محمدجواد باهنر: تفاوت میان نسخه‌ها

|آرامگاه =[[بهشت زهرا]] (س)

== ولادت و نسب ==

باهنر در پنج‌سالگی به مکتبخانه رفت و [[قرآن]] آموخت و با [[ادبیات عربی]] و فارسی آشنا شد و در یازده‌سالگی به مدرسه معصومیه کرمان رفت.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۲؛ باهنر، مصاحبه با پدر شهید باهنر، ۲/۵۷۴.</ref> وی ضمن فراگرفتن علوم حوزوی در این مدرسه، به درس‌های غیر حوزوی نیز اشتغال داشت.<ref>باهنر، مصاحبه با پدر شهید باهنر، ۲/۵۷۴.</ref> در مهر ۱۳۳۲ به [[قم]] هجرت کرد و در [[مدرسه فیضیه]] ساکن شد.<ref>حجتی کرمانی، مصاحبه، ۱۴۱.</ref> پس از گذراندنِ درس‌های سطح، نزد [[میرزامحمد مجاهدی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، از سال ۱۳۳۳، به مدت هفت سال از [[درس خارج]] فقه و اصول امام‌خمینی بهره برد. او درس ایشان را با شوق و عشق زیاد دنبال می‌کرد؛ چنان‌که این دوره را از خاطره‌انگیزترین دوره زندگی خود دانسته‌است.<ref>باهنر، محمدجواد، زندگینامه، ۳۲؛ حجتی کرمانی، مصاحبه، ۱۴۴؛ ایرانمنش، مصاحبه، ۲/۵۹۸.</ref> همچنین درس فقه [[سیدحسین بروجردی]] را تا زمان رحلت ایشان پی گرفت. وی نزد [[سیدمحمدحسین طباطبایی]]، به مدت شش سال، [[فلسفه]]، به‌ویژه [[کتاب اسفار]] خواند.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۳؛ ایرانمنش، مصاحبه، ۲/۵۹۸.</ref> هم‌زمان از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۷ دروس دانشگاهی را در مقطع کارشناسی، رشته معقول و منقول، کارشناسی ارشد، رشته علوم تربیتی و دکترا رشته الهیات دانشگاه تهران گذراند.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۴.</ref>

== فعالیت‌های مبارزاتی ==

باهنر در سال ۱۳۴۴، به آموزش و پرورش راه یافت و مبارزه فرهنگی مؤثری را آغاز کرد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۷؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۴/۴۰۰؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاه‌ها، ۴۱.</ref> او در طول سال‌های حضور در آموزش و پرورش به‌همراه تعدادی از شخصیت‌های دینی ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] و [[علی گلزاده غفوری]] کتاب‌های درسی تعلیمات دینی را برای سال‌های مختلف دبستان و دبیرستان و برای مراکز تربیت تألیف کرد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۷–۳۹؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاه‌ها، ۳۶–۳۹.</ref>{{سخ}}

