غروی، اسماعیل؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. اسماعیل غروی در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله میرزا مهدی غروی اصفهانی، از روحانیان برجسته مشهد و بنیان‌گذار مکتب تفکیک بود (ابراهیمی دینانی، ماجرای فکر فلسفی در اسلام، ج ۳، ۴۲۳؛ حکیمی، ۴۵). میرزا مهدی غروی اصفهانی مخالف فلسفه و مباحث عقلی رایج در حوزه‌های فلسفی بود و راه دین را از راه عقل یکسره جدا می‌دانست و بر این باور بود که ورود فلسفه و تصوف به جهان اسلام، توطئه‌ای برای دور ساختن مردم از در خانه اهل‌بیت (ع) است (اسلامی، ۲۸). اسماعیل غروی در چنین خانواده‌ای به دنیا آمد. درباره تحصیلات او پیش از ورود به درس میرزا هاشم قزوینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که مقدمات و دروس سطح را در مشهد و نزد استادان آنجا فراگرفته است. سپس وارد درس خارج فقه و اصول میرزا هاشم قزوینی شد و آن درس‌ها را تقریر کرد. آنگاه راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید حسین طباطبایی بروجردی و امام خمینی شرکت کرد («نگاهی به مکتب معارف خراسان و زندگانی میرزا مهدی غروی اصفهانی: اسماعیل غروی: در زهد و تقوی انسانی کم‌نظیر بود»، ۱۲-۱۳). درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های امام خمینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش در آن درس‌ها در مسجد سلماسی شرکت می‌کرده است. او در کنار حضور در درس‌های آیات بروجردی و امام خمینی، از درس‌های علامه سید محمدحسین طباطبایی هم بهره می‌برد. اسماعیل غروی سپس به تهران رفت و مدتی در درس خارج فقه (خمس) آیت‌الله سید یونس اردبیلی حضور یافت و آن درس را هم به عربی تقریر کرد. او سپس با مشورت آیت‌الله اردبیلی، به استخدام آموزش‌وپرورش درآمد و پس از آن از لباس روحانیت خارج شد و به تدریس در مدارس تهران پرداخت. هم‌زمان مبانی و آرای پدرش را تدریس می‌کرد و آثار و تألیفات او را انتشار می‌داد («نگاهی به مکتب معارف خراسان و زندگانی میرزا مهدی غروی اصفهانی: اسماعیل غروی: در زهد و تقوی انسانی کم‌نظیر بود»، ۱۲-۱۳). منابع: ابراهیمی دینانی، غلامحسین (۱۳۷۹)، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، ج ۳، تهران، طرح نو؛ اسلامی، حسین (۱۳۸۷)، رؤیای خلوص، قم، بوستان کتاب؛ حکیمی، محمود (۱۳۷۹)، مکتب تفکیک، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی؛ «نگاهی به مکتب معارف خراسان و زندگانی میرزا مهدی غروی اصفهانی: اسماعیل غروی: در زهد و تقوی انسانی کم‌نظیر بود» (۱۳۹۷)، هفته‌نامه حریم امام، سال هفتم، شماره ۳۴۳، ۱۷ آبان.