۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طلّاب'''، محصلان علوم دینی در [[حوزههای علمیه]]، نقش و وظایف. | '''طلّاب'''، محصلان علوم دینی در [[حوزههای علمیه]]، نقش و وظایف. | ||
طلبه دانشجوی علوم دینی است که در مدارس علمیه مشغول به تحصیل است. بزرگترین مسئولیت طلاب، شناخت عمیق و تفقّه در [[دین]] و آموزش آن به دیگران است. | |||
[[دوره پهلوی|دورۀ پهلوی]] از دورههای سخت برای طلاب حوزۀ علمیه در ایران بود که برنامههای فراوانی برای کاهش نقش اجتماعی آنان در [[جامعه]] اجرا شد. در این دوره برای تخریب چهره طلاب و روحانیان، آنان را دارای افکار مخدر، عامل [[انگلیس]] و مانع پیشرفت کشور معرفی میکردند. با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]]، روحانیون از طریق مدیریت [[مسجد|مساجد]] و آگاهکردن مردم از برنامههای انقلاب، نقش ویژهای در هدایت نهضت و برانگیختن جامعه داشتند. حضور طلاب در دوران [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ]] نیز چشمگیر بود. | |||
[[امامخمینی]] طلاب را امانتداران الهی مینامید و راه علمآموزی را راهی خطیر و پرمسئولیت میشمرد. ایشان همچنین بر مسئولیتهای سیاسی و اجتماعی طلاب نیز تأکید داشت و معتقد بود آنان باید عضو فعال جامعه باشند و بر امور جاری محیط خود نظارت کنند. | [[امامخمینی]] طلاب را امانتداران الهی مینامید و راه علمآموزی را راهی خطیر و پرمسئولیت میشمرد. ایشان همچنین بر مسئولیتهای سیاسی و اجتماعی طلاب نیز تأکید داشت و معتقد بود آنان باید عضو فعال جامعه باشند و بر امور جاری محیط خود نظارت کنند. |