خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

خانواده (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۶

۴۸۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ دی ۱۴۰۱

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Shams

Image-reviewer، دیوان‌سالاران، emailconfirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۱٬۳۲۴

ویرایش

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == تعریف ==
-خانواده به معنای دودمان، تبار، اهل خانه، خاندان و اهل بیت آمده‌است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ۶/۸۲۹۲؛ عمید، فرهنگ فارسی، ۵۴۲.</ref> خانواده، کوچک‌ترین سازمان اجتماعی است که شامل پدر و مادر، فرزندان و گاه خویشان نزدیک از قبیل پدربزرگ، مادربزرگ، عروس یا داماد می‌شود.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۴/۲۶۶۵.</ref> در تعریف حقوقی خانواده می‌توان گفت خانواده گروهی است که به دلیل قرابت یا زوجیت (سببی و نسبی)، همبستگی حقوقی و اجتماعی یافته‌اند.<ref>کاتوزیان، حقوق مدنی، ۱/۷–۱۰.</ref>
+خانواده به معنای دودمان، تبار، اهل خانه، خاندان و اهل بیت آمده‌است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ۶/۸۲۹۲؛ عمید، فرهنگ فارسی، ۵۴۲.</ref> خانواده، کوچک‌ترین سازمان اجتماعی است که شامل پدر و [[مادر]]، فرزندان و گاه خویشان نزدیک از قبیل پدربزرگ، مادربزرگ، عروس یا داماد می‌شود.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۴/۲۶۶۵.</ref> در تعریف حقوقی خانواده می‌توان گفت خانواده گروهی است که به دلیل قرابت یا زوجیت (سببی و نسبی)، همبستگی حقوقی و اجتماعی یافته‌اند.<ref>کاتوزیان، حقوق مدنی، ۱/۷–۱۰.</ref>
 == پیشینه ==
 تشکیل خانواده مرحله مهمی از زندگی فرد و کنش متقابل مرد و زنی است که برخی شرایط قانونی را تحقق بخشیده‌اند.<ref>منصور، مجموعه قوانین، ۴۳–۴۴.</ref> همه جامعه‌شناسان، بر اهمیت خانواده در حیات اجتماعی، به عنوان واحدی اجتماعی با ابعاد گوناگون زیستی، اقتصادی، حقوقی، روانی و جامعه‌شناختی تأکید دارند. در واقع خانواده نمادی است که مانند آینه، عناصر اصلی جامعه و انعکاسی از نابسامانی‌های اجتماعی را در خود دارد و خود نیز از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر [[جامعه]] است و هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند به سلامت برسد مگر با داشتن خانواده‌های سالم.<ref>ساروخانی، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده، ۱۳۶.</ref>
-براساس متون دینی، حضرت آدم (ع) و حضرت حوا (س)، نخستین خانواده هسته‌ای روی زمین را شکل دادند.<ref>استادی و سالاری‌فر، نقش عوامل عاطفی روانی در تحکیم خانواده از منظر آیات و روایات، ۴۶.</ref> نهاد خانواده در طول تاریخ، فراز و نشیب بسیاری پشت سر گذاشته‌است. با وجودی که در بیشتر دوران‌ها بنا به دلایل مختلف ازجمله شرایط جسمی و مسائل اقتصادی، محور خانواده‌ها مردان بوده‌اند یا به عبارت دیگر «مردسالاری» در خانواده‌ها دیده می‌شود، در نگاشته‌های تاریخی وجود خانواده‌های اولیه با محوریت زنان نیز ثبت شده که از آنها با عنوان «مادرسالار» یاد می‌شود. در این خانواده‌ها مادران ستون اصلی خانواده بودند و رهبری در امور اقتصادی، آیینی و جادویی به آنان تعلق داشته‌است.<ref>رید، پدرسالاری، ۴۷.</ref>
+براساس متون دینی، [[حضرت آدم (ع)]] و [[حضرت حوا (س)]]، نخستین خانواده هسته‌ای روی زمین را شکل دادند.<ref>استادی و سالاری‌فر، نقش عوامل عاطفی روانی در تحکیم خانواده از منظر آیات و روایات، ۴۶.</ref> نهاد خانواده در طول تاریخ، فراز و نشیب بسیاری پشت سر گذاشته‌است. با وجودی که در بیشتر دوران‌ها بنا به دلایل مختلف ازجمله شرایط جسمی و مسائل اقتصادی، محور خانواده‌ها مردان بوده‌اند یا به عبارت دیگر «مردسالاری» در خانواده‌ها دیده می‌شود، در نگاشته‌های تاریخی وجود خانواده‌های اولیه با محوریت [[زن|زنان]] نیز ثبت شده که از آنها با عنوان «مادرسالار» یاد می‌شود. در این خانواده‌ها [[مادر|مادران]] ستون اصلی خانواده بودند و رهبری در امور اقتصادی، آیینی و جادویی به آنان تعلق داشته‌است.<ref>رید، پدرسالاری، ۴۷.</ref>
 == خانواده در دوره باستان ==
-در دوره باستان، زندگی زناشویی هسته آغازین خانواده محسوب می‌شد و اهمیت ویژه‌ای داشت.<ref>آزاد ارمکی، جامعه‌شناسی خانواده ایرانی، ۶۲.</ref> این معنا در منابع زردشتی نیز آمده‌است که مقام مردی که همسر داشته باشد، بالاتر از مقام مرد بدون زن است<ref>عنبرسوز، زن در ایران باستان، ۹۸؛ اوستا، یسنا، هات ۷.</ref>). بزرگداشت آیین نیاکان و همچنین بزرگان خانواده دلیل دیگری برای تشکیل و اهمیت خانواده در دنیای باستان بود؛ زیرا با ازدواج، تولد فرزندی که وارث و مدافع آیین نیاکان باشد ممکن می‌شد.<ref>مظاهری، خانواده ایرانی در روزگار پیش از اسلام، ۱۲.</ref> به‌طور کلی ازدواج در تمام ادیان از نوعی تقدس برخوردار است؛ زیرا بسیاری از ابعاد زیستی، اقتصادی، عاطفی روانی و اجتماعی زندگی را پوشش می‌دهد.<ref>ساروخانی، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده، ۲۳–۲۴.</ref> بسیاری از ادیان و جوامع بشری مراسم ازدواج را در عبادتگاه‌ها برگزار می‌کنند. زرتشتیان در آتشکده، یهودیان در کنیسه و مسیحیان در کلیسا پیمان زناشویی می‌بندند. در عهد عتیق و آموزه‌های یهودیان، ازدواج، فرمان خدا خوانده شده و از رابطه جنسی در چارچوب ازدواج تجلیل شده‌است.<ref>اشتاین سالتز، سیری در تلمود، ۱۹۳–۱۹۸.</ref> در دین یهود تشکیل خانواده و ازدواج فریضه اصلی محسوب می‌شود و ازجمله وظایف انسانی است.<ref>آنترمن، باورها و آئین‌های یهودی، ۲۲۴.</ref> از آنجا که خانواده در یهودیت کانون فعالیت دینی به‌شمار می‌رود، نه تنها بخش اساسیِ حیات اجتماعی، بلکه محیطی مقدماتی برای ظهور مناسک دینی نیز قلمداد می‌گردد.<ref>بوجاری و پرچم، بررسی تطبیقی جایگاه و اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده در اسلام و یهودیت، ۳۳.</ref> در این دین از خانواده زیر عنوان نخستین فرمان الهی به آدم ابوالبشر،<ref>کتاب مقدس، پیدایش، ب۱، ۲۸.</ref> کامل‌کننده انسان<ref>کتاب مقدس، پیدایش، ب۵، ۱–۲.</ref> و محل اتحاد و یکی‌شدن زن و مرد<ref>کتاب مقدس، پیدایش، ب۲، ۲۴.</ref> نام برده شده‌است. مسیحیان نیز ازدواج و تشکیل خانواده را صرفاً امر دنیوی نمی‌دانند و آن را نشانه محبت خدا به بشریت می‌خوانند.<ref>سیف، تئوری رشد خانواده، ۸۶–۸۷.</ref> در برخی گرایش‌های مسیحیت بیشترین منع دربارهٔ طلاق وجود دارد.<ref>سیف، تئوری رشد خانواده، ۱۳۶.</ref> از نگاه کتاب مقدس در آغاز خلقت، خداوند مرد و زن را آفرید و به مرد دستور داد برای همیشه به زن خود بپیوندد؛ از این‌رو هیچ انسانی حق ندارد این پیوند خدایی را به جدایی بکشاند.<ref>کتاب مقدس، متی، ب۱۹، ۳–۷.</ref> اساسی‌ترین هدف تشکیل خانواده نزد مسیحیان تربیت فرزندان پاک و پارسا بوده و تنها راه پیدایش نسل پاک، بنیاد نهادن یک خانواده سالم است.<ref>سکری سرور، نظام الزواج فی الشرایع الیهودیة و المسیحیه، ۹۲.</ref>
