عوالم هستی: تفاوت میان نسخه‌ها

در نگاه عرفا و [[حکمت متعالیه]]، فیض الهی بر دو گونه است:

# [[فیض اقدس]] که به ظهور [[اسمای الهی]] و اعیان ثابته می‌انجامد که بر اساس آن ساحت تعینات حقی مطرح است؛

===عالم عقل===

[[عالم عقل]] با نظر به موجوداتی که در آن‌اند، به دو مرتبه تقسیم می‌شود. مرتبه [[جبروت]] که مرتبه فوقانی عالم [[عقل]] است، جایگاه «کروبیان» است <ref>ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۲۷۷؛ تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات ‌الفنون و العلوم، ۱/۵۴۹.</ref> و مرتبه دیگر که مرتبه نازله عالم عقل است، جایگاه «روحانیان» و «[[نفوس ناطقه]]» است. عالم جبروت را عالم ارواح، عالم مفارقات تامه و یا عالم امر و عالم عقول نامیده‌اند. عالم جبروت صریحاً عالم عقول مجرد نامیده می‌شود؛ با این مبنا که عقول کلیه در مرتبه کمال، از عالم اجسام نقائص را جبران می‌کنند <ref>ملاصدرا، المظاهر الالهیه، ۴۸؛ ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۴۴۲؛ سبزواری، التعلیقات علی الشواهد الربوبیه، ۵۲۵؛ تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات ‌الفنون و العلوم، ۱/۵۴۹ ـ ۵۵۰.</ref>. در عالم جبروت، صورت‌های اشیا و حقایق آنها شکل می‌گیرد <ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۶/۲۹۴.</ref> و هرچه از آغاز عالم تا انتهای آن خلق شده، از عالم جبروت نشئت می‌گیرد؛ از این‌رو جبروت صورت قضای الهی است که «ام‌الکتاب» خوانده می‌شود <ref>ملاصدرا، المظاهر الالهیه، ۴۷.</ref>.