سیدکاظم نورمفیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
'''سیدکاظم نورمفیدی'''، روحانی مبارز، شاگرد و نماینده امام‌خمینی، امام جمعه گرگان و عضو مجلس خبرگان رهبری.
'''سیدکاظم نورمفیدی'''، روحانی مبارز، شاگرد و نماینده امام‌خمینی، امام جمعه گرگان و عضو مجلس خبرگان رهبری.


سیدکاظم نورمفیدی در مهر ۱۳۱۹ در گرگان زاده شد. پدرش سیدمهدی از سادات مفیدی گرگان و کارمند دولت بود و برای اشتغال به کار در دستگاه دولتی از [[سیدحسین بروجردی]] اجازه گرفته بود. مادرش نیز بانویی متدین و پارسا بود<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref>. سیدکاظم نورمفیدی در دوازده‌سالگی، مقدمات علوم حوزوی را در مدرسه عمادیه گرگان نزد [[سیدحسین نبوی]] و [[سیدعبدالله بهبهانی]] خواند<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref> و در سال ۱۳۳۵ به [[مشهد]] رفت و نزد استادانی چون محمدجواد ادیب نیشابوری درس خواند. وی در سال ۱۳۳۶ به [[حوزه قم]] رفت و دوره سطح را از [[محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[جعفر سبحانی]]<ref> مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> و [[محمد فاضل لنکرانی]]<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۱۰.</ref> فرا گرفت و در [[درس خارج]] فقه [[سیدحسین بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] شرکت کرد و پس از تبعید امام‌خمینی، از درس خارج [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[مرتضی حائری یزدی]]<ref> همو، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱؛ قاسم‌پور،  فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref>، [[سیدمحمد محقق داماد]]<ref> مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> و [[میرزاهاشم آملی]]<ref> انصاری، ستاره فروزان، ۲۰۳.</ref> استفاده کرد؛ همچنین از مباحث فلسفی [[مرتضی مطهری]] بهره برد<ref> مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref>. وی همزمان با تحصیل، تدریس نیز می‌کرد<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱.</ref>.
سیدکاظم نورمفیدی در مهر ۱۳۱۹ در گرگان زاده شد. پدرش سیدمهدی از سادات مفیدی گرگان و کارمند دولت بود و برای اشتغال به کار در دستگاه دولتی از [[سیدحسین بروجردی]] اجازه گرفته بود. مادرش نیز بانویی متدین و پارسا بود<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref>. سیدکاظم نورمفیدی در دوازده‌سالگی، مقدمات علوم حوزوی را در مدرسه عمادیه گرگان نزد [[سیدحسین نبوی]] و [[سیدعبدالله بهبهانی]] خواند<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref> و در سال ۱۳۳۵ به [[مشهد]] رفت و نزد استادانی چون محمدجواد ادیب نیشابوری درس خواند. وی در سال ۱۳۳۶ به [[حوزه قم]] رفت و دوره سطح را از [[محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[جعفر سبحانی]]<ref> مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> و [[محمد فاضل لنکرانی]]<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۱۰.</ref> فرا گرفت و در [[درس خارج]] فقه [[سیدحسین بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] شرکت کرد و پس از تبعید امام‌خمینی، از درس خارج [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[مرتضی حائری یزدی]]<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱؛ قاسم‌پور،  فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref>، [[سیدمحمد محقق داماد]]<ref> مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> و [[میرزاهاشم آملی]]<ref> انصاری، ستاره فروزان، ۲۰۳.</ref> استفاده کرد؛ همچنین از مباحث فلسفی [[مرتضی مطهری]] بهره برد<ref> مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref>. وی همزمان با تحصیل، تدریس نیز می‌کرد<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱.</ref>.


نورمفیدی در ۱۳۵۳ به گرگان بازگشت و نخست در مسجد «خمسه طیبه» به برپایی نماز جماعت پرداخت؛ سپس در ۱۳۵۴ مسجد حاج‌آقا کوچک را مرکز فعالیت خود قرار داد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۶۴ ـ ۶۵ و ۲۹۶.</ref>. [[تفسیر قرآن]] و [[نهج ‌البلاغه]] از محورهای اصلی مباحث وی در این [[مسجد]] بود. مسائل اجتماعی دین و موضوعات حرکت‌آفرین را با توجه به آموزه‌های آن دو مطرح می‌کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۶۵ و ۲۹۸ ـ ۲۹۹.</ref>. برای برخی طلبه‌ها نیز خصوصی تدریس می‌کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۳۰۱.</ref>.
نورمفیدی در ۱۳۵۳ به گرگان بازگشت و نخست در مسجد «خمسه طیبه» به برپایی نماز جماعت پرداخت؛ سپس در ۱۳۵۴ مسجد حاج‌آقا کوچک را مرکز فعالیت خود قرار داد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۶۴ ـ ۶۵ و ۲۹۶.</ref>. [[تفسیر قرآن]] و [[نهج ‌البلاغه]] از محورهای اصلی مباحث وی در این [[مسجد]] بود. مسائل اجتماعی دین و موضوعات حرکت‌آفرین را با توجه به آموزه‌های آن دو مطرح می‌کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۶۵ و ۲۹۸ ـ ۲۹۹.</ref>. برای برخی طلبه‌ها نیز خصوصی تدریس می‌کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۳۰۱.</ref>.


