مهدی مهدوی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
مهدی مهدوی در ۱۳۲۱ در شهر بابل به دنیا آمد. پدرش شیخ حیدر مهدوی از روحانیان سرشناس مازندران بود. مهدوی در پنج سالگی راهی مکتب‌خانه شد و خواندن و نوشتن را در همانجا فراگرفت. سپس دوران ابتدایی را در زادگاهش گذراند و آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در زادگاهش و نزد پدرش و شیخ محمد مهدوی فراگرفت. در سال ۱۳۳۴ برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا دوره سطح را نزد استادان آن حوزه به پایان رساند (کاظمینی، ج۳، ۱۴۱۲)، ولی درباره استادانش در آنجا اطلاعاتی در دست نیست. او پس از رحلت آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی از امام‌خمینی تقلید کرد (آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک، ج ۲، ۳۷۴) و از سال ۱۳۴۱ وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مسجد اعظم قم شد (همان؛ کاظمینی، ج ۳، ۱۴۱۲) و این حضور تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ ادامه داشت. وی در حوزه علمیه قم و در کنار تحصیل، به مبارزه با حکومت پهلوی نیز میپرداخت و در تهیه و توزیع اعلامیهها و نوارهای سخنرانی امام‌خمینی و همچنین معرفی امام‌خمینی به‌عنوان مرجع تقلید اعلم فعال بود. مهدوی پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور از درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدکاظم شریعتمداری، میرزا هاشم آملی و شیخ مرتضی حائری یزدی بهره برد و از آیات امام‌خمینی و سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، گلپایگانی و پس از درگذشت امام‌خمینی از آیات محمدتقی بهجت، محمد فاضل لنکرانی و سیدعلی خامنهای اجازاتی در امور حسبیه دریافت کرد (کاظمینی، ج ۳، ۱۴۱۱ـ۱۴۱۳). او در سالهای ۱۳۴۳ـ۱۳۴۴ نیز همراه با طلاب حوزه علمیه قم، اعلامیه‌هایی را در حمایت از امام‌خمینی یا انتقاد از حکومت پهلوی امضا میکرد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۵۸ـ۱۶۰، ۱۷۳ـ۱۷۷، ۱۸۵ـ۱۹۱، ۱۹۵ـ۱۹۷). در سال ۱۳۵۶ـ۱۳۵۷ در مازندران فعال بود و پس از سرکوب تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، همراه با جمعی از روحانیان نامه‌ای به آیات شریعتمداری، گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی نوشتند و ضمن محکوم کردن حمله مأموران حکومت پهلوی به تجمع مردم قم، حمایت خود را از مبارزات مراجع تقلید اعلام کردند (آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک، ج ۲، ۳۷۴). مهدوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ابتدا به همکاری با کمیته‌های انقلاب اسلامی‌پرداخت. سپس با دفتر تبلیغات امام‌خمینی در قم همکاری میکرد و مدتی هم در دادگاههای انقلاب اسلامی مشغول فعالیت شد. وی در ۲۸ آبان ۱۳۶۰ش به سمت امامت جمعه بروجرد منصوب شد. در آن مدت، سازمان تبلیغات اسلامی را در بروجرد بنیان نهاد و حوزه علمیه خواهران و برادران را نیز در آن شهر تأسیس کرد. در دومین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی هم با رأی مردم بابلسر به نمایندگی برگزیده شد و پس از پایان دوره دوم مجلس شورای اسلامی امامت جمعه شهر آمل را برعهده گرفت و مدت پنج سال در آن سمت بود. ساخت مصلی و خانه امام جمعه از فعالیتهای مهدوی در دروان امامت جمعه در آن شهر بود (کاظمینی، ج ۳، ۱۴۱۲). درباره دیگر فعالیتهای او اطلاعاتی در دست نیست. منابع: آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۸)، ج ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۳، قم، صحیفه خرد.