۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (انتقال از رده:مقاله‌های جلد سوم دانشنامه به رده:مقاله‌های جلد سوم دانشنامه امامخمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{دیگر کاربردها|توحید (ابهام‌زدایی)}} | {{دیگر کاربردها|توحید (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''توحید'''، وحدت حقیقی [[خداوند|حق‌تعالی]] از نگاه [[عرفان|عرفانی]]. | '''توحید'''، وحدت حقیقی [[خداوند|حق‌تعالی]] از نگاه [[عرفان|عرفانی]]. | ||
عرفا در آثارشان براساس شناخت و معرفت شهودی به موضوع توحید و مراتب آن پرداخته‌اند، آنچه سبب توحید عرفانی با دیگر [[توحید (فلسفه و کلام)|توحیدهای کلامی]] و فلسفی فاصله داشته باشد، آن است که اساس توحید در عارفان بر فنا و استهلاک تعینات استوار است. از همین رو عرفا، توحید ناب را همان مقام فنای محض می‌دانند. دیدگاه عارفان درباره توحید مبتنی بر نظریه [[وحدت وجود]]، تجلی و ظهور است. | |||
بحث از توحید وجودی، مختص به عرفان است و با اثبات توحید وجود و موجود، تمام جهان و آنچه در آن است به عنوان مظاهر وجود خود را نشان می‌دهند و دلیل اهل عرفان در توحید وجود، کشف و مشاهده آنهاست. | |||
[[امامخمینی|امامخمینی]] نیز توحید حقیقی و عرفانی را همان واگذاشتن تعینات و بازگرداندن همه‌چیز به حق‌تعالی و اسقاط اضافات حتی اضافات اسمایی می‌داند. ایشان در بیان توحید عرفانی با توجه به اصل مهم عرفانی یعنی وحدت شخصیه وجود و استناد به برخی آیات الهی، بر این باور است که حق تعالی با وصف اولیت، آخریت، [[ظهور و بطون]]، در همه موطنها و مقامها حضور دارد و این حضور، فراگیر است و جایی برای حضور غیر نمی‌گذارد. | |||
امام خمینی با بیان مراتب [[فنا]] به تبیین مراحل و مراتب سه‌گانه توحید پرداخته و برای توحید عرفانی آثاری بر می‌شمارد از جمله: ۱- مشاهده ۲- [[توکل]] ۳- لقاءالله ۴- فنای در عبادت. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۵۶: | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||