نورمفیدی از آغاز طلبگی از طریق طلاب قمی علاقه‌مند به امام‌خمینی و با ورود به حوزه قم شیفته ایشان شد<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۹.</ref> و در روزهای مذهبی به بیت ایشان رفت ‌و آمد داشت<ref> نورمفیدی، مصاحبه حضوری.</ref>. پس از رحلت بروجردی، نورمفیدی همراه دیگر طلاب و مقلدان امام‌خمینی در انتشار نخستین [[رساله عملیه]] ایشان نقش داشت<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref>. وی بر این باور بود که موضع‌گیری‌های فردی و اجتماعی باید بر محور مرجعیت ایشان تنظیم گردد و برای مرجعیت ایشان تبلیغ و ترویج و رساله عملیه ایشان را پخش می‌کرد؛ چنان‌که در میان علمای [[گرگان]] در جلسه‌ای مرجعیت امام‌خمینی را مطرح کرد که پذیرفته شد<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱ ـ ۵۹۲؛ خارکوهی، استان گلستان، ۱/۵۷۶.</ref>. امام‌خمینی در دی ۱۳۴۱ به وی اجازه تصدی امور حسبیه داد و از وی به عماد الاعلام و ثقة الاسلام یاد کرد<ref> ۱/۱۳۲.</ref>. نورمفیدی از نوجوانی مسائل سیاسی را دنبال می‌کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۱۶۰ ـ ۱۶۱.</ref> و پس از آغاز نهضت اسلامی امام‌خمینی، با ایشان همراه شد؛ ازجمله در جریان لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، پیام شفاهی ایشان را برای علمای گرگان برد<ref> همان، ۱/۵۷۸.</ref>. وی چند روز پیش از برگزاری [[رفراندوم انقلاب]] سفید از سوی [[رژیم پهلوی]]، با همکاری یکی از روحانیان گرگان دست‌نوشته‌هایی مبنی بر تحریم آن از سوی [[امام‌خمینی]] و دیگر مراجع تقلید تهیه و در مساجد و مراکز عمومی گرگان پخش کرد<ref> همان، ۱/۲۵۰ ـ ۲۵۱.</ref> و همراه با دیگر فضلای قم در ۱۱/۱۰/۱۳۴۲ طی اطلاعیه‌ای مخالفت خود را با دستگیری [[سیدمحمود طالقانی]]، [[مهدی بازرگان]] و [[یدالله سحابی]] اعلام کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۱۹۴ ـ ۱۹۵.</ref>. با آزادی امام‌خمینی از حصر و بازگشت به قم، طلاب قم ازجمله نورمفیدی به مناسبت آزادی ایشان، در [[مدرسه فیضیه]] جشن گرفتند که امام‌خمینی نیز در این جشن شرکت کرد<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۱/۶۱۶ ـ ۶۱۷.</ref>.
نورمفیدی از آغاز طلبگی از طریق طلاب قمی علاقه‌مند به امام‌خمینی و با ورود به حوزه قم شیفته ایشان شد<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۹.</ref> و در روزهای مذهبی به بیت ایشان رفت ‌و آمد داشت<ref> نورمفیدی، مصاحبه حضوری.</ref>. پس از رحلت بروجردی، نورمفیدی همراه دیگر طلاب و مقلدان امام‌خمینی در انتشار نخستین [[رساله عملیه]] ایشان نقش داشت<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref>. وی بر این باور بود که موضع‌گیری‌های فردی و اجتماعی باید بر محور مرجعیت ایشان تنظیم گردد و برای مرجعیت ایشان تبلیغ و ترویج و رساله عملیه ایشان را پخش می‌کرد؛ چنان‌که در میان علمای [[گرگان]] در جلسه‌ای مرجعیت امام‌خمینی را مطرح کرد که پذیرفته شد<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱ ـ ۵۹۲؛ خارکوهی، استان گلستان، ۱/۵۷۶.</ref>. امام‌خمینی در دی ۱۳۴۱ به وی اجازه تصدی امور حسبیه داد و از وی به عماد الاعلام و ثقة الاسلام یاد کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱/۱۳۲.</ref>. نورمفیدی از نوجوانی مسائل سیاسی را دنبال می‌کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۱۶۰ ـ ۱۶۱.</ref> و پس از آغاز نهضت اسلامی امام‌خمینی، با ایشان همراه شد؛ ازجمله در جریان لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، پیام شفاهی ایشان را برای علمای گرگان برد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۵۷۸.</ref>. وی چند روز پیش از برگزاری [[رفراندوم انقلاب]] سفید از سوی [[رژیم پهلوی]]، با همکاری یکی از روحانیان گرگان دست‌نوشته‌هایی مبنی بر تحریم آن از سوی [[امام‌خمینی]] و دیگر مراجع تقلید تهیه و در مساجد و مراکز عمومی گرگان پخش کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۲۵۰ ـ ۲۵۱.</ref> و همراه با دیگر فضلای قم در ۱۱/۱۰/۱۳۴۲ طی اطلاعیه‌ای مخالفت خود را با دستگیری [[سیدمحمود طالقانی]]، [[مهدی بازرگان]] و [[یدالله سحابی]] اعلام کرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۱۹۴ ـ ۱۹۵.</ref>. با آزادی امام‌خمینی از حصر و بازگشت به قم، طلاب قم ازجمله نورمفیدی به مناسبت آزادی ایشان، در [[مدرسه فیضیه]] جشن گرفتند که امام‌خمینی نیز در این جشن شرکت کرد<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۱/۶۱۶ ـ ۶۱۷.</ref>.


