۵۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== نقدها == | == نقدها == | ||
انتشار کتاب نهضت امامخمینی واکنشها و نقدهایی را به دنبال داشته است؛ ازجمله شخصی به دنبال چاپ جلد اول، طی نامهای نسبتاً مفصل به امامخمینی، از آن انتقاد کرد و بخشهایی از کتاب را اتهام به افراد دانست. امامخمینی نیز در پاسخ، مطالعه کتاب را مناسب با حال، وقت و قوه بینایی خویش ندانست؛ اما متذکر شد راضی نیست به هیچکسی توهین شود<ref>۳/۴۴۴.</ref>. بیشترین انتقادها به جلد سوم کتاب، بهویژه مباحث مرتبط با علی شریعتی، وارد شده است<ref>رزمجو، پوستین وارونه.</ref>. سیدحمید روحانی و همکاران وی نیز به انتقادها پاسخ گفتهاند<ref>۱۵ خرداد، مجله، ۱۴/۱۱۱ ـ ۱۱۵ و ۱۵ ـ ۱۶/۷۰، ۱۹۳.</ref>. نقدهایی نیز به رویکرد نویسنده به امامموسی صدر وارد شده است<ref>اباذری، امامموسی صدر، ۲۲۰ ـ ۲۲۷؛ کمالیان و رنجبر، عزت شیعه، ۵۵، ۱۰۲، ۱۹۷، ۲۰۸ و ۲۵۸.</ref>. همچنین مطالب کتاب درباره انجمن حجتیه واکنشهایی در پیداشته است<ref>۱۵ خرداد، مجله، ۱۷/۱۲۳ ـ ۱۲۵.</ref>. انتقادهایی نیز به دیدگاههای نویسنده درباره حزبالدعوه عراق در برخی از نشریات عربی خارج از [[کشور]] منتشر شده است(گفتگو با مؤلف). | انتشار کتاب نهضت امامخمینی واکنشها و نقدهایی را به دنبال داشته است؛ ازجمله شخصی به دنبال چاپ جلد اول، طی نامهای نسبتاً مفصل به امامخمینی، از آن انتقاد کرد و بخشهایی از کتاب را اتهام به افراد دانست. امامخمینی نیز در پاسخ، مطالعه کتاب را مناسب با حال، وقت و قوه بینایی خویش ندانست؛ اما متذکر شد راضی نیست به هیچکسی توهین شود<ref>امامخمینی، صحیفه، ۳/۴۴۴.</ref>. بیشترین انتقادها به جلد سوم کتاب، بهویژه مباحث مرتبط با علی شریعتی، وارد شده است<ref>رزمجو، پوستین وارونه.</ref>. سیدحمید روحانی و همکاران وی نیز به انتقادها پاسخ گفتهاند<ref>۱۵ خرداد، مجله، ۱۴/۱۱۱ ـ ۱۱۵ و ۱۵ ـ ۱۶/۷۰، ۱۹۳.</ref>. نقدهایی نیز به رویکرد نویسنده به امامموسی صدر وارد شده است<ref>اباذری، امامموسی صدر، ۲۲۰ ـ ۲۲۷؛ کمالیان و رنجبر، عزت شیعه، ۵۵، ۱۰۲، ۱۹۷، ۲۰۸ و ۲۵۸.</ref>. همچنین مطالب کتاب درباره انجمن حجتیه واکنشهایی در پیداشته است<ref>۱۵ خرداد، مجله، ۱۷/۱۲۳ ـ ۱۲۵.</ref>. انتقادهایی نیز به دیدگاههای نویسنده درباره حزبالدعوه عراق در برخی از نشریات عربی خارج از [[کشور]] منتشر شده است(گفتگو با مؤلف). | ||
از سوی دیگر، امامخمینی بارها از عدم آگاهی نویسنده از بسیاری مسائل اظهار تاسف کرده است و از ابراز آنها برای وی نیز خودداری کرده است. گویا اشاره امامخمینی به برخوردها و کارشکنیهای برخی عناصر خودی بوده است که از سر ناآگاهی یا خواستههای نفسانی به ایشان خنجر زدهاند<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۱۱.</ref>؛ چنانکه وی اعتراض امامخمینی به حذف تعبیر «اعلیحضرت همایونی» را که نویسنده به عمد از پاسخ ایشان به تلگرام [[محمدرضا پهلوی]] حذف کرده بود، بازگو کرده است. امامخمینی در این اعتراض بر وظیفه مورخ در بازگویی واقعیات و دخالت ندادن حب و بغضهای شخصی تاکید میکند و با ذکر این نکته که ممکن است ایشان نیز اشتباه بکند، خاطرنشان میکند نویسنده نباید بر آن اشتباه یا آنچه گمان میکند اشتباه است سرپوش بگذارد. [[مورخ]] نه گزاف میگوید و نه کتمان حقایق میکند؛ [[نویسنده]] باید به دور از غرضورزی، مبالغه و پردهپوشی باشد. ایشان سپس به تفصیل در دفاع از پاسخ احترامآمیز خود به پهلوی و اینکه این روشی اسلامی و دینی در [[هدایت]] و [[نجات]] انسانها حتی [[فرعون]] یا [[اشرار]] [[کربلا]] است، سخن گفته و خاطرنشان کرده که استفاده از زبان نصیحت به پهلوی در آغاز کار به امید هدایت و اصلاح وی بوده است و وقتی ایشان از این راه به نتیجه نرسیده در برابر او ایستاده است<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۱۱ ـ ۱۳.</ref>. | از سوی دیگر، امامخمینی بارها از عدم آگاهی نویسنده از بسیاری مسائل اظهار تاسف کرده است و از ابراز آنها برای وی نیز خودداری کرده است. گویا اشاره امامخمینی به برخوردها و کارشکنیهای برخی عناصر خودی بوده است که از سر ناآگاهی یا خواستههای نفسانی به ایشان خنجر زدهاند<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۱۱.</ref>؛ چنانکه وی اعتراض امامخمینی به حذف تعبیر «اعلیحضرت همایونی» را که نویسنده به عمد از پاسخ ایشان به تلگرام [[محمدرضا پهلوی]] حذف کرده بود، بازگو کرده است. امامخمینی در این اعتراض بر وظیفه مورخ در بازگویی واقعیات و دخالت ندادن حب و بغضهای شخصی تاکید میکند و با ذکر این نکته که ممکن است ایشان نیز اشتباه بکند، خاطرنشان میکند نویسنده نباید بر آن اشتباه یا آنچه گمان میکند اشتباه است سرپوش بگذارد. [[مورخ]] نه گزاف میگوید و نه کتمان حقایق میکند؛ [[نویسنده]] باید به دور از غرضورزی، مبالغه و پردهپوشی باشد. ایشان سپس به تفصیل در دفاع از پاسخ احترامآمیز خود به پهلوی و اینکه این روشی اسلامی و دینی در [[هدایت]] و [[نجات]] انسانها حتی [[فرعون]] یا [[اشرار]] [[کربلا]] است، سخن گفته و خاطرنشان کرده که استفاده از زبان نصیحت به پهلوی در آغاز کار به امید هدایت و اصلاح وی بوده است و وقتی ایشان از این راه به نتیجه نرسیده در برابر او ایستاده است<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۱۱ ـ ۱۳.</ref>. |
ویرایش