، ج ۳، ۳۹۲۳)، خداشناسی از دیدگاه علم و دین، نبوت و رسالت از دیدگاه علم و دین، ولایت و رهبری از دیدگاه علم و دین، خلاصه‌ای از فروع دین از دیدگاه قرآن و حدیث، درس‌هایی از اخلاق اسلامی در چهار جلد، داستان‌های آموزنده در ده جلد، راه و رسم زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث در چهار جلد، زندگی چهارده معصوم، درس‌هایی از معارف اسلامی در هشت جلد، آیین زندگی در دو جلد، وارثان انبیا در دو جلد، لطیفه‌ها و خاطره‌ها در دو جلد، آنچه همسران باید بدانند، سرگذشت‌های عبرت‌آمیز از زندگی معتادان.
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ رحیمی اصفهانی (۱۳۸۶)، زندگی چهارده معصوم: به ضمیمه زندگینامه مؤلف، بی‌جا، عسکریه؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان؛ مشار، خان بابا (۱۳۵۱)، فهرست کتاب‌های چاپی فارسی، جلد ۲ و ۳، تهران، مؤلف؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.