رجبی نویسی، حسین؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در اول فروردین ۱۳۱۴ در روستای نویس از توابع قم زاده شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش طی کرد و در ۱۳۲۸ ش وارد حوزه علمیه قم شد. دروس مقدمات و سطح را نزد میرزا علی‌اکبر مشکینی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی و سید محمدباقر سلطانی طباطبایی به پایان رساند. آنگاه در دروس خارج فقه و اصول آیات سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی، سید محمد محقق داماد، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و شیخ محمدعلی اراکی شرکت کرد. هم‌زمان با تحصیل به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۰). درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام خمینی اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی در سال‌های دهه ۱۳۳۰ در آن درس یا درس‌ها حضور می‌یافته است.
او با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی به حمایت از آن پرداخت. در واقعه فیضیه (دوم فروردین ۱۳۴۲) و یورش مأموران حکومت پهلوی به آن مدرسه مورد ضرب و شتم نیروها قرار گرفت (همان، ۳۹۰). پس از آن هم به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و در اسفند ۱۳۴۳ ش همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، به تبعید امام خمینی اعتراض کردند و خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور شدند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۴۹ ـ ۱۵۰). او در ۱۹ آبان ۱۳۴۷ از امام خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۲، ۲۰۹). سپس به دعوت عده‌ای از اهالی شهرستان دلیجان به آن شهر رفت و به اقامه نماز جماعت در مسجد صاحب‌الزمان آن شهر پرداخت. در آن شهر به سخنرانی‌های انتقادی می‌پرداخت و در ۱۵ آذر ۱۳۵۷ پس از انتقاد از سیاست حکومت پهلوی در استخدام مستشاران خارجی و پرداخت مبالغ هنگفت به آنان، دستگیر و پس از اخذ تعهد آزاد گردید (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مرکزی، ج ۲، ۴۸۱). یک بار نیز توسط ساواک دستگیر و به اراک منتقل شد که این بار با اعتصاب مردم دلیجان، ساواک مجبور به آزادی او شد (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۰).
رجبی نویسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌عنوان نماینده ولی‌فقیه به فعالیت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پرداخت و در ۲۵ فروردین ۱۳۵۹ به امامت جمعه شهرستان دلیجان منصوب شد. هم‌زمان مسئولیت هیئت‌مدیره مؤسسه خیریه امام صادق (ع) دلیجان را بر عهده داشت. او در ساخت چندین مسجد، ایجاد مؤسسه خیریه امام صادق (ع) و مؤسسه فرهنگی ـ مذهبی امام باقر (ع) نقش داشت (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۰). وی در خرداد ۱۳۷۸ درحالی‌که مشغول ایراد خطبه‌های نماز جمعه بود مورد سوءقصد قرار گرفت و از ناحیه سینه، کتف و دست چپ به‌شدت مجروح شد. رجبی نویسی در روزهای پایانی تیر ماه ۱۳۸۵ به علت تشدید بیماری قند ابتدا در بیمارستان امام صادق (ع) دلیجان بستری شد و سپس در بیمارستان سینای اصفهان تحت معالجه قرار گرفت، ولی اقدامات درمانی مؤثر واقع نشد و او در ۲۸ مرداد ۱۳۸۵ از دنیا رفت و در جوار شهدای دلیجان به خاک سپرده شد (آبابایی). منابع: آبابایی، محمد (۱۳۹۴)، فقیه پارسا: زندگینامه حضرت آیت‌الله سید حسین رجبی نویسی، امام جمعه فقید دلیجان، تهران، انتشارات مرسل؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۲)، استان مرکز، ج ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۱، تهران، برگ رضوان.