۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله'''، بزرگ‌ترین حکیم [[فلسفه مشاء|مشائی]] مسلمان. | '''ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله'''، بزرگ‌ترین حکیم [[فلسفه مشاء|مشائی]] مسلمان. | ||
ابوعلی حسین‌بن عبدالله بن سینا، معروف به ابن‌سینا و شیخ الرئیس می‌باشد. او فیلسوف، پزشک، ریاضیدان و منجم ایرانی است. نظام فکری [[فلسفه|فلسفی]] ابن‌سینا به ویژه از لحاظ برخی اصول آن، ژرف‌ترین تأثیر را بر تفکر فلسفی داشته است. این نظام فلسفی، آمیزه‌ای از مهم‌ترین عناصر بنیادین فلسفه مشایی ارسطویی و برخی عناصر مشخص جهان‌بینی نوافلاطونی، در پیوند با جهان‌بینی دینی اسلامی است. | |||
[[امامخمینی]] از ابن‌سینا به بزرگی یاد کرده که در تیزهوشی و خوش‌فهمی همتایی ندارد. ایشان در [[نامه امام خمینی به گورباچف|نامه خود به میخائیل گورباچف]] در باب بحث [[قانون علیت]] و معلولیت که هرگونه شناختی بر آن استوار است وی را به مطالعه آثار ابن‌سینا دعوت کرده است. | |||
به باور امامخمینی ابن‌سینا به روش حکمت یونانی مشی کرده و حکمت وی نزد [[اهل معرفت]] مورد توجه نبوده است. ایشان برخی مبانی ابن‌سینا را در آثار خود مورد بررسی و نقد قرار داده است از جمله: ۱- [[علم الهی]]؛ امامخمینی قول به صور مرتسمه را نمی‌پذیرد ۲- نقد حرکت در ذات شیء ۳- [[اتحاد عاقل و معقول]] ۴- ماهیت انسان ۵- نقد نظریه افلاک ۶- [[ربط حادث به قدیم]]، ۷- [[تناسخ]] ۸- تجرد برزخی ۹- [[معاد]]. | |||
به اعتقاد امامخمینی ابن‌سینا چون برخی مبانی مانند [[حرکت جوهری]]، تجرد مثالی و اتحاد عاقل و معقول را نتوانسته حل کند، در اثبات [[معاد جسمانی]] ناکام مانده است. | |||
به اعتقاد | |||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||