+در دوره باستان، زندگی زناشویی هسته آغازین خانواده محسوب می‌شد و اهمیت ویژه‌ای داشت.<ref>آزاد ارمکی، جامعه‌شناسی خانواده ایرانی، ۶۲.</ref> این معنا در منابع زردشتی نیز آمده‌است که مقام مردی که همسر داشته باشد، بالاتر از مقام مرد بدون زن است<ref>عنبرسوز، زن در ایران باستان، ۹۸؛ اوستا، یسنا، هات ۷.</ref>). بزرگداشت آیین نیاکان و همچنین بزرگان خانواده دلیل دیگری برای تشکیل و اهمیت خانواده در دنیای باستان بود؛ زیرا با [[ازدواج]]، تولد فرزندی که وارث و مدافع آیین نیاکان باشد ممکن می‌شد.<ref>مظاهری، خانواده ایرانی در روزگار پیش از اسلام، ۱۲.</ref> به‌طور کلی ازدواج در تمام ادیان از نوعی تقدس برخوردار است؛ زیرا بسیاری از ابعاد زیستی، اقتصادی، عاطفی روانی و اجتماعی زندگی را پوشش می‌دهد.<ref>ساروخانی، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده، ۲۳–۲۴.</ref> بسیاری از ادیان و جوامع بشری مراسم ازدواج را در عبادتگاه‌ها برگزار می‌کنند. زرتشتیان در آتشکده، یهودیان در کنیسه و مسیحیان در کلیسا پیمان زناشویی می‌بندند. در عهد عتیق و آموزه‌های یهودیان، ازدواج، فرمان خدا خوانده شده و از رابطه جنسی در چارچوب ازدواج تجلیل شده‌است.<ref>اشتاین سالتز، سیری در تلمود، ۱۹۳–۱۹۸.</ref> در [[دین یهود]] تشکیل خانواده و ازدواج فریضه اصلی محسوب می‌شود و ازجمله وظایف انسانی است.<ref>آنترمن، باورها و آئین‌های یهودی، ۲۲۴.</ref> از آنجا که خانواده در یهودیت کانون فعالیت دینی به‌شمار می‌رود، نه تنها بخش اساسیِ حیات اجتماعی، بلکه محیطی مقدماتی برای ظهور مناسک دینی نیز قلمداد می‌گردد.<ref>بوجاری و پرچم، بررسی تطبیقی جایگاه و اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده در اسلام و یهودیت، ۳۳.</ref> در این دین از خانواده زیر عنوان نخستین فرمان الهی به آدم ابوالبشر،<ref>کتاب مقدس، پیدایش، ب۱، ۲۸.</ref> کامل‌کننده انسان<ref>کتاب مقدس، پیدایش، ب۵، ۱–۲.</ref> و محل اتحاد و یکی‌شدن زن و مرد<ref>کتاب مقدس، پیدایش، ب۲، ۲۴.</ref> نام برده شده‌است. مسیحیان نیز ازدواج و تشکیل خانواده را صرفاً امر دنیوی نمی‌دانند و آن را نشانه محبت خدا به بشریت می‌خوانند.<ref>سیف، تئوری رشد خانواده، ۸۶–۸۷.</ref> در برخی گرایش‌های مسیحیت بیشترین منع دربارهٔ [[طلاق]] وجود دارد.<ref>سیف، تئوری رشد خانواده، ۱۳۶.</ref> از نگاه کتاب مقدس در آغاز خلقت، خداوند مرد و زن را آفرید و به مرد دستور داد برای همیشه به زن خود بپیوندد؛ از این‌رو هیچ انسانی حق ندارد این پیوند خدایی را به جدایی بکشاند.<ref>کتاب مقدس، متی، ب۱۹، ۳–۷.</ref> اساسی‌ترین هدف تشکیل خانواده نزد مسیحیان تربیت فرزندان پاک و پارسا بوده و تنها راه پیدایش نسل پاک، بنیاد نهادن یک خانواده سالم است.<ref>سکری سرور، نظام الزواج فی الشرایع الیهودیة و المسیحیه، ۹۲.</ref>
 از سوی دیگر، تا میانه‌های قرن نوزدهم میلادی، تصور عمومی از خانواده و شکل مطلوب آن، خانواده گسترده (پدرسالار) بود. این خانواده، در واقع یک واحد تولیدی ـ مصرفی خودکفا بود و تمام افرادی که این واحد اقتصادی را می‌چرخاندند، از ارباب تا برده و مستخدم، جزیی از این خانواده به‌شمار می‌رفتند.<ref>اعزازی، جامعه‌شناسی خانواده، ۹–۱۱.</ref> از اوایل قرن بیستم خانواده هسته‌ای که شامل زن و شوهر و فرزندان است، عمومیت یافت و به عنوان واقعیتی اجتماعی خود را در برابر خانواده گسترده به اثبات رساند.<ref>اعزازی، جامعه‌شناسی خانواده، ۱۶.</ref> از آنجا که در طول تاریخ همراه با دگرگونی‌های اجتماعی، خانواده نیز تغییرشکل داده و مثلاً جدایی محل کار و زندگی، سبب پیدایش خانواده هسته‌ای شده‌است؛ پیشرفت‌های فناوری و تغییرات اجتماعی در آینده نیز، شکل‌های جدیدی از خانواده را ایجاد خواهد کرد؛ چنان‌که هم‌اکنون هم در غرب و بسیاری از مناطق دنیا، خانواده هسته‌ای کاهش یافته‌است؛ اگرچه در کشورهایی مانند ایران، هنوز با توجه به آمار، خانواده هسته‌ای اکثریت دارد.<ref>اعزازی، جامعه‌شناسی خانواده، ۹۴–۹۵.</ref>
 == خانواده در اسلام ==
-در آیات قرآن کریم و ادبیات صدر اسلام، واژه‌های مختلفی بر مفهوم ساختار خانوادگی دلالت می‌کنند؛ چنان‌که با در نظر گرفتن تفاوت‌های معنایی آنها، شاید بتوان صورت‌های مختلف خانواده از خانواده هسته‌ای تا گسترده‌ترین شکل خانواده را در میان آنها یافت؛ به عنوان نمونه در آیات قرآن، یکی از معانی «آل»، خاندان است که گویا شامل خاندان بسیار گسترده و همه فرزندان و نسل می‌شود (نساء، ۵۴) و واژه‌هایی چون اهل<ref>قصص، ۲۹؛ عنکبوت، ۳۲؛ نساء، ۹۲؛ راغب، ۹۶.</ref> و بیت<ref>هود، ۷۳؛ احزاب، ۳۳؛ راغب، ۱۵۱–۱۵۲.</ref> به خانواده در مقیاسی کوچک‌تر اشاره دارد.
+در آیات قرآن کریم و ادبیات صدر اسلام، واژه‌های مختلفی بر مفهوم ساختار خانوادگی دلالت می‌کنند؛ چنان‌که با در نظر گرفتن تفاوت‌های معنایی آنها، شاید بتوان صورت‌های مختلف خانواده از خانواده هسته‌ای تا گسترده‌ترین شکل خانواده را در میان آنها یافت؛ به عنوان نمونه در آیات قرآن، یکی از معانی «آل»، خاندان است که گویا شامل خاندان بسیار گسترده و همه فرزندان و نسل می‌شود<ref>نساء، ۵۴.</ref>  و واژه‌هایی چون اهل<ref>قصص، ۲۹؛ عنکبوت، ۳۲؛ نساء، ۹۲؛ راغب، ۹۶.</ref> و بیت<ref>هود، ۷۳؛ احزاب، ۳۳؛ راغب، ۱۵۱–۱۵۲.</ref> به خانواده در مقیاسی کوچک‌تر اشاره دارد.
