ملایی‌پور، عبدالکریم؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. او در سال ۱۳۰۸ ش در تبریز دیده به جهان گشود. از هفت‌سالگی نزد پدرش ابوالقاسم، خواندن و نوشتن را آموخت. آنگاه در مدرسه‌های طالبیه و حسن پاشای تبریز مقدمات را فراگرفت. سپس در درس معالم‌الاصول میرزا محمود انصاری شرکت کرد و مغنی را هم پیش میرزا ولی‌الله اشراقی سرابی خواند. مطول را هم نزد شیخ علی‌اکبر نحوی آموخت و آنگاه در درس شرح تجریدالاعتقاد حاج سید محمد بادکوبه‌ای شرکت کرد. شرح لمعه و شرح منظومه (قسمت منطق) و بخشی از رسایل را هم نزد سید مرتضی خسروشاهی فراگرفت و مدتی هم در درس رسایل آیت‌الله سید کاظم شریعتمداری شرکت کرد. مدتی هم در درس مکاسب محرمه شیخ حسین شنب‌غازانی حضور یافت و در سال ۱۳۳۰ ش راهی قم شد. او در حوزه علمیه قم شرح منظومه (قسمت حکمت) را پیش علامه سید محمدحسین طباطبایی خواند و هم‌زمان در درس مکاسب میرزا محمد مجاهدی تبریزی و آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی شرکت کرد. کفایه‌الاصول را هم نزد سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و میرزا محمد مجاهدی آموخت و آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول امام خمینی، شیخ عباسعلی شاهرودی، سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی و سید کاظم شریعتمداری حاضر شد و از آیات مرعشی نجفی و شریعتمداری اجازاتی در امور حسبیه دریافت کرد. (الوانساز خویی، ۲۵۷-۲۵۸؛ «حدیث روزگاران: یادی و...»، ۲). درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه و اصول امام خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش و اوایل دهه ۱۳۴۰ ش در آن درس‌ها حضور می‌یافته است. ملایی‌پور در سال ۱۳۴۴ ش پس از هجرت امام خمینی به نجف اشرف، همراه با طلاب علوم دینی آذربایجانی حوزه علمیه قم با ارسال تلگرافی به خدمت امام خمینی، خرسندی خود را از حضور ایشان در آن شهر ابراز کردند (دوانی، ج ۵، ۲۰۷؛ خسروشاهی، ج ۳، ۱۰۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۶۸ ـ ۱۷۱). او سپس به تدریس دروسی چون ادبیات عربی، معالم‌الاصول، منطق، تجرید، لمعه، رسایل، مکاسب، کفایه‌الاصول و خارج فقه در حوزه علمیه قم پرداخت و آثار زیادی را نگاشت، ازجمله: ۱. تقریرات بحث خمس آیت‌الله بروجردی. ۲. تقریرات بحث‌های صلات، حج، منجزات مریض، قضا، طهارت آیت‌الله بروجردی (عربی، خطی). ۳. تقریرات یک دوره اصول و مطهرات آیت‌الله شاهرودی (عربی، خطی). ۴. تقریرات اصول آیت‌الله شریعتمداری (عربی، خطی). ۵. نثر اللئالی فی شرح نظم اللئالی. ۶. صیغ نکاح و طلاق. ۷. موضح رموز الرسائل در شرح بحث قطع رسایل (عربی، خطی) (الوانساز خویی، ۲۵۸؛ «حدیث روزگاران...»، ۲). او سرانجام در ۸ شهریور ۱۳۸۹ ش در شهرستان قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله یدالله دوزدوزانی، در جوار امامزاده علی بن جعفر آن شهر به خاک سپرده شد («حدیث روزگاران: یادی و...»، ۲). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ الوانساز خویی، محمد (۱۳۸۷)، «سید مرتضی خسروشاهی»، گلشن ابرار، خلاصه‌ای از زندگانی اسوه‌های علم و عمل، تهیه و تدوین: جمعی از پژوهشگران پژوهشکده باقرالعلوم، ج ۸، زیر نظر عبدالرحیم اباذری، قم، نورالسجاد؛ «حدیث روزگاران: یادی و خاطره‌ای از دو عالم بزرگوار» (۱۳۸۹)، نشریه¬ بعثت، سال سی‌ویکم، شماره¬ مسلسل: ۱۳۹۱، نیمه¬ دوم آبان؛ خسروشاهی، سید هادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.