جوان: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ دی ۱۴۰۱
ابرابزار
(اصلاح ارقام)
 
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''جوان'''، هویت و مسئولیت‌های جوانان و نقش آنان در [[انقلاب اسلامی]].
'''جوان'''، هویت و مسئولیت‌های جوانان و نقش آنان در [[انقلاب اسلامی]].
==مفهوم‌شناسی==
 
در اصطلاح جامعه‌شناختی به گروه سنی ۱۸ ـ ۲۴ ساله جوان گفته می‌شود. در این زمان تغییرات جسمانی پایان می‌پذیرد و رفتارهای هنجاری و اجتماعی فرد شکل می‌گیرد<ref>ساروخانی، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، ۲۰ ـ ۲۱.</ref> این مرحله از زندگی با وقایع هنجاری مانند [[ازدواج]]، اشتغال و فرزندآوری تعریف می‌شود<ref>پهلوان، جامعه‌شناسی جوانان، ۴.</ref> برخی گفته‌اند جوانی از منظر روانشناسی مرحله‌ای است که انسان در پی شکل‌گرفتن شخصیتش در برابر اجتماع، احساس مسئولیت می‌کند و این دوره از سیزده‌سالگی آغاز می‌شود و تا ۲۵سالگی ادامه می‌یابد<ref>هاشمیان، تحقیقی درباره مسائل جوانان، ۱۳۶ ـ ۱۳۷.</ref> [[قرآن]] نیز جوانی را مقطعی از دوران زندگی می‌داند که انسان در آن پس از ضعف و ناتوانی دوران کودکی و نوجوانی، به «توانایی» می‌رسد<ref>روم، ۵۴.</ref> آیات الهی جوانی را دوره‌ای معرفی می‌کنند که در آن، انسان علاوه بر توانایی جسمانی به تکامل عقلانی رسیده است<ref>غافر، ۶۷؛ حج، ۵؛ انعام، ۱۵۲؛ اسرا، ۳۴.</ref>
== مفهوم‌شناسی ==
در آغاز دوران جوانی عدم اطمینان نسبت به نقش خود، فرد را زودرنج، دودل و بی‌ثبات می‌سازد و به‌سرعت جنبه انفعالی و عاطفی شخصیت او گسترش می‌یابد<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۳۲.</ref> او در پی کشف هویت و بازسازی کل شخصیت خود است<ref>شعاری‌نژاد، روان‌شناسی رشد، ۶۰۰.</ref> حتی مخالفت با [[والدین]] و [[عصیان]] در برابر اندیشه و دخالت‌های دیگران، برای تثبیت هویت و جداکردن خویش از سایرین است<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۴۰.</ref> دوران جوانی فصل الگوگیری و قهرمان‌پرستی است<ref>درویل، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ۲۱۴.</ref> در این زمان شخص در پی یافتن الگوی مورد پسندش و مقایسه خود با اوست و می‌خواهد خود را به شکل الگوی مورد نظرش درآورد<ref>روسو، امیل، ۲۶۴.</ref> جوان اگر این دوره را به‌خوبی و با رشد شخصیت پشت سر گذارد، دارای ویژگی‌هایی از قبیل احساس اطمینان و استقلال و امید، و مسئولیت‌پذیر و دوستدار فضایل می‌گردد<ref>شریعتمداری، روانشناسی تربیتی، ۵۱۴ ـ ۵۱۵.</ref> و در صورتی که به نیازها و انتظارهای جوان پاسخ مناسب داده نشود، دچار [[بحران هویت]] خواهد شد<ref>شریعتمداری، جامعه و تعلیم و تربیت، ۱۵۴ ـ ۱۵۵.</ref>
در اصطلاح جامعه‌شناختی به گروه سنی ۱۸–۲۴ ساله جوان گفته می‌شود. در این زمان تغییرات جسمانی پایان می‌پذیرد و رفتارهای هنجاری و اجتماعی فرد شکل می‌گیرد<ref>ساروخانی، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، ۲۰–۲۱.</ref> این مرحله از زندگی با وقایع هنجاری مانند [[ازدواج]]، اشتغال و فرزندآوری تعریف می‌شود<ref>پهلوان، جامعه‌شناسی جوانان، ۴.</ref> برخی گفته‌اند جوانی از منظر روان‌شناسی مرحله‌ای است که انسان در پی شکل‌گرفتن شخصیتش در برابر اجتماع، احساس مسئولیت می‌کند و این دوره از سیزده‌سالگی آغاز می‌شود و تا ۲۵سالگی ادامه می‌یابد<ref>هاشمیان، تحقیقی دربارهٔ مسائل جوانان، ۱۳۶–۱۳۷.</ref> [[قرآن]] نیز جوانی را مقطعی از دوران زندگی می‌داند که انسان در آن پس از ضعف و ناتوانی دوران کودکی و نوجوانی، به «توانایی» می‌رسد<ref>روم، ۵۴.</ref> آیات الهی جوانی را دوره‌ای معرفی می‌کنند که در آن، انسان علاوه بر توانایی جسمانی به تکامل عقلانی رسیده‌است<ref>غافر، ۶۷؛ حج، ۵؛ انعام، ۱۵۲؛ اسرا، ۳۴.</ref>
==جوان در قرآن و روایات==
در آغاز دوران جوانی عدم اطمینان نسبت به نقش خود، فرد را زودرنج، دودل و بی‌ثبات می‌سازد و به‌سرعت جنبه انفعالی و عاطفی شخصیت او گسترش می‌یابد<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۳۲.</ref> او در پی کشف هویت و بازسازی کل شخصیت خود است<ref>شعاری‌نژاد، روان‌شناسی رشد، ۶۰۰.</ref> حتی مخالفت با [[والدین]] و [[عصیان]] در برابر اندیشه و دخالت‌های دیگران، برای تثبیت هویت و جداکردن خویش از سایرین است<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۴۰.</ref> دوران جوانی فصل الگوگیری و قهرمان‌پرستی است<ref>درویل، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ۲۱۴.</ref> در این زمان شخص در پی یافتن الگوی مورد پسندش و مقایسه خود با اوست و می‌خواهد خود را به شکل الگوی مورد نظرش درآورد<ref>روسو، امیل، ۲۶۴.</ref> جوان اگر این دوره را به‌خوبی و با رشد شخصیت پشت سر گذارد، دارای ویژگی‌هایی از قبیل احساس اطمینان و استقلال و امید، و مسئولیت‌پذیر و دوستدار فضایل می‌گردد<ref>شریعتمداری، روان‌شناسی تربیتی، ۵۱۴–۵۱۵.</ref> و در صورتی که به نیازها و انتظارهای جوان پاسخ مناسب داده نشود، دچار [[بحران هویت]] خواهد شد<ref>شریعتمداری، جامعه و تعلیم و تربیت، ۱۵۴–۱۵۵.</ref>
در قرآن کریم به مسئله جوان توجه شده است. بیان پندهای [[لقمان(ع)|لقمان]] به فرزندش یکی از این نمونه‌هاست<ref>لقمان، ۱۳.</ref> در قرآن، جوانْ عدالت‌طلب و حامی [[مظلومان]] است؛ برای نمونه [[حضرت موسی(ع)]] جوانی با این ویژگی‌ها معرفی شده است<ref>قصص، ۱۵ و ۲۳ ـ ۲۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۶/۱۸ ـ ۲۲.</ref> و [[اصحاب کهف]] جوانانی شمرده شده‌اند که به پروردگارشان ایمان آوردند و حق‌طلب بودند<ref>کهف، ۱۳.</ref> که در برخی [[روایات]] به جوانمردی آنان در ایمان‌آوردن اشاره شده است<ref>کلینی، الکافی، ۸/۳۹۵.</ref> در جای دیگر[[اسماعیل(ع)]] جوانی معرفی می‌شود که در [[اطاعت امر خدا]] حاضر است جان خود را فدا کند<ref>صافات، ۱۰۲.</ref> و از جوانی به نام [[ابراهیم(ع)]] نام برده می‌شود که از مخالفت با بت‌ها سخن می‌گوید<ref>انبیاء، ۶۰.</ref> در روایات دوره جوانی بهترین زمان برای کسب معارف اخلاقی و معنوی است. خداوند به عبادت‌پیشه‌بودن جوانان نزد [[فرشته|فرشتگان]] افتخار می‌کند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و [[پیامبر(ص)]] خاطرنشان می‌کند انسانی که جوانی‌اش را در [[عبادت]] و بندگی خدا سپری کند، در پیری به وی دانش و حکمت داده می‌شود<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۲۹۶.</ref> در برخی روایات آمده است جوان، دارای قلبی پاک و زلال است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۲/۲۸۰.</ref> که با شتاب بیشتری به امور خیر رو می‌آورد<ref>کلینی، الکافی، ۸/۹۳.</ref> و همانند زمینِ کشت‌نشده‌ای است که هرچه در آن کاشته شود می‌پذیرد<ref>نهج البلاغه، ن۳۱، ۴۱۲.</ref>
 
در آموزه‌های تربیتی [[اسلام]] بر احترام و رسیدگی به جوان با توجه به ویژگی‌ها، درک‌ها و نیازهای آنان تأکید شده است<ref>کلینی، الکافی، ۶/۴۶ ـ ۴۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱/۲۲۳ و ۶۵/۴۸.</ref> زندگی پیشوایان دین اسلام شاهد رفتار و برخوردهای شایسته و سازنده با جوانان است<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۸/۱۱۱.</ref> رسول اکرم(ص) در موارد متعددی مشاغل مهم را به جوانان می‌سپرد؛ ازجمله می‌توان به انتخاب [[مصعب‌بن‌عمیر]] برای سامان‌دادن به اوضاع [[مدینه]]<ref>ابن‌حجر، الاصابۀ، ۶/۹۸.</ref> و انتخاب ا[[سامةبن‌زید]] به فرماندهی لشکر برای مقابله با [[روم]]<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱/۷۹ ـ ۸۰.</ref> و [[عتاب‌بن‌اسید]] به عنوان والی مکه<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۳/۴۵۲.</ref> اشاره کرد. رسول اکرم(ص) برتری جوانان پاک‌سیرت را که در بهار جوانی، گوش به فرمان الهی‌اند، بر پیران عابد، همانند برتری پیامبران بر سایر افراد دانسته<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و برترینِ جوانان را کسانی معرفی کرده است که در کارآزمودگی و احتیاط و هوشمندی همانند پیران باشند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> همچنین پیامبر(ص) می‌فرمود آموزش در این دوران همانند حکاکی نقش بر روی سنگ است که باقی خواهد ماند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱/۲۲۲.</ref>
== جوان در قرآن و روایات ==
==جایگاه، ویژگی‌ها و قابلیت‌های جوان==
در قرآن کریم به مسئله جوان توجه شده‌است. بیان پندهای [[لقمان(ع)|لقمان]] به فرزندش یکی از این نمونه‌هاست<ref>لقمان، ۱۳.</ref> در قرآن، جوانْ عدالت‌طلب و حامی [[مظلومان]] است؛ برای نمونه [[حضرت موسی(ع)]] جوانی با این ویژگی‌ها معرفی شده‌است<ref>قصص، ۱۵ و ۲۳–۲۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۶/۱۸–۲۲.</ref> و [[اصحاب کهف]] جوانانی شمرده شده‌اند که به پروردگارشان ایمان آوردند و حق‌طلب بودند<ref>کهف، ۱۳.</ref> که در برخی [[روایات]] به جوانمردی آنان در ایمان‌آوردن اشاره شده‌است<ref>کلینی، الکافی، ۸/۳۹۵.</ref> در جای دیگر[[اسماعیل(ع)]] جوانی معرفی می‌شود که در [[اطاعت امر خدا]] حاضر است جان خود را فدا کند<ref>صافات، ۱۰۲.</ref> و از جوانی به نام [[ابراهیم(ع)]] نام برده می‌شود که از مخالفت با بت‌ها سخن می‌گوید<ref>انبیاء، ۶۰.</ref> در روایات دوره جوانی بهترین زمان برای کسب معارف اخلاقی و معنوی است. خداوند به عبادت‌پیشه‌بودن جوانان نزد [[فرشته|فرشتگان]] افتخار می‌کند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و [[پیامبر(ص)]] خاطرنشان می‌کند انسانی که جوانی‌اش را در [[عبادت]] و بندگی خدا سپری کند، در پیری به وی دانش و حکمت داده می‌شود<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۲۹۶.</ref> در برخی روایات آمده‌است جوان، دارای قلبی پاک و زلال است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۲/۲۸۰.</ref> که با شتاب بیشتری به امور خیر رو می‌آورد<ref>کلینی، الکافی، ۸/۹۳.</ref> و همانند زمینِ کشت‌نشده‌ای است که هرچه در آن کاشته شود می‌پذیرد<ref>نهج البلاغه، ن۳۱، ۴۱۲.</ref>
امام‌خمینی در طول حیات خویش، توجه ویژه‌ای به جوانان می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۲۷۰ و ۱۸/۳۶۶.</ref> ایشان مهم‌ترین نیروی مملکت را جوانان می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۲.</ref> و آرزو داشت مقدرات کشور به دست جوانان افتاده، آنان کشور را اداره کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۵۰.</ref> ایشان رابطه نزدیکی با جوانان داشت و آنان علاقه قلبی زیادی به ایشان داشتند و در دیدارهای خود، از ایشان خواهان دعا حتی برای شهادت بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۹۱.</ref> و یا با نامه خواسته‌ها و مشکلات خود را با ایشان در میان می‌گذاشتند و ایشان نیز به نامه‌های آنان پاسخ می‌داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۵۰۲.</ref> امام‌خمینی برای سخنرانی در جمع جوانان حاضر می‌شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۴۱.</ref>، با آنان به شکل مستقیم دیدار می‌کرد و آنان را برای انجام سازندگی در کشور تشویق می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۵۰.</ref>،
در آموزه‌های تربیتی [[اسلام]] بر احترام و رسیدگی به جوان با توجه به ویژگی‌ها، درک‌ها و نیازهای آنان تأکید شده‌است<ref>کلینی، الکافی، ۶/۴۶–۴۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱/۲۲۳ و ۶۵/۴۸.</ref> زندگی پیشوایان دین اسلام شاهد رفتار و برخوردهای شایسته و سازنده با جوانان است<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۸/۱۱۱.</ref> رسول اکرم (ص) در موارد متعددی مشاغل مهم را به جوانان می‌سپرد؛ ازجمله می‌توان به انتخاب [[مصعب‌بن‌عمیر]] برای سامان‌دادن به اوضاع [[مدینه]]<ref>ابن‌حجر، الاصابهٔ، ۶/۹۸.</ref> و انتخاب ا[[سامةبن‌زید]] به فرماندهی لشکر برای مقابله با [[روم]]<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱/۷۹–۸۰.</ref> و [[عتاب‌بن‌اسید]] به عنوان والی مکه<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۳/۴۵۲.</ref> اشاره کرد. رسول اکرم (ص) برتری جوانان پاک‌سیرت را که در بهار جوانی، گوش به فرمان الهی‌اند، بر پیران عابد، همانند برتری پیامبران بر سایر افراد دانسته<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و برترینِ جوانان را کسانی معرفی کرده‌است که در کارآزمودگی و احتیاط و هوشمندی همانند پیران باشند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> همچنین پیامبر (ص) می‌فرمود آموزش در این دوران همانند حکاکی نقش بر روی سنگ است که باقی خواهد ماند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱/۲۲۲.</ref>
نگاه امام‌خمینی درباره جوان، دیدگاه مقطعی و گذرا نبود، بلکه از آغاز مبارزه تا پایان حیات، همواره جوانان یکی از اصلی‌ترین مخاطبان ایشان بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۹۱؛ ۶/۳۵۹ و ۱۸/۱۱۸.</ref> ایشان در مجموعه سخنان خود ویژگی‌های مختلفی برای جوان بر می‌شمرد و در بیشتر موارد به ویژگی‌های مثبت و فطرت بی‌آلایش آنان اشاره می‌کرد. از نگاه ایشان از مهم‌ترین ویژگی جوان، طالب معرفت بودن<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۲۱.</ref>، پاکی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۵.</ref>، صداقت و صمیمیت و قلبی صاف و ملکوتی است؛ از این‌رو آمادگی بیشتری برای هدایت و انتخاب راه درست دارد و می‌تواند به‌سرعت اصلاح ‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۲ و ۸/۳۰۰.</ref>؛ زیرا هنوز [[انحراف و فساد]] در فکر و عمل و احساس وی رسوخ نکرده است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۴۷؛ ۲/۲۲ ـ ۲۳ و ۲۱/۴۵.</ref> و می‌تواند از قرآن و معارف دینی که هماهنگ با [[فطرت الهی]] است تأثیر پذیرد<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۸۰.</ref>
 
