۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حزب و تشکل'''، گروه متشکل از افراد همفکر برای دستیابی به اهداف سیاسی و غیر آن. | '''حزب و تشکل'''، گروه متشکل از افراد همفکر برای دستیابی به اهداف سیاسی و غیر آن. | ||
هدف مشترک، ساختار آگاهانه و منظم، سازمان مرکزی و شعبههای محلی که با پشتیبانی مردمی برای کسب [[قدرت]] سیاسی میکوشد، حزب یا تشکل را میسازد. سیر تکامل حزب و دموکراسی در غرب، یکسان است. | |||
روند تحزب در ایران پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] را به چهار دوره [[نهضت مشروطه|مشروطیت]]، دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲، دوره ریاست امینی (۱۳۳۹-۱۳۴۲) و سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ تقسیم کردهاند. | |||
پس از پیروزی انقلاب، اوج فعالیت احزاب، تا سال ۱۳۶۰ بود و پس از تثبیت نظام، رو به افول نهاد. | |||
امامخمینی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، تأسیس احزاب را طرحی [[استعمار و استثمار|استعمار]]<nowiki/>ی میدانست و با آن مخالف بود. ایشان پس از پیروزی، فعالیت حزب را مشروط به مضرنبودن برای مصالح عمومی، آزاد اعلام کرد و با تقسیم حزب به دو نوع الهی و غیرالهی، تشکل و تحزب را در صورت الهیبودن، در عرصه جامعه سیاسی پذیرفت. امامخمینی ویژگی اصلی احزاب مطلوب را [[وحدت]] و انسجام میدانست. | |||
== واژهشناسی == | == واژهشناسی == | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۱۶: | ||
[[رده:مقالههای بینیاز از جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقالههای بینیاز از جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:تشکلها]] | [[رده:تشکلها]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |