اصفهان
امام‌خمینی در روزگار اقامت در خمین دست‌کم دو بار به اصفهان سفر کرد: یک‌بار در سال ۱۳۳۷ق/ ۱۲۹۸ش برای بردن نامه‌ای که برادرش سیدمرتضی پسندیده خطاب به سیدحسن مدرس نوشته بود که پس از چند روز اقامت در این شهر و رساندن نامه، به وطن خود بازگشت.[۱] بار دیگر در نوزده‌سالگی بود که برای تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت؛ ولی پس از شش ماه از آنجا راهی حوزه علمیه اراک شد.[۲]
ایشان در سال ۱۳۷۲ق/ ۱۳۳۲ش در اصفهان با صدرالدین هاطلی از فقها و حکمای اصفهان ملاقات و مدتی کوتاه در خانه او اقامت کرد. در این مدت طلاب مدارس اصفهان که غالباً شاگردان این دانشور بودند، به دیدن ایشان می‌آمدند و با سیره اخلاقی و شخصیتی ایشان آشنا می‌شدند.[۳] گفته شده امام‌خمینی در سال ۱۳۳۲ نیز به مدت یک ماه در اصفهان اقامت داشته است،[۴] نیز در حدود بیست‌سالگی در یکی از سفرهای تابستانی به یکی از شهرهای اطراف اصفهان؛ خوانسار رفت و مدتی از محمدعلی حکیم ایمانی، استاد فلسفه بهره برد.[۵]