۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کشف و شهود'''، آگاهی وجودی به امور غیبی و مشاهده حضوری تجلیات حقتعالی. | '''کشف و شهود'''، آگاهی وجودی به امور غیبی و مشاهده حضوری تجلیات حقتعالی. | ||
در آثار عارفان اسلامی، کشف و مشاهده، راه رسیدن به حقایق، مقصد، نتیجه و محصول [[سیر و سلوک]] عارف شمرده شده است. البته [[عرفا]] از راه [[عقل (قوه ادراک)|عقل]] و استدلال نیز برای تأیید و به عنوان ابزار تدوین و تبیین معارف شهودی بهره میگیرند. | |||
در آثار عارفان اسلامی، کشف و مشاهده، راه رسیدن به حقایق، مقصد، نتیجه و محصول [[سیر و سلوک]] عارف شمرده شده است. البته [[عرفا]] از راه عقل و استدلال نیز برای تأیید و به عنوان ابزار تدوین و تبیین معارف شهودی بهره میگیرند. | |||
به اعتقاد عارفان حقیقت کشف و شهود، منسلخ شدن نفس از بدن و اتصال به عوالم بالاست. | به اعتقاد عارفان حقیقت کشف و شهود، منسلخ شدن نفس از بدن و اتصال به عوالم بالاست. | ||
خط ۸: | خط ۷: | ||
[[امامخمینی]] در [[تألیفات و آثار امامخمینی|آثار]] خود به مباحثی مانند: حقیقت کشف شهود، اقسام، شرایط و مراتب آنها پرداخته و در موارد متعددی با بیان مصادیق شهود عارفان و شرح [[اسرار عبادت]] و حقایق عرفانی آنها میپردازد. تا آنجا که معتقد است رسیدن به مقام مشیت مطلقه تنها با شهود سالک ممکن است. | [[امامخمینی]] در [[تألیفات و آثار امامخمینی|آثار]] خود به مباحثی مانند: حقیقت کشف شهود، اقسام، شرایط و مراتب آنها پرداخته و در موارد متعددی با بیان مصادیق شهود عارفان و شرح [[اسرار عبادت]] و حقایق عرفانی آنها میپردازد. تا آنجا که معتقد است رسیدن به مقام مشیت مطلقه تنها با شهود سالک ممکن است. | ||
امامخمینی با استناد به کلام استاد [[محمدعلی شاهآبادی|شاه آبادی]]، میزان صحت مکاشفه را در مشاهده صورت غیبی، انسلاخ نفس از طبیعت و رجوع به عالم غیب میداند. ایشان ازجمله موانع سیر و سلوک و رسیدن به کشف و شهود را عبارت از: [[گناه]]، جهل، دنیادوستی و غفلت میداند. | امامخمینی با استناد به کلام استاد [[محمدعلی شاهآبادی|شاه آبادی]]، میزان صحت مکاشفه را در مشاهده صورت غیبی، انسلاخ نفس از طبیعت و رجوع به عالم غیب میداند. ایشان ازجمله موانع سیر و سلوک و رسیدن به کشف و شهود را عبارت از: [[گناه]]، جهل، دنیادوستی و [[غفلت]] میداند. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== |