-خانواده از نگاه اسلامی نهادی است که بر مبنای پیوند شرعی مرد و [[زن]] شکل می‌گیرد، ساماندهی آن بر پایه محبت است و باید با در نظر گرفتن حقوق والدین و خویشاوندان، در جهت بقا، تربیت نسل بشر و تأمین نیازهای معنوی و مادی، ایجاد شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۷/۲۵۹.</ref> ازدواج، که آیاتی از قرآن کریم، آن را امری تکوینی می‌داند،<ref>نبأ، ۸؛ روم، ۲۱؛ فاطر، ۱۱؛ شوری، ۱۱.</ref> پیمانی است محکم،<ref>نساء، ۲۱.</ref> بلکه محکم‌ترین قراردادی است که از دوستی شدید و محبت متقابل بین زن و شوهر ناشی می‌شود<ref>روم، ۲۱.</ref> و برای این قرارداد، شرایط ویژه‌ای نیز ذکر شده‌است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۲۹/ ۵–۸.</ref> تأکید قرآن بر تشکیل خانواده از طریق ازدواج، با هدف ادامه نسل<ref>شوری، ۱۱.</ref> و تأمین نیازهای عاطفی و غریزی<ref>روم، ۲۱.</ref> است. قرآن زن و شوهر را پوشاننده نواقص و عیوب و مَحرم اسرار هم می‌داند<ref>بقره، ۱۸۷.</ref> و مردم را به تشکیل خانواده بر اساس ایمان دعوت می‌کند.<ref>بقره، ۲۲۱؛ نور، ۳ و ۳۲.</ref> روایات اسلامی نیز تولید و تربیت نسل مؤمن را از ارزشمندترین کارها معرفی می‌کنند<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۱۴.</ref>؛ همچنان‌که شوهرداری را هم‌ردیف جهاد مجاهدان<ref>کلینی، الکافی، ۵/۹.</ref> و تلاش مرد برای تأمین هزینه زندگی را همسان جهاد و قتال با دشمنان دین<ref>کلینی، الکافی، ۵/۸۸.</ref> بر می‌شمرند {{ببینید|ازدواج}} در روایات، کانون خانواده محبوب‌ترین کانون نزد خداوند است<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۱۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۰۰/۲۲۲.</ref> و ازدواج، سنت رسول‌الله (ص)<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۱۵.</ref> و مایه احراز نصف دین<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۰۳/۲۰۲.</ref> معرفی شده‌است؛ بنابراین روایات، خانواده سهم بسزایی در تربیت فرزندان در پیش، هنگام و پس از تولد دارد.<ref>کلینی، الکافی، ۶/۱۷–۵۱؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۳/۴۸۱؛ طبرسی، مکارم الاخلاق، ۲۲۲.</ref>
+خانواده از نگاه اسلامی نهادی است که بر مبنای پیوند شرعی مرد و [[زن]] شکل می‌گیرد، ساماندهی آن بر پایه محبت است و باید با در نظر گرفتن حقوق والدین و خویشاوندان، در جهت بقا، تربیت نسل بشر و تأمین نیازهای معنوی و مادی، ایجاد شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۷/۲۵۹.</ref> ازدواج، که آیاتی از [[قرآن|قرآن کریم]]، آن را امری تکوینی می‌داند،<ref>نبأ، ۸؛ روم، ۲۱؛ فاطر، ۱۱؛ شوری، ۱۱.</ref> پیمانی است محکم،<ref>نساء، ۲۱.</ref> بلکه محکم‌ترین قراردادی است که از دوستی شدید و محبت متقابل بین زن و شوهر ناشی می‌شود<ref>روم، ۲۱.</ref> و برای این قرارداد، شرایط ویژه‌ای نیز ذکر شده‌است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۲۹/ ۵–۸.</ref> تأکید قرآن بر تشکیل خانواده از طریق ازدواج، با هدف ادامه نسل<ref>شوری، ۱۱.</ref> و تأمین نیازهای عاطفی و غریزی<ref>روم، ۲۱.</ref> است. قرآن زن و شوهر را پوشاننده نواقص و عیوب و مَحرم اسرار هم می‌داند<ref>بقره، ۱۸۷.</ref> و مردم را به تشکیل خانواده بر اساس ایمان دعوت می‌کند.<ref>بقره، ۲۲۱؛ نور، ۳ و ۳۲.</ref> روایات اسلامی نیز تولید و تربیت نسل مؤمن را از ارزشمندترین کارها معرفی می‌کنند<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۱۴.</ref>؛ همچنان‌که شوهرداری را هم‌ردیف جهاد مجاهدان<ref>کلینی، الکافی، ۵/۹.</ref> و تلاش مرد برای تأمین هزینه زندگی را همسان [[جهاد]] و قتال با دشمنان دین<ref>کلینی، الکافی، ۵/۸۸.</ref> بر می‌شمرند {{ببینید|ازدواج}} در روایات، کانون خانواده محبوب‌ترین کانون نزد خداوند است<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۱۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۰۰/۲۲۲.</ref> و ازدواج، [[سنت|سنت رسول‌الله (ص)]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۱۵.</ref> و مایه احراز نصف دین<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۰۳/۲۰۲.</ref> معرفی شده‌است؛ بنابراین روایات، خانواده سهم بسزایی در تربیت فرزندان در پیش، هنگام و پس از تولد دارد.<ref>کلینی، الکافی، ۶/۱۷–۵۱؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۳/۴۸۱؛ طبرسی، مکارم الاخلاق، ۲۲۲.</ref>
-از نگاه امام‌خمینی تربیت و پرورش انسان‌ها بزرگ‌ترین مسئله و هدف بعثت انبیا (ع) به‌شمار می‌رود<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۴/۷.</ref> و در این زمینه بیشترین نقش از آنِ خانواده است<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۶۲ و ۸/۳۶۳.</ref>؛ زیرا خانواده مبدأ اصلی تربیت انسان‌ها<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref> و زیربنای مسئولیت‌ها و ساختن فرزندان سالم است<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۵/۲۴۵.</ref>؛ بنابراین این نهاد نقش مهمی در سلامت جامعه دارد و مبدأ اصلاحات یا فسادهای جوامع به‌شمار می‌رود<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۵۰۴.</ref> و اگر خانواده‌ها (از نظر اخلاقی) متزلزل شوند، بنیان جامعه متزلزل خواهد شد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۲۱/۴۸۵.</ref> امام‌خمینی معتقد بود قوانین بشری تنها بُعد مادی را در تدوین قوانین خانواده در نظر گرفته‌اند<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۴۱–۴۲.</ref>؛ در صورتی که اسلام به انسان‌سازی و تشکیل خانواده توجه ویژه دارد و هدف، تبدیل افراد به انسانی الهی است<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۵/۳۲۷–۳۲۸ و ۶/۴۱–۴۲.</ref>؛ از همین‌رو دربارهٔ ابعاد مادی و معنوی آن برنامه ارائه کرده‌است.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۲۰۰–۲۰۱.</ref> ایشان تأکید می‌کرد اصلاح جامعه بدون مهیاکردن زمینه تربیتیِ مناسب برای پرورش نسلی خودساخته و خداجو امکان‌پذیر نیست<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۹۱–۹۲.</ref> و خانواده محلی برای تربیت انسان است و در نظر اسلام هم اهمیت ویژه‌ای دارد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۹/۴۵۷.</ref> از نظر ایشان خانواده باید مانند مدرسه باشد و پدران و مادران، معلمان این مدرسه، تا با آموزش احکام اسلام و تهذیب اخلاق نونهالان، به تربیت صحیح جوانانی همت گمارند که مقدرات آینده کشور و ملت به دست آنهاست.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۶۲.</ref>
+از نگاه امام‌خمینی تربیت و پرورش انسان‌ها بزرگ‌ترین مسئله و هدف بعثت انبیا (ع) به‌شمار می‌رود<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۴/۷.</ref> و در این زمینه بیشترین نقش از آنِ خانواده است<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۶۲ و ۸/۳۶۳.</ref>؛ زیرا خانواده مبدأ اصلی تربیت انسان‌ها<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref> و زیربنای مسئولیت‌ها و ساختن فرزندان سالم است<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۵/۲۴۵.</ref>؛ بنابراین این نهاد نقش مهمی در سلامت [[جامعه]] دارد و مبدأ اصلاحات یا فسادهای جوامع به‌شمار می‌رود<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۵۰۴.</ref> و اگر خانواده‌ها (از نظر اخلاقی) متزلزل شوند، بنیان جامعه متزلزل خواهد شد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۲۱/۴۸۵.</ref> [[امام‌خمینی]] معتقد بود قوانین بشری تنها بُعد مادی را در تدوین قوانین خانواده در نظر گرفته‌اند<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۴۱–۴۲.</ref>؛ در صورتی که اسلام به انسان‌سازی و تشکیل خانواده توجه ویژه دارد و هدف، تبدیل افراد به انسانی الهی است<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۵/۳۲۷–۳۲۸ و ۶/۴۱–۴۲.</ref>؛ از همین‌رو دربارهٔ ابعاد مادی و معنوی آن برنامه ارائه کرده‌است.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۲۰۰–۲۰۱.</ref> ایشان تأکید می‌کرد اصلاح جامعه بدون مهیاکردن زمینه تربیتیِ مناسب برای پرورش نسلی خودساخته و خداجو امکان‌پذیر نیست<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۹۱–۹۲.</ref> و خانواده محلی برای تربیت انسان است و در نظر [[اسلام]] هم اهمیت ویژه‌ای دارد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۹/۴۵۷.</ref> از نظر ایشان خانواده باید مانند مدرسه باشد و پدران و مادران، معلمان این مدرسه، تا با آموزش احکام اسلام و تهذیب اخلاق نونهالان، به تربیت صحیح جوانانی همت گمارند که مقدرات آینده کشور و [[مردم|ملت]] به دست آنهاست.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۶۲.</ref>
-از سوی دیگر، در نگاه امام‌خمینی وظیفه حکومت اسلامی در قبال مردم جامعه که خانواده، اصلی‌ترین نهاد آن است، تأمین رفاه و آسایش،<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۴/۲۰۱؛ ۶/۴۶۴ و ۷/۴۰۱.</ref> از بین‌بردن فقر و نابسامانی آنان<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۴۶۸ و ۵/۱۵۵، ۴۴۸.</ref> و تلاش برای حل مشکلات خانواده‌ها، ازجمله مشکل مسکن آنان است.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۲۹۷؛ ۱۷/۳۰۲ و ۱۸/۵۲۶.</ref> ایشان با تأکید بر این نکته که خانواده مبنای جامعه است و در صورت تزلزل خانواده، کل جامعه متزلزل خواهد شد، آسان‌بودن شرایط ازدواج و مشکل‌بودن شرایط طلاق را از عوامل تأثیرگذار در تحکیم خانواده می‌دانست و به دقت در رعایت آن سفارش می‌کرد.<ref>‏امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۰۷–۱۰۸ و ۲۱/۴۸۵–۴۸۶.</ref> طبق اصل ۱۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز، خانواده، واحد بنیادین و کانون اصلی رشد و تعالی انسان است که همه قوانین و مقررات باید در جهت سهولت تشکیل آن، پاسداری از قداست آن و استواری روابط اعضا بر پایه اخلاق و حقوق اسلامی باشد.
