انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۳۸

۱۴۳ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ بهمن ۱۴۰۱

ابرابزار

دیداریویکی‌متن

Shams

Image-reviewer، دیوان‌سالاران، emailconfirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۱٬۲۱۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''هفت تیر'''، انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و شهادت [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] و بیش از هفتاد تن از یاران، به دست [[سازمان مجاهدین خلق]]، ۱۳۶۰.
-==مقدمه==
-[[حزب جمهوری اسلامی]] یک هفته پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] در ۲۹/۱۱/۱۳۵۷ با موافقت [[امام‌خمینی]] موجودیت خود را اعلام کرد <ref>کیهان، روزنامه، ۲؛ درویشی، سیره عملی امام‌خمینی، ۲۶۲</ref>. بنیانگذاران آن، [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، [[سیدعلی خامنه‌ای]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]] و [[محمدجواد باهنر]] بودند <ref>دعاگو، خاطرات، ۲۳۳</ref>. این حزب تشکیلاتی برآمده از نیروهای پیرو [[امام‌خمینی]] و انقلاب اسلامی بود که نقش اصلی را در پیروزی انقلاب اسلامی بر عهده داشتند <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۳</ref>. هدف از تشکیل حزب، ایجاد تشکیلاتی صددرصد اسلامی برای حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی و کمک به حل مشکلات مردم ایران بود <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۴</ref>. این حزب در مدیریت کشور نقش اساسی داشت و امام‌خمینی با توجه به این جایگاه، در مواقع حساس از آن حمایت می‌کرد <ref>میلانی، شکل‌گیری انقلاب اسلامی، ۳۳۲</ref>. جلسات حزب محل تجمع بسیاری از شخصیت‌ها بود <ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۲۶۲</ref>؛ چنان‌چه در نخستین انتخابات [[مجلس شورای اسلامی]] از مجموع ۲۴۳ نماینده موجود ۱۳۰ تن عضو یا موافق مواضع حزب جمهوری اسلامی بودند <ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۳۱۷</ref>. [[هاشمی رفسنجانی]] از اعضای اصلی این حزب، رئیس مجلس شورای اسلامی بود <ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۳۱۷</ref> {{ببینید|حزب جمهوری اسلامی}}.
-با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] با بهره‌گیری از شهرت و سابقه بنیانگذاران آن، به بازسازی خود پرداخت <ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۳۵۴</ref>. این سازمان خود را در پیروزی و مدیریت کشور ذی‌حق می‌دانست <ref>موسوی تبریزی، مصاحبه، ۳۲</ref> و به نیروهای نظامی خود ([[میلیشیا]]) بسیار مغرور بود <ref>چشم‌انداز ایران، مجله، ۷۱</ref> و آنان را با شگردهای ویژه قدم‌به‌قدم به مقابله با نظام اسلامی سوق می‌داد <ref>چشم‌انداز ایران، مجله، ۶۹</ref>. در دوره اول مجلس شورای اسلامی شماری از افراد مؤثر سازمان، ازجمله [[مسعود رجوی]] رئیس این سازمان و برخی دیگر، نامزد نمایندگی مجلس شورای اسلامی شدند <ref>چشم‌انداز ایران، مجله، ۶۰</ref> که موفق به کسب آرا نشدند.
+== مقدمه ==
+[[حزب جمهوری اسلامی]] یک هفته پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] در ۲۹/۱۱/۱۳۵۷ با موافقت [[امام‌خمینی]] موجودیت خود را اعلام کرد.<ref>کیهان، روزنامه، ۲؛ درویشی، سیره عملی امام‌خمینی، ۲۶۲</ref> بنیانگذاران آن، [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، [[سیدعلی خامنه‌ای]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]] و [[محمدجواد باهنر]] بودند.<ref>دعاگو، خاطرات، ۲۳۳</ref> این حزب تشکیلاتی برآمده از نیروهای پیرو [[امام‌خمینی]] و انقلاب اسلامی بود که نقش اصلی را در پیروزی انقلاب اسلامی بر عهده داشتند.<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۳</ref> هدف از تشکیل حزب، ایجاد تشکیلاتی صددرصد اسلامی برای حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی و کمک به حل مشکلات مردم ایران بود.<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۴</ref> این حزب در مدیریت کشور نقش اساسی داشت و امام‌خمینی با توجه به این جایگاه، در مواقع حساس از آن حمایت می‌کرد.<ref>میلانی، شکل‌گیری انقلاب اسلامی، ۳۳۲</ref> جلسات حزب محل تجمع بسیاری از شخصیت‌ها بود<ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۲۶۲</ref>؛ چنان‌چه در نخستین انتخابات [[مجلس شورای اسلامی]] از مجموع ۲۴۳ نماینده موجود ۱۳۰ تن عضو یا موافق مواضع حزب جمهوری اسلامی بودند.<ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۳۱۷</ref> [[هاشمی رفسنجانی]] از اعضای اصلی این حزب، رئیس مجلس شورای اسلامی بود<ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۳۱۷</ref> {{ببینید|حزب جمهوری اسلامی}}.
-تفاوت مواضع اعتقادی سازمان مجاهدین خلق با باورهای امام‌خمینی و انقلاب، که در بسیاری از سخنان ایشان، دیده می‌شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۰۸؛ ۱۴/۴۰۵ و ۱۶/۱۲۷</ref>؛ همچنین عملکرد نامناسب آنان، مانع دادن پست‌های کلیدی به رهبران سازمان بود <ref>میلانی، شکل‌گیری انقلاب اسلامی، ۳۱۶ و ۳۳۵</ref>. به نظر افراد نزدیک به مجاهدین، غرور برخاسته از سابقه مبارزاتی و نفوذ تفکر [[اسلام بدون روحانیت]] در افکار رهبران و رخنه [[فساد]] و [[فحشا]] درون سازمان <ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۳۵۳ ـ ۳۵۴؛ روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۵۴۸ ـ ۵۸۱</ref>، مانع پیوستن آنان به خط امام‌خمینی شد. مجاهدین خلق که در چهاردیواری پندارهای خود زندانی بودند، راه خود را از امام‌خمینی جدا کرده <ref>باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ، ۷۴ ـ ۷۵؛ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های، ۴۱۲ ـ ۴۱۶</ref>، در نتیجه راه [[نفاق]] پیشه کردند و افراد خود را در نهادهای انقلابی نفوذ دادند <ref>موحدی ساوجی، خاطرات، ۲۴۹</ref> و در پنهان، با دشمنان جمهوری اسلامی راه مراوده گشودند. این‌گونه فعالیت‌ها، مسئولان سیاسی ـ امنیتی نظام را بر آن داشت این سازمان را نامحرم تلقی کنند <ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۴۱۷ ـ ۴۴۵</ref>.
+با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] با بهره‌گیری از شهرت و سابقه بنیانگذاران آن، به بازسازی خود پرداخت.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۳۵۴</ref> این سازمان خود را در پیروزی و مدیریت کشور ذی‌حق می‌دانست<ref>موسوی تبریزی، مصاحبه، ۳۲</ref> و به نیروهای نظامی خود ([[میلیشیا]]) بسیار مغرور بود<ref>چشم‌انداز ایران، مجله، ۷۱</ref> و آنان را با شگردهای ویژه قدم‌به‌قدم به مقابله با نظام اسلامی سوق می‌داد.<ref>چشم‌انداز ایران، مجله، ۶۹</ref> در دوره اول مجلس شورای اسلامی شماری از افراد مؤثر سازمان، ازجمله [[مسعود رجوی]] رئیس این سازمان و برخی دیگر، نامزد نمایندگی مجلس شورای اسلامی شدند<ref>چشم‌انداز ایران، مجله، ۶۰</ref> که موفق به کسب آرا نشدند.
-با روشن‌شدن ارتباط سران سازمان مجاهدین خلق با [[شوروی]] در اردیبهشت ۱۳۵۸ از طریق کشف [[جاسوسی]] [[محمدرضا سعادتی]] عضو بلندمرتبه سازمان <ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۴۱۷ ـ ۴۴۵</ref>، امام‌خمینی بی‌اعتمادی خود را به این افراد آشکار ساخت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۴۳</ref> و آشکارا کسانی را که به زبان از جمهوری اسلامی حمایت می‌کردند و در عمل با دشمنان ایران در ارتباط بودند منافق خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۳۳۸</ref>. با ردشدن صلاحیت مسعود رجوی (رئیس سازمان) برای ریاست‌جمهوری، به دلیل تحریم همه‌پرسی [[قانون اساسی]] از سوی وی، زاویه سازمان با نظام اسلامی بیشتر شد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۱۱۹؛ میلانی، شکل‌گیری انقلاب اسلامی، ۳۱۶</ref> {{ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران}}.
