confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۵۵۴
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''ملکحسن''' شاه مراکش، دوست، حامی و میزبان محمدرضا پهلوی. ==معرفی اجمالی== ملکحسن دوم در ۹ ژوئیه سال ۱۹۲۹م/ ۱۳۰۸ش در رباط، پایتخت مراکش متولد شد. پدرش ملکمحمد پنجم از خاندان علویان مراکش بود که از سال ۱۶۳۱م/ ۱۰۰۹ش بر منطقه مغرب عربی حکو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''مَلکحسن''' شاه [[مراکش]]، دوست، حامی و میزبان [[محمدرضا پهلوی]]. | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
ملکحسن دوم در ۹ ژوئیه سال ۱۹۲۹م/ ۱۳۰۸ش در رباط، پایتخت مراکش متولد شد. پدرش ملکمحمد پنجم از خاندان علویان مراکش بود که از سال ۱۶۳۱م/ ۱۰۰۹ش بر منطقه مغرب عربی حکومت میکردند. ملکحسن پس از تحصیلات ابتدایی و دانشگاهی در مراکش به [[فرانسه]] رفت و در نیروی دریایی دوره آموزش ناو جنگی را فرا گرفت و سپس در دانشگاه بوردگن فرانسه در رشته حقوق به تحصیل پرداخت.<ref>واتربوری، امیرالمؤمنین: الملکیة و النخبة السیاسیة المغربیه، ۲۰۷؛ گازیروسکی، سیاست و حکومت در خاورمیانه و شمال آفریقا، ۵۸۲.</ref> او پس از فوت پدرش در ۲۶ فوریه ۱۹۶۱م/ ۱۳۴۰ش در ۳۲سالگی به پادشاهی رسید.<ref>بالتا، مغرب بزرگ، ۱۲۱ ـ ۱۲۲.</ref> وی در دسامبر ۱۹۶۲م/ ۱۳۴۱ش با تغییر قانون اساسی و کاهش نقش سیاسی احزاب بهسرعت قدرت خود را تثبیت کرد.<ref>همان؛ گازیروسکی، سیاست و حکومت در خاورمیانه و شمال آفریقا، ۵۸۲.</ref> او از انتساب خود به خاندان [[پیامبر اکرم(ص)]] و نیز بر عهدهداشتن رهبری مبارزه علیه [[استعمار]] فرانسه، برای بهدستآوردن محبوبیت در میان مردم استفاده میکرد<ref>دکمجیان، اسلام و انقلاب، جنبشهای اسلامی معاصر در جهان عرب، بررسی پدیده بنیادگرایی اسلامی، ۳۷۵ ـ ۳۷۶.</ref> و با اطلاعاتی که از [[فقه]] و [[تمدن اسلامی]] داشت، خود را «امیرالمؤمنین» میخواند و در برخی از سمینارها به عنوان یک صاحب نظر اسلامی سخنرانی میکرد.<ref>کمالیان و رنجبر، عزّت شیعه، ۲/۶۱۳ ـ ۶۱۴.</ref> | ملکحسن دوم در ۹ ژوئیه سال ۱۹۲۹م/ ۱۳۰۸ش در رباط، پایتخت مراکش متولد شد. پدرش ملکمحمد پنجم از خاندان علویان مراکش بود که از سال ۱۶۳۱م/ ۱۰۰۹ش بر منطقه مغرب عربی حکومت میکردند. ملکحسن پس از تحصیلات ابتدایی و دانشگاهی در مراکش به [[فرانسه]] رفت و در نیروی دریایی دوره آموزش ناو جنگی را فرا گرفت و سپس در دانشگاه بوردگن فرانسه در رشته حقوق به تحصیل پرداخت.<ref>واتربوری، امیرالمؤمنین: الملکیة و النخبة السیاسیة المغربیه، ۲۰۷؛ گازیروسکی، سیاست و حکومت در خاورمیانه و شمال آفریقا، ۵۸۲.</ref> او پس از فوت پدرش در ۲۶ فوریه ۱۹۶۱م/ ۱۳۴۰ش در ۳۲سالگی به پادشاهی رسید.<ref>بالتا، مغرب بزرگ، ۱۲۱ ـ ۱۲۲.</ref> وی در دسامبر ۱۹۶۲م/ ۱۳۴۱ش با تغییر قانون اساسی و کاهش نقش سیاسی احزاب بهسرعت قدرت خود را تثبیت کرد.<ref>همان؛ گازیروسکی، سیاست و حکومت در خاورمیانه و شمال آفریقا، ۵۸۲.</ref> او از انتساب خود به خاندان [[پیامبر اکرم(ص)]] و نیز بر عهدهداشتن رهبری مبارزه علیه [[استعمار]] فرانسه، برای بهدستآوردن محبوبیت در میان مردم استفاده میکرد<ref>دکمجیان، اسلام و انقلاب، جنبشهای اسلامی معاصر در جهان عرب، بررسی پدیده بنیادگرایی اسلامی، ۳۷۵ ـ ۳۷۶.</ref> و با اطلاعاتی که از [[فقه]] و [[تمدن اسلامی]] داشت، خود را «امیرالمؤمنین» میخواند و در برخی از سمینارها به عنوان یک صاحب نظر اسلامی سخنرانی میکرد.<ref>کمالیان و رنجبر، عزّت شیعه، ۲/۶۱۳ ـ ۶۱۴.</ref> |