امام‌خمینی جوان را دارای روحیه فداکاری و از خودگذشتگی در راه هدف‌های متعالی می‌دانست که در این راه با کمال[[اخلاص]] و مجاهدت به کشور خود خدمت می‌کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۶.</ref> و خواهان کمک به دیگران و دارای حس تعاون است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۳.</ref> ایشان دوره جوانی را اوج توانمندی روحی و جسمی می‌دانست که فرصتی بی‌همتاست برای استفاده بیشتر از امکاناتِ وجودی خود در جهت برنامه‌ریزی، اجرا و دستیابی به هدف<ref>امام‌خمینی، جهاد اکبر، ۶۰.</ref> و از ویژگی‌های دوران جوانی، وجود انرژی فراوان و نشاط جوانی و شور و شوق جسمی و روحی است که در این دوران جوان می‌تواند به آرزوهای خود جامه عمل بپوشاند و به‌سرعت راه‌های ترقی و تکامل مادی و معنوی را طی کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴ ـ ۵.</ref> ایشان دستیابی به بالاترین مقامات معنوی را با تکیه بر عزم و اراده، میسّر و زمان جوانی را اوج قدرت اراده می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه،۲/۴۰ و ۱۸/۱۴؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۴۵.</ref>
== جایگاه، ویژگی‌ها و قابلیت‌های جوان ==
==نیازهای دوره جوانی==
امام‌خمینی در طول حیات خویش، توجه ویژه‌ای به جوانان می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۲۷۰ و ۱۸/۳۶۶.</ref> ایشان مهم‌ترین نیروی مملکت را جوانان می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۲.</ref> و آرزو داشت مقدرات کشور به دست جوانان افتاده، آنان کشور را اداره کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۵۰.</ref> ایشان رابطه نزدیکی با جوانان داشت و آنان علاقه قلبی زیادی به ایشان داشتند و در دیدارهای خود، از ایشان خواهان دعا حتی برای شهادت بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۹۱.</ref> یا با نامه خواسته‌ها و مشکلات خود را با ایشان در میان می‌گذاشتند و ایشان نیز به نامه‌های آنان پاسخ می‌داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۵۰۲.</ref> امام‌خمینی برای سخنرانی در جمع جوانان حاضر می‌شد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۴۱.</ref> با آنان به شکل مستقیم دیدار می‌کرد و آنان را برای انجام سازندگی در کشور تشویق می‌کرد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۵۰.</ref>
فرد هنگامی که از دوره کودکی عبور می‌کند و به دوره نوجوانی و جوانی پای می‌گذارد، نیازهایش نیز تغییر می‌کند. او به دنبال پاسخ پرسش‌هایش است. در ایام جوانی پرسش‌های فراوانی درباره جهان هستی، آغاز و انجام جهان، نقش دین در زندگی و کارآمدی آن مطرح می‌شود. جوان به دنبال دستیابی به یک نظام فکری و عقیدتی است تا راهگشای او در این پرسش‌های اساسی باشد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۵۲۸ ـ ۵۳۰.</ref> افراد در این زمان، شیفته ارزش‌های سیاسی، هنری، اخلاقی و دینی‌اند<ref>موریس، مراحل تربیت، ۱۸۵.</ref> یکی از نیازهای جوانان، نیاز به عشق و محبت است. جوان دوست دارد به دیگران محبت کند و محبت ببیند؛ زیرا محبت‌کردن و محبت‌دیدن نیاز اصیل انسانی است و این نیاز در جوان به صورت بیشتری خودنمایی می‌کند<ref>شریفی‌نیا، جوانی و تربیت از دیدگاه امام‌خمینی، ۱۳۴.</ref>
نگاه امام‌خمینی دربارهٔ جوان، دیدگاه مقطعی و گذرا نبود، بلکه از آغاز مبارزه تا پایان حیات، همواره جوانان یکی از اصلی‌ترین مخاطبان ایشان بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۹۱؛ ۶/۳۵۹ و ۱۸/۱۱۸.</ref> ایشان در مجموعه سخنان خود ویژگی‌های مختلفی برای جوان برمی‌شمرد و در بیشتر موارد به ویژگی‌های مثبت و فطرت بی‌آلایش آنان اشاره می‌کرد. از نگاه ایشان از مهم‌ترین ویژگی جوان، طالب معرفت بودن،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۲۱.</ref> پاکی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۵.</ref> صداقت و صمیمیت و قلبی صاف و ملکوتی است؛ از این‌رو آمادگی بیشتری برای هدایت و انتخاب راه درست دارد و می‌تواند به‌سرعت اصلاح شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۲ و ۸/۳۰۰.</ref>؛ زیرا هنوز [[انحراف و فساد]] در فکر و عمل و احساس وی رسوخ نکرده‌است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۴۷؛ ۲/۲۲–۲۳ و ۲۱/۴۵.</ref> و می‌تواند از قرآن و معارف دینی که هماهنگ با [[فطرت الهی]] است تأثیر پذیرد<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۸۰.</ref>
امام‌خمینی به نقش مهم محبت، ملایمت و ملاطفت در تربیت افراد اشاره می‌کرد و در راستای اصلاح و تربیت دیگران، توجه به این نکته را لازم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۳۹ ـ ۲۴۰.</ref> و خود نیز همواره به این مهم توجه داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۴۴۹.</ref> ایشان ضمن به ‌کار بردن عناوینی چون «جوانان متدین، برومند، روشن‌ضمیر و جوانان عزیز و متعهد» به تناسب موارد، از زحمات و کوشش نسل جوان با احترام و محبت یاد و قدردانی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۰۵، ۵۳۳ و ۷/۲۳.</ref> ایشان داشتن [[استقلال]]، [[آزادی دینی|آزادی]] فکر و عمل و نفی وابستگی‌های معنوی جوانان را از نیازهای مهم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۰۱.</ref> که در سایه اسلام و قرآن قابل تحصیل‌اند. از نظر ایشان آزادی غربی مخالف سنت‌های انسانی و مخالف با اخلاق است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۷.</ref> ایشان آزادی فکریِ جوانان را به معنای داشتن فکر ایرانی و اسلامی به جای تفکر غربی می‌دانست که این امر خود بنیان استقلال فکری را در پی دارد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۴ ـ ۲۵.</ref>
امام‌خمینی جوان را دارای روحیه فداکاری و از خودگذشتگی در راه هدف‌های متعالی می‌دانست که در این راه با کمال[[اخلاص]] و مجاهدت به کشور خود خدمت می‌کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۶.</ref> و خواهان کمک به دیگران و دارای حس تعاون است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۳.</ref> ایشان دوره جوانی را اوج توانمندی روحی و جسمی می‌دانست که فرصتی بی‌همتاست برای استفاده بیشتر از امکاناتِ وجودی خود در جهت برنامه‌ریزی، اجرا و دستیابی به هدف<ref>امام‌خمینی، جهاد اکبر، ۶۰.</ref> و از ویژگی‌های دوران جوانی، وجود انرژی فراوان و نشاط جوانی و شور و شوق جسمی و روحی است که در این دوران جوان می‌تواند به آرزوهای خود جامه عمل بپوشاند و به‌سرعت راه‌های ترقی و تکامل مادی و معنوی را طی کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴–۵.</ref> ایشان دستیابی به بالاترین مقامات معنوی را با تکیه بر عزم و اراده، میسّر و زمان جوانی را اوج قدرت اراده می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۰ و ۱۸/۱۴؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۴۵.</ref>
با توجه به تأثیرپذیری جوان، داشتن الگویی فکری و رفتاری شایسته در درون خانه و در جامعه نیاز دیگر جوان است؛ زیرا وجود الگوی مناسب به یادگیری رفتار صحیح می‌انجامد<ref>کلمز، روش‌های تقویت عزت نفس در نوجوانان، ۷۳ ـ ۷۹.</ref> همه مکاتب نقش الگو در تربیت افراد را پذیرفته‌اند. قرآن کریم نیز بر لزوم پیروی از صالحان تأکید و پیامبر(ص) و ابراهیم خلیل(س) را الگو معرفی کرده است<ref>احزاب ۲۱؛ ممتحنه، ۴.</ref> امام‌خمینی جوانان را به الگوگرفتن در زندگی از [[ائمه اطهار(ع)]] در عرصه زندگی فردی و اجتماعی سفارش می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۳۳۸ ـ ۳۳۹؛ ۱۶/۸۷ و ۲۰/۱۱۶.</ref>
 
یکی دیگر از نیازهای دوران جوانی دوست‌یابی و معاشرت با دیگران است. امام‌خمینی همواره از جوانان می‌خواست در انتخاب گروه همسالان و دوستان دقت کنند؛ زیرا این امر در تهذیب یا تخریب شخصیت آنان نقش بسزایی دارد. ایشان معتقد بود جوانان باید معاشران و دوستان خویش را از میان اشخاص وارسته، متعهد و متوجه به معنویات انتخاب کنند؛ زیرا تأثیر معاشرت دو طرف بر یکدیگر اجتناب‌ناپذیر است<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۴۹۹؛ امام‌خمینی، صحیفه،۱۶/۲۱۱ ـ ۲۱۲.</ref>
== نیازهای دوره جوانی ==
امام‌خمینی نیازهای طبیعی و غریزی را از دیگر نیازهای جوان می‌دانست و جوانی را زمان اشتعال آتشِ [[شهوت]] معرفی و ضرورت پاسخگویی مناسب به آن را از راه‌های مشروع گوشزد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۵ ـ ۲۶.</ref> ایشان معتقد بود ازدواج موجب بقای نوع انسانی می‌شود و فرونشاندن شهوت از طریق امر الهی و ازدواج، بر سلوک عرفانی انسان، تأثیر بسزایی دارد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۶؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۵۱۷.</ref>
فرد هنگامی که از دوره کودکی عبور می‌کند و به دوره نوجوانی و جوانی پای می‌گذارد، نیازهایش نیز تغییر می‌کند. او به دنبال پاسخ پرسش‌هایش است. در ایام جوانی پرسش‌های فراوانی دربارهٔ جهان هستی، آغاز و انجام جهان، نقش دین در زندگی و کارآمدی آن مطرح می‌شود. جوان به دنبال دستیابی به یک نظام فکری و عقیدتی است تا راهگشای او در این پرسش‌های اساسی باشد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۵۲۸–۵۳۰.</ref> افراد در این زمان، شیفته ارزش‌های سیاسی، هنری، اخلاقی و دینی‌اند<ref>موریس، مراحل تربیت، ۱۸۵.</ref> یکی از نیازهای جوانان، نیاز به عشق و محبت است. جوان دوست دارد به دیگران محبت کند و محبت ببیند؛ زیرا محبت‌کردن و محبت‌دیدن نیاز اصیل انسانی است و این نیاز در جوان به صورت بیشتری خودنمایی می‌کند<ref>شریفی‌نیا، جوانی و تربیت از دیدگاه امام‌خمینی، ۱۳۴.</ref>
امام‌خمینی با نوشتن پندها و نصایح برای فرزند جوان خود [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۲۶ و ۲۰/۱۵۴.</ref> و نیز نگارش نامه‌های اخلاقی و عرفانی برای عروس خود [[سیده فاطمه طباطبایی]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۲.</ref> به ارشاد و ایجاد ارتباط صمیمی‌تر با آنان می‌پرداخت و آنان را به دوری از خودپسندی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref>، عشق به کمال مطلق و کسب علم<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۳.</ref>، توجه به [[اعمال صالح]] و انجام واجبات<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref>، [[تدبر در قرآن]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۶.</ref>، استفاده از جوانی و اصلاح خود در این دوران<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۶.</ref> و خدمت بدون انتظار از مردم<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۷.</ref> دعوت می‌کرد. {{ببینید|متن=ببینید|سیداحمد خمینی|سیده فاطمه طباطبایی}}
امام‌خمینی به نقش مهم محبت، ملایمت و ملاطفت در تربیت افراد اشاره می‌کرد و در راستای اصلاح و تربیت دیگران، توجه به این نکته را لازم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۳۹–۲۴۰.</ref> و خود نیز همواره به این مهم توجه داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۴۴۹.</ref> ایشان ضمن به کار بردن عناوینی چون «جوانان متدین، برومند، روشن‌ضمیر و جوانان عزیز و متعهد» به تناسب موارد، از زحمات و کوشش نسل جوان با احترام و محبت یاد و قدردانی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۰۵، ۵۳۳ و ۷/۲۳.</ref> ایشان داشتن [[استقلال]]، [[آزادی دینی|آزادی]] فکر و عمل و نفی وابستگی‌های معنوی جوانان را از نیازهای مهم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۰۱.</ref> که در سایه اسلام و قرآن قابل تحصیل‌اند. از نظر ایشان آزادی غربی مخالف سنت‌های انسانی و مخالف با اخلاق است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۷.</ref> ایشان آزادی فکریِ جوانان را به معنای داشتن فکر ایرانی و اسلامی به جای تفکر غربی می‌دانست که این امر خود بنیان استقلال فکری را در پی دارد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۴–۲۵.</ref>
==تعلیم و تربیت جوانان==
با توجه به تأثیرپذیری جوان، داشتن الگویی فکری و رفتاری شایسته در درون خانه و در جامعه نیاز دیگر جوان است؛ زیرا وجود الگوی مناسب به یادگیری رفتار صحیح می‌انجامد<ref>کلمز، روش‌های تقویت عزت نفس در نوجوانان، ۷۳–۷۹.</ref> همه مکاتب نقش الگو در تربیت افراد را پذیرفته‌اند. قرآن کریم نیز بر لزوم پیروی از صالحان تأکید و پیامبر (ص) و ابراهیم خلیل (س) را الگو معرفی کرده‌است<ref>احزاب ۲۱؛ ممتحنه، ۴.</ref> امام‌خمینی جوانان را به الگوگرفتن در زندگی از [[ائمه اطهار(ع)]] در عرصه زندگی فردی و اجتماعی سفارش می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۳۳۸–۳۳۹؛ ۱۶/۸۷ و ۲۰/۱۱۶.</ref>
با توجه به نیازهای جوانان و توانمندی‌های آنان در عرصه‌های مختلف، توجه و پاسخگویی صحیح به آنان و هدایت و حمایت این نسل لازم و ضروری است. امام‌خمینی تربیت صحیح جوانان را مایه نجات کشور می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۰۱ ـ ۴۰۲.</ref> و با تأکید بر نقش توأمان تعلیم و تربیت {{ببینید|متن=ببینید|تربیت}} و آموزش و پرورش {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} به مسئولان و دست‌اندرکاران سفارش می‌کرد به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی، اعتقادی، علمی و هنری جوانان را فراهم سازند و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزش‌ها و نوآوری‌ها همراهی کنند و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳ و ۲۱/۹۶.</ref> ایشان به عوامل متعدد و مؤثر بر تربیت جوانان ازجمله‌ خانواده که آن را مبنای جامعه می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۸۰.</ref>، مدرسه که وظیفه‌اش انسان‌سازی است<ref>۱۸/۳۳۸.</ref> و محیط اجتماعی، رادیو، تلویزیون و رسانه‌های جمعی به عنوان دانشگاه عمومی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۵۴ و ۱۲/۳۲۶.</ref> اشاره می‌کرد.
یکی دیگر از نیازهای دوران جوانی دوست‌یابی و معاشرت با دیگران است. امام‌خمینی همواره از جوانان می‌خواست در انتخاب گروه همسالان و دوستان دقت کنند؛ زیرا این امر در تهذیب یا تخریب شخصیت آنان نقش بسزایی دارد. ایشان معتقد بود جوانان باید معاشران و دوستان خویش را از میان اشخاص وارسته، متعهد و متوجه به معنویات انتخاب کنند؛ زیرا تأثیر معاشرت دو طرف بر یکدیگر اجتناب‌ناپذیر است<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۴۹۹؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۱۱–۲۱۲.</ref>
امام‌خمینی خانواده را مرکز تربیت دینی و اخلاقی فرزندان معرفی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۹۳.</ref> و نقش خانواده را بسیار حساس می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|خانواده}} و از مادران می‌خواست با تکیه بر فضایل اخلاقی، برای آینده مملکت، جوانانی نیرومند تربیت کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۲۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|مادر}} همچنین وظیفه نظام آموزشی کشور را امری خطیر و همانند وظایف پیامبران(ع) و آن را به مثابه کارخانه آدم‌سازی می‌دانست که افرادی را تربیت می‌کنند که مقدرات آینده مملکت به دست آنان خواهد افتاد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۴۶۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} عامل دیگر در تربیت جوانان را رادیو، تلویزیون و مطبوعات می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۴۵ و ۱۳/۱۵۸.</ref> و باور داشت رسانه‌ها باید نقش مربی را در کشور ایفا کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref>، جوانان را مستقل و دارای اراده و تصمیم بار آورند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۶.</ref> و با نشان‌دادن برنامه‌های آموزنده، آنان را به سوی خدمت به کشور سوق دهند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|رادیو|تلویزیون|مطبوعات}}
امام‌خمینی نیازهای طبیعی و غریزی را از دیگر نیازهای جوان می‌دانست و جوانی را زمان اشتعال آتشِ [[شهوت]] معرفی و ضرورت پاسخگویی مناسب به آن را از راه‌های مشروع گوشزد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۵–۲۶.</ref> ایشان معتقد بود ازدواج موجب بقای نوع انسانی می‌شود و فرونشاندن شهوت از طریق امر الهی و ازدواج، بر سلوک عرفانی انسان، تأثیر بسزایی دارد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۶؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۵۱۷.</ref>
==جوانان در دوران پهلوی==
امام‌خمینی با نوشتن پندها و نصایح برای فرزند جوان خود [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۲۶ و ۲۰/۱۵۴.</ref> و نیز نگارش نامه‌های اخلاقی و عرفانی برای عروس خود [[سیده فاطمه طباطبایی]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۲.</ref> به ارشاد و ایجاد ارتباط صمیمی‌تر با آنان می‌پرداخت و آنان را به دوری از خودپسندی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref> عشق به کمال مطلق و کسب علم،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۳.</ref> توجه به [[اعمال صالح]] و انجام واجبات،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref> [[تدبر در قرآن]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۶.</ref> استفاده از جوانی و اصلاح خود در این دوران<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۶.</ref> و خدمت بدون انتظار از مردم<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۷.</ref> دعوت می‌کرد. {{ببینید|متن=ببینید|سیداحمد خمینی|سیده فاطمه طباطبایی}}
امام‌خمینی از آغاز مبارزه با رژیم پهلوی به دسیسه‌های استعمار در انحراف جوانان اشاره داشت و همواره نقشه‌های شوم آنان را در ترویج مراکز [[فساد]] و [[فحشا]] برملا و اهداف پنهان این جریان را بازگو می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۵۳ و ۳/۳۰۶.</ref> ایشان بر این نکته تأکید داشت که [[پهلوی|پهلوی‌ها]] به اسم آزادی و تمدن و پیشرفت، تنها به دنبال آزادی غربی و آزادی [[استعمار|استعماری]] به معنای فساد و فحشا بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۶۴.</ref> که در حقیقت خود سلب آزادی از انسان و موجب عقب‌ماندگی جوانان و کشور بود؛ زیرا جوانان ذخیره‌های انسانی هر مملکت‌اند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۵۵.</ref> [[امام‌خمینی]] نابودی نیروی علمی و انسانی کشور،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۳۷۱، ۵۰۶ و ۶/۱۰۳ ـ ۱۰۴.</ref> فلج‌کردن افکار جوانان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۴ ـ ۹۵ و ۳۹۴.</ref>، ایجاد بی‌خبری و بی‌تفاوتی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۲۶۲ ـ ۲۶۳ و ۱۰/۱۹ ـ ۲۰.</ref>، بدبینی به افکار خودی و مملکت خویش<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۸۰ و ۲۱/۴۳۴ ـ ۴۳۵.</ref>، جدایی از مذهب و روحانیت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۱۱ ـ ۵۱۲ و ۱۰/۸۲.</ref> و کوچک جلوه‌دادن اسلام و روحانیت نزد جوانان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۷۱ ـ ۱۷۲.</ref> را نتیجه اجرای سیاست‌های غلط رژیم پهلوی می‌دانست. همچنین ایشان از برخورد خشن و سرشار از آزار و اذیت و شکنجه رژیم پهلوی با جوانان متدین و آگاه حوزه و دانشگاه یاد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۷۲، ۱۰۰ و ۱۱۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|دانشجویان}}
 