+تفاوت مواضع اعتقادی سازمان مجاهدین خلق با باورهای امام‌خمینی و انقلاب، که در بسیاری از سخنان ایشان، دیده می‌شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۰۸؛ ۱۴/۴۰۵ و ۱۶/۱۲۷</ref>؛ همچنین عملکرد نامناسب آنان، مانع دادن پست‌های کلیدی به رهبران سازمان بود.<ref>میلانی، شکل‌گیری انقلاب اسلامی، ۳۱۶ و ۳۳۵</ref> به نظر افراد نزدیک به مجاهدین، غرور برخاسته از سابقه مبارزاتی و نفوذ تفکر [[اسلام بدون روحانیت]] در افکار رهبران و رخنه [[فساد]] و [[فحشا]] درون سازمان،<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۳۵۳–۳۵۴؛ روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۵۴۸–۵۸۱</ref> مانع پیوستن آنان به خط امام‌خمینی شد. مجاهدین خلق که در چهاردیواری پندارهای خود زندانی بودند، راه خود را از امام‌خمینی جدا کرده،<ref>باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ، ۷۴–۷۵؛ جعفریان، جریان‌ها و سازمان‌های، ۴۱۲–۴۱۶</ref> در نتیجه راه [[نفاق]] پیشه کردند و افراد خود را در نهادهای انقلابی نفوذ دادند<ref>موحدی ساوجی، خاطرات، ۲۴۹</ref> و در پنهان، با دشمنان جمهوری اسلامی راه مراوده گشودند. این‌گونه فعالیت‌ها، مسئولان سیاسی ـ امنیتی نظام را بر آن داشت این سازمان را نامحرم تلقی کنند.<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۴۱۷–۴۴۵</ref>
-میان [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]] نخستین رئیس‌جمهور ایران با مواضع پیروان امام‌خمینی ـ که عمدتاً مسئولان حزب جمهوری اسلامی بودند ـ نیز فاصله افتاد و بنی‌صدر به گروه‌های معارض با نظام اسلامی، ازجمله سازمان مجاهدین خلق نزدیک شد. سازمان مجاهدین خلق نیز با هدف سهیم‌کردن خود در مناسبات قدرت، خود را به بنی‌صدر نزدیک کرد <ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۱۳ ـ ۱۹</ref>. امام‌خمینی برای هماهنگ‌کردن بنی‌صدر با نظام اسلامی، کوشش بسیاری کرد که به جایی نرسید <ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۲۳ و ۶۹</ref>؛ بنابراین در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ او را از فرماندهی کل ‌قوا عزل کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲۰</ref> {{ببینید|فرماندهی کل نیروهای مسلح}}. دادستانی از مجاهدین خلق خواست دفاتر اداری و جنگ‌افزار‌های خود را تحویل دهند <ref>موسوی تبریزی، مصاحبه، ۳۹</ref>؛ ولی آنان در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ هم‌زمان با طرح عدم کفایت بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی، در تهران و چند شهر دیگر دست به تظاهرات مسلحانه زدند که هرچند با تلفات جانی و مالی افراد بی‌گناه همراه بود <ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۴</ref>، لکن با هوشیاری نیروهای امنیتی و حضور مردم با شکست روبه‌رو گشت <ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۷۸</ref> و حضور خودجوش توده مردم نیز در روزهای ۳۰ و ۳۱ خرداد در تجدید عهد با رهبری انقلاب، آنان را ناکام کرد <ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۴</ref>.
+با روشن‌شدن ارتباط سران سازمان مجاهدین خلق با [[شوروی]] در اردیبهشت ۱۳۵۸ از طریق کشف [[جاسوسی]] [[محمدرضا سعادتی]] عضو بلندمرتبه سازمان،<ref>مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۴۱۷–۴۴۵</ref> امام‌خمینی بی‌اعتمادی خود را به این افراد آشکار ساخت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۴۳</ref> و آشکارا کسانی را که به زبان از جمهوری اسلامی حمایت می‌کردند و در عمل با دشمنان ایران در ارتباط بودند منافق خواند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۳۳۸</ref> با ردشدن صلاحیت مسعود رجوی (رئیس سازمان) برای ریاست‌جمهوری، به دلیل تحریم همه‌پرسی [[قانون اساسی]] از سوی وی، زاویه سازمان با نظام اسلامی بیشتر شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۱۱۹؛ میلانی، شکل‌گیری انقلاب اسلامی، ۳۱۶</ref> {{ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران}}.
-با ناامیدی از پای‌بندی بنی‌صدر به قوانین، مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت سیاسی وی در ۳۱/۳/۱۳۶۰ رأی داد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۸۰؛ هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۶۴ ـ ۱۶۶</ref> و با فرستادن نتیجه به امام‌خمینی، ایشان نیز در اول تیر ۱۳۶۰ وی را از ریاست‌جمهوری عزل کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۸۰</ref> و به او سفارش کرد به جای کار سیاسی به کارهای تحقیقاتی بپردازد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۹۲</ref>. بنی‌صدر پس از عزل از ریاست‌جمهوری با سازمان مجاهدین خلق ائتلاف کرد و پنهان شد <ref>موسوی تبریزی، مصاحبه، ۳۹؛ مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۵۴۶ ـ ۵۵۲</ref> {{ببینید|سیدابوالحسن بنی‌صدر}}. امام‌خمینی مردم را به آگاهی و هوشیاری و دقت عمل در مقابله با فتنه «منافقان» فراخواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۵۶ ـ ۴۶۰ و ۱۴/۴۸۳، ۴۹۳</ref> و از جریان‌های سیاسی دیگر و جوان‌های فریب‌خورده خواست تا از این گروه اعلام برائت و دوری کنند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۵۵ ـ ۴۵۶، ۴۷۴ ـ ۴۷۵ و ۴۸۳ ـ ۴۸۴</ref>.
+میان [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]] نخستین رئیس‌جمهور ایران با مواضع پیروان امام‌خمینی ـ که عمدتاً مسئولان حزب جمهوری اسلامی بودند ـ نیز فاصله افتاد و بنی‌صدر به گروه‌های معارض با نظام اسلامی، ازجمله سازمان مجاهدین خلق نزدیک شد. سازمان مجاهدین خلق نیز با هدف سهیم‌کردن خود در مناسبات قدرت، خود را به بنی‌صدر نزدیک کرد.<ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۱۳–۱۹</ref> امام‌خمینی برای هماهنگ‌کردن بنی‌صدر با نظام اسلامی، کوشش بسیاری کرد که به جایی نرسید<ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۲۳ و ۶۹</ref>؛ بنابراین در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ او را از فرماندهی کل قوا عزل کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲۰</ref> {{ببینید|فرماندهی کل نیروهای مسلح}}. دادستانی از مجاهدین خلق خواست دفاتر اداری و جنگ‌افزارهای خود را تحویل دهند<ref>موسوی تبریزی، مصاحبه، ۳۹</ref>؛ ولی آنان در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ هم‌زمان با طرح عدم کفایت بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی، در تهران و چند شهر دیگر دست به تظاهرات مسلحانه زدند که هرچند با تلفات جانی و مالی افراد بی‌گناه همراه بود،<ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۴</ref> لکن با هوشیاری نیروهای امنیتی و حضور مردم با شکست روبه‌رو گشت<ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۷۸</ref> و حضور خودجوش توده مردم نیز در روزهای ۳۰ و ۳۱ خرداد در تجدید عهد با رهبری انقلاب، آنان را ناکام کرد.<ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۴</ref>
-==انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی==
-یکشنبه هفتم تیر ۱۳۶۰ ساعت ۲۰:۳۰، جلسه حزب جمهوری اسلامی در دفتر مرکزی حزب، در محله سرچشمه تهران آغاز شد. شخصیت‌های مختلف نظام ازجمله شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، [[شورای عالی قضایی]] و شماری از وزرا وارد سالن اجتماعات شدند <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱</ref>. جلسه با حضور سیدمحمد حسینی بهشتی دبیرکل حزب رسمیت یافت. پس از تلاوت [[قرآن]] و اعلام برنامه، بهشتی درباره [[اقتصاد]] و [[تورم]] و انتخابات ریاست‌جمهوری و عزل بنی‌صدر نکته‌هایی را بیان کرد <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱</ref>. آخرین جمله‌های ایشان درباره پیش‌گیری از دخالت [[استعمارگران]] و بیگانگان در مسایل داخلی کشور و تأکید بر انتخاب افراد مصلح و مکتبی در انتخابات ریاست‌جمهوری بود <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱</ref> که صدای مهیبی منطقه را در ساعت ۲۱:۵۰ دقیقه لرزاند و سقف سالن محل اجتماع یکباره فرو ریخت. صدای انفجار به حدّی مهیب بود که برخی احتمال زلزله دادند <ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۰؛ برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱ ـ ۵۲</ref>. [[محمدرضا کلاهی]]، مسئول برگزاری جلسات و کنفرانس‌های حزب جمهوری اسلامی و از نفوذی‌های سازمان مجاهدین خلق بمب‌گذاری را انجام داده بود <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۲؛ شاهسوندی، انفجار هفتم تیر</ref>. برای گردهمایی نیروهای انقلابی و ارزشی تلاش‌های بسیاری شده بود تا جایی که برخی تلفنی دعوت شده و یا پیش از آغاز جلسه کسانی که در حیاط دفتر حزب بودند، به حضور در سالن تشویق شده بودند؛ حتی مانع خروج برخی کسانی که می‌خواستند جلسه را ترک کنند، شده بودند <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۵؛ حکیمان، با چشم باز، ۳۷</ref>.
