غائله چهارده اسفند: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از برگزاری انتخابات نخستین دوره ریاست جمهوری در ۵/۱۱/۱۳۵۸ سیدابوالحسن بنی‌صدر با کسب بیش از ۷۵ درصد آرای شرکت‌کنندگان در انتخابات، نخستین رئیس‌جمهور ایران شد.<ref>انقلاب اسلامی، روزنامه، ۹/۱۱/۱۳۵۸.</ref> در این انتخابات به‌ دلیل اختلافات موجود، حزب جمهوری اسلامی و در نتیجه بسیاری از روحانیان برجسته و صاحب‌نفوذ در [[شورای انقلاب]]، از وی حمایت نکردند.<ref>علی‌بابایی، بیست ‌و پنج ‌سال در ایران چه گذشت، ۲/۲۱۸؛ شادلو، انقلاب اسلامی از پیروزی تا تحکیم، ۲۵۳؛ یوسفی اشکوری، سیری در زندگی، ۲/۳۸۵ـ۳۸۶.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| سیدابوالحسن بنی‌صدر}} پس از انتخاب بنی‌صدر، اختلافات در سطح گسترده‌تر و علنی، میان وی و حامیانش از یک سو و حزب جمهوری اسلامی و مدافعان آن از سوی دیگر، آغاز شد. تقریباً در تمام مسائل عمده کشور، اختلافات عمیق و مشهودی میان دو جناح وجود داشت که پس از تشکیل [[مجلس شورای اسلامی]] با اکثریت طرفداران حزب جمهوری اسلامی، ابعاد تازه‌ای یافت و با آغاز [[جنگ تحمیلی]] عمیق‌تر و جدی‌تر شد.<ref>یوسفی اشکوری، سیری در زندگی، ۲/۳۸۷.</ref>

==اوج‌گیری اختلافات==

بنی‌صدر پس از در دست‌گرفتن پست ریاست‌جمهوری، در نخستین مصاحبه مطبوعاتی که مواضع خود درباره مسائل کشور را در آن مطرح کرد، تأکید کرد تسلیم قوه قهریه هیچ گروه سیاسی نخواهد شد.<ref>انقلاب اسلامی، روزنامه، ۸/۱۱/۱۳۵۸، ۱ و ۳؛ کیهان، روزنامه، ۸/۱۱/۱۳۵۸، ۳.</ref> در عین حال وی نخستین وظیفه رئیس‌جمهور را ایجاد تفاهم در کشور می‌دانست.<ref>انقلاب اسلامی، روزنامه، ۱۶/۱۱/۱۳۵۸، ۹.</ref> در برابر، [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] [[رئیس دیوان عالی کشور]] در عین تأکید بر اطاعت از فرمان امام‌خمینی بر حمایت از رئیس‌جمهور، انتقاد از اشتباهات او را منتفی ندانست.<ref>کیهان، روزنامه، ۱۱/۱۱/۱۳۵۸، ۴.</ref>{{سخ}}

امام‌خمینی در [[حکم تنفیذ ریاست‌جمهوری]] بنی‌صدر در ۱۵ بهمن ۱۳۵۸ ضمن اشاره به این نکته که تنفیذ رأی مردم از جانب ایشان، محدود به تخلف‌نکردن بنی‌صدر از احکام اسلام و پیروی از [[قانون اساسی]] است، از قشرهای مختلف و احزاب سیاسی نیز درخواست کرد در شرایط حساس کشور و تا زمانی که رئیس‌جمهور بر محور عدل حرکت می‌کند، با حسن‌نیت به پشتیبانی از وی بپردازند و از تفرقه، اختلاف و کارشکنی پرهیز کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۱۳۹ـ۱۴۰.</ref> ایشان همچنین در مراسم تنفیذ، در سخنان کوتاهی، دنیادوستی را سرمنشأ همه اشتباهات دانست و ضمن فانی‌خواندن مقامات دنیوی، غرورنداشتن و تفاوت در رفتار میان پیش و پس از کسب مقام را به بنی‌صدر و دیگر مقامات لشکری و کشوری توصیه کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۱۴۱ـ۱۴۲؛ انقلاب اسلامی، روزنامه، ۱۶/۱۱/۱۳۵۸، ۹.</ref>{{سخ}}

