حسن خدادادی، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.

حسن خدادادی معروف به انصاری در ۴ اسفند ۱۳۲۷ش در نجف‌آباد اصفهان دیده به جهان گشود. او دوران ابتدایی را در نجف‌آباد طی کرد. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و وارد حوزه علمیه آنجا شد. کاظمینی در بیوگرافی او که با استناد به اسناد شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه سراسر کشور و نیز زندگینامه شخصی (اتوبیوگرافی) حسن انصاری نگاشته است، از تحصیلات او در نجف‌آباد، قم و نجف اشرف سخن گفته است، بدون اینکه ترتیب زمانی تحصیل در آن حوزه‌ها را مشخص کند.

نویسنده این بیوگرافی با استناد به اسناد مذکور، امام‌خمینی را ازجمله استادان او برشمرده است و با توجه به مقطع زمانی تولد انصاری، می‌توان گفت که احتمال حضور او در درس خارج امام‌خمینی در قم بعید است. ازجمله استادان او در قم می‌توان به ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، محمدتقی ستوده اراکی، غلامرضا صلواتی، حسین نوری همدانی و محمد فاضل لنکرانی اشاره کرد. او سپس راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف دروس سطح را نزد استادانی چون سیدعلی سیستانی و کوکبی تبریزی به پایان رساند. آنگاه در درس خارج فقه امام‌خمینی شرکت کرد. پس از مدتی حضور در عراق، به کشور بازگشت و در حوزه علمیه قم در درس خارج آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی حضور یافت.

او هم‌زمان با تحصیل، به تدریس نیز می‌پرداخت و برخی از دروس را در حوزه‌های علمیه نجف اشرف و قم تدریس کرد. کاظمینی بر این باور است که اجازه‌نامه‌ای شرعی از امام‌خمینی دریافت کرده است، ولی در صحیفه امام‌خمینی چنین اجازه‌نامه‌ای وجود ندارد. همچنین اجازه‌نامه‌ای را از آیت‌الله گلپایگانی دریافت کرده بود.

فعالیت سیاسی و اجتماعی

خدادادی در کنار تحصیل و تدریس، به مبارزه با حکومت پهلوی نیز می‌پرداخت و در توزیع اعلامیه‌های امام‌خمینی نقش داشت. همچنین با ایراد سخنرانی‌هایی، از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد و در راهپیمایی‌های اعتراضی حضور می‌یافت. به سبب این فعالیت‌ها، چندین بار بازداشت شد. او پس از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران (۱۳۵۹ش)، در جبهه‌های جنگ حضور یافت و در انتقال کمک‌های مردمی به جبهه‌های جنگ فعال بود. انصاری مدتی مسئولیت عقیدتی ـ سیاسی زندان عادل‌آباد شیراز را بر عهده داشت. سپس به برازجان در استان بوشهر رفت و مدتی امام جمعه موقت آن شهر بود. او در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۴ به امامت جمعه خشت و کمارج در استان فارس منصوب شد و مدت سیزده سال در آن سمت بود. در آن مدت یک باب مدرسه و یک درمانگاه در آن منطقه احداث کرد. او در ۲۳ اسفند ۱۳۷۷ امامت جمعه شهرستان لردگان در استان چهارمحال و بختیاری را بر عهده گرفت. هم‌زمان با امامت جمعه، مسئولیت حوزه‌های علمیه خواهران و برادران آنجا را عهده‌دار شد. مسئولیت ستاد اقامه نماز، مسئولیت ستاد امربه‌معروف و عضویت در هیئت امنای دانشگاه پیام نور آن شهر از دیگر سمت‌های او در لردگان بود. تهیه چند قطعه زمین برای آموزش‌وپرورش، تهیه دو قطعه زمین برای احداث استادیوم ورزشی، ساخت حوزه علمیه خواهران لردگان، تکمیل و تجهیز حوزه علمیه ولیعصر(عج) آن شهر، ساخت مسجد و... ازجمله اقدامات اجتماعی او در لردگان بود.[۱]

پانویس

  1. کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ج۱، ص۳۳۵ـ۳۳۴.

منابع

کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ج۱، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی، میرزا محمد کاظمینی؛ بنیاد فرهنگی ـ پژوهشی ریحانـﺔالرسول، تهران: برگ رضوان.