-سازمان مجاهدین خلق مسئولیت انفجار را برعهده گرفت <ref>بنی‌صدر، خاطرات، ۳۷۷</ref>. در سال‌های بعد نیز برخی کسانی که از سازمان مجاهدین خلق جدا شده بودند، در خاطرات خود به شرح این واقعه پرداخته، یادآور شدند سازمان می‌خواست با واردکردن ضربات شکننده‌ای این‌چنین، به حکومت دست یابد <ref>شاهسوندی، انفجار هفتم تیر</ref>.
-==شهدا و مجروحان==
-بر اساس آمار اولیه، شمار شهدا ۷۲ یا ۷۳ تن بود <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۳ و ۱۸۵</ref>. [[امام‌خمینی]] نیز در پیام خود به مناسبت شهادت بهشتی و همراهانش یادآور شد ملت ایران در این فاجعه بزرگ ۷۲ تن به عدد [[شهدای کربلا]] از دست داد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲</ref>. چند روز بعد که مشخص شد شمار شهدا دو یا سه نفر بیشتر از ۷۲ تن است، به سبب اعتبار و ارزش عدد ۷۲ و شباهت آن با شهدای کربلا، مسئولان کشور بر آن شدند که همچنان از عدد ۷۲ استفاده کنند <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۶</ref>. شهدای این فاجعه افزون بر حسینی بهشتی، چند وزیر و معاون وزیر، ۲۷ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نیز برخی مسئولان دولتی و کارمندان و اعضای حزب جمهوری اسلامی بودند <ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۹ ـ ۶۴</ref>. فهرست شهدا به این شرح است: سیدمحمد حسینی بهشتی (رئیس [[دیوان عالی کشور]])، رحمان استکی (نماینده شهر کرد)، سیدرضا پاک‌نژاد (نماینده یزد)، علیرضا چراغ‌زاده دزفولی (نماینده رامهرمز)، غلامحسین حقانی (نماینده بندرعباس)، سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی (نماینده زابل)، سیدشمس‌الدین حسینی نایینی (نماینده نایین)، عباس حیدری (نماینده بوشهر)، محمدعلی حیدری (نماینده نهاوند)، سیدمحمدکاظم دانش (نماینده شوش و اندیمشک)، علی‌اکبر دهقان (نماینده تربت جام)، غلامرضا دانش آشتیانی (نماینده تفرش و آشتیان)، عبدالحمید دیالمه (نماینده مشهد)، سیدفخرالدین رحیمی (نماینده ملاوی لرستان)، سیدمحمدجواد شرافت (نماینده شوشتر)، میربهزاد شهریاری (نماینده رودباران)، محمدحسین صادقی (نماینده درود و ازنا)، قاسم صادقی (نماینده مشهد)، سیدنورالله طباطبایی‌نژاد (نماینده اردستان)، حسن طیبی (نماینده اسفراین)، سیف‌الله عبدالکریمی (نماینده لنگرود)، عبدالوهاب قاسمی (نماینده ساری)، عمادالدین کریمی (نماینده نوشهر)، سیدمحمدباقر لواسانی (نماینده تهران)، محمد منتظری (نماینده نجف‌آباد)، عباسعلی ناطق نوری (نماینده نور)، مهدی نصیری لاری (نماینده لارستان)، علی هاشمی سنجانی (نماینده اراک)، حسن عباسپور (وزیر نیرو)، محمدعلی فیاض‌بخش (وزیر مشاور و سرپرست [[سازمان بهزیستی کشور]])، محمود قندی (وزیر پست و تلگراف و تلفن)، موسی کلانتری (وزیر راه و ترابری)، علی‌اکبر مسلمی جهرمی (دبیرکل [[سازمان امور اداری و استخدامی]])، جواد اسدالله‌زاده (معاون بازرگانی خارجی وزارت بازرگانی)، عباس جهان‌بخش ارشاد (معاون دفتر آموزش سازمان بهزیستی)، محمدصادق اسلامی (معاون پارلمانی و هماهنگی وزارت بازرگانی)، مهدی امین‌زاده (بازرگانی داخلی وزارت بازرگانی)، محمود تفویضی زواره (معاون وزارت راه و ترابری)، هاشم جعفری معیری (معاون امور درمانی وزارت بهداری)، عباس شاهوی (معاون [[وزارت بازرگانی]])، ایرج شهسواری (معاون وزارت آموزش و پرورش)، حسن عضدی (معاون وزارت فرهنگ و آموزش عالی)، علی‌اکبر فلاح شورشانی (معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش)، غلامعلی معتمدی (معاون رفاه تعاون وزارت کار)، حبیب‌الله مهمانچی (معاون امور پارلمانی و هماهنگی وزارت کار)، سیدکاظم موسوی (معاون [[وزارت آموزش و پرورش]])، علی‌اصغر آقازمانی (عضو حزب)، عباس ابراهیمیان (عضو حزب)، حسن اجاره‌دارحسنی (عضو شورای مرکزی حزب و سردبیر نشریه عروة الوثقی)، علی‌اکبر اژه‌ای (عضو دفتر سیاسی حزب)، عبدالحسین اکبری مازندرانی ساروی (عضو هیئت پنج‌نفره کشاورزی منطقه مازندران)، حسین اکبری (مدیر عامل بانک کشاورزی)، هادی امینی (عضو واحد مهندسین حزب)، محمود بالاگر (عضو حزب)، حسن بخشایش (عضو حزب)، سیدمحمد پاک‌نژاد (عضو هیئت مدیره چوب و کاغذ)، محمد پورولی (عضو حزب)، رضا ترابی (عضو حزب)، مهدی حاجیان مقدم (مسئول آموزش واحد مهندسین حزب)، محمد خوش‌زبان (عضو حزب)، علی درخشان (عضو شورای مرکزی حزب)، توحید رزمجومین (عضو هیئت مدیره گروه صنعتی ملی)، محمد رواقی (مدیر شرکت فرش ایران)، جواد سرافراز (عضو شورای مرکزی حزب)، جواد سرحدی (مدیرعامل [[سازمان تعاون مصرف شهر و روستا]])، حسین سعادتی (عضو حزب و مسئول آموزش شهرستان‌ها)، جواد مالکی (عضو شورای مرکزی حزب)، حبیب مالکی (فرماندار ایرانشهر)، علی‌محمد مجیدی (مشاور عمرانی وزارت کشور)، محمدحسین محمد عینی، حبیب‌الله مهدی‌زاده طالعی (عضو حزب)، سیدمحمد موسوی‌فر (عضو حزب) و محسن مولایی (عضو حزب) <ref>دفتر انتشارات، پیشتازان شهادت، ۷۷ ـ ۳۰۶</ref>.
-در این حادثه ۲۶ تن نیز زخمی شدند که عبارت‌اند از: علی‌اصغر باغانی (نماینده سبزوار)، بهرام تاج‌گردون (نماینده گچساران و کهکیلویه)، محمود جمالی (کارمند حزب)، دانش مهر (کارمند حزب)، زین‌العابدین رئیسی (کارمند حزب)، ایرج صفاتی دزفولی (نماینده آبادان)، سیدجلال سعادتیان (معاون وزارت بهداری)، مسعود صادقی (معاون وزارت بهزیستی)، محمدحسن اصغرنیا (استاندار سمنان)، مسیح مهاجری (عضو شورای مرکزی حزب و سردبیر [[روزنامه جمهوری اسلامی]])، حیدرعلی علیزاده (کارمند حزب)، مسعود صادقی‌آزاد (کارمند نخست‌وزیری)، ابراهیم عبدی (واحد دانشجویی حزب)، هدایت عبدی (کارمند حزب)، محمد غریب (واحد دانشجویی حزب)، مهدی فاضلی (واحد دانشجویی حزب)، ابراهیم فردوسی (واحد دانشجویی حزب)، اسماعیل فردوسی‌پور (نماینده فردوس و طبس)، مرتضی فضلعلی (نماینده گرمسار)، حسین کاظم‌زاده اردبیلی (وزیر بازرگانی)، سیدمحمد کیاوش (نماینده اهواز)، مرتضی محمودی (نماینده قصر شیرین)، محمد مروی سماورچی (نماینده طرقبه و چناران)، مسعود موسوی (کارمند حزب)، علی موسوی (کارمند حزب)، قدرت‌الله نجفی (نماینده شهرضا)<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۶۳ ـ ۶۴</ref>.