+از سوی دیگر، در نگاه امام‌خمینی وظیفه [[حکومت اسلامی]] در قبال مردم جامعه که خانواده، اصلی‌ترین نهاد آن است، تأمین [[رفاه]] و آسایش،<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۴/۲۰۱؛ ۶/۴۶۴ و ۷/۴۰۱.</ref> از بین‌بردن [[فقر]] و نابسامانی آنان<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۴۶۸ و ۵/۱۵۵، ۴۴۸.</ref> و تلاش برای حل مشکلات خانواده‌ها، ازجمله مشکل مسکن آنان است.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۲۹۷؛ ۱۷/۳۰۲ و ۱۸/۵۲۶.</ref> ایشان با تأکید بر این نکته که خانواده مبنای جامعه است و در صورت تزلزل خانواده، کل جامعه متزلزل خواهد شد، آسان‌بودن شرایط ازدواج و مشکل‌بودن شرایط [[طلاق]] را از عوامل تأثیرگذار در تحکیم خانواده می‌دانست و به دقت در رعایت آن سفارش می‌کرد.<ref>‏امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۰۷–۱۰۸ و ۲۱/۴۸۵–۴۸۶.</ref> طبق اصل ۱۰ [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی جمهوری اسلامی]] نیز، خانواده، واحد بنیادین و کانون اصلی رشد و تعالی انسان است که همه قوانین و مقررات باید در جهت سهولت تشکیل آن، پاسداری از قداست آن و استواری روابط اعضا بر پایه [[اخلاق]] و حقوق اسلامی باشد.
 == خانواده در زمان پهلوی ==
-تمایل شدید رژیم پهلوی به گسترش فرهنگ غربی، شکل‌دهنده جریان‌های عظیمی از تحولات فرهنگی و تربیتی جامعه ایران شد. در این فرایند نوسازی به شیوه غربی که در دوران رضاشاه پهلوی آغاز شد و محمدرضا پهلوی آن را ادامه داد،<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۱۷۴–۱۷۵.</ref> هسته خانواده سنتی رو به افول نهاد و شیوه جدید زندگی با تکیه بر جنبه‌های مختلف تجدد غربی تبلیغ شد.<ref>جمعی از مؤلفان، پهلوی‌ها، ۱۰۱–۱۰۳.</ref> این رویگردانی از فرهنگ سنتی و دینی باعث شد افراد خانواده که باورها و آداب دینی را رعایت می‌کردند به حاشیه رانده شوند.<ref>صفری، الگوی اجتماعی پایگاه و نقش زن مسلمان در جامعه اسلامی، ۱۱.</ref>
+تمایل شدید [[رژیم پهلوی]] به گسترش فرهنگ غربی، شکل‌دهنده جریان‌های عظیمی از تحولات فرهنگی و تربیتی جامعه ایران شد. در این فرایند نوسازی به شیوه غربی که در دوران [[رضاشاه پهلوی]] آغاز شد و [[محمدرضا پهلوی]] آن را ادامه داد،<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۱۷۴–۱۷۵.</ref> هسته خانواده سنتی رو به افول نهاد و شیوه جدید زندگی با تکیه بر جنبه‌های مختلف تجدد غربی تبلیغ شد.<ref>جمعی از مؤلفان، پهلوی‌ها، ۱۰۱–۱۰۳.</ref> این رویگردانی از فرهنگ سنتی و دینی باعث شد افراد خانواده که باورها و آداب دینی را رعایت می‌کردند به حاشیه رانده شوند.<ref>صفری، الگوی اجتماعی پایگاه و نقش زن مسلمان در جامعه اسلامی، ۱۱.</ref>
-از نظر امام‌خمینی وابستگی به غرب و شرق در دوران پهلوی موجب شد جوانان در خانواده از تربیت اسلامی دور شوند<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۵/۲۴۴–۲۴۵.</ref> و یکی از اقدامات مهم محمدرضا پهلوی در تزلزل بنیان خانواده و انحراف جوانان از مسائل اصلی زندگی، ترویج مراکز فساد و فحشا و تلاش برای جذب جوانان به این مراکز بود.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۴/۵۱۳؛ ۹/۲۴۱ و ۱۲/۹۰.</ref> {{ببینید|جوان}} همچنین تبلیغ امور غیراخلاقی در میان بانوان، باعث از بین‌رفتن عفت آنان و در نتیجه سست‌شدن بنیان خانوده می‌شد<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۳۷۰؛ ۱۰/۱۸۴؛ ۱۴/۳۵۵ و ۱۸/۴۰۱.</ref> {{ببینید|زن}} در این دوره نهادهایی برای شکل‌دهی خانواده با الگوی غربی، تأسیس شدند که ازجمله آنها می‌توان به سازمان زنان ایران اشاره کرد. یکی از کارکردهای این نهادها ترویج فرهنگ غربی از راه مبارزه با مظاهر مذهبی جامعه ایران بود.<ref>ساناساریان، جنبش حقوق زنان در ایران، ۱۲۵.</ref>
+از نظر امام‌خمینی وابستگی به غرب و شرق در دوران پهلوی موجب شد جوانان در خانواده از تربیت اسلامی دور شوند<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۵/۲۴۴–۲۴۵.</ref> و یکی از اقدامات مهم محمدرضا پهلوی در تزلزل بنیان خانواده و [[انحراف]] جوانان از مسائل اصلی زندگی، ترویج مراکز فساد و فحشا و تلاش برای جذب جوانان به این مراکز بود.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۴/۵۱۳؛ ۹/۲۴۱ و ۱۲/۹۰.</ref> {{ببینید|جوان}} همچنین تبلیغ امور غیراخلاقی در میان [[زن|بانوان]]، باعث از بین‌رفتن عفت آنان و در نتیجه سست‌شدن بنیان خانوده می‌شد<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۳۷۰؛ ۱۰/۱۸۴؛ ۱۴/۳۵۵ و ۱۸/۴۰۱.</ref> {{ببینید|زن}} در این دوره نهادهایی برای شکل‌دهی خانواده با الگوی غربی، تأسیس شدند که ازجمله آنها می‌توان به سازمان زنان ایران اشاره کرد. یکی از کارکردهای این نهادها ترویج فرهنگ غربی از راه مبارزه با مظاهر مذهبی جامعه ایران بود.<ref>ساناساریان، جنبش حقوق زنان در ایران، ۱۲۵.</ref>
-یکی دیگر از اقدامات رژیم دراین‌باره، چنان‌که امام‌خمینی اشاره کرده‌است، ایجاد تردید در احکام ضروری اسلام و قرآن دربارهٔ خانواده بود.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۲۶۲.</ref> ایشان در فروردین ۱۳۴۳ با طرح قانون خانواده که در آن رژیم مطرح شد صریحاً مخالفت کرد و آن را بر خلاف احکام ضروری اسلام و قرآن دانست.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۲۶۲.</ref> در همین سال مقاله‌ای نیز با عنوان «طرح قانون خانواده بر مبنای اصل تساوی حقوق زن و مرد»، در مجله اطلاعات بانوان منتشر شد که احکام اسلامی در خصوص حریم خانواده، مانند قانون عده طلاق یا وفات، قانون ارث و سایر قوانین جزایی اسلام را رد می‌کرد.<ref>منوچهریان، طرح قانون خانواده بر مبنای اصل تساوی حقوق زن و مرد.</ref> این مقاله با مخالفت علما و مردم روبه‌رو شد و به تعطیلی بازار انجامید.<ref>طالبی دارابی، جایگاه ۱۹ دی ۱۳۵۶ در انقلاب اسلامی، ۵۲.</ref> امام‌خمینی دولت را به دلیل اجازه انتشار طرح قانون خانواده محکوم کرد و از محمدتقی فلسفی درخواست کرد دراین‌باره از دولت، توضیح بخواهد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۳۵۳–۳۵۴.</ref> پس از طرح این قانون تلاش رژیم پهلوی و فعالان عرصه زنان برای غربی‌کردن خانواده ایرانی با استقبال اندکی از مردم روبه‌رو شد<ref>احمدی خراسانی، سناتور، ۳۱۶.</ref> و عملاً به شکست انجامید. در سال‌های بعد تا پیروزی انقلاب اسلامی نهادهای فرهنگی در رژیم پهلوی نقش بسزایی در ترویج الگوی خانواده غربی در جامعه ایفا کردند که از آن جمله می‌توان به نقش رسانه‌های گروهی به‌خصوص تلویزیون و سینما اشاره کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۵۰.</ref>