==نقش جوانان در انقلاب اسلامی==
== تعلیم و تربیت جوانان ==
جوانان در طول نهضت اسلامی همواره یکی از ارکان مهم حرکت انقلاب به سرمنزل مقصود بودند. هرچند برنامه اساسی رژیم پهلوی این بود که فرصت فکرکردن را از آنان بگیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۲۰.</ref>، نهضت امام‌خمینی موجب آگاهی و بیداری جوانان شد و هویت واقعی و اسلامی آنان را بازگرداند و از حالت خودباختگی خارج کرد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۱۵۱.</ref> امام‌خمینی نیز بر همین اساس نقش ویژه‌ای برای جوانان در پیروزی انقلاب قائل بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۸۸.</ref> و معتقد بود به واسطه زحمت جوانان است که انقلاب به مرحله پیروزی رسید<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶.</ref>
با توجه به نیازهای جوانان و توانمندی‌های آنان در عرصه‌های مختلف، توجه و پاسخگویی صحیح به آنان و هدایت و حمایت این نسل لازم و ضروری است. امام‌خمینی تربیت صحیح جوانان را مایه نجات کشور می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۰۱–۴۰۲.</ref> و با تأکید بر نقش توأمان تعلیم و تربیت {{ببینید|متن=ببینید|تربیت}} و آموزش و پرورش {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} به مسئولان و دست‌اندرکاران سفارش می‌کرد به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی، اعتقادی، علمی و هنری جوانان را فراهم سازند و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزش‌ها و نوآوری‌ها همراهی کنند و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳ و ۲۱/۹۶.</ref> ایشان به عوامل متعدد و مؤثر بر تربیت جوانان ازجمله خانواده که آن را مبنای جامعه می‌دانست،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۸۰.</ref> مدرسه که وظیفه‌اش انسان‌سازی است<ref>۱۸/۳۳۸.</ref> و محیط اجتماعی، رادیو، تلویزیون و رسانه‌های جمعی به عنوان دانشگاه عمومی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۵۴ و ۱۲/۳۲۶.</ref> اشاره می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز حکومت نوپای جمهوری اسلامی به جوانان اعتماد کرد و اوایل انقلاب جوانان عهده‌دار تشکیل و اداره نهاد‌های انقلابی مانند سپاه پاسداران و جهاد سازندگی و مانند آن شدند<ref>الویری،خاطرات، ۸۲ ـ ۸۳.</ref> این امر در دفاع از کشور نیز به‌خوبی خود را نشان داد. در [[جنگ تحمیلی]]، جوانان یاوران اصلی امام‌خمینی و انقلاب بودند و با فرمان ایشان به سوی جبهه‌ها رفتند و هشت سال جنگ تحمیلی را اداره کردند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۰۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|جنگ تحمیلی}} امام‌خمینی گرچه در زمان دفاع مقدس دوران کهنسالی را سپری می‌کرد، با شناخت درستی که از جوانان داشت، به آنان اعتماد می‌کرد و آنان را مخاطب اصلی حرکت خود قرار داده بود. ایشان با سخنان و پیام‌های خود جوانان را متحول ساخت و روح شهادت‌طلبی را در آنان زنده کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۷۸.</ref>
امام‌خمینی خانواده را مرکز تربیت دینی و اخلاقی فرزندان معرفی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۹۳.</ref> و نقش خانواده را بسیار حساس می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|خانواده}} و از مادران می‌خواست با تکیه بر فضایل اخلاقی، برای آینده مملکت، جوانانی نیرومند تربیت کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۲۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|مادر}} همچنین وظیفه نظام آموزشی کشور را امری خطیر و همانند وظایف پیامبران (ع) و آن را به مثابه کارخانه آدم‌سازی می‌دانست که افرادی را تربیت می‌کنند که مقدرات آینده مملکت به دست آنان خواهد افتاد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۴۶۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} عامل دیگر در تربیت جوانان را رادیو، تلویزیون و مطبوعات می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۴۵ و ۱۳/۱۵۸.</ref> و باور داشت رسانه‌ها باید نقش مربی را در کشور ایفا کنند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref> جوانان را مستقل و دارای اراده و تصمیم بار آورند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۶.</ref> و با نشان‌دادن برنامه‌های آموزنده، آنان را به سوی خدمت به کشور سوق دهند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|رادیو|تلویزیون|مطبوعات}}
امام‌خمینی [[شجاعت]] و [[شهامت]]، [[ایمان]] و [[اخلاص]]، روح شهادت‌طلبی، مجاهدت و پایداری را از صفات ممتاز جوانان [[رزمنده]] بر می‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۶۰؛ ۱۵/۳۹۵ و ۱۸/۱۴۴.</ref> ایشان تحول معنوی جوانان را که در مدت کوتاهی آنان را از مراکز غفلت به میدان مبارزه کشاند، تحولی معجزه‌آسا و برخاسته از [[امداد غیبی]] و الطاف الهی دانسته‌<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۹۰ ـ ۹۱ و ۳۶۶.</ref> و اهمیت این تحول روحی را به مراتب مهم‌تر از تحول حکومت در ایران می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۱.</ref> و این دگرگونی عرفانی را چنین تعبیر می‌کرد که جوانان کشور راه صدساله را یک‌شبه پیمودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۳۰۴.</ref> ایشان بر به‌کارگیری نیروی متعهد و جوان و مستقل، تأکید می‌کرد و حضور آنان را مایه حراست از دستاوردهای انقلاب و دفع بیگانگان و حفظ امنیت ملی و عامل بازدارنده از تهاجم بیگانگان بر می‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۵۵؛ ۱۴/۲۸۵ و ۱۵/۳۸۶ ـ ۳۸۷.</ref> و همواره قدردان زحمات قشر جوان در پیش و پس از انقلاب اسلامی و طی هشت سال [[دفاع مقدس]] بود و جوانان مجاهد عصر خود را بی‌نظیر می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۵۱.</ref>
 
==پندها و هشدارها==
== جوانان در دوران پهلوی ==
از توصیه‌های امام‌خمینی به مسئولان نظام، کمک و هموارکردن راه‌های رشد و بالندگی جوانان بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶۲.</ref> ایشان در پیامی به مسئولان، جوانان را اماناتی خواند که امید ملت و اسلام‌اند و باید تحت تربیت صحیح اسلامی قرار بگیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۱۸.</ref> امام‌خمینی معتقد بود دست‌اندرکاران امور جوانان باید از افرادی صالح انتخاب شوند تا بتوانند روح توانایی و استقلال را در جوانان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۰۶ ـ ۳۰۷ و ۴/۳۱.</ref> ایشان لزوم برنامه‌ریزی تحصیلی و فرهنگی جوانان را در بارورشدن و شکوفایی استعداد آنان ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷.</ref> و باور داشت این کار می‌تواند علاوه بر روشنی چراغ علم و تقوا در جوانان، آنان را به متخصصان متعهد تبدیل کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref>
امام‌خمینی از آغاز مبارزه با رژیم پهلوی به دسیسه‌های استعمار در انحراف جوانان اشاره داشت و همواره نقشه‌های شوم آنان را در ترویج مراکز [[فساد]] و [[فحشا]] برملا و اهداف پنهان این جریان را بازگو می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۵۳ و ۳/۳۰۶.</ref> ایشان بر این نکته تأکید داشت که [[پهلوی]]‌ها به اسم آزادی و تمدن و پیشرفت، تنها به دنبال آزادی غربی و آزادی [[استعمار|استعماری]] به معنای فساد و فحشا بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۶۴.</ref> که در حقیقت خود سلب آزادی از انسان و موجب عقب‌ماندگی جوانان و کشور بود؛ زیرا جوانان ذخیره‌های انسانی هر مملکت‌اند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۵۵.</ref> [[امام‌خمینی]] نابودی نیروی علمی و انسانی کشور،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۳۷۱، ۵۰۶ و ۶/۱۰۳–۱۰۴.</ref> فلج‌کردن افکار جوانان،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۴–۹۵ و ۳۹۴.</ref> ایجاد بی‌خبری و بی‌تفاوتی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۲۶۲–۲۶۳ و ۱۰/۱۹–۲۰.</ref> بدبینی به افکار خودی و مملکت خویش،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۸۰ و ۲۱/۴۳۴–۴۳۵.</ref> جدایی از مذهب و روحانیت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۱۱–۵۱۲ و ۱۰/۸۲.</ref> و کوچک جلوه‌دادن اسلام و روحانیت نزد جوانان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۷۱–۱۷۲.</ref> را نتیجه اجرای سیاست‌های غلط رژیم پهلوی می‌دانست. همچنین ایشان از برخورد خشن و سرشار از آزار و اذیت و شکنجه رژیم پهلوی با جوانان متدین و آگاه حوزه و دانشگاه یاد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۷۲، ۱۰۰ و ۱۱۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|دانشجویان}}
امام‌خمینی توصیه‌های فراوانی نیز به جوانان می‌کرد؛ ایشان با بیان بهره‌مندی از نعمت جوانی و توانایی‌های آن، جوانان را به بنیادی‌ترین وظیفه و مهم‌ترین آرمان [[انبیای الهی]] که اصلاح نفس است، دعوت و همواره تأکید می‌کرد با زوال جوانی، [[رذایل اخلاقی]] ریشه می‌دواند و [[جهاد با نفس]] مشکل می‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۰.</ref> ایشان به جوانان توصیه می‌کرد فرصت گرانبهای جوانی را غنیمت بشمارند و خود را اصلاح کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴ ـ ۵.</ref> و در شکوفایی معنوی خود بکوشند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۵۱۱ و ۲۰/۱۵۶، ۴۳۷.</ref>
 