پس از تبعید امام‌خمینی به [[ترکیه]] در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، شاگردان ایشان ازجمله نورمفیدی به خانه ایشان رفت ‌‌و آمد داشتند و بر آن بودند یاد ایشان از میان نرود؛ ازاین‌رو تا مدتی در مسجد بالاسر حرم [[فاطمه معصومه(س)]]، شب‌ها برای سلامتی امام‌خمینی مجلس دعا برگزار می‌کردند یا در مجالس ختم شخصیت‌ها در مدرسه فیضیه، شعار «درود بر خمینی» می‌دادند<ref> همان، ۱/۶۲۵ ـ ۶۲۷.</ref>.
پس از تبعید امام‌خمینی به [[ترکیه]] در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، شاگردان ایشان ازجمله نورمفیدی به خانه ایشان رفت ‌‌و آمد داشتند و بر آن بودند یاد ایشان از میان نرود؛ ازاین‌رو تا مدتی در مسجد بالاسر حرم [[فاطمه معصومه(س)]]، شب‌ها برای سلامتی امام‌خمینی مجلس دعا برگزار می‌کردند یا در مجالس ختم شخصیت‌ها در مدرسه فیضیه، شعار «درود بر خمینی» می‌دادند<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۱/۶۲۵ ـ ۶۲۷.</ref>.


نورمفیدی که با زادگاه خود مرتبط بود، اخبار مبارزاتی [[قم]] و [[تهران]] را به گرگان منتقل می‌کرد و در دیدار با جوانان، از مبارزات و شخصیت امام‌خمینی سخن می‌گفت<ref> همان، ۲/۶۸ ـ ۶۹.</ref>. [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک)]] از سال ۱۳۴۹ برای وی پرونده‌ای تشکیل داد که گزارش برخی فعالیت‌های مبارزاتی وی از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷ در آن ثبت شده است<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۱۷۵ ـ ۱۷۶و ۲/۳۰۲.</ref>. ساواک گرگان یک بار وی را احضار کرد<ref> همان، ۲/۶۵.</ref>. از سال ۱۳۵۴ مبارزات علیه رژیم پهلوی، با محوریت وی شکل جدی‌تری به خود گرفت<ref> همان، ۲/۳۸ و ۶۴ ـ ۶۵.</ref> و مسجد او به کانون گردهمایی جوانان و نشر افکار امام‌خمینی تبدیل شد<ref> همان، ۲/۲۳۸ ـ ۲۳۹.</ref>. وی در درس تفسیر قرآن و [[نهج‌ البلاغه]] نکاتی از مسائل جاری کشور مطرح می‌کرد و در سخنرانی‌های عمومی به مسائل روز می‌پرداخت؛ ازاین‌رو مسجد او زیر نظر ساواک بود<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۳۸ و ۶۵.</ref>.
نورمفیدی که با زادگاه خود مرتبط بود، اخبار مبارزاتی [[قم]] و [[تهران]] را به گرگان منتقل می‌کرد و در دیدار با جوانان، از مبارزات و شخصیت امام‌خمینی سخن می‌گفت<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۶۸ ـ ۶۹.</ref>. [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک)]] از سال ۱۳۴۹ برای وی پرونده‌ای تشکیل داد که گزارش برخی فعالیت‌های مبارزاتی وی از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷ در آن ثبت شده است<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۱۷۵ ـ ۱۷۶و ۲/۳۰۲.</ref>. ساواک گرگان یک بار وی را احضار کرد<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۶۵.</ref>. از سال ۱۳۵۴ مبارزات علیه رژیم پهلوی، با محوریت وی شکل جدی‌تری به خود گرفت<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۳۸ و ۶۴ ـ ۶۵.</ref> و مسجد او به کانون گردهمایی جوانان و نشر افکار امام‌خمینی تبدیل شد<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۲۳۸ ـ ۲۳۹.</ref>. وی در درس تفسیر قرآن و [[نهج‌ البلاغه]] نکاتی از مسائل جاری کشور مطرح می‌کرد و در سخنرانی‌های عمومی به مسائل روز می‌پرداخت؛ ازاین‌رو مسجد او زیر نظر ساواک بود<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۳۸ و ۶۵.</ref>.