باهنر با گروهی از علمای مبارز و یاران امام‌خمینی در تهران، پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]]، خطاب به امام‌خمینی اعلامیه تسلیت صادر و مجلس ختمی در مسجد ارک تهران برگزار کردند.<ref>مرکز اسناد، ۳/۲۳۱–۲۳۳؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۳۸۰–۳۸۱.</ref> همچنین اعلامیه وی با گروهی از روحانیان تهران به مناسبت یادبود [[حادثه ۱۵ خرداد]] ۱۳۴۲ در اسناد ساواک گزارش شده‌است.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۵۸۳ و ۶۰۹–۶۱۱.</ref> افزون بر آن وی برای هم‌نوایی با امام‌خمینی [[عید نوروز]] ۱۳۵۷ را تحریم و بر مبارزه با استبداد تأکید کرد.<ref>مرکز اسناد، ۳/۲۵۵.</ref> در ضمن به مناسبت‌های چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز،<ref>مرکز اسناد، ۳/۲۶۴.</ref> شهدای یزد،<ref>مرکز اسناد، ۳/۲۸۱.</ref> سالگرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۲،<ref>مرکز اسناد، ۳/۳۰۸.</ref> جشن‌های نیمه شعبان و فساد و استبداد [[رژیم پهلوی]]،<ref>مرکز اسناد، ۳/۳۲۳–۳۲۴.</ref> محکوم‌کردن سرکوب [[اعتصاب کارکنان صنعت نفت]]،<ref>مرکز اسناد، ۳/۳۸۵–۳۸۶ و ۴۵۴.</ref> محکوم‌کردن محاصره خانه امام‌خمینی در [[نجف]] و هجرت ایشان به [[فرانسه]]،<ref>مرکز اسناد، ۳/۳۸۷، ۳۹۰ و ۳۹۶.</ref> چهلمین روز [[فاجعه خونین ۱۷ شهریور ۱۳۵۷]] تهران،<ref>مرکز اسناد، ۳/۴۱۱–۴۱۲.</ref> فراخوان مردم برای شرکت در راهپیمایی سرنوشت‌ساز [[تاسوعا]] و عاشورای ۱۳۵۷ تهران<ref>مرکز اسناد، ۳/۴۶۷–۴۶۹ و ۴۸۳–۴۸۵.</ref> و پشتیبانی از اعتصاب بازاریان تهران<ref>مرکز اسناد، ۳/۵۰۹.</ref> با دیگر روحانیان مبارز اعلامیه‌های مهمی صادر و از مبارزات امام‌خمینی پشتیبانی کرد.

باهنر ازجمله افرادی بود که امام‌خمینی اعتماد کامل به او داشت.<ref>پرورش، مصاحبه، ۱۶۲–۱۶۳.</ref> وی با حکم امام‌خمینی عضو [[شورای انقلاب]] شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۲۶.</ref> همچنین در ۲۷ بهمن ۱۳۵۷ از سوی ایشان، عضو کمیته بازگشایی و مدیریت واحدهای آموزشی کشور گردید.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۲.</ref> یک هفته پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، همراه بهشتی و دیگر همفکران خود در اعلام تشکیل حزبِ جمهوری اسلامی مشارکت کرد. {{ببینید|متن=ببینید| حزب جمهوری اسلامی}}<ref>بصیری، خورشید کویر، سرگذشت‌نامه شهید باهنر، ۲۲۰–۲۲۱؛ دهقانی، سرگذشت مسافر کویر، ۸۸–۸۹.</ref> نقش باهنر در تهیه و تدوین اساسنامه [[حزب جمهوری اسلامی]] بسیار برجسته بود.<ref>بصیری، خورشید کویر، سرگذشت‌نامه شهید باهنر، ۲۲۳؛ موحدی کرمانی، مصاحبه، ۲/۷۰۸.</ref> وی سعی می‌کرد طیف‌های روشنفکر، حزب‌اللهی، جوانان و دانشجویان را به حزب جمهوری اسلامی پیوند بدهد و حزب را جامعیت ببخشد.<ref>موسوی، مصاحبه، ۱۳۲؛ موسوی اردبیلی، مصاحبه، ۲/۶۵۲.</ref>{{سخ}}

او در خرداد ۱۳۵۸، از جانب مردم کرمان به نمایندگی مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی برگزیده شد.<ref>ترکچی، شهید حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمدجواد باهنر به روایت اسناد، ۸۵.</ref> در سال ۱۳۵۹ نیز به نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.<ref>ترکچی، شهید حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمدجواد باهنر به روایت اسناد، ۸۵.</ref>{{سخ}}