+با ناامیدی از پای‌بندی بنی‌صدر به قوانین، مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت سیاسی وی در ۳۱/۳/۱۳۶۰ رأی داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۸۰؛ هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۶۴–۱۶۶</ref> و با فرستادن نتیجه به امام‌خمینی، ایشان نیز در اول تیر ۱۳۶۰ وی را از ریاست‌جمهوری عزل کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۸۰</ref> و به او سفارش کرد به جای کار سیاسی به کارهای تحقیقاتی بپردازد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۹۲</ref> بنی‌صدر پس از عزل از ریاست‌جمهوری با سازمان مجاهدین خلق ائتلاف کرد و پنهان شد<ref>موسوی تبریزی، مصاحبه، ۳۹؛ مؤسسه مطالعات، سازمان مجاهدین خلق، ۲/۵۴۶–۵۵۲</ref> {{ببینید|سیدابوالحسن بنی‌صدر}}. امام‌خمینی مردم را به آگاهی و هوشیاری و دقت عمل در مقابله با فتنه «منافقان» فراخواند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۵۶–۴۶۰ و ۱۴/۴۸۳، ۴۹۳</ref> و از جریان‌های سیاسی دیگر و جوان‌های فریب‌خورده خواست تا از این گروه اعلام برائت و دوری کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۵۵–۴۵۶، ۴۷۴–۴۷۵ و ۴۸۳–۴۸۴</ref>
-==واکنش امام‌خمینی==
-[[امام‌خمینی]] پیش از همه مسئولان بلندپایه از فاجعه اطلاع یافت <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۲۱</ref>. ظرفیت و [[سعه صدر]] و روحیه ایشان بیشتر و قوی‌تر از حد تصور دیگران بود. حضور و سلامتی ایشان بر نشاط و امید مسئولان ‌افزود <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۲۱</ref>. رهبران نظام برای تسلیت و مشاوره خدمت امام‌خمینی رسیدند و ایشان با سخنان دلنشین و بیان خاطره‌ای از ابتلای اولیای خدا به این مصایب، بار آنان را سبک کرد و بر آرامش و اعتماد به نفس آنان افزود <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۳</ref>. ایشان در عین حال، این واقعه را ضایعه‌ای بزرگ دانست و به ملت و خانواده شهدا تسلیت گفت و با نکوداشت مقام بهشتی {{ببینید|سیدمحمد بهشتی}} و دیگر شهدا، ملت ایران را به آمادگی در برابر چنین مصایبی دعوت کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۵</ref>. به باور ایشان اهداف والای مردم ایران مانع انحراف آنان از مسیر انقلاب بر اثر این رویدادهای تروریستی خواهد بود و ایستادگی در برابر پیامدهای ناگوار مقابله با ستمکاران، ارثی است که از [[پیامبر اکرم(ص)]] و [[اولیای الهی]] به مردم رسیده است. ایشان ابراز امیدواری کرد با مقاومت مردم، نتیجه‌ای برعکس آنچه خواست دشمنان است به دست آید <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۶</ref>. ایشان همچنین کسانی را که در انفجار دفتر [[حزب جمهوری اسلامی]] شهید شدند، خدمتگزاران فعال به خلق، اسلام و نظام اسلامی خواند و از این عمل منافقین با عنوان خدمت به شرق و غرب یاد کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲ ـ ۳</ref>.
-امام‌خمینی به‌سرعت کاستی‌ها را ترمیم کرد <ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۲۶۳؛ هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۴</ref> و همکاری و تیزهوشی [[سیداحمد خمینی]] بار مشکلات را کاهش داد <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۴</ref>. تعیین فوری ریاست دیوان و دادستان کل کشور از سوی امام‌خمینی، شورای عالی قضایی را ترمیم کرد و بدین ترتیب شورای ریاست‌جمهوری نیز کامل شد. قرار شد هیئت دولت نیز ترمیم شده، به‌سرعت انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس شورای اسلامی برای پرشدن جای خالی شهدا برگزار شود. برای فعال‌شدن [[شورای عالی دفاع]] هم تصمیم گرفته شد <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۳ ـ ۵۳۴</ref>. سرعت عمل برای دشمنان خارجی و ضد انقلاب داخلی گیج‌کننده و یأس‌آور بود؛ زیرا آنها به خیال خود با ترور شخصیت‌های مهم نظام می‌خواستند خلأ ایجادکنند؛ ولی برخلاف انتظار، نیروها جایگزین شدند و اخلالی در کارها به وجود نیامد <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۴</ref>. در روز دهم تیر همه نگران بودند مجلس شورای اسلامی به حد نصاب نرسد و تشکیل نشود که با آمدن شماری از نمایندگان مجروح به مجلس، این نگرانی رفع شد <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۴</ref>.
+== انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی ==
+یکشنبه هفتم تیر ۱۳۶۰ ساعت ۲۰:۳۰، جلسه حزب جمهوری اسلامی در دفتر مرکزی حزب، در محله سرچشمه تهران آغاز شد. شخصیت‌های مختلف نظام ازجمله شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، [[شورای عالی قضایی]] و شماری از وزرا وارد سالن اجتماعات شدند.<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱</ref> جلسه با حضور سیدمحمد حسینی بهشتی دبیرکل حزب رسمیت یافت. پس از تلاوت [[قرآن]] و اعلام برنامه، بهشتی دربارهٔ [[اقتصاد]] و [[تورم]] و انتخابات ریاست‌جمهوری و عزل بنی‌صدر نکته‌هایی را بیان کرد.<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱</ref> آخرین جمله‌های ایشان دربارهٔ پیش‌گیری از دخالت [[استعمارگران]] و بیگانگان در مسایل داخلی کشور و تأکید بر انتخاب افراد مصلح و مکتبی در انتخابات ریاست‌جمهوری بود<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱</ref> که صدای مهیبی منطقه را در ساعت ۲۱:۵۰ دقیقه لرزاند و سقف سالن محل اجتماع یکباره فرو ریخت. صدای انفجار به حدّی مهیب بود که برخی احتمال زلزله دادند.<ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۰؛ برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۱–۵۲</ref> [[محمدرضا کلاهی]]، مسئول برگزاری جلسات و کنفرانس‌های حزب جمهوری اسلامی و از نفوذی‌های سازمان مجاهدین خلق بمب‌گذاری را انجام داده بود.<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۲؛ شاهسوندی، انفجار هفتم تیر</ref> برای گردهمایی نیروهای انقلابی و ارزشی تلاش‌های بسیاری شده بود تا جایی که برخی تلفنی دعوت شده یا پیش از آغاز جلسه کسانی که در حیاط دفتر حزب بودند، به حضور در سالن تشویق شده بودند؛ حتی مانع خروج برخی کسانی که می‌خواستند جلسه را ترک کنند، شده بودند.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۵؛ حکیمان، با چشم باز، ۳۷</ref>
+سازمان مجاهدین خلق مسئولیت انفجار را برعهده گرفت.<ref>بنی‌صدر، خاطرات، ۳۷۷</ref> در سال‌های بعد نیز برخی کسانی که از سازمان مجاهدین خلق جدا شده بودند، در خاطرات خود به شرح این واقعه پرداخته، یادآور شدند سازمان می‌خواست با واردکردن ضربات شکننده‌ای این‌چنین، به حکومت دست یابد.<ref>شاهسوندی، انفجار هفتم تیر</ref>
-امام‌خمینی عاملان فاجعه هفتم تیر را افرادی بی‌اعتقاد به اصول اسلامی، انحصارطلب و در خدمت [[آمریکا]] معرفی کرد که برای از صحنه بیرون‌کردن بزرگان انقلاب، افرادی چون بهشتی را انحصارطلب معرفی می‌کردند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۹</ref>. ایشان با تبیین دو نگرش موجود از زمان صدر [[اسلام]] تاکنون <ref>راحت‌طلبان و نشستگان از سویی و قیام‌کنندگان در راه خدا و اولیای خدا از سوی دیگر</ref>، [[مذهب تشیع]] را مذهب خون و شمشیر دانست و تأکید کرد ازمیان‌بردن و شهادت بزرگان و عزیزان کشور، تنها عزم ملت را جزم‌تر می‌کند و با حضور جدی‌تر در صحنه، [[جهاد]] در راه خدا را برای خود افتخار می‌داند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۹ ـ ۵۲۴</ref>. ایشان همچنین اقدام بزدلانه منافقین را که دم از خلق و شجاعت و جنگجویی می‌زدند ولی در صحنه عمل، با پنهان‌شدن خود، جوانان و کودکان را به بمب‌گذاری، واداشته‌اند، ابلهانه، بچه‌گانه و نشانه ضعف و تمام ادعاهای آنان را باطل و دروغ شمرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۲۵ ـ ۵۲۷</ref>.
