رحیمی اشلقی، رحیم؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. رحیم رحیمی اشلقی در سال ۱۳۰۴ ش در روستای اشلق شهر میانه به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در زادگاهش فراگرفت. سپس مقدمات را در زادگاهش و نزد استادان آنجا خواند، ولی درباره استادان او در آن دوره اطلاعاتی در دست نیست. رحیمی اشلقی در سال ۱۳۲۵ ش با هدف تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر، به تحصیل دروس سطح پرداخت. درباره استادان او در آن مقطع هم اطلاعاتی وجود ندارد. وی هم‌زمان در درس‌های علامه سید محمدحسین طباطبایی (احتمالاً تفسیر و فلسفه) شرکت می‌کرد. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی، حضرت شیخ محمدعلی اراکی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی شرکت کرد (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۸). درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام خمینی گزارش دقیقی وجود ندارد، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش و اوایل دهه ۱۳۴۰ و پیش از تبعید امام خمینی به خارج از کشور، در درس‌های ایشان در مساجد سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرده است. رحیمی اشلقی در دهه ۱۳۴۰ ش، به فعالیت در دارالتبلیغ اسلامی در قم می‌پرداخت و از آن مؤسسه با رتبه دوم فارغ‌التحصیل شد («جواهرالحکمه و الموعظه»، abolfazl-s.blogfa.com). وی هم‌زمان به تدریس در حوزه علمیه قم می‌پرداخت و همچنین نماز جماعت را در حرم حضرت معصوم (س) اقامه می‌کرد (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۸). در همان سال‌ها به مبارزه با حکومت پهلوی، همسو با نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی نیز می‌پرداخت. ازجمله فعالیت‌های او می‌توان به امضای برخی از اعلامیه‌های انتقادی علیه حکومت پهلوی یا حمایت از امام خمینی اشاره کرد. یکی از نامه‌ها در تاریخ ۱۳۴۴ ش به امضای او و جمعی از طلاب علوم حوزوی آذربایجانی در حوزه علمیه قم خطاب به امام خمینی ارسال شد که امضا کندگان ازجمله رحیمی اشلقی، ضمن محکوم کردن تبعید امام خمینی به خارج از کشور، خوشحالی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز کردند و خدمت امام خمینی تبریک گفتند (دوانی، ج ۵، ۲۰۷؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۶۸ ـ ۱۷۱). او در همان سال، همراه با جمع کثیری از طلاب علوم حوزوی، در نامه‌ای به امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر وقت، از عملکرد دولت‌های قبل در تصویب مصوبه‌های غیرقانونی و ضددینی انتقاد کردند و سپس با اشاره به تبعید امام خمینی به خارج از کشور، خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور شدند (همان، ۱۸۵ ـ ۱۹۱؛ سیر مبارزات امام خمینی در آیینه اسناد شهربانی، ج ۳، ۳۲۵ ـ ۳۲۹). رحیم رحیمی اشلقی در سال ۱۳۵۰ ش با دعوت جمعی از مردم زرقان شیراز و به دستور سید محمدعلی قاضی طباطبایی، برای تبلیغ به آنجا اعزام و در آن شهر مقیم شد و به فعالیت‌های مذهبی در آنجا پرداخت. یکی از مهم‌ترین اقدامات او در زرقان فارس، مبارزه با برخی جریان‌های انحرافی و معاند با دین ازجمله بهاییان و شیخیه بود. رحیمی اشلقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به امامت جمعه زرقان منصوب شد. وی تا سال ۱۳۸۰ ش، نماز جمعه را در آنجا اقامه می‌کرد. در آن سمت و در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در جبهه‌های جنگ حاضر شد و یکی از فرزندان او به نام محمود رحیمی در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. تأسیس صندوق خیریه امام زمان (عج) و تأسیس کتابخانه ولی‌عصر (عج) در زرقان، بازسازی مسجد جامع زرقان، تأسیس صندوق قرض‌الحسنه ثامن‌الائمه و احداث دو ساختمان برای آن صندوق ازجمله اقدامات او در آن شهر بود. وی همچنین به تدریس دروس حوزوی در آن شهر هم می‌پرداخت (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۸ ـ ۳۹۹). رحیمی اشلقی در سال ۱۳۸۰ ش به قم بازگشت و احتمالاً از همان سال به اقامه نماز جماعت در حرم حضرت معصومه (س) می‌پرداخت. همچنین کتابی را با عنوان جواهرالحکمه و الموعظه (گلچینی از زیباترین و جالب‌ترین روایات و احادیث نبوی و علوی) تألیف کرد («جواهرالحکمه و الموعظه»، abolfazl-s.blogfa.com). وی در آذرماه ۱۳۸۲ ش در قم از دنیا رفت و پیکرش در قطعه علما در قبرستان باغ بهشت به خاک سپرده شد (کاظمینی، ج ۱، ۳۹۸ ـ ۳۹۹). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ «جواهرالحکمة و الموعظه»، http://abolfazl-s.blogfa.com/post/40؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد شهربانی (۱۳۸۳)، ج ۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.