+یکی دیگر از اقدامات رژیم دراین‌باره، چنان‌که امام‌خمینی اشاره کرده‌است، ایجاد تردید در احکام ضروری اسلام و قرآن دربارهٔ خانواده بود.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۲۶۲.</ref> ایشان در فروردین ۱۳۴۳ با طرح قانون خانواده که در آن رژیم مطرح شد صریحاً مخالفت کرد و آن را بر خلاف احکام ضروری اسلام و قرآن دانست.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۲۶۲.</ref> در همین سال مقاله‌ای نیز با عنوان «طرح قانون خانواده بر مبنای اصل تساوی حقوق زن و مرد»، در مجله اطلاعات بانوان منتشر شد که احکام اسلامی در خصوص حریم خانواده، مانند قانون [[عده طلاق]] یا [[عده وفات|وفات]]، قانون ارث و سایر قوانین جزایی اسلام را رد می‌کرد.<ref>منوچهریان، طرح قانون خانواده بر مبنای اصل تساوی حقوق زن و مرد.</ref> این مقاله با مخالفت علما و مردم روبه‌رو شد و به تعطیلی [[بازار]] انجامید.<ref>طالبی دارابی، جایگاه ۱۹ دی ۱۳۵۶ در انقلاب اسلامی، ۵۲.</ref> [[امام‌خمینی]] دولت را به دلیل اجازه انتشار طرح قانون خانواده محکوم کرد و از [[محمدتقی فلسفی]] درخواست کرد دراین‌باره از دولت، توضیح بخواهد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۳۵۳–۳۵۴.</ref> پس از طرح این قانون تلاش رژیم پهلوی و فعالان عرصه زنان برای غربی‌کردن خانواده ایرانی با استقبال اندکی از مردم روبه‌رو شد<ref>احمدی خراسانی، سناتور، ۳۱۶.</ref> و عملاً به شکست انجامید. در سال‌های بعد تا [[پیروزی انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] نهادهای فرهنگی در رژیم پهلوی نقش بسزایی در ترویج الگوی خانواده غربی در [[جامعه]] ایفا کردند که از آن جمله می‌توان به نقش رسانه‌های گروهی به‌خصوص [[تلویزیون]] و [[سینما]] اشاره کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۵۰.</ref>
 == وظایف خانواده ==
-هر یک از اعضای خانواده در قبال دیگر اعضا وظایفی دارند که با نادیده‌گرفتن آن، جایگاه خانواده به مخاطره می‌افتد. از مهم‌ترین وظایف همسران، سازگاری و تطابق با شرایط هم،<ref>مینو چین، خانواده و خانواده درمانی، ۸۷.</ref> برآورده‌ساختن نیازهای عاطفی و ایجاد رابطه‌ای مطلوب با یکدیگر<ref>سالاری‌فر، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، ۷۷.</ref> است. امام‌خمینی که خانواده امیرالمؤمنین علی (ع) و حضرت فاطمه (س) را الگوی خانواده‌ای الهی شمرده‌است،<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۶/۸۷–۸۸.</ref> تأکید داشت محیط خانواده باید محیط محبت باشد<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref> و اعضای خانواده باید با مهربانی و عطوفت و وفاداری<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۴۲۸؛ ۳/۲۹۳ و ۱۶/۲۲۶.</ref> با یکدیگر رفتار کنند و با هم یکدل و یک‌جهت باشند.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۶/۲۲۶.</ref> ایشان خاطرنشان کرده‌است نوع رفتار پدر و مادر با هم، بر تربیت فرزندان اثرگذار است و رفتار توأم با مهر و محبت و اخلاق اسلامی، به‌طور طبیعی بر فرزندان تأثیر مثبت دارد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref>
+هر یک از اعضای خانواده در قبال دیگر اعضا وظایفی دارند که با نادیده‌گرفتن آن، جایگاه خانواده به مخاطره می‌افتد. از مهم‌ترین وظایف همسران، سازگاری و تطابق با شرایط هم،<ref>مینو چین، خانواده و خانواده درمانی، ۸۷.</ref> برآورده‌ساختن نیازهای عاطفی و ایجاد رابطه‌ای مطلوب با یکدیگر<ref>سالاری‌فر، خانواده در نگرش اسلام و روان‌شناسی، ۷۷.</ref> است. امام‌خمینی که خانواده امیرالمؤمنین علی (ع) و [[حضرت فاطمه زهرا(س)|حضرت فاطمه (س)]] را الگوی خانواده‌ای الهی شمرده‌است،<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۶/۸۷–۸۸.</ref> تأکید داشت محیط خانواده باید محیط محبت باشد<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref> و اعضای خانواده باید با مهربانی و عطوفت و وفاداری<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱/۴۲۸؛ ۳/۲۹۳ و ۱۶/۲۲۶.</ref> با یکدیگر رفتار کنند و با هم یکدل و یک‌جهت باشند.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۶/۲۲۶.</ref> ایشان خاطرنشان کرده‌است نوع رفتار پدر و مادر با هم، بر تربیت فرزندان اثرگذار است و رفتار توأم با مهر و محبت و [[اخلاق|اخلاق اسلامی]]، به‌طور طبیعی بر فرزندان تأثیر مثبت دارد.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref>
-فرزندان و والدین در برابر هم وظایفی دارند. از مهم‌ترین وظایف والدین، پرورش روحی و جسمی فرزندان است. فرزند از نگاه اسلامی، امانت، عطیه و موهبتی الهی است.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۵/۱۱۲.</ref> امام‌خمینی وظیفه والدین، به‌ویژه مادر را در تربیت فرزندان بسیار سنگین می‌دانست و بر سالم‌سازی محیط خانواده، تأکید داشت.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳ و ۱۵/۲۴۵.</ref> {{ببینید|تعلیم و تربیت}} ایشان به تربیت عملی، یعنی تأثیرگذاری اعمال و رفتار پدر و مادر بر فرزندان معتقد بود<ref>امام‌خمینی، حدیث جنود، ۱۵۵.</ref> و باور داشت والدین همواره نقش معلم را بر عهده دارند<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۶۲.</ref> و خانواده باید محل تربیت علمی، دینی و تهذیب اخلاقی فرزندان باشد<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۵۰۴.</ref> و زمینه‌های رشد اجتماعی و سیاسی فرزندان را آماده کند (امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۱۹۹). ایشان از پدران و مادران می‌خواست مراقب فرزندان نوجوان و جوان خود باشند تا فریب افراد منافق و منحرف را نخورند.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۵/۲۴۵–۲۴۶.</ref> {{ببینید|جوان}} ایشان با در نظر گرفتن وظایف فرزندان در قبال والدین به‌ویژه مادران، بر احترام به مادر و اطاعت و جلب رضایت او<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۲۹۳.</ref> و خدمت به مادر<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۷/۷۰.</ref> تأکید می‌کرد و رضای خدا و سعادت دنیا و آخرت را در خدمت به مادر می‌دانست<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۲۹۳.</ref> {{ببینید|مادر}}
