کودتای نوژه: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی شخصیت‌های انقلاب از سیطره اطلاعاتی بر کودتا پیش از دستگیری کودتاچیان خبر داده‌اند.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲۲/۴/۱۳۵۹، ۲.</ref> [[حزب توده]] نیز مدعی کشف کودتا بود؛<ref>بایرامی، کشف توطئه کودتا در پایگاه هوایی شهید نوژه، ۱۶۳.</ref> اما احسان طبری این ادعا را تکذیب کرده است.<ref>طبری، کژراهه، ۳۰۹.</ref> همه برنامه‌های کودتا تا روز دوشنبه، سه روز پیش از کودتا، بنابر برنامه پیش رفت.<ref>مؤسسه مطالعات، کودتا، ۲۴۷.</ref> به گفته [[سیدعلی خامنه‌ای]]، نماینده وقت امام‌خمینی در [[شورای عالی دفاع ملی|شورای عالی دفاع]]، در بامداد چهارشنبه ۱۸/۴/۱۳۵۹، خلبان مأمور بمباران بیت امام‌خمینی، از همکاری با دشمنان انقلاب اسلامی پشیمان شد و به تشویق مادرش، شبانه ایشان را از کودتا آگاه کرد. (۳۰/۱/۱۳۷۴، ۱۴؛ مؤسسه مطالعات، کودتا، ۲۶۴–۲۶۶). اندکی بعد نیز یکی از درجه‌داران ارتش، بخش دیگری از برنامه‌های معارضان را فاش کرد.<ref>محمدی ری‌شهری، خاطره‌ها، ۱/۱۴۳–۱۴۵.</ref> خنثی‌سازی کودتا عصر همان روز به دست تیم‌های عملیاتی آغاز شد. پارک لاله تهران، پایگاه نوژه و جاده‌های منتهی به آن در نظارت نیروهای عملیاتی قرار گرفت. تعدادی از عوامل عملیاتی ماجرا در پارک لاله دستگیر شدند و شماری خود را به نزدیکی پایگاه رساندند و عوامل اصلی فرار کردند<ref>مؤسسه مطالعات، کودتا، ۳۲۵.</ref> و پنج نفر از کودتاچیان در نزدیکی پایگاه در درگیری کشته شدند.<ref>کیهان، روزنامه، ۲۳/۴/۱۳۵۹، ۱۶.</ref> همچنین بنی‌عامری و قربانی‌فر و قادسی، از عناصر اصلی کودتا، به کمک [[ضد انقلاب|ضدانقلاب]] به خارج از کشور گریختند<ref>پورجباری، مروری بر کتاب کودتای نوژه (کودتای شبکه نقاب)، ۲۰۳.</ref> و بدین‌سان طرح خطرناک کودتا به دست عناصر [[مؤمن]] ارتش خنثی شد. (خامنه‌ای، ۳۰/۱/۱۳۷۴، ۱۴). طرح ناموفق کودتای نوژه و حوادث پس از آن برای سیا هزینه‌های سنگینی دربرداشت. بنیاد هریتیج در پی شکست‌های متوالی آمریکا از ایران، انقلاب ایران را انقلابی پایدار خواند که در آینده نزدیک، انقلاب و کودتا علیه آن ممکن نیست.<ref>کیهان هوایی، مجله، ۱۲/۱۲/۱۳۶۶، ۲۳.</ref>