در دیدگاه امام‌خمینی تهذیب نفس و توجه به خویشتن در مراحل مختلف زندگی ـ به‌ویژه روزگار جوانی ـ چنان با اهمیت بود که ایشان همواره جوانان را از غفلت از آن برحذر می‌داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۴.</ref> و بر این نکته تأکید می‌کرد که جوانان باید به این حقیقت آگاه شوند هر قدر بر خود مسلط شوند، به همان میزان بر عوامل محیطی و جهان تسلط پیدا خواهند کرد و از این طریق می‌توانند زمینه سعادت خود را فراهم کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۰۰ ـ ۳۰۱ و ۹/۴ ـ ۵.</ref> امام‌خمینی علاوه بر تأکید بر پرورش روح به پرورش تن و سلامت جسم جوانان نیز اهمیت می‌داد. ایشان ضمن ستایش از جوانان ورزشکار و افتخار به آنان، تقویت توأمان روح و جسم برای رسیدن به خصلت‌های پهلوانی را ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۵۴۱.</ref>
== نقش جوانان در انقلاب اسلامی ==
امام‌خمینی به جوانان روحانی و دانشگاهی توصیه می‌کرد با کمال جدیت به تحصیل بپردازند؛ زیرا اگر طلاب علوم دینی از تحصیل باز مانند، آثار دیانت محو می‌شود و اگر جوانان دانشگاهی در رشته‌های علمی متخصص نشوند، موجب وابستگی به اجانب و استعمار خواهد شد و کشور را هر چه بیشتر به عقب می‌راند؛ بنابراین ایشان از جوانان می‌خواست با مجهزشدن به سلاح علم و دین با تفکرات استعماری مبارزه کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۶ ـ ۳۲۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|طلاب|دانشجویان}}
جوانان در طول نهضت اسلامی همواره یکی از ارکان مهم حرکت انقلاب به سرمنزل مقصود بودند. هرچند برنامه اساسی رژیم پهلوی این بود که فرصت فکرکردن را از آنان بگیرند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۲۰.</ref> نهضت امام‌خمینی موجب آگاهی و بیداری جوانان شد و هویت واقعی و اسلامی آنان را بازگرداند و از حالت خودباختگی خارج کرد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۱۵۱.</ref> امام‌خمینی نیز بر همین اساس نقش ویژه‌ای برای جوانان در پیروزی انقلاب قائل بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۸۸.</ref> و معتقد بود به واسطه زحمت جوانان است که انقلاب به مرحله پیروزی رسید<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶.</ref>
امام‌خمینی ریشه موفقیت جوانان در عرصه‌های فردی و اجتماعی و سیاسی را شناخت درست اسلام و ایمان به خدا می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۴۶ ـ ۴۴۷.</ref> و در این راستا با استفاده از سخنان اهل بیت(ع)<ref>کلینی، الکافی، ۲/۶۰۳.</ref> جوانان را به قرائت قرآن و انس با آن دعوت می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹.</ref> ایشان همچنین سفارش می‌کرد جوانان با منطق شیوای قرآن و اصول مقدس اسلام آشنا شوند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۳۷ ـ ۴۳۸.</ref> و به انبیای بزرگ و پایه‌گذاران [[عدالت]] و آزادی از[[ابراهیم خلیل(ع)]] تا رسول خاتم(ص) و طرز تفکر آنان در امور معنوی و توحیدی تا تنظیم جامعه و حکومت، شناخت پیدا کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۲۲۲ ـ ۲۲۳.</ref> و در این امر با هوشیاری رفتار کنند تا در دام مدعیان بی‌اطلاع که دست به تفاسیر انحرافی و برداشت‌های شخصی و جاهلانه می‌زنند، نیفتند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۳ و ۱۵/۲۴۶ ـ ۲۴۷.</ref> امام‌خمینی از سر ارادت و علاقه به جوانان همواره سفارش می‌کرد در این مسیر از وجود روحانیان و علمای متعهد اسلام استفاده کنند و هیچ‌گاه و تحت هیچ شرایطی خود را بی‌نیاز از هدایت و همکاری آنان ندانند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۶۳ و ۲۱/۹۶ ـ ۹۷.</ref>؛ همان‌گونه که به روحانیان توصیه می‌کرد با جوانان با روی گشاده و آغوش باز برخورد کنند و با محبت و دوستی راه راست اسلامی را به آنان نشان دهند و عواطف و احساسات معنوی و عرفانی آنان را نادیده نگیرند و با لغزش‌های فکری آنان پدرانه و با عطوفت و گذشت برخورد کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۹۸ ـ ۹۹.</ref> ایشان در نامه‌ای به [[مرتضی مطهری]] در سال ۱۳۴۷ به وی تاکید کرد با توجه ارتباطی که وی با نسل جوان نیازمند هدایت دارد، تلاش کند آنان را از منجلاب موجود نجات دهد و با زبان خود معنویات را به آنان بفهماند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۵۸۹.</ref>
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز حکومت نوپای جمهوری اسلامی به جوانان اعتماد کرد و اوایل انقلاب جوانان عهده‌دار تشکیل و اداره نهادهای انقلابی مانند سپاه پاسداران و جهاد سازندگی و مانند آن شدند<ref>الویری، خاطرات، ۸۲–۸۳.</ref> این امر در دفاع از کشور نیز به‌خوبی خود را نشان داد. در [[جنگ تحمیلی]]، جوانان یاوران اصلی امام‌خمینی و انقلاب بودند و با فرمان ایشان به سوی جبهه‌ها رفتند و هشت سال جنگ تحمیلی را اداره کردند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۰۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|جنگ تحمیلی}} امام‌خمینی گرچه در زمان دفاع مقدس دوران کهنسالی را سپری می‌کرد، با شناخت درستی که از جوانان داشت، به آنان اعتماد می‌کرد و آنان را مخاطب اصلی حرکت خود قرار داده بود. ایشان با سخنان و پیام‌های خود جوانان را متحول ساخت و روح شهادت‌طلبی را در آنان زنده کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۷۸.</ref>
در نگاه امام‌خمینی نسل جوان باید پس از آگاهی و شناخت تعالیم حیات‌بخش اسلام و عمل به آن، دست به تبلیغ اسلام بزنند و مسلمانان را آگاه کنند و اسلام عدالت‌پرور را به دنیا معرفی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۵۵، ۲۸۸، ۳۴۶ و ۳/۱۱۴.</ref> ایشان به جوانان سفارش می‌کرد با حفظ وحدت و یکپارچگی، در صحنه حاضر شوند و شجاعانه در برابر انحراف‌ها قیام کنند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت را حفظ کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳۱.</ref> و همواره با هوشیاری و اراده قوی توطئه‌ها را خنثی سازند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۹ ـ ۳۰.</ref> ایشان از انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان در دبیرستان‌ها می‌خواست تا به گروه‌های مخالف با اسلام و غیر متعهد به موازین اسلامی، اجازه حضور در میان خود را ندهند و پیش از ورود افراد به انجمن‌ها، سوابق شخصی و خانوادگی آنان را بررسی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۴۲ ـ ۲۴۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|انجمن‌های اسلامی}}
امام‌خمینی [[شجاعت]] و [[شهامت]]، [[ایمان]] و [[اخلاص]]، روح شهادت‌طلبی، مجاهدت و پایداری را از صفات ممتاز جوانان [[رزمنده]] برمی‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۶۰؛ ۱۵/۳۹۵ و ۱۸/۱۴۴.</ref> ایشان تحول معنوی جوانان را که در مدت کوتاهی آنان را از مراکز غفلت به میدان مبارزه کشاند، تحولی معجزه‌آسا و برخاسته از [[امداد غیبی]] و الطاف الهی دانسته‌<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۹۰–۹۱ و ۳۶۶.</ref> و اهمیت این تحول روحی را به مراتب مهم‌تر از تحول حکومت در ایران می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۱.</ref> و این دگرگونی عرفانی را چنین تعبیر می‌کرد که جوانان کشور راه صدساله را یک‌شبه پیمودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۳۰۴.</ref> ایشان بر به‌کارگیری نیروی متعهد و جوان و مستقل، تأکید می‌کرد و حضور آنان را مایه حراست از دستاوردهای انقلاب و دفع بیگانگان و حفظ امنیت ملی و عامل بازدارنده از تهاجم بیگانگان برمی‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۵۵؛ ۱۴/۲۸۵ و ۱۵/۳۸۶–۳۸۷.</ref> و همواره قدردان زحمات قشر جوان در پیش و پس از انقلاب اسلامی و طی هشت سال [[دفاع مقدس]] بود و جوانان مجاهد عصر خود را بی‌نظیر می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۵۱.</ref>
==پانویس==
 
{{پانویس}}
== پندها و هشدارها ==
==منابع==
از توصیه‌های امام‌خمینی به مسئولان نظام، کمک و هموارکردن راه‌های رشد و بالندگی جوانان بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶۲.</ref> ایشان در پیامی به مسئولان، جوانان را اماناتی خواند که امید ملت و اسلام‌اند و باید تحت تربیت صحیح اسلامی قرار بگیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۱۸.</ref> امام‌خمینی معتقد بود دست‌اندرکاران امور جوانان باید از افرادی صالح انتخاب شوند تا بتوانند روح توانایی و استقلال را در جوانان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۰۶–۳۰۷ و ۴/۳۱.</ref> ایشان لزوم برنامه‌ریزی تحصیلی و فرهنگی جوانان را در بارورشدن و شکوفایی استعداد آنان ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷.</ref> و باور داشت این کار می‌تواند علاوه بر روشنی چراغ علم و تقوا در جوانان، آنان را به متخصصان متعهد تبدیل کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷–۱۳۸.</ref>
امام‌خمینی توصیه‌های فراوانی نیز به جوانان می‌کرد؛ ایشان با بیان بهره‌مندی از نعمت جوانی و توانایی‌های آن، جوانان را به بنیادی‌ترین وظیفه و مهم‌ترین آرمان [[انبیای الهی]] که اصلاح نفس است، دعوت و همواره تأکید می‌کرد با زوال جوانی، [[رذایل اخلاقی]] ریشه می‌دواند و [[جهاد با نفس]] مشکل می‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۰.</ref> ایشان به جوانان توصیه می‌کرد فرصت گرانبهای جوانی را غنیمت بشمارند و خود را اصلاح کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴–۵.</ref> و در شکوفایی معنوی خود بکوشند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۵۱۱ و ۲۰/۱۵۶، ۴۳۷.</ref>
در دیدگاه امام‌خمینی تهذیب نفس و توجه به خویشتن در مراحل مختلف زندگی ـ به‌ویژه روزگار جوانی ـ چنان با اهمیت بود که ایشان همواره جوانان را از غفلت از آن برحذر می‌داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۴.</ref> و بر این نکته تأکید می‌کرد که جوانان باید به این حقیقت آگاه شوند هر قدر بر خود مسلط شوند، به همان میزان بر عوامل محیطی و جهان تسلط پیدا خواهند کرد و از این طریق می‌توانند زمینه سعادت خود را فراهم کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۰۰–۳۰۱ و ۹/۴–۵.</ref> امام‌خمینی علاوه بر تأکید بر پرورش روح به پرورش تن و سلامت جسم جوانان نیز اهمیت می‌داد. ایشان ضمن ستایش از جوانان ورزشکار و افتخار به آنان، تقویت توأمان روح و جسم برای رسیدن به خصلت‌های پهلوانی را ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۵۴۱.</ref>
امام‌خمینی به جوانان روحانی و دانشگاهی توصیه می‌کرد با کمال جدیت به تحصیل بپردازند؛ زیرا اگر طلاب علوم دینی از تحصیل بازمانند، آثار دیانت محو می‌شود و اگر جوانان دانشگاهی در رشته‌های علمی متخصص نشوند، موجب وابستگی به اجانب و استعمار خواهد شد و کشور را هر چه بیشتر به عقب می‌راند؛ بنابراین ایشان از جوانان می‌خواست با مجهزشدن به سلاح علم و دین با تفکرات استعماری مبارزه کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۶–۳۲۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|طلاب|دانشجویان}}
امام‌خمینی ریشه موفقیت جوانان در عرصه‌های فردی و اجتماعی و سیاسی را شناخت درست اسلام و ایمان به خدا می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۴۶–۴۴۷.</ref> و در این راستا با استفاده از سخنان اهل بیت (ع)<ref>کلینی، الکافی، ۲/۶۰۳.</ref> جوانان را به قرائت قرآن و انس با آن دعوت می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹.</ref> ایشان همچنین سفارش می‌کرد جوانان با منطق شیوای قرآن و اصول مقدس اسلام آشنا شوند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۳۷–۴۳۸.</ref> و به انبیای بزرگ و پایه‌گذاران [[عدالت]] و آزادی از[[ابراهیم خلیل(ع)]] تا رسول خاتم (ص) و طرز تفکر آنان در امور معنوی و توحیدی تا تنظیم جامعه و حکومت، شناخت پیدا کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۲۲۲–۲۲۳.</ref> و در این امر با هوشیاری رفتار کنند تا در دام مدعیان بی‌اطلاع که دست به تفاسیر انحرافی و برداشت‌های شخصی و جاهلانه می‌زنند، نیفتند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۳ و ۱۵/۲۴۶–۲۴۷.</ref> امام‌خمینی از سر ارادت و علاقه به جوانان همواره سفارش می‌کرد در این مسیر از وجود روحانیان و علمای متعهد اسلام استفاده کنند و هیچ‌گاه و تحت هیچ شرایطی خود را بی‌نیاز از هدایت و همکاری آنان ندانند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۶۳ و ۲۱/۹۶–۹۷.</ref>؛ همان‌گونه که به روحانیان توصیه می‌کرد با جوانان با روی گشاده و آغوش باز برخورد کنند و با محبت و دوستی راه راست اسلامی را به آنان نشان دهند و عواطف و احساسات معنوی و عرفانی آنان را نادیده نگیرند و با لغزش‌های فکری آنان پدرانه و با عطوفت و گذشت برخورد کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۹۸–۹۹.</ref> ایشان در نامه‌ای به [[مرتضی مطهری]] در سال ۱۳۴۷ به وی تأکید کرد با توجه ارتباطی که وی با نسل جوان نیازمند هدایت دارد، تلاش کند آنان را از منجلاب موجود نجات دهد و با زبان خود معنویات را به آنان بفهماند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۵۸۹.</ref>
در نگاه امام‌خمینی نسل جوان باید پس از آگاهی و شناخت تعالیم حیات‌بخش اسلام و عمل به آن، دست به تبلیغ اسلام بزنند و مسلمانان را آگاه کنند و اسلام عدالت‌پرور را به دنیا معرفی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۵۵، ۲۸۸، ۳۴۶ و ۳/۱۱۴.</ref> ایشان به جوانان سفارش می‌کرد با حفظ وحدت و یکپارچگی، در صحنه حاضر شوند و شجاعانه در برابر انحراف‌ها قیام کنند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت را حفظ کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳۱.</ref> و همواره با هوشیاری و اراده قوی توطئه‌ها را خنثی سازند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۹–۳۰.</ref> ایشان از انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان در دبیرستان‌ها می‌خواست تا به گروه‌های مخالف با اسلام و غیرمتعهد به موازین اسلامی، اجازه حضور در میان خود را ندهند و پیش از ورود افراد به انجمن‌ها، سوابق شخصی و خانوادگی آنان را بررسی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۴۲–۲۴۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|انجمن‌های اسلامی}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
قرآن کریم.
قرآن کریم.
ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
ابن‌حجر عسقلانی، احمد‌بن‌علی، الاصابۀ فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵.
ابن‌حجر عسقلانی، احمدبن‌علی، الاصابهٔ فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵.
احمدی، احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، اصفهان، مشعل، چاپ دهم، ۱۳۷۵ش.
احمدی، احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، اصفهان، مشعل، چاپ دهم، ۱۳۷۵ش.
الویری، مرتضی، خاطرات مرتضی الویری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
الویری، مرتضی، خاطرات مرتضی الویری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
خط ۴۹: خط ۵۹:
پهلوان، منوچهر، جامعه‌شناسی جوانان، بابل، انتشارات دانشگاه آزاد بابل، ۱۳۹۲ش.
پهلوان، منوچهر، جامعه‌شناسی جوانان، بابل، انتشارات دانشگاه آزاد بابل، ۱۳۹۲ش.
درویل، لئونورام. تی، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ترجمه مهدی پرتوی، تهران، بهزاد، ۱۳۷۲ش.
درویل، لئونورام. تی، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ترجمه مهدی پرتوی، تهران، بهزاد، ۱۳۷۲ش.
دیلمی، حسن‌بن‌محمد، اعلام الدین فی صفات المؤمنین، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
دیلمی، حسن‌بن‌محمد، اعلام الدین فی صفات المؤمنین، قم، مؤسسه آل‌البیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
روسو، ژان ژاک، امیل، ترجمه غلامحسین زیرک‌زاده، تهران، ناهید، ۱۳۸۰ش.
روسو، ژان ژاک، امیل، ترجمه غلامحسین زیرک‌زاده، تهران، ناهید، ۱۳۸۰ش.
ساروخانی، باقر، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، مجله دانشکده، تهران، شماره ۳، ۱۳۵۴ش.
ساروخانی، باقر، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، مجله دانشکده، تهران، شماره ۳، ۱۳۵۴ش.
خط ۶۱: خط ۷۱:
کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
متقی هندی، علاءالدین، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، تصحیح بکری حیانی و صفوة السقاء، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق.
متقی هندی، علاءالدین، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، تصحیح بکری حیانی و صفوة السقاء، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق.
مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار (ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
مطهری، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ش.
مطهری، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ش.
موریس، دبس، مراحل تربیت، ترجمه علی‌محمد کاردان، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۵ش.
موریس، دبس، مراحل تربیت، ترجمه علی‌محمد کاردان، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۵ش.
نهج البلاغه، ترجمه سیدجمال‌الدین دین‌پرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.'''جوان'''، هویت و مسئولیت‌های جوانان و نقش آنان در [[انقلاب اسلامی]].
نهج البلاغه، ترجمه سیدجمال‌الدین دین‌پرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.'''جوان'''، هویت و مسئولیت‌های جوانان و نقش آنان در [[انقلاب اسلامی]].
==مفهوم‌شناسی==
 