با وجود گسترش ابعاد جنگ تحمیلی و توصیه‌های مکرر امام‌خمینی به حفظ وحدت و پرهیز از اختلاف<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۳۹۲ـ۳۹۳، ۴۲۶ و ۱۴/۴۷، ۱۹۹.</ref> پاییز و زمستان ۱۳۵۹ فضای سیاسی ایران با درگیری‌های میان گروه‌های مختلف، به‌شدت متشنج بود.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۵۲۱ـ۵۲۲.</ref> در همین حال یکی از حوادثی که به اختلاف‌ها دامن زد، درگیری در سخنرانی [[حسن لاهوتی]] در کوچصفهان گیلان بود که واکنش‌های زیادی در محکومیت پدیده چماقداری و لزوم ریشه‌کنی آن در پی داشت <ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۵۲۱؛ کیهان، روزنامه، ۲۸/۱۱/۱۳۵۹، ۱، ۳ و ۳۰/۱۱/۱۳۵۹، ۱۴.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|حسن لاهوتی}} امام‌خمینی در سخنانی ضمن محکوم‌کردن چماقداری به ‌طور کلی و در هر شکل آن، چماق زبان و چماق قلم را از بدترین انواع چماق شمرد که فسادی به مراتب بیشتر از انواع دیگر آن دارد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۴۵.</ref> ایشان ایجاد اختلاف و نفاق در کشور را بزرگ‌ترین معصیت خواند و با توصیه به گویندگان و نویسندگان به حفظ آرامش و وحدت در کشور<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۴۹.</ref> همت در کاهش اختلاف‌ها و ایجاد تفاهم، به‌ویژه در شرایط جنگی کشور را نشانه رشد افراد و پیشگیری از ایجاد غائله ارزیابی کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۷۱ـ۱۷۸.</ref>؛ با این حال، سخنرانی برخی از اعضای [[نهضت آزادی]] در حمایت از بنی‌صدر و مخالفت با روحانیان حزب، همچنان با تنش و شعارهای مخالف و موافق همراه بود.<ref>کیهان، روزنامه، ۷/۱۲/۱۳۵۹، ۲ و ۹/۱۲/۱۳۵۹، ۱۵.</ref>{{سخ}}

پس از ارائه طرح دوفوریتی مجلس در تعیین تکلیف وزارتخانه‌های بی‌سرپرست، بار دیگر چالش میان بنی‌صدر و مخالفانش اوج گرفت. گفتگوهای مجلس میان موافقان و مخالفانِ طرح، باب جدیدی در سیر انتقاد و دفاع از بنی‌صدر گشود.<ref>مشروح مذاکرات، لوح مشروح، ۱/۱۹۴۰، ۱۹۵۹، ۱۹۷۲ـ۱۹۷۳ و ۱۹۸۰ـ۱۹۸۱؛ مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۵۲۲.</ref> برای پایان‌دادن به بحران هیئت دولت، مسئولان تراز اول کشور در ۱۱/۱۲/۱۳۵۹ در خانه [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]] [[دادستان کل کشور]]، تشکیل جلسه دادند<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۵۲۲.</ref> و ۱۲۲ نماینده مجلس نیز در نامه‌ای به بنی‌صدر در ۱۳/۱۲/۱۳۵۹ او را از تداوم اختلافات برحذر داشتند.<ref>کیهان، روزنامه، ۱۳/۱۲/۱۳۵۹، ۲ و ۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| سیدابوالحسن بنی‌صدر}}{{سخ}}

==یادبود چهاردهم اسفند==

در فضای یاد شده دفتر رئیس‌جمهور به ‌مناسبت سالگرد درگذشت [[محمد مصدق]]، تجمع روز چهاردهم اسفند ۱۳۵۹ را برنامه‌ریزی کرد. نهضت آزادی ایران نیز با صدور اطلاعیه، ضمن دعوت از عموم مردم مسلمان تهران برای شرکت در این مراسم و بزرگداشت یاد مصدق، از مردم خواست تا از ورود در مباحث تفرقه‌افکنانه پرهیز کنند و بهانه به دست دشمنان [[اسلام]] و ملت ندهند.<ref>نهضت آزادی ایران، اسناد نهضت آزادی ایران، ۱۱/۳۰۲ـ۳۰۶.</ref>{{سخ}}