ابوالحسن مصلحی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
او در شهریور سال ۱۳۱۴ش به دنیا آمد. پدرش آیتالله شیخ محمدعلی اراکی، از مراجع تقلید و از مدرسان برجسته دروس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم بود. ابوالحسن مصلحی دوره ابتدایی را در قم گذراند. آنگاه علیرغم مخالفت پدرش و با اصرار آیتالله سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، دوره متوسطه را هم در قم گذراند. سپس وارد دانشگاه تهران شد و در رشته حقوق مشغول به تحصیل شد. آیتالله اراکی با ادامه تحصیل او موافق نبود و به همین سبب مصلحی فرمان پدرش را گردن نهاد و تحصیل حقوق در دانشگاه را رها کرد و به تحصیل دروس حوزوی روی آورد. آیتالله اراکی خود مقدمات را به فرزندش آموخت. مصلحی اراکی آنگاه دروس سطح را پیش شیخ محمدتقی ستوده، شیخ غلامرضا صلواتی، میرزا علیاکبر مشکینی، شیخ محمد شاهآبادی و برخی دیگر از استادان حوزه علمیه قم فراگرفت. سپس در درس خارج فقه و اصول امامخمینی، سیدمحمد محقق داماد و پدرش حضور یافت و سی سال به استفاده از درس آیتالله اراکی پرداخت. او در سال ۱۳۴۰ش حدود یک سال در نجف اشرف اقامت گزید و در آن مدت در درس خارج آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی و شیخ حسین حلّی شرکت نمود و بهرههای علمی فراوان برد.[۱]
درباره حضور او در درس خارج فقه و اصول امامخمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به نظر میرسد از سالهای میانی دهه ۱۳۳۰ش تا تبعید ایشان به خارج از کشور (۱۳ آبان ۱۳۴۳) در درسهای ایشان حضور مییافته است.
او همزمان به تحصیل دروس فلسفه نیز پرداخت و درس منظومه ملاهادی سبزواری را نزد حسینعلی منتظری خواند و در درس اسفار از شاگردان علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بود.[۲] این درس پس از فوت آیتالله بروجردی در مسجد سلماسی برگزار میشد.[۳] و مصلحی همراه با جمعی از افراد به مباحثه درباره اسفار میپرداخت.[۴] همزمان در درس تفسیر علامه طباطبایی هم شرکت میکرد.[۵] او همچنین در جلسات درس اخلاق آیات شیخ عباس تهرانی و آقا حسین فاطمی حضور مییافت و در کنار تحصیل، به تدریس نیز میپرداخت و دروس سطح را در مدرسه حقانی و جامعه الزهرا تدریس میکرد.[۶]
ابوالحسن مصلحی در اسفند ۱۳۴۳ش همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامهای به امیرعباس هویدا، نخستوزیر وقت، به تبعید امامخمینی اعتراض کرد و خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور شد.[۷] در سالهای ۱۳۵۶-۱۳۵۷ش به فعالیتهای سیاسی خود در قالب مدرسان حوزه علمیه قم ادامه داد و همراه با آنان، اعلامیهها، نامهها، بیانیهها و... را در حمایت از امامخمینی و انتقاد از حکومت پهلوی امضا میکرد.[۸]
پانویس
- ↑ استادی، یادنامه آیتالله اراکی، ص۱۶۵-۱۶۷؛ گلی زواره، آیتاللهالعظمی محمدعلی اراکی، ص۱۸۹-۱۹۰؛ حسینی ضیغمیان، «حاج شیخ ابوالحسن مصلحی، یاور مرجعیت»، ص۱۵۲-۱۵۶.
- ↑ استادی، یادنامه آیتالله اراکی، ص۱۶۶-۱۶۷؛ خاطرات آیتالله محمد مؤمن، ص۵۲.
- ↑ خاطرات آیتالله محمد مؤمن، ص۵۲.
- ↑ خاطرات آیتالله محمد مؤمن، ص۹۶.
- ↑ خاطرات آیتالله محمد مؤمن، ص۵۲-۵۳.
- ↑ استادی، یادنامه آیتالله اراکی، ص۱۶۷.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۴۹ ـ ۱۵۰.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۹۹، ۳۲۲، ۴۰۵، ۴۳۴، ۴۳۹، ۴۴۹، ۴۶۲، ۴۷۶، ۴۷۸، ۴۷۹، ۴۸۱، ۴۹۱، ۴۹۸، ۵۰۷.
منابع
- آیتاللهالعظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- استادی، رضا (۱۳۷۶)، یادنامه آیتالله اراکی، تهران، اطلاعات.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- حسینی ضیغمیان، سیدمحمدحسین (۱۳۸۶)، «حاج شیخ ابوالحسن مصلحی، یاور مرجعیت»، ستارگان حرم، ج ۲۵، قم، زائر.
- دوانی، علی (۱۳۷۷)، ج۴ و ۵، ۷ و ۸، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «درگذشتگان: آیتالله ابوالحسن مصلحی» (۱۳۸۴)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۹۲، خرداد و تیر.
- گلی زواره، غلامرضا (بیتا)، آیتاللهالعظمی محمدعلی اراکی (شیخ فقها و اسوه علم و تقوی)، قم، مرکز پژوهشهای سازمان صداوسیما.