سیدعلی صادقی یکاولنگی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدعلی صادقی یکاولنگی |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۸ش |
| زادگاه | روستای آخوندان ولایت بامیان |
| تاریخ وفات | ۱۳۸۱ش |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدمحمدباقر صدر |
| محل تحصیل | بامیان و حوزه علمیه نجف |
| سایر | تدریس و مدیریت در حوزه علمیه یکاولنگ و وکیل شرعی امام‌خمینی و سیدمحمدباقر صدر |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | به توپ بسته‌شدن مزل او توسط نیروهای شوروی در اشغال افغانستان |
| اجتماعی | احاث مدرسه صادقیه، تأسیس مسجد و حسینیه امام صادق(ع) در یکاولنگ |
زادگاه و تحصیل
سیدعلی صادقی یکاولنگی در سال ۱۳۰۸ش در روستای آخوندان ولایت بامیان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. او دروس متداول حوزوی چون صرف، نحو و منطق را در دره‌علی یکاولنگ و نزد حاج آخوند فراگرفت. سپس وارد درس آیت‌الله رئیس در یکاولنگ شد و دروس سطح حوزوی را نزد او به پایان رساند.
مهاجرت به عراق
وی در سال ۱۳۴۸ برای ادامه تحصیل راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف از درس خارج فقه امام‌خمینی و درس خارج فقه و اصول و آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر بهره برد. وی مدت هفت سال در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل اشتغال داشت.[۱] و در آن مدت از درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری آنجا بهره می‌برد. علاوه بر تحصیل در سطح خارج، به تدریس کتاب‌های رسائل و مکاسب و کفایه هم اهتمام داشت.
خدمات اجتماعی در افغانستان
صادقی یکاولنگی مورد توجه خاص امام‌خمینی و آیات خویی و شهید صدر، و وکیل شرعی امام‌خمینی و آیت‌الله صدر بود و بعد از عزیمتش به یکاولنگ، آیت‌الله شهید صدر کتاب حلقات اصول خود را برای وی ارسال کرد. صادقی در بدو ورود به یکاولنگ مورد استقبال گرم استادش آیت‌الله رئیس قرار گرفت و به‌عنوان مدرس علوم حوزوی در مدرسه ایشان منصوب شد. پس از یک سال اقوام نیک از صادقی دعوت کردند تا در مرکز بامیان و در قریه آخوندان مدرسه‌ای تأسیس کند و این درخواست با نظر مساعد آیت‌الله رئیس و صادقی مواجه شد و او در سال ۱۳۵۵ و با کمک‌های مردمی و وجوهات شرعیه مدرسه صادقیه را در فضایی حدود ۷۰۰ متر در مرکز نیک بنا کرد و بعدها با تأسیس مسجد و حسینیه امام صادق(ع)، آنجا را تکمیل کرد و توسعه داد. این مدرسه پس از پایه‌گذاری با استقبال مردم و علما واقع شد، به‌گونه‌ای که شیفتگان به معارف حوزوی از مناطق دور و نزدیک به آنجا می‌شتافتند و در محضر عالمان دینی به کسب فیض می‌پرداختند.
صادقی اشراف خاصی به مدرسه، استادان و طلاب داشت و علاوه بر مدیریت مدرسه، کتاب رسائل و مکاسب را در آنجا تدریس می‌کرد. او که مدت‌ها رئیس حوزه در مرکز یکاولنگ بود، در رسیدگی به امور مردم هم فعال بود. هم‌زمان با اشغال افغانستان توسط نیروهای شوروی و ورود نیروهای خارجی به یکاولنگ، منزل صادقی هم به توپ بسته شد و در این حمله علاوه بر تخریب منزل، کتاب‌ها و دیگر سرمایه‌های علمی او نابود شد و مشکلات فراوانی را به دنبال آورد، اما صادقی در برابر این جنایت ایستاد و همچنان به فعالیت‌های دینی و علمی خود ادامه داد.
درگذشت
سیدعلی صادقی یکاولنگی در سال ۱۳۸۱ از دنیا رفت.[۲]
پانویس
منابع
- حسینی آقایی، سیدمحمدتقی (۱۳۹۱)، «آیت‌الله صادقی یکاولنگی».
- «زندگینامه آیت‌الله صادقی یکاولنگی».