علی‌اصغر عطایی حسین‌زاده، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.
علی‌اصغر عطایی حسین‌زاده معروف به عطایی خراسانی در ۱۳۱۵ ش در مشهد دیده به جهان گشود. او دوران ابتدایی و راهنمایی را در مشهد گذراند. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در مشهد و نزد محمدتقی ادیب نیشابوری خواند. آنگاه در درس سطح آیات سیدحسن مدرس یزدی و میرزا هاشم قزوینی شرکت کرد. هم‌زمان فلسفه را هم نزد شیخ مجتبی قزوینی، میرزا جواد آقا تهرانی و فقیه سبزواری آموخت. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدهادی حسینی میلانی و میرزا جواد آقا تهرانی شرکت کرد. عطایی خراسانی سپس راهی قم شد و از ۱۳۴۱ ش در درس خارج امام‌خمینی حضور یافت. نویسنده دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور به استفاده او از محضر درس امام‌خمینی در ۱۳۴۱ ش بسنده کرده است (کاظمینی، ج ۱، ۵۹۳) و درباره حضور او در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان اطلاعاتی نداده است. همچنین درباره حضور او در درس ایشان در سال‌های ۱۳۴۲-۱۳۴۳ ش نیز اظهارنظری نکرده، بنابراین می‌توان احتمال داد که عطایی خراسانی تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، در درس یا درس‌های خارج فقه و اصول ایشان شرکت داشته است.
عطایی خراسانی هم‌زمان با تحصیل، به مبارزات سیاسی همسو با نهضت امام‌خمینی نیز می‌پرداخت. به‌ویژه همراه با شیخ مهدی کروبی، به تبلیغ دین در شهر کاشان و روستاهای اطراف مبادرت می‌ورزید. به همین سبب توسط ساواک از سخنرانی منع شد. او در کنار تبلیغ، دستی در تألیف آثار علمی نیز داشت و کتاب‌هایی درباره اهداف نهضت اسلامی امام‌خمینی می‌نگاشت، ولی در زندگینامه او اشاره‌ای به آن تألیفات نشده است. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تشکیل بسیج، انجمن‌های اسلامی و کمیته‌های فرهنگی فعال بود. سپس به سمت دبیر شورای مرکزی ائمه جماعات منصوب گردید. در کنار فعالیت‌های فوق، در بازسازی مساجد شهر مشهد نقش داشت. او در ۱۳۶۲ ش به امامت جمعه شهرستان طرقبه در استان خراسان منصوب شد و تا ۱۳۸۱ ش در آن سمت بود. از خدمات اجتماعی او می‌توان به تأسیس چندین تعاونی، احداث چندین باب مدرسه و درمانگاه اشاره کرد (کاظمینی، ۵۹۳).
منابع: کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۱، تهران، برگ رضوان.