۲۱٬۱۶۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''عزاداری'''، مراسم سوگواری برای [[امامحسین(ع)]] و [[شهدای کربلا]]. | '''عزاداری'''، مراسم سوگواری برای [[امامحسین(ع)]] و [[شهدای کربلا]]. | ||
سوگواری برای درگذشتگان، طبیعی و غریزی است و در [[دین]]، سفارشهایی دربارۀ آن شده است. شهادت امامحسین(ع) و اهمیت زندهنگهداشتن آن، فرهنگ عزاداری را در میان [[شیعه|شیعیان]] به باوری هویتبخش تبدیل کرد. | |||
[[امامخمینی]] معتقد بود انحراف مسلمانان از مسیر [[اسلام ناب محمدی|اسلام ناب]]، موجب قیام امامحسین(ع) برای احیای اسلام شد و زندهماندن اسلام نیز در گرو زندهنگهداشتن عزاداریهای محرم و صفر است. ایشان [[واقعه کربلا|حادثه کربلا]] را با ضرورتهای سیاسی موجود، پیوند زد و درک جدیدی از فرهنگ عاشورا و عزاداری بهدست داد؛ چنانکه مطالعۀ حوادث [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] و بسیج مردم، الگوپذیری و نقش عاشورا در این وقایع را بهخوبی نشان میدهد. | |||
[[امامخمینی]] معتقد بود انحراف مسلمانان از مسیر [[اسلام ناب محمدی|اسلام ناب]]، موجب قیام امامحسین(ع) برای احیای اسلام شد و زندهماندن اسلام نیز در گرو زندهنگهداشتن عزاداریهای محرم و صفر است. ایشان حادثه کربلا را با ضرورتهای سیاسی موجود، پیوند زد و درک جدیدی از فرهنگ عاشورا و عزاداری بهدست داد؛ چنانکه مطالعۀ حوادث [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] و بسیج مردم، الگوپذیری و نقش عاشورا در این وقایع را بهخوبی نشان میدهد. | |||
عزاداری مانند هر امر اجتماعی دیگر مورد تهدید آسیبهایی است؛ ازجمله: رواج دروغ و خرافه، برتری شکل بر محتوا، برخورد عاطفی صرف، رعایتنکردن برخی موازین شرعی و ترویج برخی ناهنجاریها. امامخمینی در سخنان و سیرۀ عملی خود، با سفارش بر حفظ اصل عزاداری، تصفیه آن از انحرافات واردشده را ضروری میدانست. | عزاداری مانند هر امر اجتماعی دیگر مورد تهدید آسیبهایی است؛ ازجمله: رواج دروغ و خرافه، برتری شکل بر محتوا، برخورد عاطفی صرف، رعایتنکردن برخی موازین شرعی و ترویج برخی ناهنجاریها. امامخمینی در سخنان و سیرۀ عملی خود، با سفارش بر حفظ اصل عزاداری، تصفیه آن از انحرافات واردشده را ضروری میدانست. |