۲۱٬۱۶۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|مذهب =[[شیعه]] | |مذهب =[[شیعه]] | ||
|پیشه = | |پیشه = | ||
|مناصب =وزیر [[آموزش و پرورش]]، عضو [[ | |مناصب =وزیر [[آموزش و پرورش]]، عضو [[شورای انقلاب فرهنگی]]، عضو شورای عالی تبلیغات، دبیرکل [[حزب جمهوری اسلامی]]، نخستوزیر، نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]]، عضو [[شورای انقلاب]] | ||
|پس از = | |پس از = | ||
|پیش از = | |پیش از = | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== فعالیتهای مبارزاتی == | == فعالیتهای مبارزاتی == | ||
فعالیتهای مبارزاتی باهنر از سال ۱۳۳۷ آغاز شد و در این سال به سبب سخنرانی علیه [[رژیم پهلوی]] که [[اسرائیل]] را به رسمیت شناخته بود، دستگیر شد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۵؛ باهنر، یاران امام، ۱۳–۱۴؛ ایرانمنش، مصاحبه، ۲/۶۰۰.</ref> همکاری جدی وی در انتشار مجلّه مکتب تشیع در سال ۱۳۳۸ از دیگر فعالیتهای وی بهشمار میرود.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۵–۳۴؛ خامنهای، مصاحبه، ۲/۶۳۲.</ref> نوشتن سرمقاله در مکتب تشیع به عهده باهنر گذاشته شد؛ گرچه وی از سر تواضع از درج اسم خود پرهیز داشت<ref>حجتی کرمانی، مصاحبه، ۱۴۶–۱۴۷.</ref> همچنین سرمقاله نخستین شماره مجله بعثت را باهنر نوشت.<ref>دعایی، گوشهای از خاطرات حجتالاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ۵۹.</ref>{{سخ}} | فعالیتهای مبارزاتی باهنر از سال ۱۳۳۷ آغاز شد و در این سال به سبب سخنرانی علیه [[رژیم پهلوی]] که [[اسرائیل]] را به رسمیت شناخته بود، دستگیر شد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۵؛ باهنر، یاران امام، ۱۳–۱۴؛ ایرانمنش، مصاحبه، ۲/۶۰۰.</ref> همکاری جدی وی در انتشار مجلّه مکتب تشیع در سال ۱۳۳۸ از دیگر فعالیتهای وی بهشمار میرود.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۵–۳۴؛ خامنهای، مصاحبه، ۲/۶۳۲.</ref> نوشتن سرمقاله در مکتب تشیع به عهده باهنر گذاشته شد؛ گرچه وی از سر تواضع از درج اسم خود پرهیز داشت<ref>حجتی کرمانی، مصاحبه، ۱۴۶–۱۴۷.</ref> همچنین سرمقاله نخستین شماره مجله بعثت را باهنر نوشت.<ref>دعایی، گوشهای از خاطرات حجتالاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ۵۹.</ref>{{سخ}} | ||
باهنر در سال ۱۳۴۱، از سوی برخی بزرگان [[حوزه علمیه قم]]، مأمور به [[تبلیغ]] در [[ژاپن]] شد؛ ولی به دلیل آغاز مبارزات در [[تهران]] ماند.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۶؛ ترکچی، شهید حجتالاسلام و المسلمین دکتر محمدجواد باهنر به روایت اسناد، ۳۰–۳۱.</ref> در خرداد ۱۳۴۲، سازمان اطلاعات و امنیت کشور ( | باهنر در سال ۱۳۴۱، از سوی برخی بزرگان [[حوزه علمیه قم]]، مأمور به [[تبلیغ]] در [[ژاپن]] شد؛ ولی به دلیل آغاز مبارزات در [[تهران]] ماند.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۶؛ ترکچی، شهید حجتالاسلام و المسلمین دکتر محمدجواد باهنر به روایت اسناد، ۳۰–۳۱.</ref> در خرداد ۱۳۴۲، [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) وی را به سبب سخنرانیهای ضد استبدادی در [[همدان]] دستگیر کرد؛ ولی به دنبال اعتراض مردم، آزاد و به تهران فرستاده شد.<ref>باهنر، یاران امام، ۱۴؛ ایرانمنش، مصاحبه، ۲/۶۰۱.</ref> وی در اواخر اسفند همین سال در محکومساختن فاجعه فیضیه در مسجد جامع بازار تهران، بیاناتی ایراد کرد که منجر به بازداشت و زندانی شدن او تا خرداد ۱۳۴۳ شد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۶–۳۷؛ ایرانمنش، مصاحبه، ۲/۶۰۱.</ref> سخنرانی در مسجد هدایت و [[حسینیه ارشاد]] تهران، برگزاری جلسات هفتگی<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۳۳۱ و ۳۴۰.</ref> توزیع جزوههای درسهای نجف امامخمینی<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۳۵۴.</ref> همکاری با هیئتهای مؤتلفه و تأسیس مسجد الجواد(ع)،<ref>باهنر، زندگینامه، ۴۰.</ref> از فعالیتهای او در این دوره بود. | ||
باهنر در سال ۱۳۴۴، به [[آموزش و پرورش]] راه یافت و مبارزه فرهنگی مؤثری را آغاز کرد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۷؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۴/۴۰۰؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاهها، ۴۱.</ref> او در طول سالهای حضور در آموزش و پرورش بههمراه تعدادی از شخصیتهای دینی ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] و علی گلزاده غفوری کتابهای درسی تعلیمات دینی را برای سالهای مختلف دبستان و دبیرستان و برای مراکز تربیت تألیف کرد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۷–۳۹؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاهها، ۳۶–۳۹.</ref>{{سخ}} | باهنر در سال ۱۳۴۴، به [[آموزش و پرورش]] راه یافت و مبارزه فرهنگی مؤثری را آغاز کرد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۷؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آیینه اسناد به روایت ساواک، ۱۴/۴۰۰؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاهها، ۴۱.</ref> او در طول سالهای حضور در آموزش و پرورش بههمراه تعدادی از شخصیتهای دینی ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] و علی گلزاده غفوری کتابهای درسی تعلیمات دینی را برای سالهای مختلف دبستان و دبیرستان و برای مراکز تربیت تألیف کرد.<ref>باهنر، زندگینامه، ۳۷–۳۹؛ نعمتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر، مبارزات، مواضع و دیدگاهها، ۳۶–۳۹.</ref>{{سخ}} |