در اصطلاح جامعه‌شناختی به گروه سنی ۱۸ ـ ۲۴ ساله جوان گفته می‌شود. در این زمان تغییرات جسمانی پایان می‌پذیرد و رفتارهای هنجاری و اجتماعی فرد شکل می‌گیرد<ref>ساروخانی، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، ۲۰ ـ ۲۱.</ref> این مرحله از زندگی با وقایع هنجاری مانند [[ازدواج]]، اشتغال و فرزندآوری تعریف می‌شود<ref>پهلوان، جامعه‌شناسی جوانان، ۴.</ref> برخی گفته‌اند جوانی از منظر روانشناسی مرحله‌ای است که انسان در پی شکل‌گرفتن شخصیتش در برابر اجتماع، احساس مسئولیت می‌کند و این دوره از سیزده‌سالگی آغاز می‌شود و تا ۲۵سالگی ادامه می‌یابد<ref>هاشمیان، تحقیقی درباره مسائل جوانان، ۱۳۶ ـ ۱۳۷.</ref> [[قرآن]] نیز جوانی را مقطعی از دوران زندگی می‌داند که انسان در آن پس از ضعف و ناتوانی دوران کودکی و نوجوانی، به «توانایی» می‌رسد<ref>روم، ۵۴.</ref> آیات الهی جوانی را دوره‌ای معرفی می‌کنند که در آن، انسان علاوه بر توانایی جسمانی به تکامل عقلانی رسیده است<ref>غافر، ۶۷؛ حج، ۵؛ انعام، ۱۵۲؛ اسرا، ۳۴.</ref>
== مفهوم‌شناسی ==
در آغاز دوران جوانی عدم اطمینان نسبت به نقش خود، فرد را زودرنج، دودل و بی‌ثبات می‌سازد و به‌سرعت جنبه انفعالی و عاطفی شخصیت او گسترش می‌یابد<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۳۲.</ref> او در پی کشف هویت و بازسازی کل شخصیت خود است<ref>شعاری‌نژاد، روان‌شناسی رشد، ۶۰۰.</ref> حتی مخالفت با [[والدین]] و [[عصیان]] در برابر اندیشه و دخالت‌های دیگران، برای تثبیت هویت و جداکردن خویش از سایرین است<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۴۰.</ref> دوران جوانی فصل الگوگیری و قهرمان‌پرستی است<ref>درویل، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ۲۱۴.</ref> در این زمان شخص در پی یافتن الگوی مورد پسندش و مقایسه خود با اوست و می‌خواهد خود را به شکل الگوی مورد نظرش درآورد<ref>روسو، امیل، ۲۶۴.</ref> جوان اگر این دوره را به‌خوبی و با رشد شخصیت پشت سر گذارد، دارای ویژگی‌هایی از قبیل احساس اطمینان و استقلال و امید، و مسئولیت‌پذیر و دوستدار فضایل می‌گردد<ref>شریعتمداری، روانشناسی تربیتی، ۵۱۴ ـ ۵۱۵.</ref> و در صورتی که به نیازها و انتظارهای جوان پاسخ مناسب داده نشود، دچار [[بحران هویت]] خواهد شد<ref>شریعتمداری، جامعه و تعلیم و تربیت، ۱۵۴ ـ ۱۵۵.</ref>
در اصطلاح جامعه‌شناختی به گروه سنی ۱۸–۲۴ ساله جوان گفته می‌شود. در این زمان تغییرات جسمانی پایان می‌پذیرد و رفتارهای هنجاری و اجتماعی فرد شکل می‌گیرد<ref>ساروخانی، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، ۲۰–۲۱.</ref> این مرحله از زندگی با وقایع هنجاری مانند [[ازدواج]]، اشتغال و فرزندآوری تعریف می‌شود<ref>پهلوان، جامعه‌شناسی جوانان، ۴.</ref> برخی گفته‌اند جوانی از منظر روان‌شناسی مرحله‌ای است که انسان در پی شکل‌گرفتن شخصیتش در برابر اجتماع، احساس مسئولیت می‌کند و این دوره از سیزده‌سالگی آغاز می‌شود و تا ۲۵سالگی ادامه می‌یابد<ref>هاشمیان، تحقیقی دربارهٔ مسائل جوانان، ۱۳۶–۱۳۷.</ref> [[قرآن]] نیز جوانی را مقطعی از دوران زندگی می‌داند که انسان در آن پس از ضعف و ناتوانی دوران کودکی و نوجوانی، به «توانایی» می‌رسد<ref>روم، ۵۴.</ref> آیات الهی جوانی را دوره‌ای معرفی می‌کنند که در آن، انسان علاوه بر توانایی جسمانی به تکامل عقلانی رسیده‌است<ref>غافر، ۶۷؛ حج، ۵؛ انعام، ۱۵۲؛ اسرا، ۳۴.</ref>
==جوان در قرآن و روایات==
در آغاز دوران جوانی عدم اطمینان نسبت به نقش خود، فرد را زودرنج، دودل و بی‌ثبات می‌سازد و به‌سرعت جنبه انفعالی و عاطفی شخصیت او گسترش می‌یابد<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۳۲.</ref> او در پی کشف هویت و بازسازی کل شخصیت خود است<ref>شعاری‌نژاد، روان‌شناسی رشد، ۶۰۰.</ref> حتی مخالفت با [[والدین]] و [[عصیان]] در برابر اندیشه و دخالت‌های دیگران، برای تثبیت هویت و جداکردن خویش از سایرین است<ref>احمدی، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، ۴۰.</ref> دوران جوانی فصل الگوگیری و قهرمان‌پرستی است<ref>درویل، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ۲۱۴.</ref> در این زمان شخص در پی یافتن الگوی مورد پسندش و مقایسه خود با اوست و می‌خواهد خود را به شکل الگوی مورد نظرش درآورد<ref>روسو، امیل، ۲۶۴.</ref> جوان اگر این دوره را به‌خوبی و با رشد شخصیت پشت سر گذارد، دارای ویژگی‌هایی از قبیل احساس اطمینان و استقلال و امید، و مسئولیت‌پذیر و دوستدار فضایل می‌گردد<ref>شریعتمداری، روان‌شناسی تربیتی، ۵۱۴–۵۱۵.</ref> و در صورتی که به نیازها و انتظارهای جوان پاسخ مناسب داده نشود، دچار [[بحران هویت]] خواهد شد<ref>شریعتمداری، جامعه و تعلیم و تربیت، ۱۵۴–۱۵۵.</ref>
در قرآن کریم به مسئله جوان توجه شده است. بیان پندهای [[لقمان(ع)|لقمان]] به فرزندش یکی از این نمونه‌هاست<ref>لقمان، ۱۳.</ref> در قرآن، جوانْ عدالت‌طلب و حامی [[مظلومان]] است؛ برای نمونه [[حضرت موسی(ع)]] جوانی با این ویژگی‌ها معرفی شده است<ref>قصص، ۱۵ و ۲۳ ـ ۲۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۶/۱۸ ـ ۲۲.</ref> و [[اصحاب کهف]] جوانانی شمرده شده‌اند که به پروردگارشان ایمان آوردند و حق‌طلب بودند<ref>کهف، ۱۳.</ref> که در برخی [[روایات]] به جوانمردی آنان در ایمان‌آوردن اشاره شده است<ref>کلینی، الکافی، ۸/۳۹۵.</ref> در جای دیگر[[اسماعیل(ع)]] جوانی معرفی می‌شود که در [[اطاعت امر خدا]] حاضر است جان خود را فدا کند<ref>صافات، ۱۰۲.</ref> و از جوانی به نام [[ابراهیم(ع)]] نام برده می‌شود که از مخالفت با بت‌ها سخن می‌گوید<ref>انبیاء، ۶۰.</ref> در روایات دوره جوانی بهترین زمان برای کسب معارف اخلاقی و معنوی است. خداوند به عبادت‌پیشه‌بودن جوانان نزد [[فرشته|فرشتگان]] افتخار می‌کند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و [[پیامبر(ص)]] خاطرنشان می‌کند انسانی که جوانی‌اش را در [[عبادت]] و بندگی خدا سپری کند، در پیری به وی دانش و حکمت داده می‌شود<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۲۹۶.</ref> در برخی روایات آمده است جوان، دارای قلبی پاک و زلال است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۲/۲۸۰.</ref> که با شتاب بیشتری به امور خیر رو می‌آورد<ref>کلینی، الکافی، ۸/۹۳.</ref> و همانند زمینِ کشت‌نشده‌ای است که هرچه در آن کاشته شود می‌پذیرد<ref>نهج البلاغه، ن۳۱، ۴۱۲.</ref>
 
در آموزه‌های تربیتی [[اسلام]] بر احترام و رسیدگی به جوان با توجه به ویژگی‌ها، درک‌ها و نیازهای آنان تأکید شده است<ref>کلینی، الکافی، ۶/۴۶ ـ ۴۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱/۲۲۳ و ۶۵/۴۸.</ref> زندگی پیشوایان دین اسلام شاهد رفتار و برخوردهای شایسته و سازنده با جوانان است<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۸/۱۱۱.</ref> رسول اکرم(ص) در موارد متعددی مشاغل مهم را به جوانان می‌سپرد؛ ازجمله می‌توان به انتخاب [[مصعب‌بن‌عمیر]] برای سامان‌دادن به اوضاع [[مدینه]]<ref>ابن‌حجر، الاصابۀ، ۶/۹۸.</ref> و انتخاب ا[[سامةبن‌زید]] به فرماندهی لشکر برای مقابله با [[روم]]<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱/۷۹ ـ ۸۰.</ref> و [[عتاب‌بن‌اسید]] به عنوان والی مکه<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۳/۴۵۲.</ref> اشاره کرد. رسول اکرم(ص) برتری جوانان پاک‌سیرت را که در بهار جوانی، گوش به فرمان الهی‌اند، بر پیران عابد، همانند برتری پیامبران بر سایر افراد دانسته<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و برترینِ جوانان را کسانی معرفی کرده است که در کارآزمودگی و احتیاط و هوشمندی همانند پیران باشند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> همچنین پیامبر(ص) می‌فرمود آموزش در این دوران همانند حکاکی نقش بر روی سنگ است که باقی خواهد ماند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱/۲۲۲.</ref>
== جوان در قرآن و روایات ==
==جایگاه، ویژگی‌ها و قابلیت‌های جوان==
در قرآن کریم به مسئله جوان توجه شده‌است. بیان پندهای [[لقمان(ع)|لقمان]] به فرزندش یکی از این نمونه‌هاست<ref>لقمان، ۱۳.</ref> در قرآن، جوانْ عدالت‌طلب و حامی [[مظلومان]] است؛ برای نمونه [[حضرت موسی(ع)]] جوانی با این ویژگی‌ها معرفی شده‌است<ref>قصص، ۱۵ و ۲۳–۲۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۶/۱۸–۲۲.</ref> و [[اصحاب کهف]] جوانانی شمرده شده‌اند که به پروردگارشان ایمان آوردند و حق‌طلب بودند<ref>کهف، ۱۳.</ref> که در برخی [[روایات]] به جوانمردی آنان در ایمان‌آوردن اشاره شده‌است<ref>کلینی، الکافی، ۸/۳۹۵.</ref> در جای دیگر[[اسماعیل(ع)]] جوانی معرفی می‌شود که در [[اطاعت امر خدا]] حاضر است جان خود را فدا کند<ref>صافات، ۱۰۲.</ref> و از جوانی به نام [[ابراهیم(ع)]] نام برده می‌شود که از مخالفت با بت‌ها سخن می‌گوید<ref>انبیاء، ۶۰.</ref> در روایات دوره جوانی بهترین زمان برای کسب معارف اخلاقی و معنوی است. خداوند به عبادت‌پیشه‌بودن جوانان نزد [[فرشته|فرشتگان]] افتخار می‌کند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و [[پیامبر(ص)]] خاطرنشان می‌کند انسانی که جوانی‌اش را در [[عبادت]] و بندگی خدا سپری کند، در پیری به وی دانش و حکمت داده می‌شود<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۲۹۶.</ref> در برخی روایات آمده‌است جوان، دارای قلبی پاک و زلال است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۲/۲۸۰.</ref> که با شتاب بیشتری به امور خیر رو می‌آورد<ref>کلینی، الکافی، ۸/۹۳.</ref> و همانند زمینِ کشت‌نشده‌ای است که هرچه در آن کاشته شود می‌پذیرد<ref>نهج البلاغه، ن۳۱، ۴۱۲.</ref>
امام‌خمینی در طول حیات خویش، توجه ویژه‌ای به جوانان می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۲۷۰ و ۱۸/۳۶۶.</ref> ایشان مهم‌ترین نیروی مملکت را جوانان می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۲.</ref> و آرزو داشت مقدرات کشور به دست جوانان افتاده، آنان کشور را اداره کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۵۰.</ref> ایشان رابطه نزدیکی با جوانان داشت و آنان علاقه قلبی زیادی به ایشان داشتند و در دیدارهای خود، از ایشان خواهان دعا حتی برای شهادت بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۹۱.</ref> و یا با نامه خواسته‌ها و مشکلات خود را با ایشان در میان می‌گذاشتند و ایشان نیز به نامه‌های آنان پاسخ می‌داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۵۰۲.</ref> امام‌خمینی برای سخنرانی در جمع جوانان حاضر می‌شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۴۱.</ref>، با آنان به شکل مستقیم دیدار می‌کرد و آنان را برای انجام سازندگی در کشور تشویق می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۵۰.</ref>،
در آموزه‌های تربیتی [[اسلام]] بر احترام و رسیدگی به جوان با توجه به ویژگی‌ها، درک‌ها و نیازهای آنان تأکید شده‌است<ref>کلینی، الکافی، ۶/۴۶–۴۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱/۲۲۳ و ۶۵/۴۸.</ref> زندگی پیشوایان دین اسلام شاهد رفتار و برخوردهای شایسته و سازنده با جوانان است<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۸/۱۱۱.</ref> رسول اکرم (ص) در موارد متعددی مشاغل مهم را به جوانان می‌سپرد؛ ازجمله می‌توان به انتخاب [[مصعب‌بن‌عمیر]] برای سامان‌دادن به اوضاع [[مدینه]]<ref>ابن‌حجر، الاصابهٔ، ۶/۹۸.</ref> و انتخاب ا[[سامةبن‌زید]] به فرماندهی لشکر برای مقابله با [[روم]]<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱/۷۹–۸۰.</ref> و [[عتاب‌بن‌اسید]] به عنوان والی مکه<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۳/۴۵۲.</ref> اشاره کرد. رسول اکرم (ص) برتری جوانان پاک‌سیرت را که در بهار جوانی، گوش به فرمان الهی‌اند، بر پیران عابد، همانند برتری پیامبران بر سایر افراد دانسته<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> و برترینِ جوانان را کسانی معرفی کرده‌است که در کارآزمودگی و احتیاط و هوشمندی همانند پیران باشند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۵/۷۷۶.</ref> همچنین پیامبر (ص) می‌فرمود آموزش در این دوران همانند حکاکی نقش بر روی سنگ است که باقی خواهد ماند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱/۲۲۲.</ref>
نگاه امام‌خمینی درباره جوان، دیدگاه مقطعی و گذرا نبود، بلکه از آغاز مبارزه تا پایان حیات، همواره جوانان یکی از اصلی‌ترین مخاطبان ایشان بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۹۱؛ ۶/۳۵۹ و ۱۸/۱۱۸.</ref> ایشان در مجموعه سخنان خود ویژگی‌های مختلفی برای جوان بر می‌شمرد و در بیشتر موارد به ویژگی‌های مثبت و فطرت بی‌آلایش آنان اشاره می‌کرد. از نگاه ایشان از مهم‌ترین ویژگی جوان، طالب معرفت بودن<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۲۱.</ref>، پاکی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۵.</ref>، صداقت و صمیمیت و قلبی صاف و ملکوتی است؛ از این‌رو آمادگی بیشتری برای هدایت و انتخاب راه درست دارد و می‌تواند به‌سرعت اصلاح ‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۲ و ۸/۳۰۰.</ref>؛ زیرا هنوز [[انحراف و فساد]] در فکر و عمل و احساس وی رسوخ نکرده است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۴۷؛ ۲/۲۲ ـ ۲۳ و ۲۱/۴۵.</ref> و می‌تواند از قرآن و معارف دینی که هماهنگ با [[فطرت الهی]] است تأثیر پذیرد<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۸۰.</ref>
 
