۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''محی‌الدین ابن‌عربی'''، عارف بزرگ [[جهان اسلام]]. | '''محی‌الدین ابن‌عربی'''، عارف بزرگ [[جهان اسلام]]. | ||
محی‌الدین، ابوعبدالله، محمدبن علی بن محمدبن عربی معروف به ابن‌عربی و شیخ اکبر از بنیانگذاران عرفان نظری است که با تکامل بخشی و تأسیس این رشته در [[عرفان]]، [[فلسفه]] و عرفان را به همدیگر نزدیک نمود. مبانی و آثار عرفانی ابن‌عربی تاثیرات فراوانی بر کل جریان فکری و فرهنگی جهان اسلام داشت. | |||
[[امام‌خمینی]] در آثار عرفانی خود از محی‌الدین به عظمت یاد کرده بود و در [[نامه امام‌خمینی به میخائیل گورباچف|نامه‌ای به میخائیل گورباچف]] کتاب‌های عرفانی ابن‌عربی را به عنوان یکی از منابع شناخت [[اسلام]] معرفی می‌کند. | |||
امام‌خمینی در آثار عرفانی خود به نقل و نقد برخی آرای ابن‌عربی پرداخته است از جمله: ۱- نقد سخن ابن‌عربی بر تنزیهی بودن دعوت [[حضرت نوح]]، ۲- بحث ایجاد و اعدام تخت بلقیس که امام‌خمینی قائل به مباحثی چون طی الأرض و بسط زمان است. ۳- بحث تعیین خلیفه که امام‌خمینی معتقد است تعیین و اظهار خلافت ظاهری از شئون رسالت است ۴- علم حضرت داود، که به اعتقاد حضرت امام علم پیامبران از قبیل [[اجتهاد]] نیست؛ بلکه آنان حقایق را از راه اطلاع از آنچه در علم ازلی حق است به دست می‌آورند. | |||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||