+فرزندان و والدین در برابر هم وظایفی دارند. از مهم‌ترین وظایف والدین، پرورش روحی و جسمی فرزندان است. فرزند از نگاه اسلامی، امانت، عطیه و موهبتی الهی است.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۵/۱۱۲.</ref> امام‌خمینی وظیفه والدین، به‌ویژه [[مادر]] را در تربیت فرزندان بسیار سنگین می‌دانست و بر سالم‌سازی محیط خانواده، تأکید داشت.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳ و ۱۵/۲۴۵.</ref> {{ببینید|تعلیم و تربیت}} ایشان به تربیت عملی، یعنی تأثیرگذاری اعمال و رفتار پدر و مادر بر فرزندان معتقد بود<ref>امام‌خمینی، حدیث جنود، ۱۵۵.</ref> و باور داشت والدین همواره نقش معلم را بر عهده دارند<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۱۶۲.</ref> و خانواده باید محل تربیت علمی، دینی و تهذیب اخلاقی فرزندان باشد<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۷/۵۰۴.</ref> و زمینه‌های رشد اجتماعی و سیاسی فرزندان را آماده کند.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۶/۱۹۹.</ref> ایشان از پدران و مادران می‌خواست مراقب فرزندان نوجوان و [[جوان]] خود باشند تا فریب افراد منافق و منحرف را نخورند.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۵/۲۴۵–۲۴۶.</ref> {{ببینید|جوان}} ایشان با در نظر گرفتن وظایف فرزندان در قبال والدین به‌ویژه مادران، بر احترام به مادر و اطاعت و جلب رضایت او<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۲۹۳.</ref> و خدمت به مادر<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۱۷/۷۰.</ref> تأکید می‌کرد و رضای خدا و [[سعادت و شقاوت|سعادت]] دنیا و آخرت را در خدمت به مادر می‌دانست.<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۳/۲۹۳.</ref> {{ببینید|مادر}}
 == عوامل استواری و گسست ==
-بی‌شک خانواده، اصلی‌ترین نهاد اجتماعی، بنیادی‌ترین عنصر جامعه و بستر ایجاد و رشد بسیاری از ارزش‌ها است؛ چنان‌که عموم اندیشمندان، خانواده را جزیی از نظام کلی جامعه و در رابطه تنگاتنگ با آن می‌دانند و سیر تطور و تکامل آن را در جهان پی می‌گیرند.<ref>ساروخانی، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده، ۱۴۶–۱۵۹.</ref> ادیان الهی نیز همواره بر قداست و حرمت نهاد خانواده تأکید کرده‌اند و احکام و مقرراتی برای تنظیم روابط خانواده دارند. در اسلام، حفظ خانواده و تحکیم ارکان آن برپایه اصول اخلاقی و ارزشی، جایگاه خاص خود را دارد و بخشی از آیات و روایات اسلامی با هدف حفظ خانواده، به تنظیم و تعدیل روابط اعضای خانواده، حقوق و وظایف فرزندان و همسران، تلاش برای ایجاد زندگی مشترک و پرهیز از فروپاشی آن اختصاص یافته‌است<ref>نوری، عوامل تحکیم و ثبات خانواده، ۱۴۷–۱۴۸.</ref>؛ چنان‌که ایمان و فضیلت‌گراییِ اعضای خانواده،<ref>نساء، ۱؛ بقره، ۲۲۱.</ref> وجود روحیه صبر و پایداری و متانت در فراز و فرودهای زندگی،<ref>شوری، ۴۳؛ بلد، ۱۷.</ref> همچنین وجود عشق و محبت،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۲۳–۲۴.</ref> آشنایی کامل اعضای خانواده با حقوق و وظایف خود،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲/۱۸۸–۱۹۱.</ref> تفاهم و همکاری میان اعضای خانواده،<ref>امینی، همسرداری، ۲۰۳–۲۰۴.</ref> برخورداری از روحیه گذشت و بزرگواری و تقویت آن<ref>امینی، همسرداری، ۱۱۱ و ۱۱۳.</ref> و پرهیز از آفت حسد،<ref>آمدی، تصنیف غرر الحکم، ۳۰۰–۳۰۱.</ref> مهم‌ترین سفارش‌های منابع اسلامی برای تحکیم بنیان خانواده است.
+بی‌شک خانواده، اصلی‌ترین نهاد اجتماعی، بنیادی‌ترین عنصر جامعه و بستر ایجاد و رشد بسیاری از [[ارزش‌ها]] است؛ چنان‌که عموم اندیشمندان، خانواده را جزیی از نظام کلی جامعه و در رابطه تنگاتنگ با آن می‌دانند و سیر تطور و تکامل آن را در جهان پی می‌گیرند.<ref>ساروخانی، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی خانواده، ۱۴۶–۱۵۹.</ref> ادیان الهی نیز همواره بر قداست و حرمت نهاد خانواده تأکید کرده‌اند و احکام و مقرراتی برای تنظیم روابط خانواده دارند. در اسلام، حفظ خانواده و تحکیم ارکان آن برپایه اصول اخلاقی و ارزشی، جایگاه خاص خود را دارد و بخشی از آیات و روایات اسلامی با هدف حفظ خانواده، به تنظیم و تعدیل روابط اعضای خانواده، حقوق و وظایف فرزندان و همسران، تلاش برای ایجاد زندگی مشترک و پرهیز از فروپاشی آن اختصاص یافته‌است<ref>نوری، عوامل تحکیم و ثبات خانواده، ۱۴۷–۱۴۸.</ref>؛ چنان‌که ایمان و فضیلت‌گراییِ اعضای خانواده،<ref>نساء، ۱؛ بقره، ۲۲۱.</ref> وجود روحیه [[صبر]] و پایداری و متانت در فراز و فرودهای زندگی،<ref>شوری، ۴۳؛ بلد، ۱۷.</ref> همچنین وجود عشق و محبت،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۲۰/۲۳–۲۴.</ref> آشنایی کامل اعضای خانواده با حقوق و وظایف خود،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲/۱۸۸–۱۹۱.</ref> تفاهم و همکاری میان اعضای خانواده،<ref>امینی، همسرداری، ۲۰۳–۲۰۴.</ref> برخورداری از روحیه گذشت و بزرگواری و تقویت آن<ref>امینی، همسرداری، ۱۱۱ و ۱۱۳.</ref> و پرهیز از آفت [[حسد]]،<ref>آمدی، تصنیف غرر الحکم، ۳۰۰–۳۰۱.</ref> مهم‌ترین سفارش‌های منابع اسلامی برای تحکیم بنیان خانواده است.
