سیف‌الله نورمحمدی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| اطلاعات علمی | |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| وبگاه رسمی | |
سیف‌الله نورمحمدی فرزند عباس در سال ۱۳۱۲ش در نجف‌آباد به دنیا آمد. او در ۱۳۲۷ش به عراق رفت و در شهر کربلا به کسب‌وکار پرداخت. در ۱۶ سالگی به تحصیل دروس حوزوی در حوزه علمیه کربلا روی آورد و مقدمات و سطوح را نزد شیخ یوسف خراسانی، سیدمحمد شیرازی و سیداسدالله صدر هاشمی اصفهانی و برخی دیگر از استادان آن حوزه فراگرفت. سپس به حوزه نجف رفت و در درس خارج فقه و اصول آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی، امام‌خمینی، سیدعبدالاعلی سبزواری، شیخ محمدحسین حلّی و شیخ غلامرضا باقری نجف‌آبادی حاضر شد. هم‌زمان از بحث‌های عرفانی سیدهاشم حداد، سیدعبدالکریم کشمیری و شیخ جواد کربلایی هم بهره‌مند می‌شد. وی در ۱۳۴۹ش به کشور بازگشت.[۱] درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال فراوان در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۴۹ش در درس خارج فقه امام‌خمینی که در مسجد شیخ انصاری تشکیل می‌شد، شرکت می‌کرد.
او پس از بازگشت به کشور در شهر قم مقیم شد و دروس خارج فقه و اصول را نزد آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و میر سیدعلی فانی تکمیل کرد. سپس به تدریس دروس سطح در حوزه علمیه قم پرداخت.[۲] او با آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر مکاتباتی داشت و بر اساس یکی از نامه‌هایی که آیت‌الله صدر در پاسخ به نورمحمدی نگاشته بود، از تأسیس مدرسه‌ای دینی توسط او در شهرستان ساوه سخن رفته است.[۳] و همین گزارش نشان از اهتمام او به تأسیس مدرسه فوق و تدریس در آن دارد.
از تألیفات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دلائل الشریعه فی شرح وسایل الشیعه، کتابی در اخلاق و آداب الطلاب.[۴]
پانویس
منابع
- عاملی، احمد عبدالله (۱۴۲۸ق)، محمدباقر الصدر السیره و المسیره فی حقائق و وثائق، بیروت، مؤسسه العارف للمطبوعات.
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، درة الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۴، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.