صحیفه سجادیه: مجموعه دعاهای امام سجاد(ع)

صحیفه سجادیه مجموعه دعاهایی است که امام‌باقر(ع) و زیدبن‌علی از امام‌سجاد(ع) نقل کرده‌اند. برخی از علما تواتر روایاتِ کتاب را گواه درستی و اعتبار محتوای صحیفه سجادیه دانسته‌اند.[۱] امام‌خمینی از این کتاب به عنوان زبور آل‌محمد[۲] و نمونه کامل قرآن صاعد و بزرگ‌ترین مناجات عرفانی در خلوتگاه انس[۳] و صحیفه نورانیه الهیه که از آسمان عرفان عارف بالله و عقل نورانی سیدالساجدین (ع) برای رهایی بندگان از زندان طبیعت و فهماندن ادب عبودیت نازل شده[۴] یاد کرده‌است. ایشان فصاحت و بلاغت و قوت مضمون صحیفه را هرچند به‌طور کلی مایه نوعی اطمینان به صدور آن می‌داند، اما آن را مایه اعتبار همه جمله‌های آن در فقه نمی‌داند[۵] (ببینید: رجال).

  1. استادولی، مقدمه کتاب صحیفه سجادیه امام‌سجاد (ع)، ۱۵–۱۶.
  2. امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۹۷.
  3. امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۰۹.
  4. امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۷۳.
  5. امام‌خمینی، مکاسب، ۱/۴۸۱–۴۸۲.