عسگری، فتح‌الله؛ از شاگردان درس خارج اصول امام خمینی. او در سال ۱۳۱۱ ش در روستای روعان شهر تویسرکان زاده شد. مقدمات را در زادگاهش خواند. آنگاه به همدان رفت و مدت پنج سال در حوزه علمیه آخوند دروس سطح را تکمیل کرد. سپس عازم عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف، در درس خارج فقه و اصول آیات سید ابوالقاسم موسوی خویی و سید محمود حسینی شاهرودی حاضر شد. هم‌زمان در درس اخلاق سید اسدالله مدنی تبریزی شرکت کرد. او در ۱۳۳۹ ش به کشور بازگشت و در حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه آیت‌الله سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و خارج اصول امام خمینی شرکت کرد (کاظمینی، ج ۱، ۵۹۰-۵۹۱). درباره سال‌های حضور او در درس امام خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال حضور او در قم می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۳۹ ش تا تبعید امام خمینی به کشور در آبان ۱۳۴۳ ش، در درس خارج اصول ایشان که تا ۱۳۴۰ ش در مسجد سلماسی و از آن سال در مسجد اعظم قم تشکیل می‌شد شرکت داشته است. عسگری در سال ۱۳۴۱ ش در توزیع اعلامیه‌های امام خمینی نقش داشت و به همین علت تحت تعقیب قرار گرفت. او در دوم فروردین ۱۳۴۲ و در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه آن شهر، در آن مدرسه حضور داشت و مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به همین سبب زخمی و مدتی بستری شد (کاظمینی، ج ۱، ۵۹۱). او پس از تبعید امام خمینی به خارج از کشور همراه با محصلان و فضلای همدانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، با اشاره به تصویب قوانین خلاف شرع و قانون اساسی و تبعید امام خمینی به خارج از کشور، خواستار الغای قوانین مغایر با شرع و بازگرداندن ایشان به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۵۴-۱۵۵).
عسگری سپس به تهران رفت و به تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. به همین سبب توسط نیروهای امنیتی احضار گردید. او در سال‌های ۱۳۵۶-۱۳۵۷ ش در برگزاری تظاهرات و راهپیمایی‌های مردم جنوب غرب تهران نقش داشت. با آغاز جنگ در جبهه‌های جنگ حضور داشت و با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش همکاری می‌کرد. او در یکی از عملیات‌های نظامی به درجه جانبازی (براثر حمله شیمیایی نیروهای بعثی عراق) نائل آمد. فتح‌الله عسگری در ۷ شهریور ۱۳۶۱ به امامت جمعه شهرستان اسلام‌آباد غرب منصوب شد و نخستین امام جمعه آن شهر بود. او در سال‌های جنگ تحمیلی، به اقامه نماز جمعه در آن شهر ادامه داد و به همین سبب به‌عنوان تمثیل مقاومت در دوران جنگ تحمیلی توسط شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه سراسر کشور مورد تقدیر قرار گرفت (کاظمینی، ج ۱، ۵۹۱). وی در مرداد ۱۳۹۶ از دنیا رفت (http://www.adinehrooz.ir).
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۱، تهران، برگ رضوان؛ http://www.adinehrooz.ir.