سیدمهدی پیشوایی یزدی، از شاگردان درس سطح امام‌خمینی.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ وفات | ۲۳ خرداد ۱۳۲۵ش |
| شهر وفات | رودخانه بهمن‌شیر |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا محمد فیض قمی (پدرهمسر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | میرزا محمدعلی ادیب تهرانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، محمدعلی کرمانی، امام‌خمینی، میرزا محمد فیض قمی و سیدحسین بروجردی |
| محل تحصیل | قم و عراق |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| وبگاه رسمی | |
خاندان
سیدمهدی پیشوایی یزدی در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش شیخ علی‌اکبر پیشوایی از عالمانی بود که تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه یزد، سبزوار و نجف اشرف و نزد بزرگانی چون حاج میرزا حسین (از شاگردان ملاهادی سبزواری)، آیات سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و محمدکاظم آخوند خراسانی به پایان رسانده و چندی هم تقسیم شهریه آیت‌الله طباطبایی یزدی را بر عهده گرفته بود و پس از تأسیس حوزه علمیه قم به ایران بازگشته و همکار و همیار آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی در تأسیس حوزه علمیه شده بود و ضمن تدریس در آن حوزه، امامت جماعت مسجد امام قم را هم بر عهده داشت.[۱]
تحصیل
سیدمهدی پیشوایی در چنین خانواده‌ای احتمالاً در قم به دنیا آمد و تحصیلات حوزوی خود را در حوزه علمیه قم آغاز کرد. او مقدمات را در حوزه علمیه قم و نزد رضای قمی و میرزا محمدعلی ادیب تهرانی خواند. سپس در درس شرح لمعه و مکاسب آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی شرکت کرد و کفایه‌الاصول را نزد شیخ محمدعلی کرمانی و امام‌خمینی فراگرفت.[۲] درباره سال‌های دقیق حضور او در درس سطح کفایه امام‌خمینی اطلاعات دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال درگذشت او (۱۳۲۵ش) می‌توان گفت که در دهه ۱۳۱۰ش و نخستین سال‌های دهه ۱۳۲۰ش در آن درس شرکت می‌کرده است.
سیدمهدی پیشوایی پس از پایان دوره سطح در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله میرزا محمد فیض قمی حاضر شد[۳] و به دامادی او درآمد.[۴] سپس در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی در قم حاضر شد و با آغاز تدریس درس خارج فقه و اصول ایشان، در آن درس هم شرکت کرد. او مدت کوتاهی در درس آیت‌الله بروجردی حضور داشت.[۵] و در سال ۱۳۲۵ش به عراق رفت و در عتبات عالیات مدت چند ماه در درس خارج استادان آنجا شرکت کرد.
درگذشت
در جریان بازگشت سیدمهدی پیشوایی از عراق به ایران در سیزدهم ماه رجب ۱۳۶۵ق (۲۳ خرداد ۱۳۲۵) و حین گذر از رودخانه بهمن‌شیر، اتوبوس حامل وی در آب‌های شط العرب واژگون شد و او همراه با دیگر سرنشینان غرق شد.[۶] برادر بزرگ‌تر او سیدحسین پیشوایی مدتی به جستجوی پیکر او در حوالی بهمن‌شیر و کناره‌های شط العرب پرداخت، ولی جنازه او یافت نشد.[۷] مرگ او انعکاس زیادی در قم داشت و مجالسی به نام و یاد او برگزار شد و اشعاری به زبان‌های عربی و فارسی در رثای او سروده شد.[۸]
پس از رحلت او، برادرش سیدحسین پیشوایی یادنامه‌ای را به نام آرامگاه مهدی غریق تدوین کرد.[۹] این مجموعه که به‌نوعی دفتر یادبود دوستی از دست رفته و یادنامه‌ای برای یک تازه درگذشته است، به‌صورت مجازی مکانی برای گرد آمدن آشنایان و دوستان آن مرحوم شده و به همین دلیل آرامگاه مهدی غریق نام گرفته است و در آن افرادی چون سیدموسی صدر، سیدرضا صدر، سیدجعفر شهیدی، مهدی حائری یزدی، مهدی فیض، علی فیض، شیخ محمد کرمی و سیدناصرالدین آرام مقالاتی نوشتند و توسط روزنامه آرزو منتشر کردند.[۱۰]
پانویس
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۹۷؛ مدرسی، مفاخر یزد، ج۱، ص۱۵۸.
- ↑ پیشوایی، آرامگاه مهدی غریق، ص۳۰.
- ↑ پیشوایی، آرامگاه مهدی غریق، ص۳۰.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۹؛ احمدزاده، «ویژه‌نامه بزرگداشت استاد دکتر علیرضا فیض»، ص۲۴۳.
- ↑ پیشوایی، آرامگاه مهدی غریق، ص۳۰.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۹.
- ↑ احمدزاده، «ویژه‌نامه بزرگداشت استاد دکتر علیرضا فیض»، ص۲۴۳.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۹-۱۰.
- ↑ مشار، ص۶۰.
- ↑ «در تراز بزرگان»، ص۷.
منابع
- احمدزاده، ابوالفضل (۱۳۹۵)، «ویژه‌نامه بزرگداشت استاد دکتر علیرضا فیض»، فصلنامه نقد کتاب فقه و حقوق، شماره ۷، پاییز.
- پیشوایی، سیدحسین، سید(۱۳۲۵)، آرامگاه مهدی غریق، تهران [روزنامه آرزو].
- «در تراز بزرگان» (۱۳۹۴)، روزنامه اطلاعات، شماره ۲۶۳۳۳، ۲ دی.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۲ و ۳، تهران، اسلامیه.
- مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، به کوشش سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، یزد، بنیاد ریحانه‌الرسول یزد.