 جامعه‌شناسان غربی در بررسی عوامل تحکیم خانواده، عمدتاً به رابطه انسان با انسان توجه کرده‌اند؛ در حالی‌که در نظریات دینی، رابطه انسان با خدا نیز مورد توجه است و عامل اصلی و ستون حفظ کانون خانواده، تعالی است.<ref>بانکی پورفرد و دیگران، ۸۵.</ref> خانواده متعالی به خانواده‌ای گفته می‌شود که در اثر عقاید استوار و عمل صالح، زندگی خود را به حیات طیبه تبدیل کرده‌اند.<ref>بانکی پورفرد و دیگران، ۷۵.</ref> اعضای خانواده متعادل (متکامل) نه تنها خود مشکلی ندارند و از تعادل لازم برخوردارند، بلکه در رفع آسیب‌های روانی و اجتماعی مؤثر و راهگشا هستند. برای تشکیل خانواده متعالی، عوامل عقلی و احساسی، مادی و معنوی همه دخیل‌اند.<ref>بانکی پورفرد و دیگران، ۷۵–۷۶.</ref>
-از سوی دیگر، خانواده نیز همچون سایر پدیده‌های مادی و طبیعی، دستخوش آسیب و در معرض خطراتی است که می‌تواند افزون بر نابودی خانواده، تباهی جامعه را نیز موجب شود.<ref>سلطانی کوهانستانی، ۷۲.</ref> صنعتی شدن جوامع و بروز تحولات اجتماعی، مشکلات متعددی در اکثر جوامع ازجمله ایران برای خانواده‌ها ایجاد کرده‌است.<ref>استادی و سالاری‌فر، نقش عوامل عاطفی روانی در تحکیم خانواده از منظر آیات و روایات، ۴۶.</ref> امروزه عبارت «بحران فروپاشی خانواده»، عبارتی آشنا است و بسیاری از اندیشمندان را به بررسی این پدیده و تلاش برای یافتن راهکارهایی برای مقابله با آن واداشته است. وقتی کارکردهای خانواده مانند کارکردهای زیستی، اجتماعی، شناختی و عاطفی آسیب می‌بیند، خانواده هم دچار مشکل می‌شود. این مشکلات نخست گسستگی روانی، سپس گسستگی اجتماعی و در نهایت طلاق را در پی دارد.<ref>بانکی پورفرد و دیگران، ۷۰–۷۱.</ref> برخی از مهم‌ترین عوامل گسست روابط خانوادگی که پاره‌ای از آنها مورد توجه امام‌خمینی نیز قرار داشته عبارت‌اند از: توقعات بی‌جا،<ref>امینی، همسرداری، ۶۳.</ref> خشم و عصبانیت،<ref>امینی، همسرداری، ۱۴۹.</ref> بدبینی،<ref>امینی، همسرداری، ۱۶۲ و ۱۶۴.</ref> قهر،<ref>امینی، همسرداری، ۱۵۸.</ref> کمبود محبت،<ref>اسلاملو، کلبه مهر، ۲/۵۶.</ref> بحث و جدل،<ref>اسلاملو، کلبه مهر، ۲/۲۸–۲۹؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳۴.</ref> تزلزل اخلاقی در محیط خانواده،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۱/۴۸۵.</ref> معصیت در میان اعضای خانواده<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref> و لجاجت.<ref>(اسلاملو، کلبه مهر، ۲/۲۹).</ref>
+از سوی دیگر، خانواده نیز همچون سایر پدیده‌های مادی و طبیعی، دستخوش آسیب و در معرض خطراتی است که می‌تواند افزون بر نابودی خانواده، تباهی جامعه را نیز موجب شود.<ref>سلطانی کوهانستانی، ۷۲.</ref> صنعتی شدن جوامع و بروز تحولات اجتماعی، مشکلات متعددی در اکثر جوامع ازجمله ایران برای خانواده‌ها ایجاد کرده‌است.<ref>استادی و سالاری‌فر، نقش عوامل عاطفی روانی در تحکیم خانواده از منظر آیات و روایات، ۴۶.</ref> امروزه عبارت «بحران فروپاشی خانواده»، عبارتی آشنا است و بسیاری از اندیشمندان را به بررسی این پدیده و تلاش برای یافتن راهکارهایی برای مقابله با آن واداشته است. وقتی کارکردهای خانواده مانند کارکردهای زیستی، اجتماعی، شناختی و عاطفی آسیب می‌بیند، خانواده هم دچار مشکل می‌شود. این مشکلات نخست گسستگی روانی، سپس گسستگی اجتماعی و در نهایت [[طلاق]] را در پی دارد.<ref>بانکی پورفرد و دیگران، ۷۰–۷۱.</ref> برخی از مهم‌ترین عوامل گسست روابط خانوادگی که پاره‌ای از آنها مورد توجه امام‌خمینی نیز قرار داشته عبارت‌اند از: توقعات بی‌جا،<ref>امینی، همسرداری، ۶۳.</ref> خشم و عصبانیت،<ref>امینی، همسرداری، ۱۴۹.</ref> بدبینی،<ref>امینی، همسرداری، ۱۶۲ و ۱۶۴.</ref> قهر،<ref>امینی، همسرداری، ۱۵۸.</ref> کمبود محبت،<ref>اسلاملو، کلبه مهر، ۲/۵۶.</ref> بحث و جدل،<ref>اسلاملو، کلبه مهر، ۲/۲۸–۲۹؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳۴.</ref> تزلزل اخلاقی در محیط خانواده،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۱/۴۸۵.</ref> معصیت در میان اعضای خانواده<ref>امام‌خیمنی، صحیفه امام، ۸/۳۶۳.</ref> و لجاجت.<ref>(اسلاملو، کلبه مهر، ۲/۲۹).</ref>
 == سیره امام‌خمینی ==
-امام‌خمینی برای خانواده خود یک الگوی تربیتی بود و حالات و رفتار ایشان در خانه بهترین مربی برای اعضای خانواده به حساب می‌آمد.<ref>میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۳۵، ۸۷ و ۱۲۹.</ref> رفتار ایشان با همسر خود، توأم با خوش‌اخلاقی، محبت، احترام، ادب، ارزش قائل‌شدن برای نظر همسر،<ref>میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۱۳ و ۳۷؛ ثقفی، خاطره، ۲۹–۳۰؛ اعرابی، خاطره، ۲۹.</ref> تحمیل نکردن خواسته‌های خود بر همسر و پابندی به رعایت مقررات درون خانه بود؛ به گونه‌ای که همسر ایشان هیچ‌گاه حتی وقتی ایشان در اوج عصبانیت بود، بی‌احترامی و اسائه ادبی از او ندید.<ref>ثقفی، خاطره، ۲۹–۳۰.</ref> رفتار ایشان با خانواده و مسائل آن، بر اساس حرمت‌گذاری و شخصیت‌دادن به افراد بود. ایشان همسر خود را همدرد و همراه می‌دانست و احترام بسیاری برای او قائل بود.<ref>مظهری، فتارشناسی امام‌خمینی، ۱۱۸.</ref> رفتار ایشان در خانواده با فرزندان نیز توأم با خوشرویی، خوش‌اخلاقی، زیبایی کلام، ایجاد شخصیت در فرزندان، تکریم و احترام، تلقین و تکرار امور برای نفوذ و رسوخ در نفس آنان بود.<ref>مصطفوی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۵۰ و ۵۲–۵۳؛ مصطفوی، فریده، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۵۱–۵۲ و ۵۵؛ بروجردی، خاطره، ۵۵؛ نگارش، حدیث پایداری، ۴۷؛ میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۳۵ و ۸۷.</ref> ایشان در وصیت به فرزند خود سیداحمد خمینی نیز بر دقت در تربیت فرزندان تأکید کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۲۲۶.</ref>
+امام‌خمینی برای خانواده خود یک الگوی تربیتی بود و حالات و رفتار ایشان در خانه بهترین مربی برای اعضای خانواده به حساب می‌آمد.<ref>میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۳۵، ۸۷ و ۱۲۹.</ref> رفتار ایشان با همسر خود، توأم با خوش‌اخلاقی، محبت، احترام، ادب، ارزش قائل‌شدن برای نظر همسر،<ref>میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۱۳ و ۳۷؛ ثقفی، خاطره، ۲۹–۳۰؛ اعرابی، خاطره، ۲۹.</ref> تحمیل نکردن خواسته‌های خود بر همسر و پابندی به رعایت مقررات درون خانه بود؛ به گونه‌ای که همسر ایشان هیچ‌گاه حتی وقتی ایشان در اوج عصبانیت بود، بی‌احترامی و اسائه ادبی از او ندید.<ref>ثقفی، خاطره، ۲۹–۳۰.</ref> رفتار ایشان با خانواده و مسائل آن، بر اساس حرمت‌گذاری و شخصیت‌دادن به افراد بود. ایشان همسر خود را همدرد و همراه می‌دانست و احترام بسیاری برای او قائل بود.<ref>مظهری، فتارشناسی امام‌خمینی، ۱۱۸.</ref> رفتار ایشان در خانواده با فرزندان نیز توأم با خوشرویی، خوش‌اخلاقی، زیبایی کلام، ایجاد شخصیت در فرزندان، تکریم و احترام، تلقین و تکرار امور برای نفوذ و رسوخ در نفس آنان بود.<ref>مصطفوی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۵۰ و ۵۲–۵۳؛ مصطفوی، فریده، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۵۱–۵۲ و ۵۵؛ بروجردی، خاطره، ۵۵؛ نگارش، حدیث پایداری، ۴۷؛ میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۳۵ و ۸۷.</ref> ایشان در وصیت به فرزند خود [[سیداحمد خمینی]] نیز بر دقت در تربیت فرزندان تأکید کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۲۲۶.</ref>
