مروی، مرتضی؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. مرتضی مروی در سال ۱۳۱۲ ش در نیشابور به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را نزد آقایان مقداد مهدوی، جواد غرویان و عبدالصاحب مروی خواند. او در سال ۱۳۲۸ ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی مشهد شد و در مدارس حوزوی آن شهر دروس سطح را نزد آقایان محمدتقی ادیب نیشابوری، محمدصادق مهدی‌پور و احمد شاهرودی فراگرفت. مروی در سال ۱۳۳۲ ش به عراق رفت و در حوزه علمیه نجف اشرف دروس سطح را نزد آقایان سید اسدالله مدنی تبریزی، علی فلسفی و آیات کاظم تبریزی و مسلم ملکوتی به پایان رسانید. آنگاه به مدت چهار سال در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید عبدالاعلی سبزواری و علی حسینی سیستانی و درس خارج فقه امام خمینی شرکت کرد (کاظمینی، ج ۲، ۷۶۸-۷۶۹). وی در سال ۱۳۵۲ ش به کشور بازگشت، بنابراین می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۸ ش تا سال ۱۳۵۲ ش در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف حضور می‌یافته است. وی از آیات سید ابوالقاسم موسوی خویی، سید محسن طباطبایی حکیم، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و لطف‌الله صافی گلپایگانی اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد. مرتضی مروی پس از بازگشت به کشور به تحصیل در قم ادامه داد و از درس خارج فقه و اصول آیات حسین وحید خراسانی و حسینعلی منتظری استفاده کرد. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی مسئولیت عقیدتی ـ سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر ساوه را بر عهده گرفت. در آن مدت در جبهه‌های جنگ هم شرکت می‌کرد. وی در ۱۹ دی ۱۳۶۶ به سمت امام جمعه شهر بیجار منصوب شد. تأسیس مدرسه علمیه امام صادق (ع) در بیجار (برای برادران) و حوزه علمیه فاطمه الزهرا (س) برای خواهران در همان شهر و تدریس در آن مدرسه‌ها، احداث مسجد موسی بن جعفر (ع) و حضرت ولیعصر (عج) در همان‌جا و همچنین احداث چندین مسجد در روستاها و همکاری با نهادهای فرهنگی ازجمله فعالیت‌های اجتماعی او در بیجار بود (کاظمینی، ج ۲، ۷۶۸-۷۶۹). درباره دیگر فعالیت‌های او گزارشی در دست نیست. منبع: کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۲، به کوشش سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.