نورمفیدی در آبان ۱۳۵۶ به مناسبت درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در مسجد «حاج‌آقا کوچک» برای مردم سخن گفت و وی را مجتهد مسلم خواند و خواستار تشکیل مجلس بزرگداشتی برای وی از سوی علمای شهر شد که پذیرفته شد؛ ولی ساواک اجازه برگزاری نداد<ref> نوری و سرایلو، ۳۱۱ ـ ۳۱۲.</ref>. وی همزمان با اوج‌گیری نهضت در سال ۱۳۵۶ با همکاری علمای مبارز شهر، به سازماندهی اعتراضات مردم علیه رژیم پرداخت؛ ازاین‌رو او به همراه [[سیدمحمد رئیسی]]، [[سیدحبیب‌الله طاهری]]، [[علی‌اصغر معصومی]] و مرتضی ناظم به تبعید از گرگان محکوم شد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۴۶۵.</ref>. وی حدود پنج ماه در مریوان و بندرلنگه تبعید بود<ref> همان، ۳/۸۴ و ۱۰۷؛ نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۲.</ref>. روحانیان تبعیدی در بندرلنگه به نوبت نماز جمعه برگزار می‌کردند که با استقبال شیعیان این شهر روبه‌رو شد<ref> دستغیب، ۶۱؛ قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۷.</ref>. وی در بندرلنگه نیز به همراه دیگر تبعیدی‌ها نامه‌ای سرگشاده درباره جنایت‌ها و قانون‌شکنی‌های رژیم و نیز ضرورت احیای حق نظارت روحانیان مندرج در متمم قانون اساسی انتشار داد<ref> مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۳۸۰ ـ ۳۸۴.</ref>. وی پس از گذراندن مدتی از دوره محکومیت‌ با فشار مردمی آزاد گردید و پس از ورود به گرگان در مسجد جامع گلشن درباره لزوم تشکیل [[حکومت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی سخنرانی کرد<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۱۰۶ ـ ۱۰۷.</ref>.
نورمفیدی در آبان ۱۳۵۶ به مناسبت درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در مسجد «حاج‌آقا کوچک» برای مردم سخن گفت و وی را مجتهد مسلم خواند و خواستار تشکیل مجلس بزرگداشتی برای وی از سوی علمای شهر شد که پذیرفته شد؛ ولی ساواک اجازه برگزاری نداد<ref> نوری و سرایلو، انقلاب اسلامی درگرگان و دشت، ۳۱۱ ـ ۳۱۲.</ref>. وی همزمان با اوج‌گیری نهضت در سال ۱۳۵۶ با همکاری علمای مبارز شهر، به سازماندهی اعتراضات مردم علیه رژیم پرداخت؛ ازاین‌رو او به همراه [[سیدمحمد رئیسی]]، [[سیدحبیب‌الله طاهری]]، [[علی‌اصغر معصومی]] و مرتضی ناظم به تبعید از گرگان محکوم شد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۱/۴۶۵.</ref>. وی حدود پنج ماه در مریوان و بندرلنگه تبعید بود<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۳/۸۴ و ۱۰۷؛ نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۲.</ref>. روحانیان تبعیدی در بندرلنگه به نوبت نماز جمعه برگزار می‌کردند که با استقبال شیعیان این شهر روبه‌رو شد<ref> دستغیب، خاطرات، ۶۱؛ قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۷.</ref>. وی در بندرلنگه نیز به همراه دیگر تبعیدی‌ها نامه‌ای سرگشاده درباره جنایت‌ها و قانون‌شکنی‌های رژیم و نیز ضرورت احیای حق نظارت روحانیان مندرج در متمم قانون اساسی انتشار داد<ref> مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۳۸۰ ـ ۳۸۴.</ref>. وی پس از گذراندن مدتی از دوره محکومیت‌ با فشار مردمی آزاد گردید و پس از ورود به گرگان در مسجد جامع گلشن درباره لزوم تشکیل [[حکومت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی سخنرانی کرد<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۱۰۶ ـ ۱۰۷.</ref>.