-امام‌خمینی در دوره تبعید نیز در نامه خود پس از اعلام سلامتی و احوال‌پرسی از تک‌تک اعضای خانواده، آنان را به صبر و شکیبایی و بی‌تابی‌نکردن، احترام‌گذاشتن و خدمت به مادر، کمک و حُسن سلوک افراد خانواده با یکدیگر توصیه و نیازهای مالی خانواده را تا در حد امکان برآورده کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱/۴۲۹–۴۳۰.</ref> ایشان در این دوران، در ترکیه و در سال‌های طولانی نجف نامه‌های فراوانی به همسر و فرزندان خود نوشته‌است و متن نامه‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد که به مسائل مختلف آنان و اطرافیان آنان توجه داشته و افزون بر تأکید بر نامه‌نگاری و ابراز علاقه به آگاهی از وضع آنان، همواره نکات ریز و درشتی را، حتی چگونگی نام‌گذاری فرزند، به آنان یادآور شده‌است.<ref>به عنوان نمونه: امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲/۴۳۰، ۴۳۱، ۴۴۱، ۴۴۲، ۴۴۵، ۴۴۷، ۴۵۱، ۴۵۲، ۴۵۳، ۴۵۴، ۴۵۵، ۴۵۶ و ۳/۱۱، ۳۰، ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۳۶، ۴۰، ۴۷، ۵۴، ۵۵.</ref> پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز اگرچه امام‌خمینی مسئولیت رهبری جامعه اسلامی را بر دوش گرفت، اما هیچ‌گاه خانواده و محبت به فرزندان را فراموش نکرد و در برخی از کارهای خانه کمک می‌کرد.<ref>اشراقی، نعیمه، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۴۱؛ حدیدچی، خاطره، چاپ‌شده در پرتوی از خورشید، ۲۹۸.</ref> ایشان به افراد خانواده وابستگی عاطفی شدید داشت؛ اما این وابستگی به‌هیچ‌وجه مانع از تصمیم‌گیری‌های به‌موقع در امور مختلف خانواده نمی‌شد.<ref>نگارش، حدیث پایداری، ۴۶.</ref>
+امام‌خمینی در [[تبعید امام‌خمینی|دوره تبعید]] نیز در نامه خود پس از اعلام سلامتی و احوال‌پرسی از تک‌تک اعضای خانواده، آنان را به صبر و شکیبایی و بی‌تابی‌نکردن، احترام‌گذاشتن و خدمت به مادر، کمک و حُسن سلوک افراد خانواده با یکدیگر توصیه و نیازهای مالی خانواده را تا در حد امکان برآورده کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱/۴۲۹–۴۳۰.</ref> ایشان در این دوران، در ترکیه و در سال‌های طولانی نجف نامه‌های فراوانی به همسر و فرزندان خود نوشته‌است و متن نامه‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد که به مسائل مختلف آنان و اطرافیان آنان توجه داشته و افزون بر تأکید بر نامه‌نگاری و ابراز علاقه به آگاهی از وضع آنان، همواره نکات ریز و درشتی را، حتی چگونگی نام‌گذاری فرزند، به آنان یادآور شده‌است.<ref>به عنوان نمونه: امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲/۴۳۰، ۴۳۱، ۴۴۱، ۴۴۲، ۴۴۵، ۴۴۷، ۴۵۱، ۴۵۲، ۴۵۳، ۴۵۴، ۴۵۵، ۴۵۶ و ۳/۱۱، ۳۰، ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۳۶، ۴۰، ۴۷، ۵۴، ۵۵.</ref> پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] نیز اگرچه امام‌خمینی [[مسئولیت]] رهبری جامعه اسلامی را بر دوش گرفت، اما هیچ‌گاه خانواده و محبت به فرزندان را فراموش نکرد و در برخی از کارهای خانه کمک می‌کرد.<ref>اشراقی، نعیمه، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۴۱؛ حدیدچی، خاطره، چاپ‌شده در پرتوی از خورشید، ۲۹۸.</ref> ایشان به افراد خانواده وابستگی عاطفی شدید داشت؛ اما این وابستگی به‌هیچ‌وجه مانع از تصمیم‌گیری‌های به‌موقع در امور مختلف خانواده نمی‌شد.<ref>نگارش، حدیث پایداری، ۴۶.</ref>
-امام‌خمینی از هر امری که باعث تنفر فرزندان از فرایض دینی می‌شد، پرهیز می‌کرد و آنان را به انجام واجبات و ترک محرمات سفارش می‌کرد<ref>مصطفوی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۹۰؛ مصطفوی، صدیقه، خاطره، چاپ‌شده در پرتوی از خورشید، ۱۴۰.</ref> و کلام حق را همراه با ملاطفت و شیرینی بیان می‌کرد و هیچ‌گاه فرزندانش را به سبب ترک امور معنوی سرزنش نمی‌کرد و از سخت و طاقت‌فرسا جلوه‌دادن عبادت نزد آنان پرهیز می‌کرد.<ref>عزیزی، ۴۲۰ داستان از نماز و عبادت امام‌خمینی، ۴۰.</ref> ایشان سعی داشت فضایی ضد گناه در خانه حاکم باشد و دراین‌باره آسیب‌شناسی می‌کرد و راهکار ارائه می‌داد؛ برای نمونه از غیبت‌کردن نهی و به جای آن، دربارهٔ خود صحبت‌کردن را پیشنهاد می‌کرد.<ref>اعرابی، خاطره، ۱۰۳؛ مصطفوی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ۳/۳۰۲؛ مصطفوی، فریده، برداشت‌هایی، ۳۰۲؛ اشراقی، عاطفه، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ۳۰۲؛ اشراقی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ۳۰۳؛ طباطبایی، ۳۰۳–۳۰۴.</ref> ایشان همچنین با افرادی که در خانه ایشان مشغول رسیدگی به امور خانه بودند، با لطف و محبت برخورد می‌کرد و به آنان احترام می‌گذاشت.<ref>حدیدچی، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۱۵۶–۱۵۷؛ بافقی، ۷۵–۸۰؛ بهاءالدینی، مصاحبه، ۸۱–۸۳؛ فرقانی، مصاحبه، ۳/۷؛ میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۱۴۳.</ref> {{ببینید|خلاق و سیره امام‌خمینی}}
+امام‌خمینی از هر امری که باعث تنفر فرزندان از فرایض دینی می‌شد، پرهیز می‌کرد و آنان را به انجام واجبات و ترک محرمات سفارش می‌کرد<ref>مصطفوی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۹۰؛ مصطفوی، صدیقه، خاطره، چاپ‌شده در پرتوی از خورشید، ۱۴۰.</ref> و کلام حق را همراه با ملاطفت و شیرینی بیان می‌کرد و هیچ‌گاه فرزندانش را به سبب ترک امور معنوی سرزنش نمی‌کرد و از سخت و طاقت‌فرسا جلوه‌دادن [[عبادت]] نزد آنان پرهیز می‌کرد.<ref>عزیزی، ۴۲۰ داستان از نماز و عبادت امام‌خمینی، ۴۰.</ref> ایشان سعی داشت فضایی ضد گناه در خانه حاکم باشد و دراین‌باره آسیب‌شناسی می‌کرد و راهکار ارائه می‌داد؛ برای نمونه از غیبت‌کردن نهی و به جای آن، دربارهٔ خود صحبت‌کردن را پیشنهاد می‌کرد.<ref>اعرابی، خاطره، ۱۰۳؛ مصطفوی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ۳/۳۰۲؛ مصطفوی، فریده، برداشت‌هایی، ۳۰۲؛ اشراقی، عاطفه، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ۳۰۲؛ اشراقی، زهرا، خاطره، چاپ‌شده دربرداشت‌هایی از سیره امام‌خمینی، ۳۰۳؛ طباطبایی، ۳۰۳–۳۰۴.</ref> ایشان همچنین با افرادی که در خانه ایشان مشغول رسیدگی به امور خانه بودند، با لطف و محبت برخورد می‌کرد و به آنان احترام می‌گذاشت.<ref>حدیدچی، خاطره، چاپ‌شده در درس‌هایی از امام‌خمینی، ۱۵۶–۱۵۷؛ بافقی، ۷۵–۸۰؛ بهاءالدینی، مصاحبه، ۸۱–۸۳؛ فرقانی، مصاحبه، ۳/۷؛ میرزابیگی، خانواده و امام‌خمینی، ۱۴۳.</ref> {{ببینید|اخلاق و سیره امام‌خمینی}}
 == پانویس ==