+== شهدا و مجروحان ==
+بر اساس آمار اولیه، شمار شهدا ۷۲ یا ۷۳ تن بود.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۳ و ۱۸۵</ref> [[امام‌خمینی]] نیز در پیام خود به مناسبت شهادت بهشتی و همراهانش یادآور شد ملت ایران در این فاجعه بزرگ ۷۲ تن به عدد [[شهدای کربلا]] از دست داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲</ref> چند روز بعد که مشخص شد شمار شهدا دو یا سه نفر بیشتر از ۷۲ تن است، به سبب اعتبار و ارزش عدد ۷۲ و شباهت آن با شهدای کربلا، مسئولان کشور بر آن شدند که همچنان از عدد ۷۲ استفاده کنند.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۶</ref> شهدای این فاجعه افزون بر حسینی بهشتی، چند وزیر و معاون وزیر، ۲۷ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نیز برخی مسئولان دولتی و کارمندان و اعضای حزب جمهوری اسلامی بودند.<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۵۹–۶۴</ref> فهرست شهدا به این شرح است: سیدمحمد حسینی بهشتی (رئیس [[دیوان عالی کشور]])، رحمان استکی (نماینده شهر کرد)، سیدرضا پاک‌نژاد (نماینده یزد)، علیرضا چراغ‌زاده دزفولی (نماینده رامهرمز)، غلامحسین حقانی (نماینده بندرعباس)، سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی (نماینده زابل)، سیدشمس‌الدین حسینی نایینی (نماینده نایین)، عباس حیدری (نماینده بوشهر)، محمدعلی حیدری (نماینده نهاوند)، سیدمحمدکاظم دانش (نماینده شوش و اندیمشک)، علی‌اکبر دهقان (نماینده تربت جام)، غلامرضا دانش آشتیانی (نماینده تفرش و آشتیان)، عبدالحمید دیالمه (نماینده مشهد)، سیدفخرالدین رحیمی (نماینده ملاوی لرستان)، سیدمحمدجواد شرافت (نماینده شوشتر)، میربهزاد شهریاری (نماینده رودباران)، محمدحسین صادقی (نماینده درود و ازنا)، قاسم صادقی (نماینده مشهد)، سیدنورالله طباطبایی‌نژاد (نماینده اردستان)، حسن طیبی (نماینده اسفراین)، سیف‌الله عبدالکریمی (نماینده لنگرود)، عبدالوهاب قاسمی (نماینده ساری)، عمادالدین کریمی (نماینده نوشهر)، سیدمحمدباقر لواسانی (نماینده تهران)، محمد منتظری (نماینده نجف‌آباد)، عباسعلی ناطق نوری (نماینده نور)، مهدی نصیری لاری (نماینده لارستان)، علی هاشمی سنجانی (نماینده اراک)، حسن عباسپور (وزیر نیرو)، محمدعلی فیاض‌بخش (وزیر مشاور و سرپرست [[سازمان بهزیستی کشور]])، محمود قندی (وزیر پست و تلگراف و تلفن)، موسی کلانتری (وزیر راه و ترابری)، علی‌اکبر مسلمی جهرمی (دبیرکل [[سازمان امور اداری و استخدامی]])، جواد اسدالله‌زاده (معاون بازرگانی خارجی وزارت بازرگانی)، عباس جهان‌بخش ارشاد (معاون دفتر آموزش سازمان بهزیستی)، محمدصادق اسلامی (معاون پارلمانی و هماهنگی وزارت بازرگانی)، مهدی امین‌زاده (بازرگانی داخلی وزارت بازرگانی)، محمود تفویضی زواره (معاون وزارت راه و ترابری)، هاشم جعفری معیری (معاون امور درمانی وزارت بهداری)، عباس شاهوی (معاون [[وزارت بازرگانی]])، ایرج شهسواری (معاون وزارت آموزش و پرورش)، حسن عضدی (معاون وزارت فرهنگ و آموزش عالی)، علی‌اکبر فلاح شورشانی (معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش)، غلامعلی معتمدی (معاون رفاه تعاون وزارت کار)، حبیب‌الله مهمانچی (معاون امور پارلمانی و هماهنگی وزارت کار)، سیدکاظم موسوی (معاون [[وزارت آموزش و پرورش]])، علی‌اصغر آقازمانی (عضو حزب)، عباس ابراهیمیان (عضو حزب)، حسن اجاره‌دارحسنی (عضو شورای مرکزی حزب و سردبیر نشریه عروة الوثقی)، علی‌اکبر اژه‌ای (عضو دفتر سیاسی حزب)، عبدالحسین اکبری مازندرانی ساروی (عضو هیئت پنج‌نفره کشاورزی منطقه مازندران)، حسین اکبری (مدیر عامل بانک کشاورزی)، هادی امینی (عضو واحد مهندسین حزب)، محمود بالاگر (عضو حزب)، حسن بخشایش (عضو حزب)، سیدمحمد پاک‌نژاد (عضو هیئت مدیره چوب و کاغذ)، محمد پورولی (عضو حزب)، رضا ترابی (عضو حزب)، مهدی حاجیان مقدم (مسئول آموزش واحد مهندسین حزب)، محمد خوش‌زبان (عضو حزب)، علی درخشان (عضو شورای مرکزی حزب)، توحید رزمجومین (عضو هیئت مدیره گروه صنعتی ملی)، محمد رواقی (مدیر شرکت فرش ایران)، جواد سرافراز (عضو شورای مرکزی حزب)، جواد سرحدی (مدیرعامل [[سازمان تعاون مصرف شهر و روستا]])، حسین سعادتی (عضو حزب و مسئول آموزش شهرستان‌ها)، جواد مالکی (عضو شورای مرکزی حزب)، حبیب مالکی (فرماندار ایرانشهر)، علی‌محمد مجیدی (مشاور عمرانی وزارت کشور)، محمدحسین محمد عینی، حبیب‌الله مهدی‌زاده طالعی (عضو حزب)، سیدمحمد موسوی‌فر (عضو حزب) و محسن مولایی (عضو حزب).<ref>دفتر انتشارات، پیشتازان شهادت، ۷۷–۳۰۶</ref>
-امام‌خمینی منافقان را جنایتکاران حرفه‌ای و بین‌المللی، تفاله‌های شیطان و خودفروختگانی بُزدل خواند و یادآور شد به دلیل نشناختن فرهنگ ایثار و شهادت، به هدف‌شان از این انفجار نخواهند رسید <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱ ـ ۳</ref>؛ این کوردلان، با ادعای مجاهدت برای خلق، گروهی از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق را از ملت گرفتند و در واقع به نام خلق، راه را برای دشمنان خلق باز کردند؛ هرچند سیل خروشان ملت با اتکا و اعتماد به خداوند هر کمبودی را جبران خواهد کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲ ـ ۳</ref>. ایشان دهم تیر ۱۳۶۰ نیز در جمع روحانیان تهران، با تسلیت دوباره این حادثه به همه مستضعفان جهان، به شهادت‌رساندن جمع زیادی از مسئولان بلندپایه کشور و هدف قراردادن تمام ارگان‌های اسلامی و حکومتی ایران را در واقع از سوی امریکا دانست و تصریح کرد این دست امریکا بود که از آستین منافقین خائن بیرون آمد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۶</ref> و البته ملتی که قصد سازش با ابرقدرت‌ها را ندارد و در برابر آنان استقامت می‌کند، باید منتظر پیشامدهای این‌چنینی نیز باشد، که راه حق، دشواری و ناگواری، بسیار دارد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۷</ref>. ایشان برای مقابله با این توطئه‌ها، ملت را به هوشیاری و کنترل و دقت در رفت ‌و آمدها و روابط سفارش کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۵ ـ ۲۶</ref>. همچنین در نخستین سالگرد هفت تیر، در پیامی به ملت ایران، تأکید کرد انفجار تلخ هفتم تیر که گروهی از بهترین شخصیت‌های انقلاب را از ملت گرفت و هدف آن خاموش کردن نور خدا و شکست انقلاب بود، پیروزی‌های ملت را سرعت بخشید <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۳۶۱ ـ ۳۶۲</ref>.
+در این حادثه ۲۶ تن نیز زخمی شدند که عبارت‌اند از: علی‌اصغر باغانی (نماینده سبزوار)، بهرام تاج‌گردون (نماینده گچساران و کهگیلویه)، محمود جمالی (کارمند حزب)، دانش مهر (کارمند حزب)، زین‌العابدین رئیسی (کارمند حزب)، ایرج صفاتی دزفولی (نماینده آبادان)، سیدجلال سعادتیان (معاون وزارت بهداری)، مسعود صادقی (معاون وزارت بهزیستی)، محمدحسن اصغرنیا (استاندار سمنان)، مسیح مهاجری (عضو شورای مرکزی حزب و سردبیر [[روزنامه جمهوری اسلامی]])، حیدرعلی علیزاده (کارمند حزب)، مسعود صادقی‌آزاد (کارمند نخست‌وزیری)، ابراهیم عبدی (واحد دانشجویی حزب)، هدایت عبدی (کارمند حزب)، محمد غریب (واحد دانشجویی حزب)، مهدی فاضلی (واحد دانشجویی حزب)، ابراهیم فردوسی (واحد دانشجویی حزب)، اسماعیل فردوسی‌پور (نماینده فردوس و طبس)، مرتضی فضلعلی (نماینده گرمسار)، حسین کاظم‌زاده اردبیلی (وزیر بازرگانی)، سیدمحمد کیاوش (نماینده اهواز)، مرتضی محمودی (نماینده قصر شیرین)، محمد مروی سماورچی (نماینده طرقبه و چناران)، مسعود موسوی (کارمند حزب)، علی موسوی (کارمند حزب)، قدرت‌الله نجفی (نماینده شهرضا).<ref>برّی و دیگران، روزها و رویدادها، ۲/۶۳–۶۴</ref>
-منش امام‌خمینی در رفتار با رهبران و اعضای سازمان مجاهدین خلق، از گذشته و با وجود التقاطی‌خواندن آنان مدارا و سکوت بود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۴۴</ref>. ایشان پس از اقدامات تروریستی این سازمان، با موضع‌گیری در برابر این اقدامات، آن را نشانه بی‌اعتقادی آنان به اصول اسلامى و بی‌نصیب‌بودن از بینش سیاسی دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰۳ ـ ۵۰۴ و ۵۱۹</ref> و این اعمال را مخالفت با اساس [[حکومت اسلامی]] خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴</ref>.ایشان همچنین به دبیران و معلمان و خانواده‌ها سفارش می‌کرد که مراقب فرزندانشان باشند تا فریب شعارهای گمراه‌کننده منافقان را نخورند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۴ و ۱۷/۲ ـ ۴</ref> و آنان را از عضویت در این گروه‌ها که جانشان را فدای خودخواهی جنایتکاران می‌کند، برحذر دارند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰۴</ref>؛ افزون بر این از مردم خواست هر خبری از خانه‌های تیمی سازمان دارند، به نهادهای مسئول برسانند تا مسئله هرچه زودتر تمام شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۲۷ و ۱۵/۹۹ ـ ۱۰۰</ref>؛ با این حال، ایشان هرگز از راهنمایى و نصیحت طرفداران این سازمان غفلت نکرد؛ چنان‌که در [[وصیت‌نامه امام|وصیت‌نامه]] خود نیز با زیرسؤال‌بردن گرایش‌های این گروه‏، به حامیان آنان سفارش کرد به ملت بپیوندند؛ زیرا حمایت از آنان جز بیچارگی خود و خلق، ثمر دیگرى ندارد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۰ و ۲۱/۴۳۸ ـ ۴۳۹</ref>. شماری از افراد فریب‌خورده سازمان، با پشیمانی از گذشته خود، به دامن ملت بازگشتند <ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۹۴</ref> {{ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران}}.