فعالیت‌های مبارزاتی باهنر غالباً صبغه فرهنگی داشت؛ زیرا او به تحولات فرهنگی در عرصه‌های سیاسی معتقد بود.<ref>باهنر، مواضع ما، ۶۳؛ هاشمی رفسنجانی، شهید دکتر باهنر، ۲/۶۵۹.</ref> باهنر عشق و تلاش زیاد در احیای فرهنگ اسلام راستین داشت و معتقد بود تنها فرهنگ اصیل اسلام است که جوانان را به حرکت و رشد و کمال می‌رساند.<ref>جمهوری اسلامی، ۸/۶/۱۳۶۳، ۱۱.</ref> او حتی در تشکیلات سیاسی یا گروه‌های مبارز می‌کوشید مسئولیت فرهنگی و فکری را بپذیرد. وی پس از پیروزی انقلاب نیز برای اسلامی‌کردن محیط آموزشی در دانشگاه و آموزش و پرورش و محوری‌شدنِ تزکیه و تربیت در این مراکز کوشید و معاونت امور تربیتی در وزارت آموزش و پرورش را بنیان گذاشت.<ref>پاسدار اسلام، ۴۴–۴۵.</ref> با توجه به اختلاف شدید نیروهای مکتبی با ملی‌گرایان، وی با بردباری و منطق با مخالفان ازجمله [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]] برخورد می‌کرد<ref>باهنر، مصاحبه، ۶۷؛ هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۸۴.</ref> به همین دلیل مؤسسان حزب جمهوری اسلامی ازجمله باهنر نامه‌هایی به امام‌خمینی نوشته و از کارشکنی و برخورد بنی‌صدر شکایت کرده‌اند.<ref>هاشمی رفسنجانی، انقلاب در بحران، ۳۶۱ و ۴۹۵–۴۹۹.</ref>

باهنر به معنای حقیقی کلمه، مقلد و عاشق امام‌خمینی بود و هیچ وسیله‌ای باعث انحراف او از راه ایشان نمی‌شد.<ref>امامی کاشانی، مصاحبه، ۲۰۶؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۰/۹۷.</ref> او خاطرنشان ساخته که امام‌خمینی به تربیت و تهذیب [[طلاب]] بیشتر توجه می‌کرد. {{ببینید|متن=ببینید| طلاب}} و طلبه‌هایی که اهل فکر و تحقیق و کار بودند در درس ایشان شرکت می‌کردند. امام‌خمینی برای [[نظام جمهوری اسلامی]] کادرسازی کرد و اکثر علمای جوان شهرها یا ائمه جمعه، افراد شورای عالی قضایی، فقهای [[شورای نگهبان]] و شمار زیادی از مسئولان نظام جمهوری اسلامی، از شاگردان امام‌خمینی‌اند.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۳.</ref> او بر نقش بی‌بدیل امام‌خمینی در انقلاب اسلامی تأکید کرده و معتقد بود اگر ایشان حضور نداشت، مردم این‌گونه موج نمی‌آفریدند. به باور باهنر، پیام‌ها و روشنگری‌های امام‌خمینی مردم را زیر لوای اسلام گرد آورد و بر حول محور دیانت متحد کرد. چنان‌که ایشان عاشورای حسینی را احیا کرد، [[قیام کربلا]] را وارد صحنه‌های سیاسی ساخت و به‌موقع [[جامعه]] را هدایت کرد و راه را گشود و ملت را بسیج کرد. مردم نیز آگاهانه و با تمام وجودشان رهبری ایشان را پذیرفتند.<ref>باهنر، مباحثی، ۳۶۵؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاه‌ها، ۲۷۸–۲۷۹.</ref>

مسئولیت وزارت آموزش و پرورش در دولت [[محمدعلی رجایی]]،<ref>نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاه‌ها، ۱۸۳.</ref> مسئولیت [[نهضت سوادآموزی]]،<ref>ترکچی، شهید حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمدجواد باهنر به روایت اسناد، ۷۰.</ref> عضویت در [[ستاد انقلاب فرهنگی]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۳۱.</ref> و عضویت در [[شورای عالی تبلیغات]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۱۰.</ref> دبیرکلی حزب جمهوری اسلامی پس از شهادت بهشتی<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۱.</ref> و نخست‌وزیری در دوران کوتاه ریاست‌جمهوری محمدعلی رجایی<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۲۴۱–۲۴۴.</ref> مسئولیت‌ها و مناصب مهم باهنر بود. امام‌خمینی او را در برخی از این برنامه‌ها به شایستگی و امانت و تدین و [[ساده‌زیستی]] ستوده و ضمن تأیید گزارش‌های کاری و عملکرد او، وی و مسئولان همکار او را به ارائه و تبیین گزارش کاری خود برای افکار عمومی تشویق و توصیه کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۳۸۹ و ۱۵/۱۲۰–۱۲۱.</ref>