امام‌خمینی جوان را دارای روحیه فداکاری و از خودگذشتگی در راه هدف‌های متعالی می‌دانست که در این راه با کمال[[اخلاص]] و مجاهدت به کشور خود خدمت می‌کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۶.</ref> و خواهان کمک به دیگران و دارای حس تعاون است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۳.</ref> ایشان دوره جوانی را اوج توانمندی روحی و جسمی می‌دانست که فرصتی بی‌همتاست برای استفاده بیشتر از امکاناتِ وجودی خود در جهت برنامه‌ریزی، اجرا و دستیابی به هدف<ref>امام‌خمینی، جهاد اکبر، ۶۰.</ref> و از ویژگی‌های دوران جوانی، وجود انرژی فراوان و نشاط جوانی و شور و شوق جسمی و روحی است که در این دوران جوان می‌تواند به آرزوهای خود جامه عمل بپوشاند و به‌سرعت راه‌های ترقی و تکامل مادی و معنوی را طی کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴ ـ ۵.</ref> ایشان دستیابی به بالاترین مقامات معنوی را با تکیه بر عزم و اراده، میسّر و زمان جوانی را اوج قدرت اراده می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه،۲/۴۰ و ۱۸/۱۴؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۴۵.</ref>
== جایگاه، ویژگی‌ها و قابلیت‌های جوان ==
==نیازهای دوره جوانی==
امام‌خمینی در طول حیات خویش، توجه ویژه‌ای به جوانان می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۲۷۰ و ۱۸/۳۶۶.</ref> ایشان مهم‌ترین نیروی مملکت را جوانان می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۲.</ref> و آرزو داشت مقدرات کشور به دست جوانان افتاده، آنان کشور را اداره کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۵۰.</ref> ایشان رابطه نزدیکی با جوانان داشت و آنان علاقه قلبی زیادی به ایشان داشتند و در دیدارهای خود، از ایشان خواهان دعا حتی برای شهادت بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۹۱.</ref> یا با نامه خواسته‌ها و مشکلات خود را با ایشان در میان می‌گذاشتند و ایشان نیز به نامه‌های آنان پاسخ می‌داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۵۰۲.</ref> امام‌خمینی برای سخنرانی در جمع جوانان حاضر می‌شد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۴۱.</ref> با آنان به شکل مستقیم دیدار می‌کرد و آنان را برای انجام سازندگی در کشور تشویق می‌کرد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۵۰.</ref>
فرد هنگامی که از دوره کودکی عبور می‌کند و به دوره نوجوانی و جوانی پای می‌گذارد، نیازهایش نیز تغییر می‌کند. او به دنبال پاسخ پرسش‌هایش است. در ایام جوانی پرسش‌های فراوانی درباره جهان هستی، آغاز و انجام جهان، نقش دین در زندگی و کارآمدی آن مطرح می‌شود. جوان به دنبال دستیابی به یک نظام فکری و عقیدتی است تا راهگشای او در این پرسش‌های اساسی باشد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۵۲۸ ـ ۵۳۰.</ref> افراد در این زمان، شیفته ارزش‌های سیاسی، هنری، اخلاقی و دینی‌اند<ref>موریس، مراحل تربیت، ۱۸۵.</ref> یکی از نیازهای جوانان، نیاز به عشق و محبت است. جوان دوست دارد به دیگران محبت کند و محبت ببیند؛ زیرا محبت‌کردن و محبت‌دیدن نیاز اصیل انسانی است و این نیاز در جوان به صورت بیشتری خودنمایی می‌کند<ref>شریفی‌نیا، جوانی و تربیت از دیدگاه امام‌خمینی، ۱۳۴.</ref>
نگاه امام‌خمینی دربارهٔ جوان، دیدگاه مقطعی و گذرا نبود، بلکه از آغاز مبارزه تا پایان حیات، همواره جوانان یکی از اصلی‌ترین مخاطبان ایشان بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۹۱؛ ۶/۳۵۹ و ۱۸/۱۱۸.</ref> ایشان در مجموعه سخنان خود ویژگی‌های مختلفی برای جوان برمی‌شمرد و در بیشتر موارد به ویژگی‌های مثبت و فطرت بی‌آلایش آنان اشاره می‌کرد. از نگاه ایشان از مهم‌ترین ویژگی جوان، طالب معرفت بودن،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۲۱.</ref> پاکی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۵.</ref> صداقت و صمیمیت و قلبی صاف و ملکوتی است؛ از این‌رو آمادگی بیشتری برای هدایت و انتخاب راه درست دارد و می‌تواند به‌سرعت اصلاح شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۲ و ۸/۳۰۰.</ref>؛ زیرا هنوز [[انحراف و فساد]] در فکر و عمل و احساس وی رسوخ نکرده‌است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۴۷؛ ۲/۲۲–۲۳ و ۲۱/۴۵.</ref> و می‌تواند از قرآن و معارف دینی که هماهنگ با [[فطرت الهی]] است تأثیر پذیرد<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۸۰.</ref>
امام‌خمینی به نقش مهم محبت، ملایمت و ملاطفت در تربیت افراد اشاره می‌کرد و در راستای اصلاح و تربیت دیگران، توجه به این نکته را لازم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۳۹ ـ ۲۴۰.</ref> و خود نیز همواره به این مهم توجه داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۴۴۹.</ref> ایشان ضمن به ‌کار بردن عناوینی چون «جوانان متدین، برومند، روشن‌ضمیر و جوانان عزیز و متعهد» به تناسب موارد، از زحمات و کوشش نسل جوان با احترام و محبت یاد و قدردانی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۰۵، ۵۳۳ و ۷/۲۳.</ref> ایشان داشتن [[استقلال]]، [[آزادی دینی|آزادی]] فکر و عمل و نفی وابستگی‌های معنوی جوانان را از نیازهای مهم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۰۱.</ref> که در سایه اسلام و قرآن قابل تحصیل‌اند. از نظر ایشان آزادی غربی مخالف سنت‌های انسانی و مخالف با اخلاق است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۷.</ref> ایشان آزادی فکریِ جوانان را به معنای داشتن فکر ایرانی و اسلامی به جای تفکر غربی می‌دانست که این امر خود بنیان استقلال فکری را در پی دارد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۴ ـ ۲۵.</ref>
امام‌خمینی جوان را دارای روحیه فداکاری و از خودگذشتگی در راه هدف‌های متعالی می‌دانست که در این راه با کمال[[اخلاص]] و مجاهدت به کشور خود خدمت می‌کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۷۶.</ref> و خواهان کمک به دیگران و دارای حس تعاون است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۳.</ref> ایشان دوره جوانی را اوج توانمندی روحی و جسمی می‌دانست که فرصتی بی‌همتاست برای استفاده بیشتر از امکاناتِ وجودی خود در جهت برنامه‌ریزی، اجرا و دستیابی به هدف<ref>امام‌خمینی، جهاد اکبر، ۶۰.</ref> و از ویژگی‌های دوران جوانی، وجود انرژی فراوان و نشاط جوانی و شور و شوق جسمی و روحی است که در این دوران جوان می‌تواند به آرزوهای خود جامه عمل بپوشاند و به‌سرعت راه‌های ترقی و تکامل مادی و معنوی را طی کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴–۵.</ref> ایشان دستیابی به بالاترین مقامات معنوی را با تکیه بر عزم و اراده، میسّر و زمان جوانی را اوج قدرت اراده می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۰ و ۱۸/۱۴؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۴۵.</ref>
با توجه به تأثیرپذیری جوان، داشتن الگویی فکری و رفتاری شایسته در درون خانه و در جامعه نیاز دیگر جوان است؛ زیرا وجود الگوی مناسب به یادگیری رفتار صحیح می‌انجامد<ref>کلمز، روش‌های تقویت عزت نفس در نوجوانان، ۷۳ ـ ۷۹.</ref> همه مکاتب نقش الگو در تربیت افراد را پذیرفته‌اند. قرآن کریم نیز بر لزوم پیروی از صالحان تأکید و پیامبر(ص) و ابراهیم خلیل(س) را الگو معرفی کرده است<ref>احزاب ۲۱؛ ممتحنه، ۴.</ref> امام‌خمینی جوانان را به الگوگرفتن در زندگی از [[ائمه اطهار(ع)]] در عرصه زندگی فردی و اجتماعی سفارش می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۳۳۸ ـ ۳۳۹؛ ۱۶/۸۷ و ۲۰/۱۱۶.</ref>
 
یکی دیگر از نیازهای دوران جوانی دوست‌یابی و معاشرت با دیگران است. امام‌خمینی همواره از جوانان می‌خواست در انتخاب گروه همسالان و دوستان دقت کنند؛ زیرا این امر در تهذیب یا تخریب شخصیت آنان نقش بسزایی دارد. ایشان معتقد بود جوانان باید معاشران و دوستان خویش را از میان اشخاص وارسته، متعهد و متوجه به معنویات انتخاب کنند؛ زیرا تأثیر معاشرت دو طرف بر یکدیگر اجتناب‌ناپذیر است<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۴۹۹؛ امام‌خمینی، صحیفه،۱۶/۲۱۱ ـ ۲۱۲.</ref>
== نیازهای دوره جوانی ==
امام‌خمینی نیازهای طبیعی و غریزی را از دیگر نیازهای جوان می‌دانست و جوانی را زمان اشتعال آتشِ [[شهوت]] معرفی و ضرورت پاسخگویی مناسب به آن را از راه‌های مشروع گوشزد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۵ ـ ۲۶.</ref> ایشان معتقد بود ازدواج موجب بقای نوع انسانی می‌شود و فرونشاندن شهوت از طریق امر الهی و ازدواج، بر سلوک عرفانی انسان، تأثیر بسزایی دارد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۶؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۵۱۷.</ref>
فرد هنگامی که از دوره کودکی عبور می‌کند و به دوره نوجوانی و جوانی پای می‌گذارد، نیازهایش نیز تغییر می‌کند. او به دنبال پاسخ پرسش‌هایش است. در ایام جوانی پرسش‌های فراوانی دربارهٔ جهان هستی، آغاز و انجام جهان، نقش دین در زندگی و کارآمدی آن مطرح می‌شود. جوان به دنبال دستیابی به یک نظام فکری و عقیدتی است تا راهگشای او در این پرسش‌های اساسی باشد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۵۲۸–۵۳۰.</ref> افراد در این زمان، شیفته ارزش‌های سیاسی، هنری، اخلاقی و دینی‌اند<ref>موریس، مراحل تربیت، ۱۸۵.</ref> یکی از نیازهای جوانان، نیاز به عشق و محبت است. جوان دوست دارد به دیگران محبت کند و محبت ببیند؛ زیرا محبت‌کردن و محبت‌دیدن نیاز اصیل انسانی است و این نیاز در جوان به صورت بیشتری خودنمایی می‌کند<ref>شریفی‌نیا، جوانی و تربیت از دیدگاه امام‌خمینی، ۱۳۴.</ref>
امام‌خمینی با نوشتن پندها و نصایح برای فرزند جوان خود [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۲۶ و ۲۰/۱۵۴.</ref> و نیز نگارش نامه‌های اخلاقی و عرفانی برای عروس خود [[سیده فاطمه طباطبایی]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۲.</ref> به ارشاد و ایجاد ارتباط صمیمی‌تر با آنان می‌پرداخت و آنان را به دوری از خودپسندی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref>، عشق به کمال مطلق و کسب علم<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۳.</ref>، توجه به [[اعمال صالح]] و انجام واجبات<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref>، [[تدبر در قرآن]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۶.</ref>، استفاده از جوانی و اصلاح خود در این دوران<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۶.</ref> و خدمت بدون انتظار از مردم<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۷.</ref> دعوت می‌کرد. {{ببینید|متن=ببینید|سیداحمد خمینی|سیده فاطمه طباطبایی}}
امام‌خمینی به نقش مهم محبت، ملایمت و ملاطفت در تربیت افراد اشاره می‌کرد و در راستای اصلاح و تربیت دیگران، توجه به این نکته را لازم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۳۹–۲۴۰.</ref> و خود نیز همواره به این مهم توجه داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۴۴۹.</ref> ایشان ضمن به کار بردن عناوینی چون «جوانان متدین، برومند، روشن‌ضمیر و جوانان عزیز و متعهد» به تناسب موارد، از زحمات و کوشش نسل جوان با احترام و محبت یاد و قدردانی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۰۵، ۵۳۳ و ۷/۲۳.</ref> ایشان داشتن [[استقلال]]، [[آزادی دینی|آزادی]] فکر و عمل و نفی وابستگی‌های معنوی جوانان را از نیازهای مهم می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۰۱.</ref> که در سایه اسلام و قرآن قابل تحصیل‌اند. از نظر ایشان آزادی غربی مخالف سنت‌های انسانی و مخالف با اخلاق است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۷.</ref> ایشان آزادی فکریِ جوانان را به معنای داشتن فکر ایرانی و اسلامی به جای تفکر غربی می‌دانست که این امر خود بنیان استقلال فکری را در پی دارد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۴–۲۵.</ref>
==تعلیم و تربیت جوانان==
با توجه به تأثیرپذیری جوان، داشتن الگویی فکری و رفتاری شایسته در درون خانه و در جامعه نیاز دیگر جوان است؛ زیرا وجود الگوی مناسب به یادگیری رفتار صحیح می‌انجامد<ref>کلمز، روش‌های تقویت عزت نفس در نوجوانان، ۷۳–۷۹.</ref> همه مکاتب نقش الگو در تربیت افراد را پذیرفته‌اند. قرآن کریم نیز بر لزوم پیروی از صالحان تأکید و پیامبر (ص) و ابراهیم خلیل (س) را الگو معرفی کرده‌است<ref>احزاب ۲۱؛ ممتحنه، ۴.</ref> امام‌خمینی جوانان را به الگوگرفتن در زندگی از [[ائمه اطهار(ع)]] در عرصه زندگی فردی و اجتماعی سفارش می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۳۳۸–۳۳۹؛ ۱۶/۸۷ و ۲۰/۱۱۶.</ref>
با توجه به نیازهای جوانان و توانمندی‌های آنان در عرصه‌های مختلف، توجه و پاسخگویی صحیح به آنان و هدایت و حمایت این نسل لازم و ضروری است. امام‌خمینی تربیت صحیح جوانان را مایه نجات کشور می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۰۱ ـ ۴۰۲.</ref> و با تأکید بر نقش توأمان تعلیم و تربیت {{ببینید|متن=ببینید|تربیت}} و آموزش و پرورش {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} به مسئولان و دست‌اندرکاران سفارش می‌کرد به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی، اعتقادی، علمی و هنری جوانان را فراهم سازند و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزش‌ها و نوآوری‌ها همراهی کنند و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳ و ۲۱/۹۶.</ref> ایشان به عوامل متعدد و مؤثر بر تربیت جوانان ازجمله‌ خانواده که آن را مبنای جامعه می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۸۰.</ref>، مدرسه که وظیفه‌اش انسان‌سازی است<ref>۱۸/۳۳۸.</ref> و محیط اجتماعی، رادیو، تلویزیون و رسانه‌های جمعی به عنوان دانشگاه عمومی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۵۴ و ۱۲/۳۲۶.</ref> اشاره می‌کرد.
یکی دیگر از نیازهای دوران جوانی دوست‌یابی و معاشرت با دیگران است. امام‌خمینی همواره از جوانان می‌خواست در انتخاب گروه همسالان و دوستان دقت کنند؛ زیرا این امر در تهذیب یا تخریب شخصیت آنان نقش بسزایی دارد. ایشان معتقد بود جوانان باید معاشران و دوستان خویش را از میان اشخاص وارسته، متعهد و متوجه به معنویات انتخاب کنند؛ زیرا تأثیر معاشرت دو طرف بر یکدیگر اجتناب‌ناپذیر است<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۴۹۹؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۱۱–۲۱۲.</ref>
امام‌خمینی خانواده را مرکز تربیت دینی و اخلاقی فرزندان معرفی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۹۳.</ref> و نقش خانواده را بسیار حساس می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|خانواده}} و از مادران می‌خواست با تکیه بر فضایل اخلاقی، برای آینده مملکت، جوانانی نیرومند تربیت کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۲۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|مادر}} همچنین وظیفه نظام آموزشی کشور را امری خطیر و همانند وظایف پیامبران(ع) و آن را به مثابه کارخانه آدم‌سازی می‌دانست که افرادی را تربیت می‌کنند که مقدرات آینده مملکت به دست آنان خواهد افتاد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۴۶۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} عامل دیگر در تربیت جوانان را رادیو، تلویزیون و مطبوعات می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۴۵ و ۱۳/۱۵۸.</ref> و باور داشت رسانه‌ها باید نقش مربی را در کشور ایفا کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref>، جوانان را مستقل و دارای اراده و تصمیم بار آورند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۶.</ref> و با نشان‌دادن برنامه‌های آموزنده، آنان را به سوی خدمت به کشور سوق دهند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|رادیو|تلویزیون|مطبوعات}}
امام‌خمینی نیازهای طبیعی و غریزی را از دیگر نیازهای جوان می‌دانست و جوانی را زمان اشتعال آتشِ [[شهوت]] معرفی و ضرورت پاسخگویی مناسب به آن را از راه‌های مشروع گوشزد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۵–۲۶.</ref> ایشان معتقد بود ازدواج موجب بقای نوع انسانی می‌شود و فرونشاندن شهوت از طریق امر الهی و ازدواج، بر سلوک عرفانی انسان، تأثیر بسزایی دارد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۲۶؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۵۱۷.</ref>
==جوانان در دوران پهلوی==
امام‌خمینی با نوشتن پندها و نصایح برای فرزند جوان خود [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۲۶ و ۲۰/۱۵۴.</ref> و نیز نگارش نامه‌های اخلاقی و عرفانی برای عروس خود [[سیده فاطمه طباطبایی]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۲.</ref> به ارشاد و ایجاد ارتباط صمیمی‌تر با آنان می‌پرداخت و آنان را به دوری از خودپسندی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref> عشق به کمال مطلق و کسب علم،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۳.</ref> توجه به [[اعمال صالح]] و انجام واجبات،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۵.</ref> [[تدبر در قرآن]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۴۴۶.</ref> استفاده از جوانی و اصلاح خود در این دوران<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۶.</ref> و خدمت بدون انتظار از مردم<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۵۷.</ref> دعوت می‌کرد. {{ببینید|متن=ببینید|سیداحمد خمینی|سیده فاطمه طباطبایی}}
امام‌خمینی از آغاز مبارزه با رژیم پهلوی به دسیسه‌های استعمار در انحراف جوانان اشاره داشت و همواره نقشه‌های شوم آنان را در ترویج مراکز [[فساد]] و [[فحشا]] برملا و اهداف پنهان این جریان را بازگو می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۵۳ و ۳/۳۰۶.</ref> ایشان بر این نکته تأکید داشت که [[پهلوی|پهلوی‌ها]] به اسم آزادی و تمدن و پیشرفت، تنها به دنبال آزادی غربی و آزادی [[استعمار|استعماری]] به معنای فساد و فحشا بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۶۴.</ref> که در حقیقت خود سلب آزادی از انسان و موجب عقب‌ماندگی جوانان و کشور بود؛ زیرا جوانان ذخیره‌های انسانی هر مملکت‌اند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۵۵.</ref> [[امام‌خمینی]] نابودی نیروی علمی و انسانی کشور،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۳۷۱، ۵۰۶ و ۶/۱۰۳ ـ ۱۰۴.</ref> فلج‌کردن افکار جوانان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۴ ـ ۹۵ و ۳۹۴.</ref>، ایجاد بی‌خبری و بی‌تفاوتی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۲۶۲ ـ ۲۶۳ و ۱۰/۱۹ ـ ۲۰.</ref>، بدبینی به افکار خودی و مملکت خویش<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۸۰ و ۲۱/۴۳۴ ـ ۴۳۵.</ref>، جدایی از مذهب و روحانیت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۱۱ ـ ۵۱۲ و ۱۰/۸۲.</ref> و کوچک جلوه‌دادن اسلام و روحانیت نزد جوانان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۷۱ ـ ۱۷۲.</ref> را نتیجه اجرای سیاست‌های غلط رژیم پهلوی می‌دانست. همچنین ایشان از برخورد خشن و سرشار از آزار و اذیت و شکنجه رژیم پهلوی با جوانان متدین و آگاه حوزه و دانشگاه یاد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۷۲، ۱۰۰ و ۱۱۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|دانشجویان}}
 