+== واکنش امام‌خمینی ==
-==بازتاب داخلی==
+[[امام‌خمینی]] پیش از همه مسئولان بلندپایه از فاجعه اطلاع یافت.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۲۱</ref> ظرفیت و [[سعه صدر]] و روحیه ایشان بیشتر و قوی‌تر از حد تصور دیگران بود. حضور و سلامتی ایشان بر نشاط و امید مسئولان افزود.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۲۱</ref> رهبران نظام برای تسلیت و مشاوره خدمت امام‌خمینی رسیدند و ایشان با سخنان دلنشین و بیان خاطره‌ای از ابتلای اولیای خدا به این مصایب، بار آنان را سبک کرد و بر آرامش و اعتماد به نفس آنان افزود.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۳</ref> ایشان در عین حال، این واقعه را ضایعه‌ای بزرگ دانست و به ملت و خانواده شهدا تسلیت گفت و با نکوداشت مقام بهشتی {{ببینید|سیدمحمد بهشتی}} و دیگر شهدا، ملت ایران را به آمادگی در برابر چنین مصایبی دعوت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۵</ref> به باور ایشان اهداف والای مردم ایران مانع انحراف آنان از مسیر انقلاب بر اثر این رویدادهای تروریستی خواهد بود و ایستادگی در برابر پیامدهای ناگوار مقابله با ستمکاران، ارثی است که از [[پیامبر اکرم(ص)]] و [[اولیای الهی]] به مردم رسیده است. ایشان ابراز امیدواری کرد با مقاومت مردم، نتیجه‌ای برعکس آنچه خواست دشمنان است به دست آید.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۶</ref> ایشان همچنین کسانی را که در انفجار دفتر [[حزب جمهوری اسلامی]] شهید شدند، خدمتگزاران فعال به خلق، اسلام و نظام اسلامی خواند و از این عمل منافقین با عنوان خدمت به شرق و غرب یاد کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲–۳</ref>
-این حادثه برای مردم ایران و امام‌خمینی تلخ و ناگوار بود. به دنبال آن، مردم تظاهرات عظیم و یکپارچه‌ای به راه انداخته، برای شهدای هفت تیر [[عزاداری]] کردند <ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۰ ـ ۳۱۱</ref>. مردم با شنیدن این حادثه شوکه و متأثّر شدند و صبح نهم تیر جمعیت عظیمی برای تشییع پیکر شهدا روبه‌روی مجلس شورای اسلامی گرد آمدند <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۳</ref>. دولت یک هفته [[عزای عمومی]] اعلام و سه روز همه ارگان‌های دولتی و اداره‌ها را تعطیل کرد <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۳</ref>. عاملان انفجار حزب گمان می‌کردند با از میان‌بردن سران کشور، [[جمهوری اسلامی]] از هم خواهدپاشید <ref>باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ، ۹۲</ref>؛ ولی آنان نه تنها به اهداف خود نرسیدند بلکه مردم با نیروهای امنیتی در مبارزه با [[سازمان مجاهدین]] همکاری کردند <ref>موحدی ساوجی، خاطرات، ۲۴۸</ref> و این گروه با وجود نفوذی‌های بسیار خود در بدنه نظام، نتوانست کاری از پیش ببرد <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۶</ref>.
-حضور انبوه اقشار مختلف مردم در مراسم تشییع جنازه شهدای هفتم تیر، منافقین را درمانده کرد و امواج وسیع حمایت از نظام جمهوری اسلامی و نفرت از سازمان تروریستی آنان را تشدید کرد <ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۲۶۳ و ۲۶۶</ref>. تظاهرات گسترده‌ای علیه منافقین شکل گرفت که وحدت و یکپارچکی ملت را به گونه‌ای غیر قابل پیش‌بینی، افزایش داد <ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۰</ref>. مسئولان نیز همدلی بیشتری پیدا کردند <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۲۷ و ۵۳۴</ref> و با مردم برای مبارزه با منافقین، هم‌داستان شدند <ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۳ ـ ۳۱۴</ref>. مجاهدین خلق به مرگ سیاسی دچار شدند و نیروهای خط امام در صدر امور سیاسی جامعه قرار گرفتند <ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۲۸</ref>. به باور امام‌خمینی بر خلاف تصور تروریست‌ها، این شهادت‌ها برای نظام خیر و برکت‌آفرین شد و آگاهی مردم از مسایل زمان، به‌ویژه اهمیت مسئله [[جنگ تحمیلی|جنگ]]، تا حد چشمگیری رشد یافت و موجب انسجام بیشتر مردم شد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱ ـ ۳ و ۲۹</ref>. مردم با همه توان در دستگیری مجاهدین خلق با نیروهای امنیتی همکاری کردند <ref>باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ، ۹۲</ref>. با حضور مردم شرایط به سود طرفداران امام‌خمینی دگرگون و دستگیری مهاجمان آغاز شد <ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۴</ref>. شرکت انبوه مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری در ۲/۵/۱۳۶۰ دشمنان نظام را ناامید کرد <ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۹۴ ـ ۹۵</ref>. بسیاری از هواداران این گروه با دیدن جنایت‌های سران خود و روشن‌شدن حقایق، به صف انقلاب بازگشتند <ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۹۴ ـ ۹۵</ref>.
+امام‌خمینی به‌سرعت کاستی‌ها را ترمیم کرد<ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۲۶۳؛ هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۴</ref> و همکاری و تیزهوشی [[سیداحمد خمینی]] بار مشکلات را کاهش داد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۴</ref> تعیین فوری ریاست دیوان و دادستان کل کشور از سوی امام‌خمینی، شورای عالی قضایی را ترمیم کرد و بدین ترتیب شورای ریاست‌جمهوری نیز کامل شد. قرار شد هیئت دولت نیز ترمیم شده، به‌سرعت انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس شورای اسلامی برای پرشدن جای خالی شهدا برگزار شود. برای فعال‌شدن [[شورای عالی دفاع]] هم تصمیم گرفته شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۳–۵۳۴</ref> سرعت عمل برای دشمنان خارجی و ضدانقلاب داخلی گیج‌کننده و یأس‌آور بود؛ زیرا آنها به خیال خود با ترور شخصیت‌های مهم نظام می‌خواستند خلأ ایجادکنند؛ ولی برخلاف انتظار، نیروها جایگزین شدند و اخلالی در کارها به وجود نیامد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۴</ref> در روز دهم تیر همه نگران بودند مجلس شورای اسلامی به حد نصاب نرسد و تشکیل نشود که با آمدن شماری از نمایندگان مجروح به مجلس، این نگرانی رفع شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۴</ref>
-==بازتاب خارجی==
-بازتاب این رخداد در اخبار خارجی متفاوت بود. شماری از خبرگزاری‌ها از روند همگرایی مردم ایران پس از حادثه حزب خبر دادند و برخی زندگی‌نامه بهشتی را پخش کردند <ref>شاهد، مجله، ۹</ref>. کشورهایی چون [[لیبی]]، بلغارستان، [[سوریه]]، اتحاد جماهیر [[شوروی]]، لهستان، کره شمالی؛ نیز [[یاسر عرفات]] <ref>رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین</ref> در پیام‌های جداگانه‌ای به [[امام‌خمینی]] این فاجعه را به ملت ایران تسلیت گفتند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۳ ـ ۴۵</ref>. دستگاه‌های خبری غربی این حادثه را سرفصل سیر نزولی و انحطاط جمهوری اسلامی تعبیر کردند <ref>شاهد، مجله، ۸، ۹ و ۱۱</ref> و مرگ نظام اسلامی را حتمی دانستند. در میان گزارش‌های آنان، خبری از محکوم‌کردن ترور و جنایت به چشم نمی‌خورد <ref>شاهد، مجله، ۲۳</ref>. سازمان ملل و دبیرکل آن نیز این حادثه را محکوم نکردند <ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۷</ref>. رادیو اسرائیل این حادثه را مقدمه جنگ داخلی و رادیو شوروی آن را بدون تفسیر نقل کرد و بی‌بی‌سی آن را نشانه متزلزل‌بودن پایه قدرت در ایران خواند <ref>شاهد، مجله، ۸</ref>. نشریه «نوول» فرانسه پس از تماس با [[بنی‌صدر]]، در نوشته‌ای وی را به مقاومت تشویق کرد <ref>شاهد، مجله، ۹</ref>. نشریه «شیکاگو تریبون» امریکا در ۲۹ ژوئن ۱۹۸۱ بحران سیاسی ایران را زمینه‌ساز ازهم‌پاشیدگی قریب‌الوقوع وحدت کشور خواند <ref>شاهد، مجله، ۲۶</ref>. جرج بال، سیاستمدار امریکایی به امریکا توصیه کرد همه تلاش خود را در حمایت از سازمان مجاهدین خلق به کاربندد <ref>شاهد، مجله، ۴۵</ref>.