در سال ۱۳۵۷ فعالیت‌های روحانیان گرگان گسترش پیدا کرد. آنان به ویژه رئیسی، طاهری، [[صادق ریاضی]]، [[سیدمحمود میربهبهانی]] و نورمفیدی در مساجد، مردم را به حمایت از امام‌خمینی دعوت می‌کردند<ref> همان، ۲/۸۸.</ref>؛ همچنین با همراهی برخی علما، با وجود سختگیری نیروهای امنیتی، مراسم چهلم شهدای ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز را برگزار کردند<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۵۲۳ ـ ۵۳۵.</ref>. در مراسم چهلم شهدای یزد، جهرم و اهواز در مسجد جامع گرگان، نورمفیدی و برخی دیگر سخنرانی کردند. وی در این مراسم، مردم را به استقامت در راه خدا دعوت کرد و به آنان وعده داد حق پیروز خواهد شد و با اشاره به توهین روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی، از ایشان به پرچمدار عالم اسلام، زعیم عالی‌قدر عالم تشیع، عالم مجاهد و مخالف با [[صهیونیسم]] و استعمار نام برد و از شهدای راه انقلاب به ویژه [[شهدای قم]] یاد کرد، و مراسم با سردادن شعارهایی به نفع امام‌خمینی پایان یافت<ref> همان، ۲/۵۳۶ ـ ۵۴۴ و ۵۵۸ ـ ۵۵۹.</ref>.
در سال ۱۳۵۷ فعالیت‌های روحانیان گرگان گسترش پیدا کرد. آنان به ویژه رئیسی، طاهری، [[صادق ریاضی]]، [[سیدمحمود میربهبهانی]] و نورمفیدی در مساجد، مردم را به حمایت از امام‌خمینی دعوت می‌کردند<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۲/۸۸.</ref>؛ همچنین با همراهی برخی علما، با وجود سختگیری نیروهای امنیتی، مراسم چهلم شهدای ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز را برگزار کردند<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۵۲۳ ـ ۵۳۵.</ref>. در مراسم چهلم شهدای یزد، جهرم و اهواز در مسجد جامع گرگان، نورمفیدی و برخی دیگر سخنرانی کردند. وی در این مراسم، مردم را به استقامت در راه خدا دعوت کرد و به آنان وعده داد حق پیروز خواهد شد و با اشاره به توهین روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی، از ایشان به پرچمدار عالم اسلام، زعیم عالی‌قدر عالم تشیع، عالم مجاهد و مخالف با [[صهیونیسم]] و استعمار نام برد و از شهدای راه انقلاب به ویژه [[شهدای قم]] یاد کرد، و مراسم با سردادن شعارهایی به نفع امام‌خمینی پایان یافت<ref> خارکوهی، استان گلستان،  ۲/۵۳۶ ـ ۵۴۴ و ۵۵۸ ـ ۵۵۹.</ref>.


نورمفیدی در سخنرانی ۱۹/۲/۱۳۵۷ در مسجد جامع گرگان، پس از ستودن استقامت ملت ایران در مبارزه علیه رژیم پهلوی، امام‌خمینی را چشم و چراغ ملت خواند و نخستین خواسته مردم را بازگشت ایشان به وطن برشمرد<ref> همان، ۲/۵۷۶ ـ ۵۸۴.</ref>. دعوت انقلابیان به اعتصاب علیه [[رژیم پهلوی]]<ref> همان، ۳/۲۹۲ ـ ۲۹۳.</ref>، کمک به اعتصاب‌کنندگان شرکت نفت<ref> نوری و سرایلو، ۴۹۱.</ref>، شرکت در مجالس مبارزاتی دیگر شهرهای استان<ref> همان، ۶۰۷.</ref> و حفاظت از سرمایه‌های ملی در دوران مبارزه<ref> همان، ۶۵۳ ـ ۶۵۴.</ref>، از دیگر فعالیت‌های وی بود. انقلابیان در آستانه پیروزی، کمیته‌هایی برای سامان‌دادن به اوضاع گرگان تشکیل دادند و نورمفیدی، طاهری، [[سیدسجاد علوی]]، رئیسی و میربهبهانی، چهار کمیته اصلی گرگان را اداره می‌کردند<ref> همان، ۴۱۹.</ref>.
نورمفیدی در سخنرانی ۱۹/۲/۱۳۵۷ در مسجد جامع گرگان، پس از ستودن استقامت ملت ایران در مبارزه علیه رژیم پهلوی، امام‌خمینی را چشم و چراغ ملت خواند و نخستین خواسته مردم را بازگشت ایشان به وطن برشمرد<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۲/۵۷۶ ـ ۵۸۴.</ref>. دعوت انقلابیان به اعتصاب علیه [[رژیم پهلوی]]<ref> خارکوهی، استان گلستان، ۳/۲۹۲ ـ ۲۹۳.</ref>، کمک به اعتصاب‌کنندگان شرکت نفت<ref> نوری و سرایلو، انقلاب اسلامی درگرگان و دشت، ۴۹۱.</ref>، شرکت در مجالس مبارزاتی دیگر شهرهای استان<ref> همان، ۶۰۷.</ref> و حفاظت از سرمایه‌های ملی در دوران مبارزه<ref> همان، ۶۵۳ ـ ۶۵۴.</ref>، از دیگر فعالیت‌های وی بود. انقلابیان در آستانه پیروزی، کمیته‌هایی برای سامان‌دادن به اوضاع گرگان تشکیل دادند و نورمفیدی، طاهری، [[سیدسجاد علوی]]، رئیسی و میربهبهانی، چهار کمیته اصلی گرگان را اداره می‌کردند<ref> همان، ۴۱۹.</ref>.


