حمید عیدی، از شاگردان درس اخلاق امامخمینی.
اطلاعات فردی | |
---|---|
اطلاعات علمی |
حمید عیدی در سال ۱۳۰۲ در خرمآباد به دنیا آمد. پدرش یکی از کتابفروشان خرمآباد بود و به همین علت حمید عیدی خیلی زود با کتاب مأنوس شد [۱]. او پس از مدتی تحصیل در یکی از مدارس خرمآباد، تحصیل را رها کرد و گاهی در کتابفروشی پدرش و گاهی بهعنوان شاگرد در مغازههای دیگران کار میکرد. در کنار فعالیتهای فوق، دوره ابتدایی را به صورت متفرقه خواند و موفق به دریافت مدرک ششم ابتدایی شد [۲] او در همان زمان در درس تفسیر روحالله کمالوند در خرمآباد شرکت میکرد و از طریق همین جلسات به تحصیل دروس حوزوی علاقهمند شد [۳] و جامعالمقدمات را نزد سیدحیدر طاهری در همان شهر خواند [۴] سپس از درسهای مقدمات و سطح آقایان سیدابوتراب جزایری، سیداحمد طاهری و سیدعلیاکبر رحیمی در خرمآباد بهرهمند شد. آنگاه با کمک و ارشاد روحالله کمالوند در سال ۱۳۲۱ عازم بروجرد شد [۵] و در حوزه علمیه آنجا که زیر نظر آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی و بهصورت منظم اداره میشد، بخشی از دروس حوزوی را نزد آقایان شیخ احمد فیض، میرزاعلی جلالی، شیخ حسن کمرهای و جبرئیلی خواند [۶]
در سال ۱۳۲۴ ش و پس از عزیمت مرحوم آیتالله بروجردی به شهر مقدس قم، وی نیز برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا شرح لمعه را نزد شیخ محمد صدوقی یزدی خواند. کتاب قوانینالاصول را نزد شیخ عبدالجواد صدیقی (به احتمال زیاد سدهی اصفهانی) فراگرفت و کتابهای مکاسب و کفایهالاصول را نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی خواند. آنگاه به مدت یک سال و نیم در درس خارج فقه و اصول آیتالله بروجردی شرکت کرد. در همان زمان، امامخمینی به تدریس درس اخلاق در مدرسه فیضیه میپرداخت و حمید عیدی مدت یک سال در آن درس [۷] که در مدرس زیر کتابخانه مدرسه فیضیه برگزار میشد شرکت کرد. از دیگر استادان عیدی در قم میتوان به آیات سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدمحمد محقق داماد، روحالله کمالوند و عباسعلی شاهرودی اشاره کرد [۸] عیدی در مصاحبه با سیدمجید سیفزاده به نام این استادان اشاره نکرده است، ولی در زندگینامهای که از وی در وبلاگی منتسب به حمید عیدی درج شده است، نام آیات فوق بهعنوان استادان او ذکر شده است.
حمید عیدی در سال ۱۳۳۰ ش و به دستور آیتالله بروجردی و همراه با روحالله کمالوند به خرمآباد بازگشت و در مدرسه علمیه کمالیه آن شهر به تحصیل و تدریس پرداخت. او در همه درسهای کمالوند (خارج فقه و اصول و فلسفه) شرکت میکرد. در همان زمان مدیر دبیرستان پهلوی خرمآباد از عیدی خواست تا تدریس را در آن دبیرستان برعهده بگیرد و پس از آن به تدریس در آنجا پرداخت و سپس با مشورت با آیات بروجردی و کمالوند، به استخدام آموزش و پرورش درآمد. عیدی سپس درصدد ادامه تحصیل برآمد و بهصورت متفرقه موفق به اخذ دیپلم متوسطه شد و سپس وارد دانشکده الهیات دانشگاه تهران شد و از سال ۱۳۳۶-۱۳۴۲ ش موفق شد تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دکتری در آن دانشکده در رشته فلسفه و الهیات و معارف اسلامی ادامه بدهد. مهدی الهی قمشهای، بدیعالزمان فروزانفر، محمود شهابی و... ازجمله استادان او در آن دانشکده بودند (سیفزاده، ۳۳۸-۳۴۱). او درسهای عرفان را نزد بدیعالزمان فروزانفر و مهدی الهی قمشهای، فقه و فلسفه را نزد جواد مصلح، حسینعلی راشد و محمود شهاب، ادبیات عرب را نزد محمد محمدی، فارسی را در محضر مدرس رضوی و تفسیر قرآن را نزد سعید محمد مشکوه خواند («زندگینامه دکتر حمید عیدی»، drhamideidi.iranblog.com).
