مبارزه مسلحانه: تفاوت میان نسخه‌ها

با [[پیروزی انقلاب اسلامی]] و شکل‌گیری [[جمهوری اسلامی]] برخی گروه‌های مارکسیستی و شبه‌اسلامی برای در دست‌گرفتن قدرت و رسیدن به اهداف خود شروع به تهیه سلاح ازجمله غارت از پادگان‌ها و مراکز نظامی و انتظامی در روزهای درگیری با رژیم پهلوی و روزهای نخست پیروزی انقلاب کردند و علاوه بر ترور شخصیت‌های انقلاب، شورش در مناطقی مانند [[کردستان]] و [[گنبد]] (ترکمن صحرا) و [[خوزستان]] (خلق عرب) در شهرهای دیگر مانند [[آمل]] و به‌ویژه تهران دست به حرکت‌های مسلحانه و ترور ازجمله ترور شخصیت‌های انقلاب و نظام زدند که اوج آن را باید اقدامات گسترده [[سازمان تروریستی مجاهدین خلق]] و جنایت‌هایی که در شهرهای مختلف به‌ویژه تهران مرتکب شدند، شمرد بی‌تردید از نظر امام‌خمینی مبارزه با نظام اسلامی چه مسلحانه و چه غیر مسلحانه، به دلیل [[مشروع‌بودن حکومت]]، غیر قانونی و نامشروع و [[حرام]] بوده است و مجازات سختی به دنبال دارد<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۱۴، ص۳۴۳ و ص۴۷۵ و ص۴۸۴ و ج۱۵، ص۳۱.</ref> ایشان نخست به گروه‌های محارب علیه نظام اسلامی و سران آنان نصیحت می‌کرد دست از حرکت مسلحانه بردارند و به آغوش ملت بازگردند و بدانند نمی‌توان مسیر یک ملت فداکار را با مبارزه مسلحانه و دست‌زدن به ترور، انفجار و بمب و دروغ‌پردازی منحرف کرد؛ اما در عین حال اعلام کرد در صورت ادامه مبارزه علیه نظام اسلامی و ورود به فاز نظامی، با عنوان [[محارب]]، با آنان برخورد قاطع و انقلابی خواهد شد<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۹، ص۲۸۲-۲۸۴ و ج۱۴، صص۳۴۳ و ج۱۹، ۱۳۸-۱۴۱ و ج۲۱، ص۴۳۶.</ref> همچنین ضمن هشدار به هواداران داخلی و خارجی این گروه‌ها، ادعای «خلقی»، «مجاهد» و «فدایی» بودن را که این گروه‌ها مطرح می‌کردند، دروغ دانست <ref>امام خمینی، صحیفه، ج۲۱، ص۴۳۷.</ref> و مشفقانه از آنان خواست از راه اشتباه خود برگردند؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۲۱، ص۴۳۸.</ref> اما ادامه مقابله مسلحانه و جنایت‌های فراوانی که این گروه‌ها مرتکب شدند، نشان داد که [[جمهوری اسلامی ایران]] چاره‌ای جز برخورد قاطع با آنها ندارد. {{ببینید|مقاله ترور}} {{ببینید|مقاله سازمان مجاهدین خلق ایران}}