با اعلام بازگشت امام‌خمینی در بهمن ۱۳۵۷ به ایران، نورمفیدی برای استقبال به تهران رفت<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۶۹۸.</ref> و در تحصن عالمان مبارز در مسجد [[دانشگاه تهران]] که در اعتراض به بسته‌شدن فرودگاه برای بازگشت امام‌خمینی صورت گرفت{{ببینید|بازگشت امام‌خمینی}}، شرکت کرد<ref> همان، ۳/۷۰۲.</ref>. وی در بازگشت به گرگان به آتش‌زدن مغازه‌ها به دست عوامل رژیم پهلوی در روز ۱۹/۱۱/۱۳۵۷ اعتراض کرد<ref> همان، ۳/۷۱۲ ـ ۷۱۳.</ref>.
با اعلام بازگشت امام‌خمینی در بهمن ۱۳۵۷ به ایران، نورمفیدی برای استقبال به تهران رفت<ref> نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۶۹۸.</ref> و در تحصن عالمان مبارز در مسجد [[دانشگاه تهران]] که در اعتراض به بسته‌شدن فرودگاه برای بازگشت امام‌خمینی صورت گرفت{{ببینید|بازگشت امام‌خمینی}}، شرکت کرد<ref> همان، ۳/۷۰۲.</ref>. وی در بازگشت به گرگان به آتش‌زدن مغازه‌ها به دست عوامل رژیم پهلوی در روز ۱۹/۱۱/۱۳۵۷ اعتراض کرد<ref> همان، ۳/۷۱۲ ـ ۷۱۳.</ref>.
خط ۲۳: خط ۲۳:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نورمفیدی در تشکیل [[سپاه پاسداران]] انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی گرگان نقش مستقیم داشت<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۸.</ref> و با ارتباط دوستانه با علمای ترکمن و حضور در گنبد کاووس و بندرترکمن برای پایان‌دادن به غائله ترکمن‌صحرا در سال ۱۳۵۸، تلاش کرد<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۱۳۹/۸ ـ ۹.</ref>. برخی از اعضای شورای انقلاب نیز در این‌باره با وی مشورت کردند<ref> همو، استان گلستان، ۳/۷۶۱.</ref>{{ببینید|ترکمن‌صحرا، غائله}}
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نورمفیدی در تشکیل [[سپاه پاسداران]] انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی گرگان نقش مستقیم داشت<ref> قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۸.</ref> و با ارتباط دوستانه با علمای ترکمن و حضور در گنبد کاووس و بندرترکمن برای پایان‌دادن به غائله ترکمن‌صحرا در سال ۱۳۵۸، تلاش کرد<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۱۳۹/۸ ـ ۹.</ref>. برخی از اعضای شورای انقلاب نیز در این‌باره با وی مشورت کردند<ref> همو، استان گلستان، ۳/۷۶۱.</ref>{{ببینید|ترکمن‌صحرا، غائله}}