وی پس از پایان دوره دکتری، به تدریس در دبیرستانهای خرمآباد ادامه داد و مدت سی سال به تدریس در آن شهر پرداخت و ازجمله درسهای عربی، فلسفه، منطق، روانشناسی، تعلیمات دینی و... را تدریس میکرد. او همزمان در مدرسه علمیه کمالیه هم تدریس میکرد و ادبیات عرب، شرح لمعه، قوانین، رسایل، مکاسب و... را تدریس مینمود [۹] عیدی در سالهای نهضت اسلامی به رهبری امامخمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. او در سال ۱۳۴۲ ش به خدمت امامخمینی رفت و خواستار استعفا از آموزش و پرورش در اعتراض به حکومت پهلوی شد که این درخواست با مخالفت امامخمینی مواجه شد و وی به فعالیت در آموزش و پرورش ادامه داد [۱۰]
پس از عزیمت سیداسدالله مدنی به خرمآباد در سال ۱۳۵۲ ش به همکاری با آن او پرداخت [۱۱] وی در سال ۱۳۵۲ ش و در جلسه تأسیس صندوق یا بانک قرضالحسنه رضوی در خرمآباد با محوریت مدنی نقش داشت و در جلسه تصمیمگیری درباره نحوه اداره آنجا حاضر بود [۱۲] دالوند از عیدی بهعنوان یکی از اعضای هیئت انصارالحجه نام برده است که توسط سیداسدالله مدنی و با هدف کمک به نیازمندان تأسیس شده بود [۱۳] به نظر میرسد مراد از هیئت فوق، همان صندوق قرضالحسنه رضوی است. پس از تبعید مدنی از خرمآباد، در اداره حوزه علمیه کمالیه نقش داشت و بر اساس اسناد ساواک، یکی از گردانندگان آن حوزه علمیه بود [۱۴] عیدی در سال ۱۳۵۵ ش و با کمک جمعی از شخصیتهای فرهنگی در تأسیس دانشگاه لرستان نقش زیادی داشت [۱۵] وی در سال ۱۳۵۷ ش یکی از روحانیان فعال در اعتراضات مردم خرمآباد علیه حکومت پهلوی بود. او در ۱۳۵۷ ش از سوی ساواک بهعنوان یکی از رهبران تظاهرات معرفی شد؛ بهخصوص ساواک بر نقش رهبری او در تظاهرات روز ۱۹/۹/۱۳۵۷ ـ عاشورای حسینی ـ در خرمآباد تأکید کرد [۱۶]
حمید عیدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیتهای آموزشی خود ادامه داد و به تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی خرمآباد، دانشگاه لرستان و مرکز آموزش مدیریت دولتی در خرمآباد پرداخت [۱۷] و در سال ۱۳۶۰ ش بازنشسته شد. دانشگاه لرستان به پاس شش دهه فعالیتهای آموزشی او در خرمآباد، در مراسمی از وی تجلیل کرد. از او چند کتاب با موضوعات دینی، مذهبی و فلسفی به چاپ رسیده که ازجمله آنها میتوان به نقد عقاید، شرح حال خواجه نصیر، یادگار عمر، شرح حال خدیجه کبری (س) و داستان کربلا اشاره کرد. او شش دهه از عمر خود را صرف تدریس علوم دینی، قرآنی، فلسفی و مذهبی به مردم لرستان کرده است [۱۸]
پانویس
- ↑ («زندگینامه دکتر حمید عیدی»)
- ↑ (سیفزاده، ۳۳۵).
- ↑ (سیفزاده، ۳۲۶)
- ↑ (همان، ۳۳۵).
- ↑ («زندگینامه دکتر حمید عیدی»)
- ↑ (همان، ۳۳۸).
- ↑ (سیفزاده، ۳۴۰)
- ↑ («زندگینامه دکتر حمید عیدی»).
- ↑ (همان، ۳۴۲).
- ↑ (کاظمی، ۲۲۱ ـ ۲۲۲؛ «زندگینامه دکتر حمید عیدی»).
- ↑ (دالوند، ج ۲، ۱۰۷).
- ↑ (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب چهارم، ۲۳۲).
- ↑ (دالوند، ج ۲، ۱۰۹).
- ↑ (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب بیست و سوم، ۳۸۰).
- ↑ («زندگینامه دکتر حمید عیدی»).
- ↑ (انقلاب اسلامی به اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۱۹، ۳۷۷).
- ↑ (همان)
- ↑ (کاظمی، ۲۲۲؛ «زندگینامه دکتر حمید عیدی»).
منابع
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- دالوند، حمیدرضا (۱۳۸۴)، انقلاب اسلامی در لرستان، ج۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «زندگینامه دکتر حمید عیدی«، drhamideidi.iranblog.com.
- کاظمی، ایرج (۱۳۷۶)، مشاهیر لر، خرمآباد، افلاک؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب بیست و سوم: برداران شهید رحیمی (۱۳۸۱)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب چهارم: شهید آیتالله سیداسدالله مدنی (۱۳۷۷)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.