سیدمهدی امامی سدهی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدمهدی امامی سدهی |
| نسب | سید |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۹ش |
| زادگاه | خمینی‌شهر، اصفهان |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه اصفهان، قم، مشهد، نجف اشرف |
| تألیفات | تقریرات استادان، تفسیر قرآن (سوره‌های حمد، یاسین، قدر و کوثر)، شرح زندگی حضرت زینب (س)، رساله در ادعیه، رساله در تقوی، رساله در فضیلت علم و تاریخ، سفرنامه‌ها در شش جلد، مجموعه اشعار |
| سایر | تولیت مدرسه علمیه «حسینیه حاج حسن» در اصفهان، تأسیس هیئت عزاداری سادات، تلاش برای ایجاد اتحاد میان هیئت‌های مذهبی اصفهان، توسعه حسینیه فروشانی‌ها در مشهد |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | تدریس در حوزه علمیه اصفهان، تأسیس و بازسازی حسینیه‌ها، برگزاری مجالس عزاداری |
| وبگاه رسمی | https://thegrandayatollah.blogfa.com |
سیدمهدی امامی سدهی در سال ۱۳۰۹ در خمینی‌شهر اصفهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدنورالله امامی سدهی از شاگردان آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی و امام جمعه سده و جدش میرسیدعلی امام سدهی اصفهانی بود. مادرش هم از خاندان نجفی اصفهانی معروف به مسجد شاهی و صبیه جمال نجفی اصفهانی و نوه شیخ محمدباقر نجفی و نبیره شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب کتاب هدایة المسترشدین و داماد آیت‌الله شیخ جعفر کاشف‌الغطا) بود. وی در دامان چنین پدر و مادری تربیت یافت و دوران کودکی را پشت سر گذاشت و دوران ابتدایی را در منطقه فروشان گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و وارد حوزه علمیه اصفهان شد و معالم‌الاصول را پیش میرزاعلی شیرازی خواند. سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا شرح لمعه را نزد شیخ محمدتقی ستوده اراکی آموخت و در کفایةالاصول از شاگردان سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی بود. مدتی هم در حوزه علمیه مشهد پای درس مغنی و مطول محمدتقی ادیب نیشابوری نشست. او سپس به قم بازگشت و دروس فلسفی را نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی خواند. آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحمد محقق داماد و میرزا هاشم آملی شد. وی سپس راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی و سیدمحمود حسینی شاهرودی شرکت کرد [۱] وی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۴۸ از امام‌خمینی اجازه‌ای امور حسبیه دریافت کرد [۲]
امامی سدهی در سال ۱۳۵۰ به کشور بازگشت و در شهر اصفهان مقیم شد و از درس‌های عمویش سیدحسن امام سدهی (از شاگردان آیات سیدابوالحسن اصفهانی، میرزا حسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی) بهره برد. هم‌زمان به تدریس دروس عالی حوزوی در اصفهان پرداخت. او همچنین تولیت مدرسه علمیه «حسینیه حاج حسن» در بازار اصفهان را برعهده گرفت و آنجا را توسعه و بازسازی کرد. همچنین حسینیه فروشانی‌ها را در مشهد بنیان نهاد. یکی از اقدامات او در اصفهان، علاوه برگزاری مجالس عزاداری و تعظیم شعائر دینی، تلاش برای ایجاد اتحاد و یکدلی میان هیئت‌های مذهبی اصفهان بود. یکی از هیئت‌هایی که او با همین هدف تأسیس کرد، هیئت عزاداری سادات بود و هر جمعه زیارت ناحیه مقدسه را در مسجد جامع اصفهان برگزار می‌کرد. امامی سدهی تألیفاتی هم داشت که از آن جمله می‌توان به تقریرات برخی از استادان (درباره تقریرات او از درس‌های امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست)، تفسیر قرآن (سوره‌های حمد، یاسین، قدر و کوثر)، شرح زندگی حضرت زینب(س)، رساله‌ای در ادعیه، رساله‌ای در تقوی، رساله‌ای در فضیلت علم و تاریخ، سفرنامه‌ها در شش جلد، مجموعه اشعار (وی در شعر خطایی تخلص می‌کرد) اشاره کرد.
درگذشت
سیدمهدی امامی سدهی در ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ در اصفهان از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در اصفهان و پس از اقامه نماز توسط سیدمرتضی احمدی در جوار مسجد جامع فروشان به خاک سپرده شد [۳]
منابع
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۴)، «درگذشتگان: آیت‌الله امامی سدهی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و سوم، شماره ۱۵۱، فروردین و اردیبهشت.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.