امام‌خمینی در ۱/۲/۱۳۵۸ نورمفیدی را به سمت قاضی شرع گرگان و حومه منصوب کرد و به وی اجازه داد حدود الهی را برابر موازین [[شریعت]] اجرا کند و تأکید کرد مردم را به حفظ نظم و اتحاد دعوت کند و آنان را از اختلاف و تفرقه بر حذر دارد<ref> ۷/۷۲.</ref>. همچنین در ۱/۸/۱۳۵۸ برابر تقاضای مردم گرگان، نورمفیدی را به امامت جمعه گرگان منصوب کرد و از وی خواست مردم را به وظایف خود آشنا و به وحدت دعوت کند<ref> ۱۰/۳۱۸.</ref>. نورمفیدی در سال ۱۳۶۰ به دست عوامل [[سازمان مجاهدین خلق]] ترور شد و طی آن دو تن از محافظان او سیدباقری و [[غلامرضا ویزواری شهید]] شدند و یک تن زخمی شد، اما وی سالم ماند<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۲.</ref>. عامل ترور، پس از دستگیری نقش نورمفیدی در ایجاد وحدت میان شیعه و سنی را انگیزه این ترور شمرد<ref> همو، حریم امام، ۱۰.</ref>.
امام‌خمینی در ۱/۲/۱۳۵۸ نورمفیدی را به سمت قاضی شرع گرگان و حومه منصوب کرد و به وی اجازه داد حدود الهی را برابر موازین [[شریعت]] اجرا کند و تأکید کرد مردم را به حفظ نظم و اتحاد دعوت کند و آنان را از اختلاف و تفرقه بر حذر دارد<ref> ۷/۷۲.</ref>. همچنین در ۱/۸/۱۳۵۸ برابر تقاضای مردم گرگان، نورمفیدی را به امامت جمعه گرگان منصوب کرد و از وی خواست مردم را به وظایف خود آشنا و به وحدت دعوت کند<ref> ۱۰/۳۱۸.</ref>. نورمفیدی در سال ۱۳۶۰ به دست عوامل [[سازمان مجاهدین خلق]] ترور شد و طی آن دو تن از محافظان او سیدباقری و [[غلامرضا ویزواری شهید]] شدند و یک تن زخمی شد، اما وی سالم ماند<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۲.</ref>. عامل ترور، پس از دستگیری نقش نورمفیدی در ایجاد وحدت میان شیعه و سنی را انگیزه این ترور شمرد<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۱۰.</ref>.


از سوی دیگر، وجود دیدگاه‌های مختلف فکری در موضوعات سیاسی و اقتصادی چون عملکرد هیئت هفت‌نفره تقسیم زمین و نیز [[احزاب سیاسی]]، اختلافاتی میان انقلابیان گرگان ازجمله طاهری و نورمفیدی پدید آورد و سیدمحمد حسینی بهشتی، رئیس [[دیوان عالی کشور]] در سال ۱۳۶۰ در پی رفع آن برآمد و جلساتی با عموم مردم و نیز با طرف‌های نزاع تشکیل داد؛ اما با شهادت وی موضوع ناتمام ماند<ref>پژواک سخن، پایگاه اطلاع‌رسانی.</ref>
از سوی دیگر، وجود دیدگاه‌های مختلف فکری در موضوعات سیاسی و اقتصادی چون عملکرد هیئت هفت‌نفره تقسیم زمین و نیز [[احزاب سیاسی]]، اختلافاتی میان انقلابیان گرگان ازجمله طاهری و نورمفیدی پدید آورد و سیدمحمد حسینی بهشتی، رئیس [[دیوان عالی کشور]] در سال ۱۳۶۰ در پی رفع آن برآمد و جلساتی با عموم مردم و نیز با طرف‌های نزاع تشکیل داد؛ اما با شهادت وی موضوع ناتمام ماند<ref>پژواک سخن، پایگاه اطلاع‌رسانی.</ref>


امام‌خمینی در ۱۱ آذر ۱۳۶۱ در حکمی جدید، نورمفیدی را (به سبب اهمیت منطقه و حساسیت شیعه و سنی) به سمت نماینده خود در منطقه گرگان که هنوز بخشی از استان مازندران بود، منصوب کرد و از وی خواست در رفع نیازمندی‌هاى دینی و مشکلات سیاسى و دینى اهالى آن منطقه اقدام کند<ref> ۱۷/۱۱۶.</ref>. وی در دوره اول و دوم، نماینده [[مجلس خبرگان رهبری]] در استان مازندران<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۸۹.</ref> و در دوره سوم و چهارم از استان گلستان<ref> همان؛ خبرگان.</ref> بوده است. وی در ۳۰ مرداد ۱۳۶۲ از امام‌خمینی درخواست کرد وجوه شرعیه موجود نزد خود را در موارد شرعی به مصرف برساند و ایشان با رعایت احتیاط اجازه داد<ref> ۱۸/۶۳.</ref>.
امام‌خمینی در ۱۱ آذر ۱۳۶۱ در حکمی جدید، نورمفیدی را (به سبب اهمیت منطقه و حساسیت شیعه و سنی) به سمت نماینده خود در منطقه گرگان که هنوز بخشی از استان مازندران بود، منصوب کرد و از وی خواست در رفع نیازمندی‌هاى دینی و مشکلات سیاسى و دینى اهالى آن منطقه اقدام کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۷/۱۱۶.</ref>. وی در دوره اول و دوم، نماینده [[مجلس خبرگان رهبری]] در استان مازندران<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۸۹.</ref> و در دوره سوم و چهارم از استان گلستان<ref> نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۸۹؛ خبرگان.</ref> بوده است. وی در ۳۰ مرداد ۱۳۶۲ از امام‌خمینی درخواست کرد وجوه شرعیه موجود نزد خود را در موارد شرعی به مصرف برساند و ایشان با رعایت احتیاط اجازه داد<ref> ۱۸/۶۳.</ref>.