+امام‌خمینی عاملان فاجعه هفتم تیر را افرادی بی‌اعتقاد به اصول اسلامی، انحصارطلب و در خدمت [[آمریکا]] معرفی کرد که برای از صحنه بیرون‌کردن بزرگان انقلاب، افرادی چون بهشتی را انحصارطلب معرفی می‌کردند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۹</ref> ایشان با تبیین دو نگرش موجود از زمان صدر [[اسلام]] تاکنون،<ref>راحت‌طلبان و نشستگان از سویی و قیام‌کنندگان در راه خدا و اولیای خدا از سوی دیگر</ref> [[مذهب تشیع]] را مذهب خون و شمشیر دانست و تأکید کرد ازمیان‌بردن و شهادت بزرگان و عزیزان کشور، تنها عزم ملت را جزم‌تر می‌کند و با حضور جدی‌تر در صحنه، [[جهاد]] در راه خدا را برای خود افتخار می‌داند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۹–۵۲۴</ref> ایشان همچنین اقدام بزدلانه منافقین را که دم از خلق و شجاعت و جنگجویی می‌زدند ولی در صحنه عمل، با پنهان‌شدن خود، جوانان و کودکان را به بمب‌گذاری، واداشته‌اند، ابلهانه، بچه‌گانه و نشانه ضعف و تمام ادعاهای آنان را باطل و دروغ شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۲۵–۵۲۷</ref>
-==یادمان و مقبره شهدای هفتم تیر==
-شهدای هفت تیر با شکوه تمام از [[مجلس شورای اسلامی]] تشییع شدند <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۴۱</ref> و جمعیت بسیار انبوهی در تشییع جنازه آنان شرکت کردند. شمار بسیاری از عزاداران از شدت تأثر بیهوش شدند <ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۴۵</ref>. بیشتر شهدای حادثه در قطعه‌ای ویژه در [[بهشت زهرا(س)]] به خاک سپرده شدند. برخی نیز در زادگاه خود و یا در [[قبرستان شیخان قم|مزار شیخان قم]] در نزدیکی [[حرم فاطمه معصومه(س)]] به خاک سپرده شدند. برای آنان که به شهرهای دیگر منتقل شدند، قبری نمادین در بهشت زهرا(س) ساخته شد. در سال‌های بعد برفراز قبور شهدا در قطعه ۲۴ ساختمانی با طراحی و معماری [[میرحسین موسوی]] نیز بنا شد (تالار گفتمان). برای زنده‌نگه‌داشتن یاد و بازشناسی سیره شهدای هفت تیر، به همت [[احمد قدیریان]] و با همکاری شهرداری تهران، در محل شهادت شهدا در سرچشمه، یادمانی شامل بنیاد علمی فرهنگی، گنجینه شهدای ترور، نمایشگاه، پژوهشگاه، مرکز مطالعات علوم انسانی و سالن همایش‌های بین‌المللی دایر شد <ref>مجموعه فرهنگی، پایگاه اطلاع‌رسانی، معرفی مجموعه</ref>.
+امام‌خمینی منافقان را جنایتکاران حرفه‌ای و بین‌المللی، تفاله‌های شیطان و خودفروختگانی بُزدل خواند و یادآور شد به دلیل نشناختن فرهنگ ایثار و شهادت، به هدف‌شان از این انفجار نخواهند رسید<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱–۳</ref>؛ این کوردلان، با ادعای مجاهدت برای خلق، گروهی از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق را از ملت گرفتند و در واقع به نام خلق، راه را برای دشمنان خلق باز کردند؛ هرچند سیل خروشان ملت با اتکا و اعتماد به خداوند هر کمبودی را جبران خواهد کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲–۳</ref> ایشان دهم تیر ۱۳۶۰ نیز در جمع روحانیان تهران، با تسلیت دوباره این حادثه به همه مستضعفان جهان، به شهادت‌رساندن جمع زیادی از مسئولان بلندپایه کشور و هدف قراردادن تمام ارگان‌های اسلامی و حکومتی ایران را در واقع از سوی آمریکا دانست و تصریح کرد این دست آمریکا بود که از آستین منافقین خائن بیرون آمد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۶</ref> و البته ملتی که قصد سازش با ابرقدرت‌ها را ندارد و در برابر آنان استقامت می‌کند، باید منتظر پیشامدهای این‌چنینی نیز باشد، که راه حق، دشواری و ناگواری، بسیار دارد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۷</ref> ایشان برای مقابله با این توطئه‌ها، ملت را به هوشیاری و کنترل و دقت دررفت و آمدها و روابط سفارش کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۵–۲۶</ref> همچنین در نخستین سالگرد هفت تیر، در پیامی به ملت ایران، تأکید کرد انفجار تلخ هفتم تیر که گروهی از بهترین شخصیت‌های انقلاب را از ملت گرفت و هدف آن خاموش کردن نور خدا و شکست انقلاب بود، پیروزی‌های ملت را سرعت بخشید.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۳۶۱–۳۶۲</ref>
-==پانویس ==
-{{پانویس}}
+منش امام‌خمینی در رفتار با رهبران و اعضای سازمان مجاهدین خلق، از گذشته و با وجود التقاطی‌خواندن آنان مدارا و سکوت بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۴۴</ref> ایشان پس از اقدامات تروریستی این سازمان، با موضع‌گیری در برابر این اقدامات، آن را نشانه بی‌اعتقادی آنان به اصول اسلامی و بی‌نصیب‌بودن از بینش سیاسی دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰۳–۵۰۴ و ۵۱۹</ref> و این اعمال را مخالفت با اساس [[حکومت اسلامی]] خواند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴</ref> ایشان همچنین به دبیران و معلمان و خانواده‌ها سفارش می‌کرد که مراقب فرزندانشان باشند تا فریب شعارهای گمراه‌کننده منافقان را نخورند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۴ و ۱۷/۲–۴</ref> و آنان را از عضویت در این گروه‌ها که جانشان را فدای خودخواهی جنایتکاران می‌کند، برحذر دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰۴</ref>؛ افزون بر این از مردم خواست هر خبری از خانه‌های تیمی سازمان دارند، به نهادهای مسئول برسانند تا مسئله هرچه زودتر تمام شود<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۵۲۷ و ۱۵/۹۹–۱۰۰</ref>؛ با این حال، ایشان هرگز از راهنمایی و نصیحت طرفداران این سازمان غفلت نکرد؛ چنان‌که در [[وصیت‌نامه امام|وصیت‌نامه]] خود نیز با زیرسؤال‌بردن گرایش‌های این گروه‏، به حامیان آنان سفارش کرد به ملت بپیوندند؛ زیرا حمایت از آنان جز بیچارگی خود و خلق، ثمر دیگری ندارد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۰ و ۲۱/۴۳۸–۴۳۹</ref> شماری از افراد فریب‌خورده سازمان، با پشیمانی از گذشته خود، به دامن ملت بازگشتند<ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۹۴</ref> {{ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران}}.