== شهادت ==

باهنر در سمت نخست‌وزیری در هشتم شهریور ۱۳۶۰ بر اثر انفجار ساختمان نخست‌وزیری به دست عوامل نفوذی [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] به همراه رئیس‌جمهور وقت محمدعلی رجایی در ۴۸سالگی به شهادت رسید و در [[بهشت زهرا]] (س) در کنار قبر بهشتی و دیگر شهیدان [[حادثه هفتم تیر]] به خاک سپرده شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۲۵۹ و ۲۶۳؛ نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۲۸.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| هشت شهریور}}

== پیام تسلیت توصیف امام از باهنر ==

امام‌خمینی، محمدجواد باهنر را دانشمندی متعهد و برای ملت و نظام اسلامی، مفید و ارزنده، معرفی کرد و زندگی عادی و مردمی‌بودن وی را ستود. ایشان ازدست‌دادن باهنر را برای خود مشکل ولی مایه راحتی و رستگاری وی دانست و عزادارشدن یکپارچه ملت در شهادت او و رئیس‌جمهور رجایی را نشان پایگاه مردمی آنان دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۳۵، ۱۳۷، ۱۶۴ و ۲۲۱.</ref> به باور ایشان، باهنر در زمره مسئولانی بود که به دلیل قوت نفس، تحت تأثیر مقام و ریاست قرار نگرفت و این ویژگی را درسی برای دیگران دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۴۵ و۲۰/۱۲۴–۱۲۵.</ref> ایشان در پاسخ تسلیت برخی از رؤسای دیگر کشورها، شهادت رجایی و باهنر را فاجعه جانگداز و دلخراش نامید<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۴۱–۱۴۲.</ref> و در سالگرد شهادت آنان نیز، باهنر را مردی دانشمند، متعهد و معلم معرفی کرد و ازدست‌دادن وی را مایه تأسف دانست و پایگاه مردمی و زیست ساده او را ستود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۷۷.</ref>

== آثار ==

باهنر علاوه بر نگارش یک دوره تعلیمات دینی برای دانش‌آموزان مقاطع مختلف تحصیلی آثارِ علمی فرهنگی زیادی برجا گذاشت که مهم‌ترینِ آنها عبارت‌اند از: آشنایی با اسلام، شناخت اسلام، بایدها و نبایدهای انقلاب، دین‌شناسی تطبیقی، انسان و خودسازی، مباحثی پیرامون فرهنگ انقلاب اسلامی، اسلام برای نوجوانان، گفتارهای تربیتی، مواضع ما در ولایت و رهبری، رابطه علم و دین، نقش قیامتی انقلاب اسلامی، گذرگاه‌های الحاد، اصول دین و احکام برای خانواده، سیری در عقاید و اخلاق اسلامی، گسترش نهضت حسینی، جهان در عصر بعثت (با همکاری اکبر هاشمی رفسنجانی).<ref>ترکچی، شهید حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمدجواد باهنر به روایت اسناد، ۳۲–۳۸؛ دهقانی، سرگذشت مسافر کویر، ۸۹–۹۰.</ref>

{{پانویس|۲}}

== منابع ==

* دعایی، سیدمحمود، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.

* هاشمی رفسنجانی، اکبر، کارنامه و خاطرات، سال ۱۳۶۰، عبور از بحران، به اهتمام یاسر هاشمی، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ ششم، ۱۳۷۸ش.

 

== پیوند به بیرون ==

غلامرضا گلی زواره، «[https://books.khomeini.ir/books/10002/581/ محمدجواد باهنر]»، دانشنامه امام خمینی، ج۲، ص۵۸۱–۵۸۶.