نورمفیدی از پشتیبانان دفاع در برابر رژیم متجاوز [[عراق]] در جنگ تحمیلی علیه ایران بود و در خطبه‌های [[نماز جمعه]] و سخنرانی‌های عمومی، مردم را برای حضور در مناطق عملیاتی تشویق می‌کرد(لیوانی)؛ در جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای جبهه‌ها نیز فعال بود و با حضور در جبهه‌های جنگ به‌ویژه در میان رزمندگان لشکر ۲۵ [[کربلا]]، مایه دلگرمی آنان می‌شد. رزمندگان نیز به نورمفیدی علاقه زیادی داشتند<ref> صادقلی؛ نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۸۹.</ref>.
نورمفیدی از پشتیبانان دفاع در برابر رژیم متجاوز [[عراق]] در جنگ تحمیلی علیه ایران بود و در خطبه‌های [[نماز جمعه]] و سخنرانی‌های عمومی، مردم را برای حضور در مناطق عملیاتی تشویق می‌کرد(لیوانی)؛ در جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای جبهه‌ها نیز فعال بود و با حضور در جبهه‌های جنگ به‌ویژه در میان رزمندگان لشکر ۲۵ [[کربلا]]، مایه دلگرمی آنان می‌شد. رزمندگان نیز به نورمفیدی علاقه زیادی داشتند<ref> صادقلی، پایگاه اطلاع‌رسانی؛ نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۸۹.</ref>.


نورمفیدی در اردیبهشت ۱۳۶۷ از امام‌خمینی خواست در موضوع اختلاف در انتخابات سومین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] در گرگان دخالت کند و ایشان پذیرفت؛ اما با توجه به اینکه دخالت غیر [[شورای نگهبان]] به صلاح نبود، با تأکید بر اعتماد خود به همه اعضای شورای نگهبان، به هدف حفظ حقوق افراد، احمد جنتی را مأمور رسیدگی به انتخابات گرگان کرد<ref> ۲۱/۴۳.</ref>.
نورمفیدی در اردیبهشت ۱۳۶۷ از امام‌خمینی خواست در موضوع اختلاف در انتخابات سومین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] در گرگان دخالت کند و ایشان پذیرفت؛ اما با توجه به اینکه دخالت غیر [[شورای نگهبان]] به صلاح نبود، با تأکید بر اعتماد خود به همه اعضای شورای نگهبان، به هدف حفظ حقوق افراد، احمد جنتی را مأمور رسیدگی به انتخابات گرگان کرد<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۲۱/۴۳.</ref>.


نورمفیدی به مناسبت‌های مختلف به دیدار امام‌خمینی می‌رفت. در دیداری از ایشان درخواست نصیحت کرد و ایشان به وی و دیگران توصیه کرد در جوانی [[خودسازی]] کنند که در پیری عبادت نیز از آدمی ساخته نیست(جماران) وی در دیداری دیگر از خستگی کار و مخالفت‌های دیگران نزد امام‌خمینی شکوه کرد و از ایشان اجازه خواست به قم برگردد؛ اما امام‌خمینی با جمله «در سنگر نشستن، ترکش هم دارد» بر قوت قلب و دلگرمی وی افزود<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۹.</ref>.
نورمفیدی به مناسبت‌های مختلف به دیدار امام‌خمینی می‌رفت. در دیداری از ایشان درخواست نصیحت کرد و ایشان به وی و دیگران توصیه کرد در جوانی [[خودسازی]] کنند که در پیری عبادت نیز از آدمی ساخته نیست(جماران) وی در دیداری دیگر از خستگی کار و مخالفت‌های دیگران نزد امام‌خمینی شکوه کرد و از ایشان اجازه خواست به قم برگردد؛ اما امام‌خمینی با جمله «در سنگر نشستن، ترکش هم دارد» بر قوت قلب و دلگرمی وی افزود<ref> نورمفیدی، حریم امام، ۹.</ref>.
۵۷۲

ویرایش