حسن پورشمسیان، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حسن پورشمسیان |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۹ش |
| زادگاه | روستای هاوشک، شهربابک کرمان |
| تاریخ وفات | شهریور ۱۳۷۳ |
| شهر وفات | تهران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | محمد صدوقی، سیدعباس خاتم یزدی، سیدجواد مدرسی، غلامرضا فقیه خراسانی، امام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی، سیدعبدالله شیرازی، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدمحمدهادی میلانی |
| محل تحصیل | یزد، نجف، تهران |
| سایر | تدریس در حوزه و دانشگاه |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی |
| اجتماعی | امام جمعه ایذه، بیرجند و گنبدکاووس و تلاش برای وحدت شیعه و سنی |
زادگاه و تحصیل
حسن پورشمسیان در سال ۱۳۰۹ در روستای هاوشک شهربابک استان کرمان به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن و همچنین قرائت قرآن را در مکتب‌خانه‌ای در شهر بابک فراگرفت. سپس راهی یزد شد و در مدارس شفیعیه و خان یزد دروس مقدمات و بخشی از دروس سطح را نزد آقایان شیخ محمد صدوقی یزدی، سیدعباس خاتم یزدی، سیدجواد مدرسی و شیخ غلامرضا فقیه خراسانی آموخت.
در سال ۱۳۳۴ برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی عراق شد و در نجف اشرف در مدت سه سال زبان عربی و همچنین زبان انگلیسی را فراگرفت. درباره تحصیلات حوزوی وی در حوزه علمیه نجف اشرف در آن دوره سه‌ساله اطلاعاتی در دست نیست و در زندگینامه پورشمسیان، درج شده در دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور هم اشارهای به آن نشده است. آنگاه به کشور بازگشت و با اقامت در شهر کرج، به تدریس در مدارس دینی آن شهر پرداخت. هم‌زمان تحصیلات خود را در مدرسه مروی تهران ادامه می‌داد.
پورشمسیان در سال ۱۳۴۴ بار دیگر به عراق رفت و این بار در نجف اشرف در درس‌های خارج فقه و اصول آیات امام‌خمینی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالله شیرازی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی و سیدمحمدهادی حسینی میلانی شرکت کرد.[۱] او در سال ۱۳۴۹ به کشور بازگشت[۲] بنابراین می‌توان گفت از سال ۱۳۴۴ که درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری دایر شد، در آن درس شرکت کرد و این حضور تا زمان بازگشت به کشور ادامه داشت.
فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی
او در سال‌های حضور در نجف اشرف، با سفر به کشورهای کویت، هند و پاکستان، اندیشه‌های امام‌خمینی را تبیین می‌کرد.
پورشمسیان پس از حضور در کشور به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و به همین علت چند بار از سوی مأموران حکومت پهلوی دستگیر و زندانی شد. از جمله در سال ۱۳۵۷ پس از دستگیری به زندان قزل‌حصار انتقال یافت و مدتی در آنجا زندانی شد. او در بهمن ۱۳۵۷ در تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران شرکت داشت.
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در کرج پرداخت. پورشمسیان در ۱۳۵۹ به سمت امام جمعه شهر ایذه منصوب شد و در تأسیس بعضی از نهادهای انقلابی در آن شهر نقش داشت. همچنین در آنجا علیه گروهک‌های ضدانقلاب اسلامی فعال بود و در جبهه‌های جنگ هم حضوری فعال داشت.
وی در سال ۱۳۶۵ از سمت فوق استعفا داد و پس از مدتی اقامت در تهران، به سمت امام جمعه بیرجند منصوب شد. حضور در آن سمت هم کوتاه بود و پس از حضوری دو ساله در بیرجند، امامت جمعه شهر گنبدکاووس را برعهده گرفت. در همان زمان اقداماتی را برای وحدت شیعه و سنی در آن شهر انجام داد و هم‌زمان به تدریس در دانشگاه و حوزه می‌پرداخت.[۳] وی در ۲۸ فروردین ۱۳۶۷ از امام‌خمینی اجازه در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۴]
درگذشت
حسن پورشمسیان در شهریور ۱۳۷۳ در همایش هفته وحدت در تهران حضور داشت و در همین شهر از دنیا رفت.[۵]
پانویس
منابع
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۱، قم، صحیفه خرد.