۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عرفان'''، دانش معرفت به خداوند تعالی و راه وصول به او. | '''عرفان'''، دانش معرفت به خداوند تعالی و راه وصول به او. | ||
[[زهد]]<nowiki/>گرایی بسیاری از مسلمانان صدر اسلام، تأکید معارف اسلامی بر مسائلی چون آخرتگرایی و اعراض از دنیا، از جمله عوامل زمینهساز شکلگیری عرفان عملی در اسلام است. از آغاز ظهور عرفان به عنوان یک جریان فرهنگی مستقل در اواخر سده دوم تا ظهور شخصیتهای برجسته عرفان اسلامی، هنوز جنبه عرفان نظری ظهور نداشت. | |||
اما در دوره [[ابنعربی]] به بعد، عرفان نظری یک دستگاه هستیشناختی با محوریت آموزه وحدت وجود و مبتنی بر شهود، به وجود آمد که به طور مستقل خودنمایی میکرد. بعدها آقا[[محمدرضا قمشهای]] با ورود محققانه و تحلیلی در مسائل کلیدی عرفان نظری نظیر [[وحدت وجود]] و با به کارگیری زبان و قلم صدرایی، دورهی خاصی از عرفان نظری را رقم زد. | |||
امام خمینی در عصر حاضر از جمله حلقه اتصال به نسل اول شاگردان قمشهای است. ویژگی بارز امام در این عرصه، ظهور ایشان با عنوان مجتهدی توانا و محققی قدرتمند در زمینه عرفان نظری و عملی است طرح و بحث محققانه و حل و فصل استادانه مسائل عرفانی، جایگاه ویژهای برای ایشان در این دوره ساخته است. | |||
امام در علم عرفان نظری به موضوع، مسائل، غایت و روش علم عرفان پرداخته و در مسأله [[سیر و سلوک|سلوک]] عملی و تبیین روش سیر الیالله به سه مؤلفه توجه به [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت]]، تهذیب اخلاق و ریاضت تأکید داشته است. و در این زمینه به نسبت عرفان و تصوف، عرفان و شریعت، عرفان و برهان پرداخته و مؤلفهها، اوصاف و ویژگیهای عرفان اسلامی را برشمرده است. | |||
== معنی == | == معنی == | ||
خط ۱۹۵: | خط ۲۰۴: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |