لیاقتی، محمدجعفر؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. محمدجعفر لیاقتی فرزند ملا ذبیح‌الله در سال ۱۳۰۱ ش در روستای سرکلاته تمیشه در شهرستان کردکوی به دنیا آمد. نسب او به ملا محمدکاظم هزارجریبی از عالمان مدفون در نجف اشرف می‌رسد (قنبریان، ۱۳). او خواندن و نوشتن را در زادگاهش آموخت. آنگاه در سال ۱۳۲۳ ش برای تحصیل دروس حوزوی راهی گرگان شد و در مدرسه علمیه سادات آن شهر، مقدمات و بخشی از دروس سطح را نزد آقایان سید عبدالرسول میرکریمی، آقا جلال، سید سجاد علوی و شیخ محمد کوهستانی خواند (همان، ۱۵). سپس به قم رفت و مدت دو سال در حوزه علمیه آن شهر در درس‌های سطح آقایان میرزا علی‌اکبر مشکینی و شیخ محمد صدوقی یزدی شرکت کرد. سپس راه مشهد را در پیش گرفت و در حوزه علمیه آن شهر در درس‌های آقایان احمد مدرس، سید حسین فقیه سبزواری، میرزا جوادآقا تهرانی، شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی و ملا محمدکاظم دامغانی حضور یافت. سپس به حوزه علمیه قم بازگشت و به فراگیری درس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه (خارج صلات) آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی و خارج اصول امام خمینی در مسجد سلماسی بهره برد (قنبریان، ۱۹). وی در سال ۱۳۳۴ ش برای تکمیل تحصیلات راهی عراق شد، بنابراین می‌توان گفت که در اوایل دهه ۱۳۳۰ ش و پیش از عزیمت به عراق، در درس خارج اصول امام خمینی شرکت می‌کرده است. مدتی هم در درس آقایان شیخ جعفر سبحانی و شیخ لطف‌الله صافی گلپایگانی شرکت کرد و درس فلسفه را نزد حسینعلی منتظری خواند. از هم‌مباحثه‌های او می‌توان به شیخ مسلم ملکوتی، سید حبیب‌الله طاهری گرگانی، سید جعفر کریمی مازندرانی و... اشاره کرد (همان، ۲۰). لیاقتی در سال ۱۳۳۴ ش به حوزه علمیه نجف اشرف رفت و مدت ۵ سال از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید ابوالقاسم موسوی خویی، سید محسن طباطبایی حکیم، میرزا باقر زنجانی، سید عبدالاعلی سبزواری، شیخ محمدحسین یزدی، سید عبدالهادی شیرازی، شیخ حسین حلی و سید محمود حسینی شاهرودی بهره برد. هم‌زمان از سوی آیت‌الله شاهرودی، مقسم طلاب استرآبادی مقیم نجف اشرف نیز بود (قنبریان، ۲۲). او همچنین از آیات میرزا هاشم آملی و سید عبدالهادی شیرازی اجازه اجتهاد دریافت کرد و در سال‌های بعد، از آیات آملی، سید حسین فقیه سبزواری، سید محسن حکیم، سید عبدالهادی حسینی شیرازی، سید محمود شاهرودی و از آقایان ناصر مکارم شیرازی، لطف‌الله صافی گلپایگانی، سید علی حسینی سیستانی و شیخ محمد فاضل لنکرانی، عبدالله جوادی آملی و حسین نوری همدانی اجازاتی در تصدی امور شرعیه دریافت نمود (همان، ۲۵-۴۱). لیاقتی پس از پنج سال حضور در نجف اشرف در سال ۱۳۳۹ ش به کشور بازگشت و در روستای سرکلاته تمیشه مقیم شد و به تبلیغ دین و ترویج احکام اسلامی پرداخت. او همچنین نخستین حوزه علمیه را در روستای سرکلاته تمیشه بنیان نهاد و به تربیت طلاب پرداخت. وی در همان روستا در کارها و فعالیت‌های عمومی هم فعال بود و در جهت امور رفاهی اهالی می‌کوشید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تأسیس کمیته انقلاب اسلامی نقش داشت و مسئولیت آن را بر عهده گرفت (همان،۴۰-۴۱). او سال در روستای سرکلاته به فعالیت‌های تبلیغی و حوزوی ادامه می‌داد (هزارجریبی، ۲۵) و در اسفند ۱۴۰۰ از دنیا رفت. منابع: قنبریان، علی (۱۳۹۷)، زندگی و خدمات علمی، فرهنگی، تبلیغی آیت‌الله محمدجعفر لیاقتی هزارجریبی، تهران، مؤسسه فرهنگی هنری نوین پژوهش فیاض؛ هزارجریبی، محمدکاظم بن محمد شفیع (۱۳۹۷)، زیارت معصومین (ع)، مصحح: علی قنبریان، تهران، میراث فرهیختگان.