==نقش جوانان در انقلاب اسلامی==
== تعلیم و تربیت جوانان ==
جوانان در طول نهضت اسلامی همواره یکی از ارکان مهم حرکت انقلاب به سرمنزل مقصود بودند. هرچند برنامه اساسی رژیم پهلوی این بود که فرصت فکرکردن را از آنان بگیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۲۰.</ref>، نهضت امام‌خمینی موجب آگاهی و بیداری جوانان شد و هویت واقعی و اسلامی آنان را بازگرداند و از حالت خودباختگی خارج کرد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۱۵۱.</ref> امام‌خمینی نیز بر همین اساس نقش ویژه‌ای برای جوانان در پیروزی انقلاب قائل بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۸۸.</ref> و معتقد بود به واسطه زحمت جوانان است که انقلاب به مرحله پیروزی رسید<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶.</ref>
با توجه به نیازهای جوانان و توانمندی‌های آنان در عرصه‌های مختلف، توجه و پاسخگویی صحیح به آنان و هدایت و حمایت این نسل لازم و ضروری است. امام‌خمینی تربیت صحیح جوانان را مایه نجات کشور می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۰۱–۴۰۲.</ref> و با تأکید بر نقش توأمان تعلیم و تربیت {{ببینید|متن=ببینید|تربیت}} و آموزش و پرورش {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} به مسئولان و دست‌اندرکاران سفارش می‌کرد به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی، اعتقادی، علمی و هنری جوانان را فراهم سازند و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزش‌ها و نوآوری‌ها همراهی کنند و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۳ و ۲۱/۹۶.</ref> ایشان به عوامل متعدد و مؤثر بر تربیت جوانان ازجمله خانواده که آن را مبنای جامعه می‌دانست،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۸۰.</ref> مدرسه که وظیفه‌اش انسان‌سازی است<ref>۱۸/۳۳۸.</ref> و محیط اجتماعی، رادیو، تلویزیون و رسانه‌های جمعی به عنوان دانشگاه عمومی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۵۴ و ۱۲/۳۲۶.</ref> اشاره می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز حکومت نوپای جمهوری اسلامی به جوانان اعتماد کرد و اوایل انقلاب جوانان عهده‌دار تشکیل و اداره نهاد‌های انقلابی مانند سپاه پاسداران و جهاد سازندگی و مانند آن شدند<ref>الویری،خاطرات، ۸۲ ـ ۸۳.</ref> این امر در دفاع از کشور نیز به‌خوبی خود را نشان داد. در [[جنگ تحمیلی]]، جوانان یاوران اصلی امام‌خمینی و انقلاب بودند و با فرمان ایشان به سوی جبهه‌ها رفتند و هشت سال جنگ تحمیلی را اداره کردند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۰۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|جنگ تحمیلی}} امام‌خمینی گرچه در زمان دفاع مقدس دوران کهنسالی را سپری می‌کرد، با شناخت درستی که از جوانان داشت، به آنان اعتماد می‌کرد و آنان را مخاطب اصلی حرکت خود قرار داده بود. ایشان با سخنان و پیام‌های خود جوانان را متحول ساخت و روح شهادت‌طلبی را در آنان زنده کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۷۸.</ref>
امام‌خمینی خانواده را مرکز تربیت دینی و اخلاقی فرزندان معرفی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۹۳.</ref> و نقش خانواده را بسیار حساس می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|خانواده}} و از مادران می‌خواست با تکیه بر فضایل اخلاقی، برای آینده مملکت، جوانانی نیرومند تربیت کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۲۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|مادر}} همچنین وظیفه نظام آموزشی کشور را امری خطیر و همانند وظایف پیامبران (ع) و آن را به مثابه کارخانه آدم‌سازی می‌دانست که افرادی را تربیت می‌کنند که مقدرات آینده مملکت به دست آنان خواهد افتاد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۴۶۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|آموزش و پرورش}} عامل دیگر در تربیت جوانان را رادیو، تلویزیون و مطبوعات می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۴۵ و ۱۳/۱۵۸.</ref> و باور داشت رسانه‌ها باید نقش مربی را در کشور ایفا کنند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref> جوانان را مستقل و دارای اراده و تصمیم بار آورند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۶.</ref> و با نشان‌دادن برنامه‌های آموزنده، آنان را به سوی خدمت به کشور سوق دهند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۲۵.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|رادیو|تلویزیون|مطبوعات}}
امام‌خمینی [[شجاعت]] و [[شهامت]]، [[ایمان]] و [[اخلاص]]، روح شهادت‌طلبی، مجاهدت و پایداری را از صفات ممتاز جوانان [[رزمنده]] بر می‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۶۰؛ ۱۵/۳۹۵ و ۱۸/۱۴۴.</ref> ایشان تحول معنوی جوانان را که در مدت کوتاهی آنان را از مراکز غفلت به میدان مبارزه کشاند، تحولی معجزه‌آسا و برخاسته از [[امداد غیبی]] و الطاف الهی دانسته‌<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۹۰ ـ ۹۱ و ۳۶۶.</ref> و اهمیت این تحول روحی را به مراتب مهم‌تر از تحول حکومت در ایران می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۱.</ref> و این دگرگونی عرفانی را چنین تعبیر می‌کرد که جوانان کشور راه صدساله را یک‌شبه پیمودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۳۰۴.</ref> ایشان بر به‌کارگیری نیروی متعهد و جوان و مستقل، تأکید می‌کرد و حضور آنان را مایه حراست از دستاوردهای انقلاب و دفع بیگانگان و حفظ امنیت ملی و عامل بازدارنده از تهاجم بیگانگان بر می‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۵۵؛ ۱۴/۲۸۵ و ۱۵/۳۸۶ ـ ۳۸۷.</ref> و همواره قدردان زحمات قشر جوان در پیش و پس از انقلاب اسلامی و طی هشت سال [[دفاع مقدس]] بود و جوانان مجاهد عصر خود را بی‌نظیر می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۵۱.</ref>
 
==پندها و هشدارها==
== جوانان در دوران پهلوی ==
از توصیه‌های امام‌خمینی به مسئولان نظام، کمک و هموارکردن راه‌های رشد و بالندگی جوانان بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶۲.</ref> ایشان در پیامی به مسئولان، جوانان را اماناتی خواند که امید ملت و اسلام‌اند و باید تحت تربیت صحیح اسلامی قرار بگیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۱۸.</ref> امام‌خمینی معتقد بود دست‌اندرکاران امور جوانان باید از افرادی صالح انتخاب شوند تا بتوانند روح توانایی و استقلال را در جوانان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۰۶ ـ ۳۰۷ و ۴/۳۱.</ref> ایشان لزوم برنامه‌ریزی تحصیلی و فرهنگی جوانان را در بارورشدن و شکوفایی استعداد آنان ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷.</ref> و باور داشت این کار می‌تواند علاوه بر روشنی چراغ علم و تقوا در جوانان، آنان را به متخصصان متعهد تبدیل کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref>
امام‌خمینی از آغاز مبارزه با رژیم پهلوی به دسیسه‌های استعمار در انحراف جوانان اشاره داشت و همواره نقشه‌های شوم آنان را در ترویج مراکز [[فساد]] و [[فحشا]] برملا و اهداف پنهان این جریان را بازگو می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۵۳ و ۳/۳۰۶.</ref> ایشان بر این نکته تأکید داشت که [[پهلوی]]‌ها به اسم آزادی و تمدن و پیشرفت، تنها به دنبال آزادی غربی و آزادی [[استعمار|استعماری]] به معنای فساد و فحشا بودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۶۴.</ref> که در حقیقت خود سلب آزادی از انسان و موجب عقب‌ماندگی جوانان و کشور بود؛ زیرا جوانان ذخیره‌های انسانی هر مملکت‌اند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۵۵.</ref> [[امام‌خمینی]] نابودی نیروی علمی و انسانی کشور،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۳۷۱، ۵۰۶ و ۶/۱۰۳–۱۰۴.</ref> فلج‌کردن افکار جوانان،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۴–۹۵ و ۳۹۴.</ref> ایجاد بی‌خبری و بی‌تفاوتی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۲۶۲–۲۶۳ و ۱۰/۱۹–۲۰.</ref> بدبینی به افکار خودی و مملکت خویش،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۸۰ و ۲۱/۴۳۴–۴۳۵.</ref> جدایی از مذهب و روحانیت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۱۱–۵۱۲ و ۱۰/۸۲.</ref> و کوچک جلوه‌دادن اسلام و روحانیت نزد جوانان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۷۱–۱۷۲.</ref> را نتیجه اجرای سیاست‌های غلط رژیم پهلوی می‌دانست. همچنین ایشان از برخورد خشن و سرشار از آزار و اذیت و شکنجه رژیم پهلوی با جوانان متدین و آگاه حوزه و دانشگاه یاد می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۷۲، ۱۰۰ و ۱۱۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|دانشجویان}}
امام‌خمینی توصیه‌های فراوانی نیز به جوانان می‌کرد؛ ایشان با بیان بهره‌مندی از نعمت جوانی و توانایی‌های آن، جوانان را به بنیادی‌ترین وظیفه و مهم‌ترین آرمان [[انبیای الهی]] که اصلاح نفس است، دعوت و همواره تأکید می‌کرد با زوال جوانی، [[رذایل اخلاقی]] ریشه می‌دواند و [[جهاد با نفس]] مشکل می‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۰.</ref> ایشان به جوانان توصیه می‌کرد فرصت گرانبهای جوانی را غنیمت بشمارند و خود را اصلاح کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴ ـ ۵.</ref> و در شکوفایی معنوی خود بکوشند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۵۱۱ و ۲۰/۱۵۶، ۴۳۷.</ref>
 