-==منابع==
+== بازتاب داخلی ==
+این حادثه برای مردم ایران و امام‌خمینی تلخ و ناگوار بود. به دنبال آن، مردم تظاهرات عظیم و یکپارچه‌ای به راه انداخته، برای شهدای هفت تیر [[عزاداری]] کردند.<ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۰–۳۱۱</ref> مردم با شنیدن این حادثه شوکه و متأثّر شدند و صبح نهم تیر جمعیت عظیمی برای تشییع پیکر شهدا روبه‌روی مجلس شورای اسلامی گرد آمدند.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۳</ref> دولت یک هفته [[عزای عمومی]] اعلام و سه روز همه ارگان‌های دولتی و اداره‌ها را تعطیل کرد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۱۸۳</ref> عاملان انفجار حزب گمان می‌کردند با از میان‌بردن سران کشور، [[جمهوری اسلامی]] از هم خواهدپاشید<ref>باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ، ۹۲</ref>؛ ولی آنان نه تنها به اهداف خود نرسیدند بلکه مردم با نیروهای امنیتی در مبارزه با [[سازمان مجاهدین]] همکاری کردند<ref>موحدی ساوجی، خاطرات، ۲۴۸</ref> و این گروه با وجود نفوذی‌های بسیار خود در بدنه نظام، نتوانست کاری از پیش ببرد.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۳۶</ref>
+حضور انبوه اقشار مختلف مردم در مراسم تشییع جنازه شهدای هفتم تیر، منافقین را درمانده کرد و امواج وسیع حمایت از نظام جمهوری اسلامی و نفرت از سازمان تروریستی آنان را تشدید کرد.<ref>دبیرخانه، رویدادها، ۱/۲۶۳ و ۲۶۶</ref> تظاهرات گسترده‌ای علیه منافقین شکل گرفت که وحدت و یکپارچکی ملت را به گونه‌ای غیرقابل پیش‌بینی، افزایش داد.<ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۰</ref> مسئولان نیز همدلی بیشتری پیدا کردند<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۲۷ و ۵۳۴</ref> و با مردم برای مبارزه با منافقین، هم‌داستان شدند.<ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۳–۳۱۴</ref> مجاهدین خلق به مرگ سیاسی دچار شدند و نیروهای خط امام در صدر امور سیاسی جامعه قرار گرفتند.<ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۲۸</ref> به باور امام‌خمینی بر خلاف تصور تروریست‌ها، این شهادت‌ها برای نظام خیر و برکت‌آفرین شد و آگاهی مردم از مسایل زمان، به‌ویژه اهمیت مسئله [[جنگ تحمیلی|جنگ]]، تا حد چشمگیری رشد یافت و موجب انسجام بیشتر مردم شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱–۳ و ۲۹</ref> مردم با همه توان در دستگیری مجاهدین خلق با نیروهای امنیتی همکاری کردند.<ref>باقرزاده، قدرت و دیگر هیچ، ۹۲</ref> با حضور مردم شرایط به سود طرفداران امام‌خمینی دگرگون و دستگیری مهاجمان آغاز شد.<ref>نظری، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، ۳۱۴</ref> شرکت انبوه مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری در ۲/۵/۱۳۶۰ دشمنان نظام را ناامید کرد.<ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۹۴–۹۵</ref> بسیاری از هواداران این گروه با دیدن جنایت‌های سران خود و روشن‌شدن حقایق، به صف انقلاب بازگشتند.<ref>دفتر سیاسی، منافقین خلق رو در روی خلق، ۹۴–۹۵</ref>
+== بازتاب خارجی ==
+بازتاب این رخداد در اخبار خارجی متفاوت بود. شماری از خبرگزاری‌ها از روند همگرایی مردم ایران پس از حادثه حزب خبر دادند و برخی زندگی‌نامه بهشتی را پخش کردند.<ref>شاهد، مجله، ۹</ref> کشورهایی چون [[لیبی]]، بلغارستان، [[سوریه]]، اتحاد جماهیر [[شوروی]]، لهستان، کره شمالی؛ نیز [[یاسر عرفات]]<ref>رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین</ref> در پیام‌های جداگانه‌ای به [[امام‌خمینی]] این فاجعه را به ملت ایران تسلیت گفتند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۳–۴۵</ref> دستگاه‌های خبری غربی این حادثه را سرفصل سیر نزولی و انحطاط جمهوری اسلامی تعبیر کردند<ref>شاهد، مجله، ۸، ۹ و ۱۱</ref> و مرگ نظام اسلامی را حتمی دانستند. در میان گزارش‌های آنان، خبری از محکوم‌کردن ترور و جنایت به چشم نمی‌خورد.<ref>شاهد، مجله، ۲۳</ref> سازمان ملل و دبیرکل آن نیز این حادثه را محکوم نکردند.<ref>خلخالی، خاطرات، ۳۱۷</ref> رادیو اسرائیل این حادثه را مقدمه جنگ داخلی و رادیو شوروی آن را بدون تفسیر نقل کرد و بی‌بی‌سی آن را نشانه متزلزل‌بودن پایه قدرت در ایران خواند.<ref>شاهد، مجله، ۸</ref> نشریه «نوول» فرانسه پس از تماس با [[بنی‌صدر]]، در نوشته‌ای وی را به مقاومت تشویق کرد.<ref>شاهد، مجله، ۹</ref> نشریه «شیکاگو تریبون» آمریکا در ۲۹ ژوئن ۱۹۸۱ بحران سیاسی ایران را زمینه‌ساز ازهم‌پاشیدگی قریب‌الوقوع وحدت کشور خواند.<ref>شاهد، مجله، ۲۶</ref> جرج بال، سیاستمدار آمریکایی به آمریکا توصیه کرد همه تلاش خود را در حمایت از سازمان مجاهدین خلق به کاربندد.<ref>شاهد، مجله، ۴۵</ref>
+== یادمان و مقبره شهدای هفتم تیر ==
+شهدای هفت تیر با شکوه تمام از [[مجلس شورای اسلامی]] تشییع شدند<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۴۱</ref> و جمعیت بسیار انبوهی در تشییع جنازه آنان شرکت کردند. شمار بسیاری از عزاداران از شدت تأثر بیهوش شدند.<ref>هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، ۵۴۵</ref> بیشتر شهدای حادثه در قطعه‌ای ویژه در [[بهشت زهرا(س)]] به خاک سپرده شدند. برخی نیز در زادگاه خود یا در [[قبرستان شیخان قم|مزار شیخان قم]] در نزدیکی [[حرم فاطمه معصومه(س)]] به خاک سپرده شدند. برای آنان که به شهرهای دیگر منتقل شدند، قبری نمادین در بهشت زهرا (س) ساخته شد. در سال‌های بعد برفراز قبور شهدا در قطعه ۲۴ ساختمانی با طراحی و معماری [[میرحسین موسوی]] نیز بنا شد (تالار گفتمان). برای زنده‌نگه‌داشتن یاد و بازشناسی سیره شهدای هفت تیر، به همت [[احمد قدیریان]] و با همکاری شهرداری تهران، در محل شهادت شهدا در سرچشمه، یادمانی شامل بنیاد علمی فرهنگی، گنجینه شهدای ترور، نمایشگاه، پژوهشگاه، مرکز مطالعات علوم انسانی و سالن همایش‌های بین‌المللی دایر شد.<ref>مجموعه فرهنگی، پایگاه اطلاع‌رسانی، معرفی مجموعه</ref>
+== پانویس ==
+{{پانویس|۲}}
+== منابع ==
 {{منابع}}
 * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
@@ خط ۵۱: / خط ۶۰: @@
 * خلخالی، صادق، خاطرات آیت‌الله خلخالی، تهران، سایه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
 * دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه، رویدادها، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۰ش.
-* درویشی سه‌تلانی، فرهاد، سیره عملی امام‌خمینی در اداره امور کشور (۱۳۵۷ ـ ۱۳۶۸)، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
+* درویشی سه‌تلانی، فرهاد، سیره عملی امام‌خمینی در اداره امور کشور (۱۳۵۷–۱۳۶۸)، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
 * دعاگو، محسن، خاطرات حجت‌الاسلام محسن دعاگو، تدوین زهره کلاچیان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
 * دفتر انتشارات اسلامی، پیشتازان شهادت در انقلاب سوم، قم، چاپ اول، ۱۳۶۰ش.
@@ خط ۶۰: / خط ۶۹: @@
 * عضو جداشده از سازمان مجاهدین خلق، پایگاه اطلاع‌رسانی تاریخ ایرانی، ۱۶/۲/۱۳۹۴ش.
 * کیهان، روزنامه، ۲۹/۱۱/۱۳۵۷.
-* مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، سازمان مجاهدین خلق از پیدائی تا فرجام (۱۳۴۴ ـ ۱۳۸۴)، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
+* مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، سازمان مجاهدین خلق از پیدائی تا فرجام (۱۳۴۴–۱۳۸۴)، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
 * مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، معرفی مجموعه.
 * موحدی ساوجی، علی، خاطرات حجت‌الاسلام موحدی ساوجی، تدوین عباس پناهی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
@@ خط ۶۶: / خط ۷۵: @@
 * میلانی، محسن، شکل‌گیری انقلاب اسلامی از سلطنت پهلوی تا جمهوری اسلامی، ترجمه مجتبی عطاردزاده، تهران، گام نو، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
 * نظری کهره، فاطمه، بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۱ش.
-* اکبر هاشمی رفسنجانی، کارنامه‌ و خاطرات‌، سال ۱۳۶۰‌، عبور از بحران‌، به اهتمام یاسر هاشمی، تهران، معارف‌ انقلاب‌، چاپ ششم، ۱۳۷۸ش.
+* اکبر هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات، سال ۱۳۶۰، عبور از بحران، به اهتمام یاسر هاشمی، تهران، معارف انقلاب، چاپ ششم، ۱۳۷۸ش.
 {{پایان}}
-==پیوند به بیرون==
-نجمه خوشدل، مقاله «[https://books.khomeini.ir/books/10010/431/ هفت تیر]»، دانشنامه امام‌خمینی(ره)، ج۱۰، ص۴۳۱-۴۴۰.
+== پیوند به بیرون ==
+* نجمه خوشدل، مقاله «[https://books.khomeini.ir/books/10010/431/ هفت تیر]»، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۱۰، ص۴۳۱–۴۴۰.
+[[رده:حوادث پس از انقلاب]]
 [[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
 [[رده:مقاله‌های جلد دهم دانشنامه]]
-[[رده:حوادث پس از انقلاب]]