در دیدگاه امام‌خمینی تهذیب نفس و توجه به خویشتن در مراحل مختلف زندگی ـ به‌ویژه روزگار جوانی ـ چنان با اهمیت بود که ایشان همواره جوانان را از غفلت از آن برحذر می‌داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۴.</ref> و بر این نکته تأکید می‌کرد که جوانان باید به این حقیقت آگاه شوند هر قدر بر خود مسلط شوند، به همان میزان بر عوامل محیطی و جهان تسلط پیدا خواهند کرد و از این طریق می‌توانند زمینه سعادت خود را فراهم کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۰۰ ـ ۳۰۱ و ۹/۴ ـ ۵.</ref> امام‌خمینی علاوه بر تأکید بر پرورش روح به پرورش تن و سلامت جسم جوانان نیز اهمیت می‌داد. ایشان ضمن ستایش از جوانان ورزشکار و افتخار به آنان، تقویت توأمان روح و جسم برای رسیدن به خصلت‌های پهلوانی را ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۵۴۱.</ref>
== نقش جوانان در انقلاب اسلامی ==
امام‌خمینی به جوانان روحانی و دانشگاهی توصیه می‌کرد با کمال جدیت به تحصیل بپردازند؛ زیرا اگر طلاب علوم دینی از تحصیل باز مانند، آثار دیانت محو می‌شود و اگر جوانان دانشگاهی در رشته‌های علمی متخصص نشوند، موجب وابستگی به اجانب و استعمار خواهد شد و کشور را هر چه بیشتر به عقب می‌راند؛ بنابراین ایشان از جوانان می‌خواست با مجهزشدن به سلاح علم و دین با تفکرات استعماری مبارزه کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۶ ـ ۳۲۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|طلاب|دانشجویان}}
جوانان در طول نهضت اسلامی همواره یکی از ارکان مهم حرکت انقلاب به سرمنزل مقصود بودند. هرچند برنامه اساسی رژیم پهلوی این بود که فرصت فکرکردن را از آنان بگیرند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۲۰.</ref> نهضت امام‌خمینی موجب آگاهی و بیداری جوانان شد و هویت واقعی و اسلامی آنان را بازگرداند و از حالت خودباختگی خارج کرد<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۱۵۱.</ref> امام‌خمینی نیز بر همین اساس نقش ویژه‌ای برای جوانان در پیروزی انقلاب قائل بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۸۸.</ref> و معتقد بود به واسطه زحمت جوانان است که انقلاب به مرحله پیروزی رسید<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶.</ref>
امام‌خمینی ریشه موفقیت جوانان در عرصه‌های فردی و اجتماعی و سیاسی را شناخت درست اسلام و ایمان به خدا می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۴۶ ـ ۴۴۷.</ref> و در این راستا با استفاده از سخنان اهل بیت(ع)<ref>کلینی، الکافی، ۲/۶۰۳.</ref> جوانان را به قرائت قرآن و انس با آن دعوت می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹.</ref> ایشان همچنین سفارش می‌کرد جوانان با منطق شیوای قرآن و اصول مقدس اسلام آشنا شوند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۳۷ ـ ۴۳۸.</ref> و به انبیای بزرگ و پایه‌گذاران [[عدالت]] و آزادی از[[ابراهیم خلیل(ع)]] تا رسول خاتم(ص) و طرز تفکر آنان در امور معنوی و توحیدی تا تنظیم جامعه و حکومت، شناخت پیدا کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۲۲۲ ـ ۲۲۳.</ref> و در این امر با هوشیاری رفتار کنند تا در دام مدعیان بی‌اطلاع که دست به تفاسیر انحرافی و برداشت‌های شخصی و جاهلانه می‌زنند، نیفتند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۳ و ۱۵/۲۴۶ ـ ۲۴۷.</ref> امام‌خمینی از سر ارادت و علاقه به جوانان همواره سفارش می‌کرد در این مسیر از وجود روحانیان و علمای متعهد اسلام استفاده کنند و هیچ‌گاه و تحت هیچ شرایطی خود را بی‌نیاز از هدایت و همکاری آنان ندانند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۶۳ و ۲۱/۹۶ ـ ۹۷.</ref>؛ همان‌گونه که به روحانیان توصیه می‌کرد با جوانان با روی گشاده و آغوش باز برخورد کنند و با محبت و دوستی راه راست اسلامی را به آنان نشان دهند و عواطف و احساسات معنوی و عرفانی آنان را نادیده نگیرند و با لغزش‌های فکری آنان پدرانه و با عطوفت و گذشت برخورد کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۹۸ ـ ۹۹.</ref> ایشان در نامه‌ای به [[مرتضی مطهری]] در سال ۱۳۴۷ به وی تاکید کرد با توجه ارتباطی که وی با نسل جوان نیازمند هدایت دارد، تلاش کند آنان را از منجلاب موجود نجات دهد و با زبان خود معنویات را به آنان بفهماند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۵۸۹.</ref>
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز حکومت نوپای جمهوری اسلامی به جوانان اعتماد کرد و اوایل انقلاب جوانان عهده‌دار تشکیل و اداره نهادهای انقلابی مانند سپاه پاسداران و جهاد سازندگی و مانند آن شدند<ref>الویری، خاطرات، ۸۲–۸۳.</ref> این امر در دفاع از کشور نیز به‌خوبی خود را نشان داد. در [[جنگ تحمیلی]]، جوانان یاوران اصلی امام‌خمینی و انقلاب بودند و با فرمان ایشان به سوی جبهه‌ها رفتند و هشت سال جنگ تحمیلی را اداره کردند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۰۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|جنگ تحمیلی}} امام‌خمینی گرچه در زمان دفاع مقدس دوران کهنسالی را سپری می‌کرد، با شناخت درستی که از جوانان داشت، به آنان اعتماد می‌کرد و آنان را مخاطب اصلی حرکت خود قرار داده بود. ایشان با سخنان و پیام‌های خود جوانان را متحول ساخت و روح شهادت‌طلبی را در آنان زنده کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۷۸.</ref>
در نگاه امام‌خمینی نسل جوان باید پس از آگاهی و شناخت تعالیم حیات‌بخش اسلام و عمل به آن، دست به تبلیغ اسلام بزنند و مسلمانان را آگاه کنند و اسلام عدالت‌پرور را به دنیا معرفی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۵۵، ۲۸۸، ۳۴۶ و ۳/۱۱۴.</ref> ایشان به جوانان سفارش می‌کرد با حفظ وحدت و یکپارچگی، در صحنه حاضر شوند و شجاعانه در برابر انحراف‌ها قیام کنند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت را حفظ کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳۱.</ref> و همواره با هوشیاری و اراده قوی توطئه‌ها را خنثی سازند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۹ ـ ۳۰.</ref> ایشان از انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان در دبیرستان‌ها می‌خواست تا به گروه‌های مخالف با اسلام و غیر متعهد به موازین اسلامی، اجازه حضور در میان خود را ندهند و پیش از ورود افراد به انجمن‌ها، سوابق شخصی و خانوادگی آنان را بررسی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۴۲ ـ ۲۴۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|انجمن‌های اسلامی}}
امام‌خمینی [[شجاعت]] و [[شهامت]]، [[ایمان]] و [[اخلاص]]، روح شهادت‌طلبی، مجاهدت و پایداری را از صفات ممتاز جوانان [[رزمنده]] برمی‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۶۰؛ ۱۵/۳۹۵ و ۱۸/۱۴۴.</ref> ایشان تحول معنوی جوانان را که در مدت کوتاهی آنان را از مراکز غفلت به میدان مبارزه کشاند، تحولی معجزه‌آسا و برخاسته از [[امداد غیبی]] و الطاف الهی دانسته‌<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۹۰–۹۱ و ۳۶۶.</ref> و اهمیت این تحول روحی را به مراتب مهم‌تر از تحول حکومت در ایران می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۵۳۱.</ref> و این دگرگونی عرفانی را چنین تعبیر می‌کرد که جوانان کشور راه صدساله را یک‌شبه پیمودند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۳۰۴.</ref> ایشان بر به‌کارگیری نیروی متعهد و جوان و مستقل، تأکید می‌کرد و حضور آنان را مایه حراست از دستاوردهای انقلاب و دفع بیگانگان و حفظ امنیت ملی و عامل بازدارنده از تهاجم بیگانگان برمی‌شمرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۵۵؛ ۱۴/۲۸۵ و ۱۵/۳۸۶–۳۸۷.</ref> و همواره قدردان زحمات قشر جوان در پیش و پس از انقلاب اسلامی و طی هشت سال [[دفاع مقدس]] بود و جوانان مجاهد عصر خود را بی‌نظیر می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۵۱.</ref>
==پانویس==
 
== پندها و هشدارها ==
از توصیه‌های امام‌خمینی به مسئولان نظام، کمک و هموارکردن راه‌های رشد و بالندگی جوانان بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۶۲.</ref> ایشان در پیامی به مسئولان، جوانان را اماناتی خواند که امید ملت و اسلام‌اند و باید تحت تربیت صحیح اسلامی قرار بگیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۱۸.</ref> امام‌خمینی معتقد بود دست‌اندرکاران امور جوانان باید از افرادی صالح انتخاب شوند تا بتوانند روح توانایی و استقلال را در جوانان زنده نگه دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۰۶–۳۰۷ و ۴/۳۱.</ref> ایشان لزوم برنامه‌ریزی تحصیلی و فرهنگی جوانان را در بارورشدن و شکوفایی استعداد آنان ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷.</ref> و باور داشت این کار می‌تواند علاوه بر روشنی چراغ علم و تقوا در جوانان، آنان را به متخصصان متعهد تبدیل کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۷–۱۳۸.</ref>
امام‌خمینی توصیه‌های فراوانی نیز به جوانان می‌کرد؛ ایشان با بیان بهره‌مندی از نعمت جوانی و توانایی‌های آن، جوانان را به بنیادی‌ترین وظیفه و مهم‌ترین آرمان [[انبیای الهی]] که اصلاح نفس است، دعوت و همواره تأکید می‌کرد با زوال جوانی، [[رذایل اخلاقی]] ریشه می‌دواند و [[جهاد با نفس]] مشکل می‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۰.</ref> ایشان به جوانان توصیه می‌کرد فرصت گرانبهای جوانی را غنیمت بشمارند و خود را اصلاح کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴–۵.</ref> و در شکوفایی معنوی خود بکوشند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۵۱۱ و ۲۰/۱۵۶، ۴۳۷.</ref>
در دیدگاه امام‌خمینی تهذیب نفس و توجه به خویشتن در مراحل مختلف زندگی ـ به‌ویژه روزگار جوانی ـ چنان با اهمیت بود که ایشان همواره جوانان را از غفلت از آن برحذر می‌داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۱۴.</ref> و بر این نکته تأکید می‌کرد که جوانان باید به این حقیقت آگاه شوند هر قدر بر خود مسلط شوند، به همان میزان بر عوامل محیطی و جهان تسلط پیدا خواهند کرد و از این طریق می‌توانند زمینه سعادت خود را فراهم کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۰۰–۳۰۱ و ۹/۴–۵.</ref> امام‌خمینی علاوه بر تأکید بر پرورش روح به پرورش تن و سلامت جسم جوانان نیز اهمیت می‌داد. ایشان ضمن ستایش از جوانان ورزشکار و افتخار به آنان، تقویت توأمان روح و جسم برای رسیدن به خصلت‌های پهلوانی را ضروری می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۵۴۱.</ref>
امام‌خمینی به جوانان روحانی و دانشگاهی توصیه می‌کرد با کمال جدیت به تحصیل بپردازند؛ زیرا اگر طلاب علوم دینی از تحصیل بازمانند، آثار دیانت محو می‌شود و اگر جوانان دانشگاهی در رشته‌های علمی متخصص نشوند، موجب وابستگی به اجانب و استعمار خواهد شد و کشور را هر چه بیشتر به عقب می‌راند؛ بنابراین ایشان از جوانان می‌خواست با مجهزشدن به سلاح علم و دین با تفکرات استعماری مبارزه کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۶–۳۲۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|طلاب|دانشجویان}}
امام‌خمینی ریشه موفقیت جوانان در عرصه‌های فردی و اجتماعی و سیاسی را شناخت درست اسلام و ایمان به خدا می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۴۶–۴۴۷.</ref> و در این راستا با استفاده از سخنان اهل بیت (ع)<ref>کلینی، الکافی، ۲/۶۰۳.</ref> جوانان را به قرائت قرآن و انس با آن دعوت می‌کرد<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹.</ref> ایشان همچنین سفارش می‌کرد جوانان با منطق شیوای قرآن و اصول مقدس اسلام آشنا شوند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۴۳۷–۴۳۸.</ref> و به انبیای بزرگ و پایه‌گذاران [[عدالت]] و آزادی از[[ابراهیم خلیل(ع)]] تا رسول خاتم (ص) و طرز تفکر آنان در امور معنوی و توحیدی تا تنظیم جامعه و حکومت، شناخت پیدا کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۲۲۲–۲۲۳.</ref> و در این امر با هوشیاری رفتار کنند تا در دام مدعیان بی‌اطلاع که دست به تفاسیر انحرافی و برداشت‌های شخصی و جاهلانه می‌زنند، نیفتند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۲۳ و ۱۵/۲۴۶–۲۴۷.</ref> امام‌خمینی از سر ارادت و علاقه به جوانان همواره سفارش می‌کرد در این مسیر از وجود روحانیان و علمای متعهد اسلام استفاده کنند و هیچ‌گاه و تحت هیچ شرایطی خود را بی‌نیاز از هدایت و همکاری آنان ندانند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۶۳ و ۲۱/۹۶–۹۷.</ref>؛ همان‌گونه که به روحانیان توصیه می‌کرد با جوانان با روی گشاده و آغوش باز برخورد کنند و با محبت و دوستی راه راست اسلامی را به آنان نشان دهند و عواطف و احساسات معنوی و عرفانی آنان را نادیده نگیرند و با لغزش‌های فکری آنان پدرانه و با عطوفت و گذشت برخورد کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۹۸–۹۹.</ref> ایشان در نامه‌ای به [[مرتضی مطهری]] در سال ۱۳۴۷ به وی تأکید کرد با توجه ارتباطی که وی با نسل جوان نیازمند هدایت دارد، تلاش کند آنان را از منجلاب موجود نجات دهد و با زبان خود معنویات را به آنان بفهماند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۵۸۹.</ref>
در نگاه امام‌خمینی نسل جوان باید پس از آگاهی و شناخت تعالیم حیات‌بخش اسلام و عمل به آن، دست به تبلیغ اسلام بزنند و مسلمانان را آگاه کنند و اسلام عدالت‌پرور را به دنیا معرفی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۵۵، ۲۸۸، ۳۴۶ و ۳/۱۱۴.</ref> ایشان به جوانان سفارش می‌کرد با حفظ وحدت و یکپارچگی، در صحنه حاضر شوند و شجاعانه در برابر انحراف‌ها قیام کنند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت را حفظ کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳۱.</ref> و همواره با هوشیاری و اراده قوی توطئه‌ها را خنثی سازند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۹–۳۰.</ref> ایشان از انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان در دبیرستان‌ها می‌خواست تا به گروه‌های مخالف با اسلام و غیرمتعهد به موازین اسلامی، اجازه حضور در میان خود را ندهند و پیش از ورود افراد به انجمن‌ها، سوابق شخصی و خانوادگی آنان را بررسی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲۴۲–۲۴۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|انجمن‌های اسلامی}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* قرآن کریم.
* قرآن کریم.
* ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
* ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، اسد الغابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
* ابن‌حجر عسقلانی، احمد‌بن‌علی، الاصابۀ فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵.
* ابن‌حجر عسقلانی، احمدبن‌علی، الاصابهٔ فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵.
* احمدی، احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، اصفهان، مشعل، چاپ دهم، ۱۳۷۵ش.
* احمدی، احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، اصفهان، مشعل، چاپ دهم، ۱۳۷۵ش.
* الویری، مرتضی، خاطرات مرتضی الویری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
* الویری، مرتضی، خاطرات مرتضی الویری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
خط ۱۱۴: خط ۱۳۴:
* پهلوان، منوچهر، جامعه‌شناسی جوانان، بابل، انتشارات دانشگاه آزاد بابل، ۱۳۹۲ش.
* پهلوان، منوچهر، جامعه‌شناسی جوانان، بابل، انتشارات دانشگاه آزاد بابل، ۱۳۹۲ش.
* درویل، لئونورام. تی، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ترجمه مهدی پرتوی، تهران، بهزاد، ۱۳۷۲ش.
* درویل، لئونورام. تی، چه چیز به زندگی ارزش می‌بخشد، ترجمه مهدی پرتوی، تهران، بهزاد، ۱۳۷۲ش.
* دیلمی، حسن‌بن‌محمد، اعلام الدین فی صفات المؤمنین، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
* دیلمی، حسن‌بن‌محمد، اعلام الدین فی صفات المؤمنین، قم، مؤسسه آل‌البیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
* روسو، ژان ژاک، امیل، ترجمه غلامحسین زیرک‌زاده، تهران، ناهید، ۱۳۸۰ش.
* روسو، ژان ژاک، امیل، ترجمه غلامحسین زیرک‌زاده، تهران، ناهید، ۱۳۸۰ش.
* ساروخانی، باقر، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، مجله دانشکده، تهران، شماره ۳، ۱۳۵۴ش.
* ساروخانی، باقر، نگاهی به جامعه‌شناسی جوانان، مجله دانشکده، تهران، شماره ۳، ۱۳۵۴ش.
خط ۱۲۶: خط ۱۴۶:
* کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
* کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
* متقی هندی، علاءالدین، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، تصحیح بکری حیانی و صفوة السقاء، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق.
* متقی هندی، علاءالدین، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، تصحیح بکری حیانی و صفوة السقاء، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار (ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ش.
* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ش.
* موریس، دبس، مراحل تربیت، ترجمه علی‌محمد کاردان، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۵ش.
* موریس، دبس، مراحل تربیت، ترجمه علی‌محمد کاردان، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۵ش.
* نهج البلاغه، ترجمه سیدجمال‌الدین دین‌پرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* نهج البلاغه، ترجمه سیدجمال‌الدین دین‌پرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* هاشمیان، سیداحمد، تحقیقی درباره مسائل جوانان از دیدگاه روان‌شناسی، مجله آموزش و پرورش، شماره ۱۳۴، ۱۳۵۴ش.
* هاشمیان، سیداحمد، تحقیقی دربارهٔ مسائل جوانان از دیدگاه روان‌شناسی، مجله آموزش و پرورش، شماره ۱۳۴، ۱۳۵۴ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
 
== پیوند به بیرون ==
ابوالقاسم مقیمی حاجی، [https://books.khomeini.ir/books/10004/181/ «جوان»]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۴، ص۱۸۵–۱۹۳.
ابوالقاسم مقیمی حاجی، [https://books.khomeini.ir/books/10004/181/ «جوان»]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۴، ص۱۸۵–۱۹۳.
Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱

ویرایش